Κανὼν Ι', Πρωτοδευτέρας Οἰκουμενικῆς Συνόδου

...Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ὅρισε ἡ Ἁγία Σύνοδος, ὅσοι τὸ Ἅγιο Ποτήριο ἢ τὸν δίσκο ἢ τὴν λαβίδα ἢ τὴν σεβάσμια ἐπένδυση καὶ τὸν λεγόμενο ἀέρα ἢ γενικὰ ὅσα ἱερὰ καὶ ἅγια σκεύη βρίσκονται στὸ ἱερὸ Θυσιαστήριο ἢ ἐνδύματα (ὅσοι) τὰ ἁρπάζουν γιὰ προσωπικὸ κέρδος ἢ τὰ χρησιμοποιοῦν γιὰ ἀνίερη χρήση, νὰ ὑποβάλλωνται σὲ παντελῆ καθαίρεση. Διότι τὸ ἕνα εἶναι βεβήλωση τῶν ἁγίων καὶ τὸ ἄλλο εἶναι σύληση τῶν ἁγίων. Αὐτοὺς ποῦ χρησιμοποιοῦν γιὰ ἀνίερη χρήση οἱ ἴδιοι ἢ τὰ δίνουν σὲ ἄλλους ὅσα ἀφιερωμένα σκεύη ἢ ἄμφια εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριο, αὐτοὺς ὁ Κανόνας τοὺς ἀφορίζει καὶ ἐμεῖς ἐπίσης τοὺς ἀφορίζομε. Αὐτοὺς δὲ ποῦ τὰ ἁρπάζουν παντελῶς τὴν καταδίκη τῶν ἱεροσύλων τοὺς ὑποβάλλομε.

Ἑρμηνεία

...Λοιπόν, ὅποιος ἱερωμένος ἀρπάξη τὰ ἅγια σκεύη καὶ τὰ ἄμφια ποὺ βρίσκονται στὸ ἅγιο Θυσιαστήριο ἢ τὰ μεταχειρισθῆ γιὰ ἀνίερη ὑπηρεσία, αὐτὸς νὰ καθαιρεῖται παντελῶς, ἐπειδὴ ἡ ἁρπαγὴ αὐτὴ εἶναι (γιὰ νὰ τὸ ποῦμε ἔτσι) ἁγιοσυλία (ἡ ὁποία εἶναι μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἁπλὴ ἱεροσυλία), ἡ δὲ ἀνίερη αὐτὴ ὑπηρεσία εἶναι βεβήλωση καὶ μολυσμὸς τῶν ἁγίων. Αὐτοὺς ποῦ τὰ σκεύη ἢ τὰ ἄμφια ποῦ βρίσκονται ἔξω ἀπὸ τὸ Ἅγιο Βῆμα τὰ μεταχειρίζονται σὲ ὑπηρεσία κοινὴ δική τους ἢ τὰ δίνουν σὲ ἄλλους νὰ τὰ μεταχειρισθοῦν ἐκεῖνοι καὶ ὁ Κανόνας τῶν Ἀποστόλων καὶ ἐμεῖς τοὺς ἀφορίζουμε.