Νεανικὲς Κατασκηνώσεις

"Στάδιον Ἀρετῶν"

Στάδιον Ἀρετῶν ὀνομάστηκε ἡ κατασκηνωτικὴ περίοδος ἀρρένων τοῦ φετινοῦ καλοκαιροῦ (7-19 Ἰουλίου) ποὺ διοργάνωσε ἡ Ἱερὰ Μητρόπολή μας στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου.

Σκοπός της κατασκήνωσης ἦταν ἡ εὐαισθητοποίηση καὶ ἔμπνευση τῶν παιδιῶν ὡς πρὸς τοὺς πνευματικοὺς κανόνες ποὺ περιέχονται στὸ Εὐαγγέλιο καὶ βιώθηκαν ἀπὸ τοὺς ἁγίους, ἡ προσέγγισή τους πρὸς τοὺς ἥρωες τοῦ πνεύματος καὶ τοὺς κανόνες τῆς πνευματικῆς ἀθλήσεως. Ἔγινε παραλληλισμὸς τῆς σωματικῆς γύμνασης καὶ ἄθλησης μὲ τὴν πνευματικὴ καὶ δόθηκαν μερικοὶ βασικοὶ πνευματικοὶ νόμοι καὶ κανόνες ἄθλησης. Βεβαίως μέσα στὰ πλαίσια τῆς κοινοτικῆς ζωῆς ἔγινε προσπάθεια νὰ βιωθοῦν ἀρετές: ἐγρήγορση, ὑπομονή, ὑπακοή, τάξη, ἐγκράτεια, συγχώρηση, ἀγάπη, χαρά, κλπ.

Αὐτὴ ἡ πνευματικὴ προσπάθεια ἔγινε μέσα σὲ πλῆρες πρόγραμμα καθημερινῶν δραστηριοτήτων, ἀκολουθιῶν, μαθημάτων, ἐκδρομῶν καὶ παιχνιδιοῦ, κάτω ἀπὸ τὴν στέγη τῆς Ἐκκλησίας.

Ὑπεύθυνοι Ἱερεῖς ἦσαν οἱ π. Καλλίνικος Γεωργάτος καὶ π. Παναγιώτης Χατζῆς, καὶ ἀρχηγὸς τῆς Κατασκήνωσης ἦταν ὁ κ. Γρηγόρης Μαυρομιχάλης μὲ εὐάριθμο, ἔμπειρο ἐπιτελεῖο.-

1η κατασκηνωτικὴ περίοδος, κοριτσιῶν Δημοτικοῦ σχολείου

Ἡ Ἐκκλησία, σὰ φιλόστοργη μάνα, ἐκφράζει τὴν ἀγάπη της γιὰ τὰ παιδιὰ μὲ ποικίλους τρόπους. Μιὰ μορφὴ αὐτῆς τῆς φροντίδας εἶναι καὶ ἡ κατασκήνωση τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως. Μὲ τὴν πατρικὴ εὐλογία τοῦ Σέβ. Μητροπολίτου μᾶς κ. Ἱεροθέου καὶ τὴν ποιμαντικὴ εὐθύνη τῶν ἱερέων, τοῦ Πρώτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα καὶ τοῦ Ἀρχιμ. π. Σιλουανοῦ Πεπονάκη, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν πρόθυμη συμμετοχὴ τῶν ὀμαδαρχισσών, καθὼς καὶ τὴ φανερὴ καὶ ἀφανῆ συνδρομὴ πολλῶν ἄλλων προσώπων, πραγματοποιήθηκε καὶ φέτος ἡ πρώτη κατασκηνωτικὴ περίοδος γιὰ κορίτσια Δημοτικοῦ σχολείου. Ἡ διάρκεια αὐτῆς τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου ἦταν μόνο μία ἑβδομάδα, γιὰ τὰ παιδιὰ ὅμως αὐτῆς τῆς ἡλικίας, ποὺ σὰ μικρὰ πουλιὰ κάνουν τὰ πρῶτα τους "πετάγματα" ἀπὸ τὴ φωλιά τους, δηλαδὴ τὴν οἰκογένεια, εἶναι πολὺ σημαντικὸ ποὺ ἔζησαν ἔστω καὶ γιὰ λίγες μέρες ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι τους.

Σύγχρονοι παιδαγωγοὶ ἀλλὰ καὶ ἅγιοι πατέρες αἰῶνες πρίν, ὑποστηρίζουν τὴ μεγάλη ἀξία ποὺ ἔχει γιὰ τὰ παιδιὰ αὐτῆς τῆς ἡλικίας ἡ διακριτικὴ καὶ συνετὴ ἀποδέσμευσή τους ἀπὸ τὴ γονικὴ ἐξάρτηση (γιὰ παράδειγμα, ἕνα κρεβάτι στρωμένο μὲ φιλότιμη προσπάθεια ἀπὸ τὰ χέρια ἑνὸς παιδιοῦ ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπὸ τὴν καλοστρωμένη κουβέρτα τῆς μητέρας του).

Ὁ τίτλος τῆς κατασκήνωσης "Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν", ἀλλὰ καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ὁμάδων, Ἄμπελος, Ζωοδόχος Πηγή, Ἄρτος Ζωῆς, Ἀγγέλων Ὕμνος καὶ Κιβωτός, ἔδωσαν τὴν εὐκαιρία στὰ παιδιά, μέσα ἀπὸ θέματα καὶ ὁμιλίες, νὰ προσεγγίσουν μεγάλες ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. Τὰ παιδιὰ βίωσαν ὅτι Ἐκκλησία εἶναι μιὰ ἄλλη οἰκογένεια, ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὸ σπίτι μας ἔχουμε κι ἕνα ἄλλο σπίτι, τὸ ναό, τὴν ἐκκλησιά μας ὅπως λέει ὁ λαός. Ὅτι ἔχουμε ἕναν ἄλλο πατέρα, τὸν Οὐράνιο Πατέρα, τὸν Παντοκράτορα, ποὺ μὲ τὸ σταθερὸ βλέμμα Τοῦ στὸ θόλο τοῦ ναοῦ, ἀποτυπώνει στὶς παιδικὲς ψυχὲς τὴ σφραγῖδα τῆς πανταχοῦ παρουσίας Τοῦ. Ἀκόμη, ὅτι ἔχουμε μιὰ ἄλλη μάνα, τὴν Παναγία, ποὺ σὰν Πλατυτέρα στὴν κόγχη τοῦ ἱεροῦ χαρίζει ἀσφάλεια καὶ ζεστασιὰ σὲ ὅλους μας.

Μέσα ἀπὸ τὸ πρόγραμμα καὶ τὴ συμμετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς ἐκκλησίας, ὅπως τὴν Ἐξομολόγηση καὶ τὴ Θεία Κοινωνία, τὰ παιδιὰ ἔμαθαν νὰ ἐπιλύουν μὲ εἰρηνικὸ τρόπο καθημερινὰ μικροπροβλήματα καὶ νὰ συμβιώνουν ἁρμονικὰ κάτω ἀπὸ τὴν ἴδια στέγη. Τέλος, οἱ διάφορες δραστηριότητες, ὅπως ἀθλητικοὶ ἀγῶνες, ὁμαδικὰ παιχνίδια, διαγωνισμοὶ ποίησης καὶ πεζοῦ κειμένου καθὼς καὶ ἡ βραδινὴ ψυχαγωγία, ἔδωσαν τὴ δυνατότητα στὰ παιδιὰ νὰ ἐκδηλώσουν τὰ ἰδιαίτερα χαρίσματά τους.-

Σ.Ν.

Κατασκήνωση "Παρακαταθήκη"

"Παρακαταθήκη" ἦταν τὸ ὄνομα τῆς τρίτης κατασκηνωτικῆς περιόδου τῶν κατασκηνώσεων τῆς Μητροπόλεώς μας στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου. Σ' αὐτὴν φιλοξενήθηκαν ἀπὸ τὶς 19 ἕως τὶς 31 Ἰουλίου κορίτσια Γυμνασίου καὶ Λυκείου.

"Παρακαταθήκη" εἶναι ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο στὴν πορεία τῆς ἱστορίας, ἐνῷ ταυτόχρονα ὡς ἔννοια δηλώνει καὶ τὴν ὑποχρέωση ἢ μᾶλλον τὴν δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νὰ φυλάξη αὐτὸ τὸ θεῖο δῶρο στὴ ζωή του, κάνοντας καλὴ χρήση τῆς ἐλευθερίας του. Αὐτὸ ἔκαναν οἱ Προφῆτες στὴν Π. Διαθήκη, τὸ ἴδιο οἱ Ἀπόστολοι στὴν Καινὴ Διαθήκη, γιὰ νὰ μποροῦμε ὅλοι σήμερα νὰ μυσταγωγούμαστε στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι τὸ κέντρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καὶ συνοψίζει τὴν "Παρακαταθήκη" τῶν Ἀποστόλων.

Ὁ ἀπ. Παῦλος προτρέπει τὸν ἀπ. Τιμόθεο: "Τὴν Καλὴν παρακαταθήκην φύλαξον διὰ Πνεύματος Ἁγίου του ἐνοικοῦντος ἐν ἡμῖν". Αὐτὴ ἡ προτροπὴ ἦταν ὁ "ὑπότιτλος" τοῦ "τίτλου" τῆς Κατασκήνωσης.

Τὸν ἁγιασμὸ τῆς περιόδου αὐτῆς τέλεσε ὁ Σέβ. Μητροπολίτης μᾶς κ. Ἰερόθεος ποὺ ἔκανε τὰ ἀποκαλυπτήρια τοῦ ὀνόματός της καὶ μίλησε σχετικὰ στὶς κατασκηνώτριες.

Ἡ κατασκηνωτικὴ περίοδος κύλησε μὲ ἠρεμία, ἀλλὰ καὶ ἔντονη ὁμαδικὴ δραστηριότητα, ποὺ ἐλπίζουμε ὅτι ἄφησε ζωντανὰ βιώματα σὲ ὅσους συμμετεῖχαν. Ὑπεύθυνοι Ἱερεῖς τῆς κατασκήνωσης ἦταν οἱ Πρώτ. π. Θωμᾶς Βαμβίνης καὶ π. Ἰωάννης Σπυρόπουλος. Ἀρχηγὸς ἦταν ἡ γιατρὸς Ἀναστασία Πανταζοπούλου, ἡ ὁποία πλαισιωνόταν ἀπὸ ἀξιόλογα νεαρὰ στελέχη. Ὁ Σύνδεσμος Ἀγάπης τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου διακόνησε στὸ μαγειρεῖο.–