Ἐπιστολὴ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητὲ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργέ της ἡμῶν Μετριότητος κύριε Ἰερόθεε, χάρις εἴη τὴ ὑμετέρα Ἱερότητι καὶ εἰρήνη παρὰ Θεοῦ.

Εὐλογίαν Κυρίου λογιζόμεθα διὰ τὴν Ἐκκλησίαν τὴν ἔμπρακτον ἐφαρμογὴν τῆς εὐχῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου ἀπευθυνομένου εἰς τὸν ἑαυτοῦ μαθητήν ῞Ἁγιον Τιμόθεον "ἵνα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου τρέχη", διαπιστοῦντες ὅτι εἰς τὰς συγχρόνους ἡμέρας καὶ προφορικῶς καὶ ἐντύπως καὶ ἠλεκτρονικῶς ὑπὸ τῶν φιλοθέων ἐργατῶν τοῦ θείου Ἀμπελῶνος ἐν ἀγαθαῖς ἐλπίσι πλουσίως οὗτος σπείρεται.

Μάλιστα, ὅταν ἡ ποιότης τοῦ λόγου αὐτοῦ διανθίζεται καὶ διαποτίζεται ὑπὸ τοῦ γνησίου 'Ὀρθοδόξου ἐκκλησιαστικοπατερικοῦ πνεύματος καὶ ἐκπηγάζη ἀπὸ βιωματικῶν καταστάσεων, ἔχει καὶ τὴν ἀπήχησιν καὶ τὴν πιθανότητα εὐκαρπίας μεγαλυτέραν.

Ταῦτα γράφομεν ἐξ ἀφορμῆς τῆς παραλαβῆς τοῦ ἐσχάτως λίαν εὐγενῶς σταλέντος ἡμῖν Τόμου τῆς ἐπιστασία τῆς ὑμετέρας εὐπαιδεύτου καὶ θεολογικῶς ἄριστα κατηρτισμένης Ἱερότητος ἐκδιδομένης ἐφημερίδος "Ἐκκλησιαστικὴ Παρέμβασις", διελθούσης ἤδη τὸ οὐχὶ εὐκαταφρόνητον ὅριον τῶν ἑκατὸν ἐκδοθέντων τευχῶν.

Ἀντιλαμβανόμεθα, Ἱερώτατε ἅγιε ἀδελφέ, ὅτι ἡ συνεχὴς ἔκδοσις ἑνὸς ἐκκλησιαστικοῦ ἐντύπου, καὶ μάλιστα τοῦ ἐπιπέδου του ὑμετέρου, ἀπαιτεῖ καὶ χρόνον πολὺν καὶ συνεργάτας οὐ τους τυχόντας, ἀλλὰ καὶ οἰκονομικὰς δαπάνας οὐ τὰς συνήθεις, βαρυνούσας τὸ πτωχὸν βαλάντιον μιᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὡς ἡ ὑμετέρα.

Ὅθεν, μετὰ περισσείας τῆς χαρᾶς ἀπευθύνομεν τὰ Πατριαρχικὰ ἡμῶν εὔσημα καὶ συγχαρητήρια, πρῶτον μὲν τὴ ὑμετέρα πολυταλάντῳ Ἀρχιερωσύνη, εἶτα δὲ καὶ πᾶσι τοῖς ποικίλως συνδράμουσιν εἰς τὴν ἔκδοσιν τῆς ἐγκρίτου ἐφημερίδος ὑμῶν κληρικοῖς τε καὶ λαϊκοῖς.

Εὐχόμενοι οὗν καρποφόρον καὶ ἀδιάκοπον συνέχισιν τῆς ἐν λόγῳ ἐκδόσεως καὶ πλουσίαν τὴν εὐλογίαν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως ἐπὶ τὴν σύνολον ἐκκλησιαστικὴν δραστηριότητα τῆς ὑφ' ὑμᾶς Ἱερᾶς Ἐπαρχίας, ἐπανασυγχαίρομεν ἀπὸ καρδίας.

Ἡ δὲ χάρις τοῦ Θεοῦ, ὁ φωτισμὸς καὶ τὸ ἄπειρον ἔλεος εἴησαν μετὰ τῆς ὑμετέρας φίλης Ἱερότητος.

βδ΄ Σεπτεμβρίου στ΄

ἀγαπητὸς ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς Β.