Τό θερινό πανηγύρι τοῦ Ἁγίου Βλασίου

Στίς 17 Αὐγούστου πανηγύρισε ὁ Κάτω Ἅγιος Βλάσιος. Τήν ἡμέρα αὐτή οἱ Χριστιανοί τῶν “Παρακαμπυλίων” ἐνθυμοῦνται καί ἑορτάζουν ἕνα θαῦμα πού ἔγινε κατά τήν διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα μέ τήν παράδοση ὁ Ἅγιος Βλάσιος, ὡς γέροντας, ἔσωσε τό χωριό ἀπό τούς Τούρκους πού ἔρχονταν ὕπουλα νά τό καταστρέψουν.

Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τελέσθηκε θ. Λειτουργία μετά θ. κηρύγματος ἀπό τόν Σεβασμιώτατο, ὁ ὁποῖος μόλις τό βράδυ τῆς προηγουμένης εἶχε ἐπιστρέψει ἀπό τήν ὀρεινή Ναυπακτία. Συμμετεῖχαν ὅλοι οἱ Ἱερεῖς τῆς Περιφερείας, ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος π. Κωνσταντῖνος Μάλαινος, ἔψαλαν ὁ κ. Λουκᾶς Σκιαδάς καί μέλη τῆς Χριστιανικῆς Ἕνωσης Ἀγρινίου, καί συμμετεῖχε πλῆθος κόσμου.

Μετά τήν θεία Λειτουργία παρετέθη γεῦμα, τό ὁποῖο προσέφερε ὁ Ἱερέας τῆς Ἐνορίας τοῦ Πεντακόρφου π. Βλάσιος, ὁ ὁποῖος ἐξυπηρετεῖ περιστασιακά καί τόν Κάτω Ἄγιο Βλάσιο.

* * *

Ὁ Σεβασμιώτατος ἔμεινε στήν περιοχή τοῦ Ἁγίου Βλασίου τρεῖς ἡμέρες, φιλοξενούμενος στήν οἰκεία του Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου π. Κωνσταντίνου καί στίς Κατασκηνώσεις τῆς Χριστιανικῆς Ἕνωσης Ἀγρινίου.

Τό ἀπόγευμα ὑποδέχθηκαν τόν Σεβασμιώτατο τά παιδιά τῆς Χριστιανικῆς Ἕνωσης Ἀγρινίου στίς Κατασκηνώσεις τοῦ Ἁγίου Βλασίου. Μέ τίς Κατασκηνώσεις αὐτές συνδέονται πολλές γενιές Ἀγρινιωτῶν, καθώς καί ὁ ἴδιος ὁ Σεβασμιώτατος, ὁ ὁποῖος ἔχει ζήσει ὡς κατασκηνωτής, ὅταν ἦταν γυμνασιόπαιδο, καθώς ἐπίσης ἡ χειροθεσία τοῦ εἰς ἀναγνώστη ἔγινε στίς Κατασκηνώσεις αὐτές. Ὁ Σεβασμιώτατος, μετά τόν ἑσπερινό, μίλησε στούς Κατασκηνωτές καί ἀπάντησε σέ ἐρωτήσεις τους.

Τήν ἑπομένη ἐπισκέφθηκε τόν Ὀρφανό καί τέλεσε ἑσπερινό μετά θ. κηρύγματος. Ἐκεῖ, συναντήσαμε καί τόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Εὐρύπου κ. Βασίλειο, ὁ ὁποῖος μέ ὅλη του τήν ἁπλότητα θέλησε νά κάνη τόν ψάλτη. Ὁ Ὀρφανός εἶναι συνοικία τῆς Κάτω Χούνης, ὅπου ζοῦν οἱ οἰκογένειες τῶν ἐργαζομένων στό ὑδροηλεκτρικό ἐργοστάσιο τῆς ΔΕΗ. Ὁ Ὀρφανός εἶναι μικρή μέν ἀλλά ζωντανή ἐκκλησιαστική κοινότητα, πρός τό παρόν ὅμως ...ὀρφανή, ἤ καλύτερα “υἱοθετημένη”, ἄν καί ἡ θέση τοῦ Ἐφημερίου σ’ αὐτόν τόν συνοικισμό ἔχει πολλά πλεονεκτήματα.

Ἑπόμενος σταθμός ἦταν ἡ Χούνη, ὅπου ὁ Σεβασμιώτατος ἐτέλεσε ἑσπερινό μετά θ. κηρύγματος στόν Ἱερὸ Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς. Ο Ἱερὸς Ναός εἶχε κτυπηθῆ ἀπό τοπικό σεισμό καί εἶχε καταστεῖ ἀλειτούργητος. Οἱ κάτοικοι δέν ἄφησαν οὔτε μιά στιγμή τήν Ἐκκλησία τους στήν ἄσχημη αὐτή κατάσταση. Μάζεψαν χρήματα μέ ἔρανο, πῆραν ἐπιχορήγηση ἀπό τήν Νομαρχία καί σέ μικρό χρονικό διάστημα, κατόπιν συντονισμένων προσπαθειῶν τῆς Ι. Μητροπόλεως, τῆς Νομαρχίας καί, προπαντός, τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου καί τοῦ Προέδρου τῆς Κοινότητος, ἐπουλώθηκαν οἱ πληγές πού εἶχε προκαλέση ἡ ἀστάθεια τῆς γῆς. Ἔτσι, ἀντικρύζοντας τόν Ι. Ναό, δοκιμάσαμε μιά εὐχάριστη ἔκπληξη: εἶχαν γίνει οἱ ἐντυπωσιακές ἐργασίες ὑποστήριξης τῶν θεμελίων του Ι. Ναοῦ, καί οἱ ἀποκαταστάσεις ὅλων των ζημιῶν. Μένουν ἀκόμη ἡ ἀνοικοδόμηση δύο καμπαναριῶν, ἀντάξιών του Ι. Ναοῦ, καί ὁ χρωματισμός καί ἡ ἁγιογράφηση. Πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὁ Ι. Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς ἀποτελεῖ κόσμημα τῆς περιοχῆς. Ὅταν, πρῶτα ὁ Θεός, τελειώσουν ὅλες οἱ ἐργασίες, ὁ Σεβασμιώτατος ὑποσχέθηκε νά πάη καί νά τελέση πανηγυρική θ. Λειτουργία καί νά εὐχαριστήση τούς ἀνακαινιστᾶς.

Στόν Ναό αὐτό, μετά τήν τέλεση τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Σεβασμιώτατος χειροθέτησε Πνευματικό τόν π. Ἀλέξιο Καραβανά, Ἐφημέριό του χωριοῦ, ἀξιαγάπητο καί ἀξιοσέβαστο Κληρικό, ὥστε νά παρακαλῆ καί νά καθοδηγῆ τόν ποίμνιό του καί νά θεραπεύη πληγές μέ τό ἱερό ἐπιτραχήλιο.

Τήν ἑπομένη ὁ Σεβασμιώτατος τέλεσε θ. Λειτουργία μετά θ. κηρύγματος στά Ἀμπέλια, ὅπου συλλειτούργησαν οἱ Ἱερεῖς τῆς περιοχῆς καί ἔψαλαν ὁ κ. Κώστας Λανάρας, ὁ κ. Γιῶργος Πολίτης καί ὁ κ. Χρῆστος Τσέλιος. Μετά τήν θ. Λειτουργία παρέθεσε τράπεζα ὁ Ἐφημέριος των Ἀμπελιῶν, π. Ἰωάννης Δένδιας. Ἐπίσης, πραγματοποιήθηκε ἱερατική σύναξη τῶν Ἱερέων τῆς περιφερείας, ἐπ’ εὐκαιρία τῆς παρουσίας τοῦ Σεβασμιωτάτου. Οἱ Ἱερεῖς συζήτησαν μέ τόν Σεβασμιώτατο θέματα πού τούς ἀπασχολοῦν.

Μιλώντας στούς χριστιανούς τῆς Περιφερείας ὁ Σεβασμιώτατος ἐξέφρασε τήν χαρά του καί τήν ἱκανοποίησή του γιά τήν τιμή πού ἀποδίδουν στόν Ἐπίσκοπό τους καί γιά τήν φιλοξενία τους. Εἶπε μάλιστα χαρακτηριστικά ὅτι κάθε φορᾶ πού ξεκινᾶ νά ἔλθη στόν Ἅγιο Βλάσιο, σκεπτόμενος τό πρωϊνό μακρινό ταξίδι –τῶν δύο περίπου ὡρῶν στόν φιδωτό δρόμο τῶν Παρακαμπυλίων– ἑπομένης μάλιστα τῆς θ. Λειτουργίας, αἰσθάνεται μιά δυσκολία. Ἀλλά κάθε φορᾶ φεύγει μέ τίς καλύτερες ἐντυπώσεις ἀπό τήν ἀντιμετώπιση καί τήν φιλοξενία τῶν κατοίκων. Ἡ προσωπική ἐπικοινωνία μαζί τους, καθώς καί μέ τούς Ἀγρινιῶτες, μέ τούς ὁποίους συνδέεται ἀπό παλαιά, ὅπως προαναφέραμε, ἐλαφρύνει τήν κούραση καί τόν χαροποιεῖ.

Ν.Γ.