Skip to main content

«Ἀρχαῖον θέατρον Ναυπάκτου»

Θεατρικό δρώμενο μέ θέμα τό μάθημα τῶν ἀρχαίων Ἑλληνικῶν πού παρουσίασαν μαθητές τῶν φροντιστηριακῶν μαθημάτων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στήν γιορτή τῆς λήξεως τῶν μαθημάτων.


Φωτεινή: - Πῶς πέρασε ἡ χρονιά οὔτε πού τό κατάλαβα!
Ὄλγα: - Πῶς τελειώσαμε τό Δημοτικό, οὔτε πού τό κατάλαβα!
Μελέτης: - Δηλαδή τό Σεπτέμβρη θά πᾶμε Γυμνάσιο;
Φ- Ἔμ! Ἔτσι φαίνεται
Ὄ- Γιατί φοβᾶσαι;
Μ- Ἔ! Φτού κι ἀπ' τήν ἀρχή. Πάλι πρωτάκια θά εἴμαστε.
Ὄ- Ναί, ἀλλά μεγάλα πρωτάκια. Δέν εἶναι τό ἴδιο...
Φ- Τώρα ξέρουμε τί μᾶς περιμένει...
Ὄ- Ξέρουμε; Ἄλλο σχολεῖο, ἄλλοι δάσκαλοι...
Μ- Ἄλλα μαθήματα...Ἐκεῖνα τά Ἀρχαῖα, ρέ παιδιά, πολύ τά φοβᾶμαι
Φ- Φοβᾶται τά Ἀρχαῖα...Σιγά τώρα...
Μ- Ναί! ἡ ἀδερφή μου, πού πῆγε πέρυσι Γυμνάσιο...τά βρῆκε μπαστούνια...
Ὄ- Τί λέει ὁ ἄνθρωπος...
Φ- Φοβᾶσαι κάτι πού δέν γνωρίζεις.
Μ- Γιατί, ἐσύ γνωρίζεις;
Φ- Γινώσκω, ἃ σύ οὐκ οἶδας...
Ὄ- Δηλαδή....γνῶσιν τινα ἒχομεν...
Μ- ... Παιδιά, τί λέτε;
Φ- Εἰμι, εἶ, ἐστίν
Ὄ- Ἐσμέν, ἐστέ, εἰσίν..
Μ- Μά τί λέτε; Ξένη γλώσσα;
Φ- Ἑλληνικά μιλᾶμε. Δέν κατάλαβες τίποτα;
Μ- Τί ἑλληνικά; Δέ βγάζω νόημα...στέν, στίν, σμίν...
Ὄ- Ἀρχαῖα Ἑλληνικά, χαζέ!
Μ- Τί, ξέρετε Ἀρχαῖα Ἑλληνικά;
Ὄ- Ἔ! Ὄχι ὅτι ξέρουμε κιόλας, ἀλλά...
Φ-Ἀλλά...πήραμε μιά μυρωδιά.
Μ- Καλά...πῶς, ποῦ, πότε;
Ὄ- Δέ θυμᾶσαι τόν περασμένο Σεπτέμβρη...
Φ- Πού μας ἔδωσαν στό σχολεῖο μιά πρόσκληση, γιά νά παρακολουθήσουμε μαθήματα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν;
Μ- Τώρα πού τό λές... Κάτι θυμᾶμαι!
Φ- Ἔ! Ἐμεῖς εἴπαμε νά πᾶμε ἀπό περιέργεια...
Ὄ- Μαζευτήκαμε κάπου 30 παιδιά ἀπό διάφορα σχολεῖα. Κάποιοι βαρέθηκαν καί σταμάτησαν.
Φ- Οἱ περισσότεροι ὅμως φτάσαμε ὡς τό τέλος.
Μ- Πηγαίνατε Ἀρχαῖα Ἑλληνικά;
Ὄ- Ἔ! Τί λέμε τόση ὥρα;
Φ- Γιατί τόση ἀπορία; Κάθε χρόνο ἡ Μητρόπολη προσφέρει μαθήματα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν στά παιδιά τῆς Στ΄ Δημοτικοῦ.
Μ- Καί...πόσα πληρώνατε;
Φ- Τίποτα. Ἐντελῶς δωρεάν.
Μ- Καί μάθατε Ἀρχαῖα;
Ὄ- Σοῦ εἴπαμε...πήραμε μιά ἰδέα.
Φ- Μάθαμε, ἂς ποῦμε, τά μακρά καί τά βραχέα.
Μ- Τί μακριά καί κοντά μου λέτε τώρα.
Ὄ- Καί τά δίχρονα
Μ- Καλά, μαθαίνουν ἀρχαῖα καί τα ...δίχρονα; Αὐτά δέν ξέρουν νά μιλᾶνε!
Φ- Μάθαμε πότε βάζουμε περισπωμένη.
Ὄ- Καί πότε βάζουμε ὀξεία.
Μ- Ὀξεία...ὀξεία...Κάτι ἔχω ἀκούσει γιά ὀξεία λοίμωξη. Ἔπαθε ὁ παππούς μου πέρυσι.
Φ- Καί τά πνεύματα. Τή δασεία καί τήν ψιλή.
Μ- Τί ψιλή καί κοντή...Ἀααα! θά μέ τρελάνετε σεῖς...
Ὄ- Ὄχι ἐσεῖς... Ὑμεῖς. Ὑμεῖς να λέμε, μέ ὕψιλον.
Μ- Ἄ! Μή μου τά γυρίζετε. Ἐσεῖς, γιά σᾶς μιλᾶμε τώρα.
Ὄ- Ἂν μιλᾶμε γιά μᾶς, θά ποῦμε ἡμεῖς...με ἦτα.
Μ- Εἶπα κι ἐγώ.
Φ- Μάθαμε κι ἄλλες ἀντωνυμίες. Ἄνθρωπός τις, Ἓκαστος...
Ὄ- Τίς ἐξελέγη ἐν τῷ δήμῳ;
Μ- Ἄ! Κατάλαβα, κατάλαβα. Γιά τίς δημοτικές ἐκλογές λέτε τήν ἄλλη Κυριακή.
Φ- Καί τά ρήματα. Ὁ ἀναδιπλασιασμός τοῦ παρακειμένου: λέλυκα, λέλυκας, λέλυκε.
Ὄ- Κι ὁ ὑπερσυντέλικος... ἐλελύκειν,ἐλελύκεις,ἐλελύκει...
Μ- Ἀαα! Ἀρχίσατε πάλι τά ἀκαταλαβίστικα μέ τούς λύκους
Φ- Πλεῖον τούτων θά μάθουμε στό Γυμνάσιο.
Μ- Τί πλοῖο. Ἐγώ δέ μπαίνω σέ πλοῖο. Ζαλίζομαι.
Φ- Καί ποῦ νά σοῦ μιλήσουμε γιά τά ἀπαρέμφατα
Ὄ- Καί τίς μετοχές!
Μ- Τί μετοχές; Τοῦ Χρηματιστηρίου;
Φ- Ἄκου τί λέει... Πολλές εἰδήσεις βλέπεις ἐσύ.
Ὄ- Καί τά πρωτόκλιτα, τά δευτερόκλιτα, τά τριτόκλιτα...
Φ- Πόσα ἔχουμε νά μάθουμε ἀκόμη!
Μ- Πώ! Πώ! Δύσκολα μοῦ φαίνονται κι ἀκατανόητα.
Φ- Ἔτσι νόμιζα κι ἐγώ. Ἀλλά, ἂν προσέξεις λιγάκι, θά δεῖς πώς εἶναι ἡ γλώσσα μας.
Ὄ- Σέ μιά ἄλλη μορφή, ἀλλά εἶναι ἡ γλώσσα μας.
Φ- Πολλές λέξεις τίς χρησιμοποιοῦμε κι ἐμεῖς, ὅπως οἱ πρόγονοί μας.
Μ- Ὡραῖα!.. Τώρα μᾶς ἔπεισες.
Φ- Τό ὡραῖος βγαίνει ἀπό τήν ὥρα. Τό ἤξερες;
Μ- Ἐγώ ξέρω ὅτι ὡραῖος εἶναι ὁ Ρουβᾶς.
Ὄ- Καί το ἃλμα ἐπί κοντῷ, ἀρχαία ἔκφραση.
Μ- Γιατί τό λένε κοντό ἀφοῦ πηδᾶνε ψηλά...
Φ- Κοντός εἶναι τό κοντάρι.
Μ- Νά τα! Πάλι, τά ἀκαταλαβίστικα.
Φ- Καί τό ἑρπετό
Μ-Ποῦ εἶναι...ποῦ εἶναι...
Ὄ- Ἀπό τό ἓρπω, χαζέ, φοβητσιάρη.
Φ- Ἂν ἐρχόσουν κι ἐσύ στά μαθήματα, θά τά ἤξερες ὅλα αὐτά.
Ὄ- Θά καταλάβαινες τί σημαίνει "Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν"
Μ- Αὐτό εἶναι γιά τό φίλο μου τόν Ἀνέστη.
Φ-Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς!
Μ-Δηλαδή, μάθατε τόσα πράγματα...
Φ- Πήραμε μιά ἰδέα, ὅπως λέει καί ἡ κυρία μας.
Ὄ- Καί πᾶμε στό Γυμνάσιο ἐνημερωμένοι.
Φ- Πρέπει νά ποῦμε ἕνα μεγάλο ''εὐχαριστῶ'' γιά τήν εὐκαιρία πού μᾶς δόθηκε. "Σεβασμιώτατε, λίαν εὐγνώμονές ἐσμεν" διά τοῦτο.
Ὄ- "Λίαν εὐγνώμονές ἐσμεν"
Μ- Πεῖτε κι ἕνα εὐχαριστῶ, ρέ παιδιά!

  • Προβολές: 3214