Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἀνωτατοποίηση καί ἀνωτεροποίηση - Ἐμμονές ἤ τυφλή λογική;

Ἀνωτατοποίηση καί ἀνωτεροποίηση

Ἡ ἀναστάτωση στό χῶρο τῆς Ἀνώτατης Παιδείας εἶναι στενά συνδεδεμένη μέ τούς στόχους πού ἔχει ἐπιλέξει ἡ Ἑνωμένη Εὐρώπη γιά τήν σύγχρονη εὐρωπαϊκή ἐκπαίδευση. Βασικός στόχος εἶναι ἡ παραγωγή μορφωμένων (εἰδικευμένων) ἐργατῶν. Γι’ αὐτό τόν λόγο, μέσα στό πλαίσιο τῶν νέων ἐκπαιδευτικῶν σχεδιασμῶν, ἀναβαθμίζεται ὁ ρόλος τῶν τεχνολογικῶν ἱδρυμάτων, στά ὁποῖα ἀπονέμεται αὐξημένο κύρος, πού τά ἐξισώνει μέ τά ἀνώτατα ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά τά Πανεπιστήμια, σύμφωνα μέ μία πετυχημένη διατύπωση, “ἀνωτεροποιούνται”, ἀφοῦ ὁ χρόνος τῶν προπτυχιακῶν σπουδῶν τούς περιορίζεται στά τρία χρόνια. Αὐτό προβλεπόταν ἀπό τήν σύνοδο τῆς Μπολόνια, τῆς ὁποίας ἡ διακήρυξη ἐλαφρῶς βελτιώθηκε ἀπό τήν ἀντίστοιχή της συνόδου πού ἔγινε στήν Πράγα.

Στό ὑπόβαθρο τῶν κοινωνικῶν ἀναστατώσεων –ὅπως εἶναι αὐτή πού ζοῦμε στό χῶρο τῆς τριτοβάθμιας ἐκπαίδευσης– βρίσκονται συμπεπλεγμένες ἀλήθειες καί συμφέροντα. Στήν προκειμένη περίπτωση τά συμφέροντα ἐκδηλώνονται στόν ἀγώνα πού γίνεται γιά τήν ἀξία πού θά ἔχουν τά διάφορα πτυχία στήν σύγχρονη εὐρωπαϊκή ἀγορά ἐργασίας. Εἶναι φανερό μάλιστα ὅτι τίς ἐξελίξεις στήν εὐρωπαϊκή ἐκπαίδευση ἐπιβάλλουν οἱ ἀνάγκες τῆς σύγχρονης ἀγορᾶς. Ἔτσι, στόχος τῆς ἀνώτατης ἐκπαίδευσης γίνεται μονοσήμαντα ἡ εὕρεση ἐργασίας, ἡ εἴσοδος, δηλαδή, μέ καλούς ὅρους στήν φυλακή τῆς οἰκονομίας, μέ ἀποτέλεσμα νά παραθεωρῆται ἡ ἐλεύθερη –ἀντιπαραγωγική– ἔρευνα τοῦ ἐπιστητοῦ, πού δέν συνδέεται ἄμεσα μέ τήν ἐπίτευξη ὑψηλῶν οἰκονομικῶν στόχων.

Αὐτό τό τελευταῖο το λέω ἀναφερόμενος στή σπουδή τῆς ἱστορίας μας, τῆς γλώσσας μας, τῶν κλασσικῶν συγγραμμάτων τῆς ἀρχαιότητας, τῆς θεολογίας τῶν ἁγίων Πατέρων μας, γενικά σέ ἐκεῖνες τίς ἐπιστῆμες πού μᾶς βοηθοῦν νά ἀποκτήσουμε διεισδυτική ὅραση τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία διαπερνᾶ τό παραπέτασμα τῶν φαινομένων καί προσεγγίζει τό νόημα τῶν γεγονότων.

Μέ ἁπλά λόγια, “ἀνωτεροποιούνται” οἱ ἐπιστῆμες τοῦ ἀνθρώπου, γιατί “ἀνωτατοποιήθηκε” ἡ ἀξία τῆς οἰκονομίας τοῦ χρήματος.

Ἐμμονές ἤ τυφλή λογική;

Ποῦ στόχευε ἄραγε ἡ τελευταία ἀναφορά τοῦ κ. Δαφέρμου στόν ὑποχρεωτικό πολιτικό γάμο; Ἡ κυβέρνηση δήλωσε ὅτι τό θέμα ἔχει ἤδη λυθῆ διαζευτικά. Ὑπάρχει ἡ δυνατότητα ἐπιλογῆς θρησκευτικοῦ ἤ πολιτικοῦ γάμου. Ὁπότε ἡ μόνη ἑρμηνεία πού μένει εἶναι ἡ ἐμμονή τοῦ κ. Δαφέρμου σέ μιά πολιτειοκρατική ἰδεολογία. Ἐκτός, βέβαια, καί ἄν σκέπτεται μέ “τυφλή” λογική, ἡ ὁποία μπλοκάρεται στό ἑξῆς ἐρώτημα: Γιατί ἡ ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες νά εἶναι ἀποκάλυψη εὐαίσθητου προσωπικοῦ δεδομένου καί νά μήν εἶναι τό ἴδιο καί ἡ ἀποδοχή τοῦ θρησκευτικοῦ γάμου; Τό ἐρώτημα αὐτό φυσικά διατυπώνεται καί ἀντίστροφα. Γιατί ἡ ἀποδοχή τοῦ θρησκευτικοῦ γάμου –γιά τήν κυβέρνηση– νά μήν εἶναι ἀποκάλυψη εὐαίσθητου προσωπικοῦ δεδομένου καί ἡ ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες νά εἶναι;

π.Θ.Α.Β.