Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: Ο αείμνηστος π. Ιερόθεος Κατσάνος

Αποσπάσματα από τό κήρυγμα τού Σεβασμιωτάτου στό μνημόσυνο τού π. Ιεροθέου, τήν 13-7-2013, απομαγνητοφωνημένα.

*

«...Ο π. Ιερόθεος Κατσάνος υπήρξε γιά πολλά χρόνια Πρωτοσύγκελλος τής Ιεράς αυτής Μητροπόλεως καί επέδειξε ζήλο ιεραποστολικό καί ένα έργο άγιο καί έδειξε πάρα πολύ καλή εκκλησιαστική αναστροφή.

Ο μακαριστός π. Ιερόθεος δέν ήταν άγνωστος σέ μένα. Ήταν πολύ γνωστός καί συγγενής μου, οι μητέρες μας ήταν εξαδέλφες. Επήγαινα πολλές φορές στό σπίτι του, μικρός καθώς ήμουν, καί θυμάμαι πολλά περιστατικά καί εγνώριζα όλα τά μέλη τής οικογενείας του καί πολλές φορές συζητούσα μέ τήν μητέρα του, μιά ευλαβεστάτη γυναίκα. Είχαμε αυτήν τήν συγγένεια καί από τότε παρακολουθούσα τήν ζωή τού π. Ιεροθέου.

Καί πρέπει νά σάς πώ μετά συγκινήσεως ότι ο θείος του, ο π. Κωνσταντίνος Κατσάνος, πού ήταν εφημέριος σέ ενορία τής Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων, στήν Περίβλεπτο, ήταν εκείνος ο οποίος μέ βάπτισε. Τά χέρια του τά ευλογημένα μέ πήραν καί μέ έβαλαν στήν κολυμβήθρα. Σάν προχθές, 11 τού μηνός (Ιουλίου), βαπτίσθηκα καί έλαβα τό όνομα τό χριστιανικό καί έγινα μέλος τής Εκκλησίας τού Χριστού.

Ο δέ π. Ιερόθεος, όταν ήταν μικρός στό Γυμνάσιο, εργαζόταν τά καλοκαίρια σέ παντοπωλείο πού είχε εκείνον τόν καιρό ο πατέρας μου, ο οποίος μού έλεγε πολλά γεγονότα καί πολλές ιστορίες από τήν ειλικρίνεια τού ανθρώπου, τήν ευθυκρισία καί όλη τήν καλή διαγωγή τήν οποία έδειξε ως νέος...

Τόν θυμάμαι χαρακτηριστικά από νεαρό στρατιωτικό Ιερέα στά Γιάννενα, Αρχιμανδρίτη. Έβγαινε στήν Ωραία Πύλη γιά νά ομιλήση καί μού έκανε τεράστια εντύπωση η νεότητά του καί ταυτόχρονα η σεμνότητά του...

Ερχόταν συχνά στήν Έδεσσα, κυρίως όταν πήγαινε στό Άγιον Όρος καί συζητούσε μέ τόν Γέροντά μου, τόν μακαριστό Καλλίνικο, ο οποίος τόν αγαπούσε πολύ...

Η γνώμη τήν οποίαν έχω γιά τόν π. Ιερόθεο είναι ότι ήταν ένας εκλεκτός κληρικός τής Εκκλησίας τού Χριστού, μέ καθαρή συνείδηση, καθαρή καρδιά. Πρόσεχε πάρα πολύ τόν εαυτό του καί εσωτερικά καί εξωτερικά. Από οπουδήποτε καί άν πέρασε άφησε μνήμη ενός καλού, ευλαβούς καί ευσεβούς κληρικού... Είχε ιεραποστολικό ζήλο καί αγάπη γιά τόν Θεό καί τούς αδελφούς του καί διέθετε τά πάντα γι’ αυτούς.

Όπως τό ξέρουν καί οι μοναχές εδώ τής Ιεράς Μονής, ήταν ένας κληρικός ο οποίος φοβόταν καί σεβόταν τόν Θεό, γι’ αυτό καί εξομολογείτο τακτικά στόν Γέροντα αυτής τής Ιεράς Μονής, τόν αείμνηστο π. Αρσένιο Κομπούγια. Καί όταν βλέπω κληρικό νά έχη Πνευματικό Πατέρα καί νά εξομολογήται, τόν αγαπώ πολύ. Θά μού πήτε: Δέν είναι δεδομένο; Δυστυχώς, δέν είναι δεδομένο. Δέν είναι δεδομένο ο κληρικός νά εναποθέτη τίς σκέψεις του, τά προβλήματά του, τίς αποτυχίες του, τίς αμαρτίες του, τά σχέδιά του σέ έναν σοφό Γέροντα καί νά λαμβάνη καθοδήγηση από αυτόν. Ένας κληρικός πού έχει τέτοια επικοινωνία μέ τήν Εκκλησία διά τής εξομολογήσεως, πού δέν θεωρεί ότι γνωρίζει τά πάντα, αυτός ο κληρικός έχει φόβο Θεού καί καταξιώνεται στήν διακονία του...

Ένα μεγάλο προσόν τό οποίο είχε ο αείμνηστος καί μακαριστός π. Ιερόθεος, ήταν τό εκκλησιαστικό του φρόνημα. Αγαπούσε τήν Εκκλησία, σεβόταν τόν Επίσκοπο σέ απόλυτο βαθμό. Έχω συγκεκριμένα γεγονότα γιά νά τό λέγω αυτό.

Όταν στό τέλος τής ζωής του, πού είχε αμνησία, πήγαμε μέ τόν π. Αρσένιο καί τόν π. Αθανάσιο νά τόν επισκεφθούμε στά Γιάννενα, ήμουν ήδη Μητροπολίτης εδώ. Μάς ανεγνώρισε, δέν καταλάβαινε πολλά πράγματα, αλλά σέ μιά στιγμή εκεί πού μιλούσαμε, λέει: Πατέρες, μέ συγχωρείτε θά σάς αφήσω λιγάκι γιατί μέ ζητάει ο Σεβασμιώτατος. Τού έμεινε αυτή η αίσθηση, ότι τόν ζητά ο Σεβασμιώτατος. Είχε κοιμηθή ο Δαμασκηνός, αλλά τού έμεινε μέσα αυτός ο σεβασμός, η αγάπη ότι κάτι τόν θέλει ο Δαμασκηνός. ...

Μού έλεγε ο αείμνηστος Γέροντάς μου Καλλίνικος: Είναι εκλεκτός κληρικός τής Εκκλησίας. Καί τό ότι ήταν εκλεκτός κληρικός καί εργάσθηκε μέ ζήλο καί εκκλησιαστικό φρόνημα, φαίνεται από τό παρόν μνημόσυνο, τό οποίο τά πνευματικά του παιδιά θέλησαν νά τό κάνουν, ενώ έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια από τήν κοίμησή του... Είναι σημαντικό νά περνάη ένας κληρικός από έναν τόπο καί νά αφήνη ισχυρά μνήμη καλού καγαθού, ισχυρά μνήμη ανθρώπου αγαπητού, πού αγαπά τόν Θεό, πού σέβεται τά ιερά εκκλησιαστικά θέσμια καί τίς παραδόσεις, ανθρώπου μέ καθαρή καρδιά, μέ ζήλο, μέ αγάπη γιά τόν Θεό καί τήν Εκκλησία. Επαναλαμβάνω ανθρώπου, ο οποίος έχει ταπείνωση καί ευλάβεια. Καί ξέρω πώς αντιμετώπισε τίς διάφορες δυσκολίες καί τά διάφορα προβλήματα πού είχε ως Πρωτοσύγκελλος, από τήν πλευρά τού Επισκόπου, από τήν πλευρά μερικών ανθρώπων, τών λαϊκών, αλλά καί από τήν πλευρά μερικών κληρικών. Τά γνωρίζω πάρα πολύ καλά!

Η θέση τού Πρωτοσυγκέλλου είναι μιά πολύ δύσκολη θέση. Γιατί πρέπει νά κρατά ισορροπίες, νά έχη σεβασμό στόν Επίσκοπο, διάκριση καί υπομονή. Καί εκείνος ήταν ένας τέτοιος αγαθός, καλός κληρικός, σεβόταν τούς πάντας καί υπέμενε, δέν μιλούσε καί μόνον άνοιγε τήν καρδιά του πολλές φορές καί τά μάτια του, τά δάκρυά του, στόν Πνευματικό Πατέρα του, όπως μού έλεγε πολλές φορές ο αείμνηστος πατήρ Αρσένιος.

Θέλω νά συγχαρώ τά πνευματικά του παιδιά, τά οποία διατηρούν αυτήν τήν μνήμη τού καλού κληρικού. Εγώ τουλάχιστον όπου πάω ακούω τά καλύτερα λόγια γι' αυτόν. Δέν άκουσα κανέναν νά μού πή κάτι εναντίον του. Νά μού πή: Ξέρετε έκανε καί εκείνο. Όλοι λένε καλά λόγια. Καί είναι πάρα πολύ σημαντικό νά περνάη κανείς από έναν τόπο καί νά αφήνη αγαθή μνήμη καί όλοι οι άνθρωποι νά λένε καλά λόγια γιά εκείνον.

Θέλω νά σάς συγχαρώ, λοιπόν, γιά αυτήν τήν αγάπη πού έχετε στόν π. Ιερόθεο καί γενικότερα στήν Εκκλησία καί σέ κάθε καλό κληρικό καί νά ευχηθώ ο Θεός νά τόν αναπαύση εν σκηναίς δικαίων. Δέν έγινε Επίσκοπος καί Μητροπολίτης, αλλά αυτά έρχονται καί παρέρχονται, αυτές είναι διακονίες μέσα στήν Εκκλησία. Όταν ο άνθρωπος φύγη από τόν κόσμο αυτόν, τότε ο Θεός δέν υπολογίζει άν ήταν Μητροπολίτης, άν ήταν Ιερέας, άν ήταν καθηγητής, άν ήταν... βλέπει τήν καρδιά του καί μετά ανατρέπονται όλα. Στήν άλλη ζωή θά ανατραπούν όλες οι τάξεις καί οι κατηγορίες. Θά δούμε, δηλαδή, ανθρώπους μεγαλοσχήμονες, οι οποίοι στόν κόσμον αυτόν ενδεχομένως μέ τήν πονηρία τους νά εκμεταλλεύονταν τόν λαό καί νά παρουσιάζονταν μεγάλοι καί τρανοί, εκεί νά τρέμουν, όπως περιγράφεται στήν Αγία Γραφή. Καί θά δούμε απλούς καί ταπεινούς καί περιφρονημένους ανθρώπους εδώ στήν γή, εκεί νά είναι οι ευλογημένοι τού Θεού. Στήν άλλη ζωή γίνεται ανατροπή τών πραγμάτων καί αδικίες πού γίνονται εδώ τίς αποκαθιστά ο Θεός μέ τόν καλύτερο τρόπο.

Ο Θεός νά αναπαύση τήν ψυχή του εν σκηναίς δικαίων».