Γραπτό κήρυγμα: Κυριακή, 4 Ἰουλίου, Ὁ ἅγιος Τριαδικὸς Θεός

Κυριακή, 4 Ἰουλίου

Τὰ φετινὰ σύντομα λειτουργικὰ κηρύγματα θὰ ἀναφερθοῦν στὸ μεγάλο θέμα τῆς ἁγιότητος καὶ τῶν ἁγίων ποὺ ἔχουμε στὴν Ἐκκλησία μας. Γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ χῶρος τῆς ἁγιότητος μέσα στὸν ὁποῖο ἐνεργεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ ἁγιάζει τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν κτίση.

Κατὰ τὸν Μέγα Φώτιο ἡ λέξη ἅγιος προέρχεται ἀπὸ τὸ στερητικὸ Ἂ καὶ τὴν λέξη γῆ καὶ σημαίνει τὸν ὑπέρτερο τῆς γῆς, αὐτόν, δηλαδή, ποὺ εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν γῆ. Καὶ φυσικὰ αὐτὸ πρωτίστως ἀναφέρεται στὸν Θεό. Ἄλλοι ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ λέξη ἅγιος προέρχεται ἀπὸ τὸ στερητικὸ Ἂ καὶ τὴν λέξη ἄγος (μὲ ψιλή), ἀλλὰ ἐπειδὴ τὰ δύο Ἂ μὲ τὴν κράση τους δασύνονται δημιουργοῦν τὴν λέξη ἅγιος ποὺ σημαίνει αὐτὸν ποὺ εἶναι ἀπηλλαγμένος ἀπὸ μίασμα. Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὅμως στὶς παραπάνω ἑρμηνεῖες παραθέτει καὶ τὴν δική του γνώμη, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ λέξη ἅγιος προέρχεται ἀπὸ τὴν λέξη ἄγος (μὲ δασεῖα) καὶ δηλώνει τὸν ἄξιο σεβασμοῦ καὶ τὸν καθαρό.

Εἶναι φανερὸ ὅτι ὅλες αὐτὲς οἱ ἑρμηνεῖες πρωτίστως ἀναφέρονται στὸν Θεὸ ποὺ εἶναι καθαρός, εἶναι ἄξιος σεβασμοῦ, εἶναι ὑπεράνω τῶν γηΐνων πραγμάτων. Γι΄ αὐτὸ καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς παραγγέλλει: "ἅγιοι ἔσεσθε ὅτι ἅγιος εἰμι ἐγὼ Κύριος" (Λεύτ. ἰα΄, 44). Ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἀπεκάλεσε τὸν Χριστὸ ἅγιο: "...δι' ὃ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται, υἱὸς Θεοῦ" (Λούκ. α΄, 35). Ὁ ῎Ἰδιος ὁ Χριστὸς προσευχόμενος στὸν Πατέρα Τοῦ τὸν ἀπεκάλεσε ἅγιο: "Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου" (Ἰω. ἰζ΄, 11). Καὶ τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀποκαλεῖται Ἅγιον Πνεῦμα.

Ὁ Τριαδικὸς Θεός, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα εἶναι ἅγιος. Ὁ προφήτης ΄Ἠσαΐας εἶδε τοὺς ἀγγέλους νὰ ψάλλουν τὸν ἐπινίκιο ὕμνο καὶ νὰ κράζουν: "ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαὼθ πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου...". Ὁ ὕμνος αὐτὸς εἶναι ὕμνος στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ δηλώνει τὸ μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Στὴν θεία Λειτουργία ψάλλουμε τὸν τρισάγιο ὕμνο "ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς". Ἐπίσης, ψάλλουμε στὸν τρισάγιο Θεὸ τὸν ἐπινίκιο ὕμνο "ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ...".

Δὲν ὑπάρχει ἀκολουθία κατὰ τὴν ὁποία δὲν λέμε τὸ "τρισάγιον" καὶ δὲν ἀπευθύνουμε τὴν ἱκεσία μας στὸν Τριαδικὸ Θεό, ποὺ εἶναι Θεός, ἀθάνατος, ἰσχυρός, γι΄ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς ποὺ εἴμαστε ἄνθρωποι, θνητοὶ καὶ ἀδύνατοι, ζητοῦμε τὸ ἔλεὸς Του.

Ἁγία εἶναι ἡ φύση τοῦ Θεοῦ, ἅγιες εἶναι οἱ ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, ἅγιο εἶναι καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ὅποιος δοξάζει τὸν Θεὸ καὶ μνημονεύει τὸ ὄνομὰ Τοῦ καὶ προσπαθεῖ νὰ ζῇ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά Του, δέχεται τὶς ἅγιες ἐνέργειές Του, ὡς θερμότητα, ἀγάπη, εἰρήνη, πραότητα, ἁγιασμό.

Θὰ πρέπη νὰ ἐπικοινωνοῦμε μὲ τὸν ἅγιο Θεὸ μὲ τὴν προσευχή, μὲ τὰ μυστήρια, γιὰ νὰ δεχόμαστε τὶς ἐνέργειές Του καὶ νὰ ἁγιαζόμαστε ἀπὸ τὴν παρουσία Του καὶ τὴν ἁγιότητά Του.

Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου  ΙΕΡΟΘΕΟΣ