«Ἡ ἐπικοινωνία, ὡς βασικός παράγοντας λειτουργίας τῆς οἰκογένειας»

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΓΑΠΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

Στίς 22 Μαρτίου 2014, ἡμέρα Σάββατο καί ὥρα 7 μ.μ. στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς Ναυπάκτου πραγματοποιήθηκε ἐκδήλωση τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης τῆς Ἐνορίας στήν ὁποία ἀναπτύχθηκε τό θέμα: «Ἡ ἐπικοινωνία, ὡς βασικός παράγοντας λειτουργίας τῆς οἰκογένειας» ἀπό τήν κ. Ράπτη Μαρία, ἐπίκουρο καθηγήτρια τῆς Ἀνώτατης Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Βελλᾶς Ἰωαννίνων.

Τήν ἐκδήλωση τίμησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ἱερόθεος καί παραβρέθηκαν Ἱερεῖς τῆς πόλεώς μας, τά Δ.Σ. τῶν ἄλλων Συνδέσμων καί πλῆθος ἐνοριτῶν μας.

Στήν ἀρχή προλόγισε ὁ Ἐπόπτης τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης, Πρωτ. π. Θεμιστοκλῆς Τσιτσιρίκης, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στίς νεοφερμένες ἰδέες καί τά ποικίλα ρεύματα πού πλήττουν τήν σημερινή οἰκογένεια. Ἑστίασε δέ στήν ἀνάγκη νά προβληθῆ ὁ ὀρθόδοξος τρόπος ζωῆς καί νά διδαχθῆ ἡ χριστιανική καί ἐπιστημονική παιδαγωγική. Γιά τόν σκοπό αὐτόν ὁ Σύνδεσμος Ἀγάπης προσκάλεσε τήν κ. Ράπτη νά ἀναπτύξη τό συγκεκριμένο θέμα. Εὐχαρίστησε ἀκόμη καί ὅλους τούς συντελεστές τῆς ἐκδήλωσης.

Στήν συνέχεια ἡ κ. Χρυσούλα Μαντζαβᾶ παρουσίασε τό βιογραφικό σημείωμα τῆς κ. Ράπτη, πλούσιο σέ σπουδές, (τρία πτυχία Πανεπιστημίων καί ἕνα διδακτορικό στό Πανεπιστήμιο Ἰωαννίνων) στό γνωστικό της ἀντικείμενο πού εἶναι ἡ «χριστιανική παιδαγωγική καί κατήχηση».Ἐπίσης ἀναφέρθηκαν ἀρκετές μελέτες καί ἄρθρα της καθώς καί τά δύο βιβλία της.

Ἡ ὁμιλήτρια ξεκίνησε τήν εἰσήγησή της μέ τήν σημασία πού ἔχει ἡ ἐπικοινωνία, πού εἶναι λεκτική (περιεχόμενο) καί μή λεκτική (συναισθήματα). Τόνισε τήν ἀναγκαιότητά της, ἀφοῦ εἶναι ἔμφυτο αἴτημα τῆς ψυχῆς καί ὑπαρξιακή ἀνάγκη. Μέ τήν ἐπικοινωνία ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει τόν ἑαυτό του, ἀντιλαμβάνεται τίς δυνατότητές του, ἀναγνωρίζει ὅρια, δικαιώματα, αὐτοπειθαρχεῖται, καλλιεργεῖ ἰδανικά καί ἀρετές. Ἡ χριστιανική διάσταση τῆς ἐπικοινωνίας στήν Ὀρθοδοξία θεωρεῖται καί ὡς εὐκαιρία χριστιανικῆς διακονίας, μέσο ἀγάπης καί φιλαδελφίας, μέσο ὑπέρβασης τοῦ ἑαυτοῦ, παράγοντας πνευματικῆς προόδου καί τελειοποιήσεως.

Ἡ ἐπικοινωνία ἀνάμεσα στούς συζύγους ἔγκειται στήν διαφορά τῶν συζύγων, ἀφοῦ ὁ ἀντίθετος χαρακτήρας δημιουργεῖ τήν ἕλξη. Ἡ ἔλλειψη τῆς ἐπικοινωνίας ὁδηγεῖ πρῶτα πρῶτα στήν ἐσφαλμένη ἀντίληψη ὅτι ὁ σπουδαιότερος παράγοντας εἶναι ὁ ἔρωτας. Κατόπιν στήν ἔλλειψη ψυχικῆς ἐπαφῆς καί σεβασμοῦ οἱ σύζυγοι δέν μιλοῦν γιά τίς ἀνάγκες τους, ἀπομονώνονται συναισθηματικά, χρησιμοποιοῦν γλώσσα ἀξιολογική, δέν προστατεύονται ἀπό τρίτα πρόσωπα καί δέν ἀποχωρίζονται τήν γονεϊκή οἰκογένεια. Τέλος στό ζευγάρι ἐπικρατεῖ ἀνία. Ἐντύπωση προκάλεσε ἡ ἀναφορά τῆς ὁμιλήτριας στόν πίνακα «τά τρία κεριά» τοῦ Σαγκάλ, πού δίνει τό μυστήριο καί τό θαῦμα τοῦ γάμου. Τά δυό κεριά συμβολίζουν τούς δυό ξεχωριστούς ἀνθρώπους καί τό τρίτο τήν ἐπικοινωνία.
Σημαντική θέση στήν εἰσήγηση τῆς κ. Ράπτη δόθηκε στό τρίγωνο τῆς οἰκογενειακῆς εὐτυχίας: Ἀγάπη: ἡ πρώτη ἔννοια, δέν φτάνουμε βρίσκοντας ἕναν τέλειο ἄνθρωπο, ἀλλά μαθαίνουμε νά βλέπουμε ἕναν ἀτελῆ ἄνθρωπο ὡς τέλειο. Κατανόηση-Τιμή, ἡ δεύτερη ἔννοια: σέ δέχομαι ὅπως εἶσαι καί τέλος ἡ Ἔγνοια: κάνω πράξη ὅ,τι βελτιώνει τήν ζωή τοῦ ἄλλου.

Γιά μιά αὐθεντική ἐπικοινωνία τονίσθηκε ὅτι ἀπαιτεῖται: αὐτοέλεγχος, ψυχική ἰσορροπία, ἀσκητισμός, καλυτέρευση τοῦ ἑαυτοῦ μας μέ μέσα ἐπικοινωνίας τήν ὁμιλία-διάλογο, τήν παρατήρηση, τήν μή λεκτική ἔκφραση καί τό χαμόγελο. Στίς τεχνικές ἑνός ἀποτελεσματικοῦ διαλόγου ἀναφέρθηκαν οἱ ἀπόψεις τοῦ Μ. Βασιλείου καί τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἐνῶ γιά ἕναν δημιουργικό διάλογο μέ τά παιδιά ἀπαιτεῖται ἐνεργητική ἀκρόαση.

Ἡ εἰσήγηση ἔκλεισε μέ ἀναφορά στήν Α΄ Πρός Κορινθίους Ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου περί Ἀγάπης καί τόνισε ὅτι: «Σέ κάθε σπίτι πρέπει νά διατάζη ἡ ἀγάπη καί ὄχι ὁ ἄνδρας ἤ ἡ γυναίκα».

Ἀκολούθησε συζήτηση μέ πολλές ἐρωτήσεις σχετικές μέ τό θέμα.

Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε μέ τόν λόγο του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας. Εὐχαρίστησε τήν κ. Ράπτη γιά τόν ἐντυπωσιακό καί ἐπικοινωνιακό της λόγο καί ἀναφέρθηκε στήν ἀπό πολλῶν ἐτῶν γνωριμία τους, μέ τήν ἴδια καί μέ τόν ἀδελφό της Ἀρχιμανδρίτη π. Θεόκλητο Ράπτη. Ὁ Σεβασμιώτατος προσέφερε ἀπό τίς γνώσεις του καί τήν πείρα του ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα σχετικά πού ἐπιβεβαίωναν καί προέκτειναν τά βασικά σημεῖα τῆς ὁμιλίας. Μίλησε γιά τήν διάκριση ἐπικοινωνίας καί μεταεπικοινωνίας, δηλαδή, γιά τήν δυνατότητα ἀντίληψης τοῦ βαθύτερου νοήματος τῶν λόγων καί τῆς ψυχικῆς διάθεσης τοῦ συνομιλητῆ. Ἔτσι, τό παιδί μπορεῖ νά βιώνη τήν ἀγάπη μέσα στήν οἰκογένεια μέ πολλούς τρόπους καί, ὅταν αὐτό συμβαίνη, ὑπερβαίνει τίς ἐπιπτώσεις τυχόν συγκρούσεων, ἀφοῦ ἀκολουθεῖ ἡ συγγνώμη, καί ἔτσι ἀποκτᾶ ὁλοκληρωμένη ἐμπειρία τῆς ζωῆς. Ἀναφέρθηκε ἀκόμη στίς διεργασίες πού γίνονται στόν ἀνθρώπινο ἐγκέφαλο προκειμένου νά ἐπιτευχθῆ ἡ ἐπικοινωνία, μίλησε γιά τήν δομή του καί τίς συνάψεις τῶν νευροκυττάρων πού πρέπει νά λειτουργοῦν καλά. Ὑπογράμμισε, ὅμως, ὅτι ἐκτός ἀπό αὐτές τίς συνάψεις ὑπάρχουν καί ἄλλες ἀκόμη σημαντικότερες, ὅπως ἡ σύναψη τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Τό προπατορικό ἁμάρτημα τοῦ Ἀδάμ κατέστρεψε τήν ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό καί ὁ Θεός συνέχισε τήν ἐπικοινωνία μέ τούς ἀνθρώπους μέσῳ τῶν Προφητῶν, λόγῳ τῆς ἀδυναμίας τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Καί τελικά ὁ Ἴδιος μέ τήν κένωση καί τήν ταπείνωση ἔγινε ἄνθρωπος καί ἄρχισε πάλι τόν διάλογο πού διεκόπη στόν Παράδεισο, κηρύσσοντας μετάνοια, ἔτσι ὥστε ὅσοι ἄνθρωποι μετανοοῦν νά ἀποκτοῦν κοινωνία μαζί Του. Ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό γίνεται μέ τήν μετάνοια καί τήν ταπείνωση. Τέλος ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τόν Σύνδεσμο τῆς Ἀγάπης γιά τήν ἐπιτυχημένη ἐκδήλωση.
Ἀκολούθησε δεξίωση μέ πλούσια ἐδέσματα, προσφορά τῶν κυριῶν τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης.
Χρ. Μαντζαβᾶ-Πιτσιάκκα