Ἀπολογισμὸς τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης Ἁγίου Δημητρίου

Την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου, στὶς 6 τὸ ἀπόγευμα, πραγματοποιήθηκε στὴν αἴθουσα τοῦ Ἐνοριακοῦ Κέντρου τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, παρουσία τοῦ Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου, ἡ ἐτήσια συνέλευση τοῦ Συνδέσμου 'Ἀγαπης τῆς 'Ἐνοριας. Τὸ πρόγραμμα τῆς συνέλευσης περιελάμβανε (σύντομο ἀπολογισμὸ τῶν δραστηριοτήτων τοῦ Συνδέσμου κατὰ τὸ ἔτος 2003 καὶ ὁμιλία τοῦ 'Ἀρχιμ. Νεκταρίου 'Ἀντωνοπουλου, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σαγματᾶ Βοιωτίας, μὲ θέμα "Ἀρχιεπίσκοπος Λουκᾶς (1877-1961) ὁ μεγάλος χειροῦργος ἰατρὸς ποὺ ἀναδείχθηκε ἅγιος Ποιμένας".

Στὸν ἀπολογισμὸ ἡ Πρόεδρος τοῦ Συνδέσμου πρέσβ. Παρθένα Βαμβίνη ἀφοῦ ἀναφέρθηκε μὲ συντομία στὶς βασικὲς δραστηριότητες τοῦ Συνδέσμου, δηλαδή, στὸν καλλωπισμὸ καὶ τὴν εὐπρέπεια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, στὶς ὁμάδες διακονίας τοῦ Ἐνοριακοῦ Κέντρου, στὴν ἑτοιμασία καὶ διανομὴ γεύματος σὲ μοναχικοὺς ἀνθρώπους καὶ γενικότερα στὶς διάφορες δραστηριότητες τοῦ εὐαίσθητου τομέα τῆς πρόνοιας, εὐχαρίστησε τοὺς Ἱερεῖς καὶ τοὺς Ἐπιτρόπους τῆς Ἐνορίας γιὰ τὴν ἄριστη συνεργασία, καθὼς καὶ ὅλες τὶς ἐνορίτισσες, οἱ ὁποῖες εἴτε εἶναι μέλη τοῦ 15μελους συμβουλίου, εἴτε ὄχι, συμμετέχουν μὲ μεγάλη προθυμία στὶς ποικίλες δραστηριότητές του. Τὸ "πρακτικὸ" ἔργο τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης συμπληρώνεται μὲ τὸν πνευματικὸ ἀνεφοδιασμὸ ποὺ προσφέρει ἡ Ἐνορία στὰ μέλη του, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, καὶ μέσα ἀπὸ δύο συνάξεις, ἀνοικτὲς γιὰ ὅλες τὶς γυναῖκες τῆς Ἐνορίας, οἱ ὁποῖες πραγματοποιοῦνται κάθε Τετάρτη καὶ Πέμπτη τὸ ἀπόγευμα στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τῆς Ἐνορίας. Στὸν ἀπολογισμὸ ἰδιαίτερη ἀναφορὰ ἔγινε στὴν διευθύντρια καὶ τοὺς γιατροὺς τοῦ Κέντρου Ὑγείας Ναυπάκτου, οἱ ὁποῖοι μὲ κοινωνικὴ εὐαισθησία καὶ ὑπευθυνότητα συνεργάσθηκαν μὲ τὸν Σύνδεσμο, ὅσες φορές τους ζητήθηκε, καθὼς καὶ στὸν Διευθυντή, τοὺς δασκάλους καὶ τοὺς μαθητὲς τοῦ 2ου Δημοτικοῦ Σχολείου Ναυπάκτου, οἱ ὁποῖοι ἀνέπτυξαν πρωτοβουλίες κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης, στὶς ὁποῖες ζήτησαν τὴν συνεργασία τοῦ Συνδέσμου, ἡ ὁποία φυσικά τους παρασχέθηκε.

Τέλος, ἀνακοινώθηκε ὁ οἰκονομικὸς ἀπολογισμὸς τοῦ 2003, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο τὸ σύνολο τῶν ἐσόδων τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης ἦταν 20.740,84 εὐρώ, τὰ ἔξοδα 18.915,89 καὶ τὸ ὑπόλοιπο γιὰ τὸ νέο ἔτος 1.824,95 εὐρώ. Ἀπὸ τὰ ἔξοδα 13.389,43 εὐρὼ δόθηκαν στὴν πρόνοια, 3.226,83 γιὰ τὸν καλλωπισμὸ τοῦ Ναοῦ καὶ 2.299,63 εὐρὼ γιὰ τὴν λειτουργία τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου.

Τὸ κύριο μέρος τῆς συνέλευσης ὅμως ἦταν ἡ ὁμιλία τοῦ π. Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου, μὲ θέμα τὸν νεοφανῆ Ρῶσο ἅγιο Λουκᾶ τὸν Ἰατρό. Τὸ πρόσωπο τοῦ νεοφανοῦς ἁγίου Λουκᾶ, μὲ τὴν ἐμπνευσμένη παρουσίασή του ἀπὸ τὸν π. Νεκτάριο, δημιούργησε μεγάλη αἴσθηση σὲ ὅλες τὶς γυναῖκες τῆς Ἐνορίας καὶ σὲ ὅλους τοὺς προσκεκλημένους ποὺ παρηκολούθησαν τὴν ὁμιλία στὴν ἀσφυκτικὰ γεμάτη αἴθουσα τοῦ ἁγίου Δημητρίου. Ἄκουσαν ἀπὸ τὸν π. Νεκτάριο γιὰ ἕναν ἄνθρωπο τοῦ καιροῦ μας μὲ καλλιτεχνικὲς δεξιότητες καὶ εὐαισθησίες -ἦταν ζωγράφος- μὲ ἐνδιαφέρον γιὰ τὶς φιλολογικὲς ἐπιστῆμες, ἰδιαίτερα τὴν θεολογία, τὴν φιλοσοφία καὶ τὴν ἱστορία, ποὺ ἔγινε ὅμως γιατρὸς γιατί αἰσθανόταν ἔντονα μέσα του, ὅτι δὲν εἶχε τὸ δικαίωμα νὰ κάνη αὐτὸ ποὺ ἄρεζε στὸν ἴδιο, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ θὰ ὠφελοῦσε τους πάσχοντες. Ἡ μεγάλη αἴσθηση τῆς εὐθύνης, ἡ ἐργατικότητά του καὶ ἡ ἀγάπη του στοὺς πάσχοντες τὸν ἀνέδειξαν ὡς τὸν μεγαλύτερο, κατὰ τὴν ἄποψη ὁρισμένων, χειροῦργο τῆς Ρωσίας κατὰ τὸν 20ο αἰῶνα. Μέσα στὶς πολὺ δύσκολες συνθῆκες, ποὺ δημιούργησε γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἡ ἐπανάσταση τῶν Μπολσεβίκων, ὁ γιατρὸς ἔγινε Ἱερέας καὶ κατόπιν Ἐπίσκοπος, χωρὶς νὰ πάψη νὰ χειρουργῇ καὶ νὰ διδάσκη στοὺς φοιτητὲς τῆς Ἰατρικῆς τοπογραφικὴ ἀνατομία καὶ χειρουργική, παρὰ τὶς ταλαιπωρίες ποὺ ὑπέστη μὲ φυλακίσεις καὶ ἐξορίες. Κοιμήθηκε τὸ 1961 καὶ ἡ κηδεία του συνδέθηκε μὲ ἕνα εἰρηνικὸ ξέσπασμα τοῦ λαοῦ, ποὺ ἀρνήθηκε τὶς ἀπαγορεύσεις τῆς ἐξουσίας ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν ἅγιο κεκοιμημένο Ποιμένα του.

Τὴν συνέλευση ἔκλεισε ὁ Σέβ. Μητροπολίτης μᾶς κ. Ἰερόθεος, ὁ ὁποῖος εὐχαρίστησε γιὰ τὴν ὡραία ὀργάνωση τὶς κυρίες τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης, ποὺ ἐργάζονται, ὅπως εἶπε, πολὺ δυνατά, μὲ μεράκι, ἀγάπη καὶ ἔμπνευση. Εὐχαρίστησε, ἐπίσης τοὺς Ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καὶ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο γιὰ τὴν καλὴ συνεργασία μεταξύ τους, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν Σύνδεσμο. Κατόπιν ἀναφέρθηκε στὸν π. Νεκτάριο Ἀντωνόπουλο μὲ τὸν ὁποῖο, ὅπως εἶπε, εἶναι γνώριμοι ἀπὸ χρόνια καὶ τὸν συνδέουν μαζί του πολλὰ πράγματα. Ἦταν γιὰ ἕνα μικρὸ διάστημα κληρικοὶ κάτω ἀπὸ τὸν ἴδιο Ἐπίσκοπο, τὸν Μητροπολίτη Θηβῶν κ. Ἱερώνυμο· ὁ γέροντας τοῦ π. Νεκταρίου, μακαριστὸς Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπανταλούκας, ἦταν Γιαννιώτης, γείτονας στὸ πατρικὸ σπίτι τοῦ Σεβασμιωτάτου· ἡ Ἱερὰ Μονὴ Πελαγίας, ποὺ καθοδηγεῖ πνευματικὰ ὁ Σεβασμιώτατος, πρὶν ἐγκατασταθεῖ σ' αὐτὴν ἡ σημερινὴ ἀδελφότητα, ἦταν Μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σαγματᾶ, τῆς ὁποίας Ἡγούμενος εἶναι ὁ π. Νεκτάριος. Τοὺς συνδέει ἐπίσης, ὁ μακαριστὸς γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης, ὁ ὁποῖος ἀγαποῦσε ἰδιαιτέρως τὸν π. Νεκτάριο. Σχολίασε, ἐπίσης, ὁ Σεβασμιώτατος τὴν σχέση τοῦ π. Νεκταρίου μὲ τὸ ὄνομα Λουκᾶς. Ὡς ἐργαζόμενος στὴν περιοχὴ Θηβῶν συνδέεται μὲ τὸν Εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ (τοῦ ὁποίου ὁ τάφος εἶναι στὴ Θήβα), μὲ τὸν ὅσιο Λουκᾶ τὸν Στειριώτη καὶ τώρα μὲ τὸν σύγχρονο Λουκᾶ τὸν Ἰατρό. Ἐπισήμανε, τέλος, ὅτι ὁ σύγχρονος Λουκᾶς ὁ Ἰατρὸς εἶναι μιὰ ἀπόδειξη ὅτι ἡ ἁγιότητα μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθῇ κάτω ἀπὸ ὁποιεσδήποτε συνθῆκες, διότι εἶναι ἡ μέθεξη τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐπιτυγχάνεται ἀκόμη καὶ μέσα σὲ διωγμοὺς καὶ βάσανα, ὅπως ἔγινε μὲ τοὺς νεομάρτυρες στὴν Τουρκοκρατία καὶ τοὺς σύγχρονους μάρτυρες τῆς Ρωσίας.

Αἰσθητὴ ἦταν ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου Λουκᾶ στὴν ἐκδήλωση μὲ τὸ ἱερὸ Λείψανό του ποὺ εἶχε τεθεῖ σὲ προσκύνηση στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.-