Δελτίον Τύπου Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιὰ τὸ ζήτημα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου

Μὲ ἀφορμὴ παραπληροφορητικὴ ἐπιστολὴ σὲ ἐφημερίδα

Ναύπακτος, 14 Δεκεμβρίου 2000

Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐπιστολὴ ποὺ ἀπέστειλε ὁ κ. Ἀθανάσιος Διαμαντόπουλος, ἐνδεχομένως ἐντολοδόχος - “ἀντιπρόσωπος” τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως, στὴν Καθημερινὴ (13-12-2000), ἐξαναγκαζόμαστε νὰ ἐνημερώσουμε ὑπεύθυνα τὸν λαό, παρὰ τὸ ὕφος τῆς ἐπιστολῆς ποὺ χρησιμοποιεῖ καὶ τὸν ἀνοίκειο χαρακτηρισμὸ γιὰ τὸν Μητροπολίτη μας, δεῖγμα τῆς ποιότητος τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου τοῦ ἐπιστολογράφου, ὅτι ὑπάρχουν πολλὲς ἐκκλησιαστικὲς καὶ διαχειριστικὲς ἀνωμαλίες στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Ναυπάκτου.

Ὁ κ. Διαμαντόπουλος, γνωστὸς ἄλλωστε καὶ ἀπὸ ἄλλες ἐνέργειές του, παραπληροφορεῖ μὲ τὴν ἐπιστολή του, γιὰ δύο λόγους.

Πρώτον, διότι ἀλλοιώνει ὅλα τα στοιχεῖα ποὺ παραθέτει, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὶς ἐπιστολὲς διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν πρὸς τὴν Ἱερὰ Μονή, τὶς ἐπισκέψεις “προσκυνητών” πρὸς τὴν Ἱερὰ Μονή, ἰδιαιτέρως δὲ τὰ τῆς ἐκδρομῆς τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου τῆς Ναυπάκτου, γιὰ τὴν ὁποία εἶχε παντελῆ ἄγνοια ὁ Μητροπολίτης μας, ὁ ὁποῖος τὸ πληροφορήθηκε ἀπὸ τὰ δημοσιεύματα τοῦ Τύπου, καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα γι’ αὐτὸ ποὺ γράφει ὅτι ὁ Μητροπολίτης μᾶς “κατέφυγε πέντε φορὲς στὴν Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη, ἐναντίον τῆς Μονῆς, ποὺ ἀπαλλάχθηκε πανηγυρικὰ καὶ τὶς πέντε”. Γιὰ τὸ τελευταῖο ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ποτὲ δὲν κατέφυγε ὁ Μητροπολίτης μας στὴν Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη ἐναντίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς (ἴσως θὰ ἔπρεπε) καὶ ἀκόμη ἡ Ἱερὰ Μονὴ δὲν ἀπαλλάχθηκε καὶ μάλιστα πανηγυρικά! Προφανῶς ὁ συντάκτης τῆς ἐπιστολῆς ἔχει σύγχυση, ἠθελημένη ἢ ἀθέλητη, ἂν δὲν παραπληροφορῆ ἐν γνώσει. Γιατί τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι κατατέθησαν δύο ἀγωγὲς ἐναντίον δημοσιογράφων ποὺ συκοφαντοῦσαν τὸν Μητροπολίτη, καὶ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γράφει ὁ ἐπιστολογράφος, ὁ ὁποῖος θεωρεῖ τὶς ἀγωγὲς ὡς ἀγωγὲς ἐναντίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, φαίνεται καθαρὰ ὅτι ὑποκινηταὶ ἦταν οἱ μοναχοί της Ἱερᾶς Μονῆς (φοβερὸν κανονικὸν ἀδίκημα), καθὼς ἐπίσης ἀσκήθηκε μιὰ αὐτεπάγγελτη προκαταρκτικὴ ἐξέταση ἀπὸ τὸν Εἰσαγγελέα. Διότι ἂν ἔκανε μήνυση ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη δὲν θὰ περιοριζόταν σὲ μερικὲς λεπτομερειακὲς πλευρὲς τοῦ ὅλου θέματος. Γιὰ τὸ τελευταῖο, τὴν αὐτεπάγγελτη προκαταρκτικὴ ἐξέταση, πρέπει νὰ διευκρινισθῆ ὅτι ὁ ἐπιστολογράφος ἀδυνατεῖ καὶ μὲ ἁπλὴ ἀνάγνωση νὰ διακρίνη μεταξὺ δικαστικῆς ἀποφάσεως, ἀνυπάρκτου, πράγματι, καὶ εἰσαγγελικῆς διατάξεως, διὰ τῆς ὁποίας ὁ Εἰσαγγελεύς, μὲ τὰ ὀλίγα στοιχεῖα ποὺ ἔχει εἰς χείρας του, κρίνει ὅτι δὲν ἐτελέσθη ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων τῆς Μονῆς ἔγκλημα κατὰ τὸν ποινικὸ κώδικα, χωρὶς νὰ εἰσέρχεται ὅμως σὲ ὅλες τὶς ἀντικανονικὲς καὶ ἀντιεκκλησιαστικὲς ἐνέργειες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, οἱ ὁποῖες δὲν τὸν ἀφοροῦν.

Δεύτερον, διότι παραγνωρίζει ἠθελημένως πληθώρα ἄλλων ἀντιθέτων στοιχείων, ὅπως τὶς δύο ἀποφάσεις τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Δογματικῶν καὶ Νομοκανονικῶν Ζητημάτων, τὶς ἐννέα (9) ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν μελέτη τοῦ Δρὸς Νομικῆς κ. Ἀναστασίου Μαρίνου, Ἀντιπροέδρου Σ.τ.Ε. καὶ Εἰδικοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συμβούλου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τίτλο “Ὁ Ἐπιχώριος Ἀρχιερεὺς καὶ ἡ αὐτοδιοίκησις τῶν Ἱερῶν Μονών”, τὴν εἰσήγηση τοῦ Καθηγητοῦ κ. Σπυρίδωνος Τρωϊάνου πρὸς τὴν Ἐπιστημονικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς Νομικῆς Ὑπηρεσίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τίτλο “Τὸ καθεστὼς Διοικήσεως τῶν Ἱερῶν Μονών”, τὰ πορίσματα τῶν δύο Ἐπιτροπῶν ποὺ ἀπέστειλε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ἤτοι τῆς τριμελοῦς ἐξ Ἀρχιερέων Ἐπιτροπῆς καὶ τῆς τριμελοῦς ἐξ Ἡγουμένων Ἐπιτροπῆς, οἱ ὁποῖοι διαπίστωσαν τὶς ἀντικανονικότητες καὶ ἄλλες παράνομες ἐνέργειες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως. Ἐπίσης ὑπάρχουν ἐπιστολὲς διαφόρων Μητροπολιτῶν καὶ μοναχῶν ποὺ ἀπεστάλησαν στὸν Μητροπολίτη μας καὶ στηλιτεύουν τὴν συμπεριφορὰ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἔναντί της Ἱερᾶς Μητροπόλεως, σὲ ἀντίθεση μὲ εὐκαίρως - ἀκαίρως ἀποσταλεῖσες ἐπιστολὲς διαφόρων τρίτων, πρὶν πληροφορηθοῦν τὰ κατορθώματα τῶν ἀμονάχων τούτων μοναχῶν, καὶ οἱ ὁποῖες δημοσιεύονται στὸ περιοδικὸ τῆς Μονῆς γιὰ τὴν παραπληροφόρηση τοῦ λαοῦ.
Δὲν θὰ ἀναφερθοῦμε διεξοδικὰ σὲ ὅλα αὐτά, οὔτε καὶ θὰ σχολιάσουμε τὴν ἰδιότητα τῶν μοναχῶν ὡς ἑταίρων ἐμπορικῆς ἑταιρείας μὲ σκοπὸν οἰκονομικόν, ἀλλὰ ἁπλῶς καὶ μόνον θὰ σημειώσουμε μιὰ περίπτωση ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν ἐπιστροφὴ Φόρου Προστιθεμένης Ἀξίας (Φ.Π.Α.),

Μὲ τὸ ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 72/7-2-2000 ἔγγραφό του Μητροπολίτου Ναυπάκτου πρὸς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως ἐντοπιζόταν ὅτι δὲν ἐγγράφονται στοὺς προϋπολογισμοὺς καὶ ἀπολογισμοὺς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὁ ἐπιστρεφόμενος Φ.Π.Α.

Ἡ Ἱερὰ Μονὴ μὲ τὸ ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 22/14-2-2000 ἔγγραφό της ἀπαντοῦσε ὅτι δὲν ἐπιστρέφεται στὸ Ταμεῖο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φ.Π.Α.

Ὁ Μητροπολίτης μὲ τὰ ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 112/14-2-2000 καὶ 356/16-5-2000 ἔγγραφά του πρὸς τὸν Προϊστάμενον τῆς Δ.Ο.Υ. Ναυπάκτου ζητοῦσε νὰ δοθοῦν: α) ἀντίγραφα τῶν περιοδικῶν καὶ ἐκκαθαριστικῶν δηλώσεων Φ.Π.Α. τῆς τελευταίας πενταετίας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος καὶ τῶν σχετικῶν ἐκθέσεων ἐπιστροφῆς Φ.Π.Α., καὶ β) ἀντίγραφα τῶν Φορολογικῶν Δηλώσεων φόρου εἰσοδήματος ὅλων των Ἱερομονάχων καὶ μοναχῶν της ὡς ἄνω Ἱερᾶς Μονῆς, τῆς τελευταίας πενταετίας, καὶ οἱ Δηλώσεις Φορολογίας ἀκίνητης περιουσίας.

Μετὰ ἀπὸ παρεμβάσεις τῆς Εἰσαγγελέως Πρωτοδικῶν Μεσολογγίου καὶ τοῦ Ὑφυπουργοῦ Οἰκονομικῶν, ὁ Προϊστάμενος τῆς Δ.Ο.Υ. ἀπέστειλε στὸν Σεβ. Μητροπολίτη διὰ τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 8314/28-7-2000 συνοδευτικοῦ ἐγγράφου: 1) ἐκκαθαριστικὲς δηλώσεις ΦΠΑ (τῆς Ι. Μονῆς Μεταμορφώσεως) τῶν ἐτῶν 1994, 1997, 1998 μὲ τὶς προσωρινὲς δηλώσεις ἔτους 1999, 2) αἰτήσεις ἐπιστροφῆς ΦΠΑ (τῆς Ι. Μονῆς Μεταμορφώσεως), καὶ 3) ἀποφάσεις ἐπιστροφῆς ΦΠΑ (στὴν Ι. Μονὴ Μεταμορφώσεως) γιὰ τὰ ἔτη 1994, 1995, 1998, 1999.

Ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῶν ἐκκαθαριστικῶν δηλώσεων Φ.Π.Α. φαίνεται σαφῶς:

1. Ὅτι ἐπεστράφη Φ.Π.Α. στὴν Ἱερὰ Μονὴ ὡς ἀκολούθως:

• 1994 2.548.483 δρχ,
  
• 1995 3.374.251 δρχ,
  
• 1997 380.703 δρχ,
  
• 1998 46.865.159 δρχ,
  
• 1999 18.076.738 δρχ.,
  

σύνολο: 71.245.334 δρχ.

2. Οἱ ἐπιστρεφόμενοι φόροι ἐπιστρέφονται μὲ τὴν ἔνδειξη “Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως” καὶ ὑπότιτλο “ἐκμετάλλευση Ξενώνων” (1994, 1995, 1999) ἢ “Προσθήκη καὶ ἐκσυγχρονισμὸς κτιρίων” (1997) ἢ καὶ τοὺς δύο (1998), καὶ δὲν εἶναι καταγραμμένοι στοὺς προϋπολογισμοὺς καὶ ἀπολογισμοὺς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν ἀντιστοίχων ἐτῶν.

3. Ὑπάρχουν διάφορες παρατυπίες γιὰ τὶς ὁποῖες θὰ γίνη εἰδικὸς ἔλεγχος.

Πρέπει νὰ ὑπογραμμισθῆ ὅτι τὰ ποσὰ τῶν προϋπολογισμῶν καὶ τῶν ἀπολογισμῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ποὺ κατατίθενται στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη, καὶ φυσικὰ δὲν ἐγκρίνονται, κινοῦνται σὲ χαμηλὰ ὅρια καὶ δὲν δικαιολογοῦν τέτοιες ὑψηλὲς ἐπιστροφὲς Φ.Π.Α.

Ἐπὶ πλέον πρέπει νὰ σημειωθῆ ὅτι οἱ Μοναχοὶ καὶ ὁ Ἡγούμενος ἔχουν συστήσει τὴν ἀπὸ 3-12-1986 ἀστικὴ ἑταιρεία τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος, κατὰ παράβαση τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου, μὲ ἕδρα τὴν Ἀθήνα καὶ σκοπὸ οἰκονομικό, ἡ ὁποία φέρει τὶς ἐπωνυμίες “ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ” ἢ “ΙΕΡΟΝ ΚΟΙΝΟΒΙΟΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ” ἢ “ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ”. Ἡ ἄλλα πράγματα ἐνθυμίζουσα πολυώνυμος Ἀδελφότης παραπλανᾶ καὶ ἐξαπατᾶ τοὺς Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι στέλλουν τὸν ὀβολόν τους στὸ Μοναστήρι, ὡς ἀποτέλεσμα μιᾶς ἀδιστάκτου καὶ βασανιστικῆς ζητείας, καὶ ὁ ὀβολὸς τοὺς πηγαίνει στὸ ταμεῖο τῆς ἀστικῆς ἑταιρείας, καὶ οὐσιαστικῶς στοὺς ἑταίρους μοναχούς, ἢ στὰ ταμεῖα τῶν ἄλλων σωματείων ποὺ διαθέτει ἡ Ἱερὰ Μονή.

Δὲν περιμένουμε ὅτι καὶ τοῦτο καὶ τόσα ἄλλα θὰ ἐνοχλήσουν τὴν στρατευμένη συνείδηση ὀπαδοῦ τοῦ ἰταμοῦ ὑβριστοῦ τοῦ Μητροπολίτου μας, γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ πρέπει νὰ ζητήση ἐμπράκτως συγγνώμη ἀλλὰ καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Ὑπάρχουν ἐνοχοποιητικὰ στοιχεῖα καὶ γιὰ ἄλλα ζητήματα, καὶ τὸ καλύτερο ποὺ πρέπει νὰ κάνη ἡ Ἱερὰ Μονὴ εἶναι ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ σιωπᾶ, γιὰ νὰ μὴν ἔλθουν καὶ ἄλλα στοιχεῖα στὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ προσπαθήση νὰ ἀποκτήση κανονικὲς σχέσεις μὲ τὴν Μητροπολίτη τους, μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν διόρθωση τῶν κακῶς ἐχόντων.

Ὁ Ὀρθόδοξος μοναχισμὸς δὲν μπορεῖ νὰ συνδεθῆ μὲ ἐμπορικὲς ἐπιχειρήσεις, μὲ αὐτόνομες, ἀντικανονικὲς καὶ παράνομες ἐνέργειες, καὶ καλὰ θὰ κάνη ὁ κ. Διαμαντόπουλος, μὲ τοὺς στρεμματικοὺς τίτλους ποὺ αὐτάρεσκα παραθέτει στὴν ἐπιστολή του, νὰ ἀσχολεῖται μὲ τὴν θεραπεία τῶν ἀσθενῶν του καὶ νὰ ἀφήση τὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ τὸν Μητροπολίτη νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὶς πνευματικὲς ἀσθένειες, ἰδίως τῶν συγκεκριμένων μοναχῶν, οἱ ὁποῖες, ἂν δὲν θεραπευθοῦν, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς συνέπειες ποὺ θὰ ἔχουν στὸν κοινωνικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ χῶρο τῆς περιοχῆς μας, συγχρόνως θὰ ἔχουν αἰώνιες συνέπειες γιὰ τοὺς πρωτεργάτες αὐτῆς τῆς ἀνταρσίας, γιατί συνιστοῦν αἰώνιο πνευματικὸ θάνατο.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως