Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Διὰ βίου κοσμικὴ ἐκπαίδευση - Ἡ διὰ βίου ἐκκλησιαστικὴ ἐκπαίδευση

Διὰ βίου κοσμικὴ ἐκπαίδευση

Στὶς μέρες μας ἔχει γίνει συνείδηση ὅλων ἡ ἀνάγκη τῆς διὰ βίου ἐκπαίδευσης, τῆς διαρκοῦς, δηλαδή, ἐνημέρωσης καὶ ἀνατροφοδότησης τῶν πολιτῶν μὲ νέες γνώσεις.

Ὁ ἐπιδιωκόμενος στόχος τῆς διὰ βίου ἐκπαίδευσης εἶναι διπλός. Εἶναι ἐπαγγελματικός, ἀλλὰ καὶ εὐρύτερα κοινωνικός. Στὸν ἐπαγγελματικὸ τομέα ἀποβλέπει ἀφ' ἑνὸς μὲν στὴν ἐνημέρωση πάνω στὶς νέες ἀπαιτήσεις, ποὺ ἔχουν τὰ διάφορα ἐπαγγέλματα, ἀφ' ἑτέρου δὲ στὴν ἐκπαίδευση σὲ νέα ἀντικείμενα, ποὺ θὰ δώσουν στὸν ἐκπαιδευόμενο τὴν δυνατότητα γιὰ μιὰ ἐνδεχόμενη ἀλλαγὴ ἐπαγγέλματος.

Στὶς μέρες μας ἡ ἐπιστήμη προχωρᾶ μὲ μεγάλα ἅλματα. Προηγούμενες γνώσεις ἀχρηστεύονται. Ἡ τεχνολογία διαρκῶς παράγει καλύτερες κατασκευές, οἱ ὁποῖες ἐπηρεάζουν τὴν σύγχρονη ἀγορά. Ἔτσι, ἡ οἰκονομία μετασχηματίζεται. Ἀλλάζει δομὲς καὶ μηχανισμούς. Δημιουργοῦνται νέες εἰδικότητες καὶ καταργοῦνται κάποιες παλιές. Ὁπότε κάποιοι θὰ πρέπη νὰ ἀλλάξουν εἰδικότητα ἢ ἐπάγγελμα. Αὐτὴ τὴν ἀναγκαιότητα θέλει νὰ καλύψη ἡ διὰ βίου ἐκπαίδευση.

Ἐκτὸς αὐτοῦ, ὅμως, θέλει νὰ ἰκανοποιήση καὶ τὴν φυσικὴ δίψα τοῦ ἀνθρώπου γιὰ διαρκῆ ἐνημέρωση. Μιὰ φυσικὴ δίψα ποὺ ὑπάρχει καὶ στὸν συνταξιοῦχο, ὁ ὁποῖος δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ ἐπαγγελματικὴ ἐνημέρωση, ἀλλὰ θέλει νὰ καλύψη δημιουργικὰ τὸν χρόνο του.

Αὐτό, βέβαια, εἶναι ἕνα κοσμικὸ καλό, ὅταν λειτουργῇ ὡς ἀντίδοτο στὴν ἀδράνεια τῆς τηλεθέασης καὶ στὴν παρατεταμένη νωχέλεια τοῦ καφενείου.

Ἡ διὰ βίου ἐκκλησιαστικὴ ἐκπαίδευση

Πρὶν ἀπὸ τὴν Πολιτεία ἡ Ἐκκλησία, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἱδρύσεώς της, γνώρισε καὶ ἐφάρμοσε στὰ μέλη της τὴν διὰ βίου ἐκπαίδευση. Ἡ ἀποστολικὴ διδαχὴ καὶ τὸ κήρυγμα τῶν Πατέρων ἀπευθυνόταν σὲ ὅλες τὶς ἡλικίες. Ἐπίσης, ἡ ἀνάγκη τῆς μελέτης καὶ τῆς ἔρευνας τῶν Γραφῶν ἦταν καὶ εἶναι κάτι ποὺ ἀφορᾶ νέους καὶ γέροντες.

Στὴν διὰ βίου ἐκκλησιαστικὴ ἐκπαίδευση χρειάζεται νὰ κάνουμε δύο ἐπισημάνσεις. Ἡ πρώτη ἐπισήμανση εἶναι ὅτι ἡ διαρκὴς μελέτη δὲν ἀποβλέπει στὴν ἀπόκτηση νέων ἐγκεφαλικῶν γνώσεων, στὴν συλλογὴ πληροφοριῶν, ἀλλὰ στὴν δημιουργία ἐσωτερικῆς θερμότητας, ἡ ὁποία εἶναι τὸ κατάλληλο κλίμα γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τῆς προσευχῆς. Διαβάζουμε γιὰ νὰ περάσουμε στὴν προσευχή, ἡ ὁποία καλλιεργεῖ τὴν προσωπικὴ σχέση μας μὲ τὸν Θεό. Δὲν μᾶς ἐνδιαφέρουν οἱ πληροφορίες καὶ οἱ διανοητικὲς γνώσεις, ἀλλὰ ἡ προσωπικὴ γνωριμία μὲ τὸν Θεό. Αὐτὸς ὁ στόχος εἶναι πράγματι πολὺ ὑψηλός. Καὶ ἂν ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν ἀπείρως ταπεινός, θὰ ἦταν ὑπερβολικὰ ἀλαζονικὸ ἀπὸ μέρους μας νὰ βάζουμε τέτοιους στόχους.

Ἡ δεύτερη ἐπισήμανση ἔχει σχέση μὲ μιὰ λίγο διαφορετικὴ ἀνάγνωση τῆς ἔκφρασης "διὰ βίου ἐκπαίδευση". Ὅπως ἔχουμε ἐκπαίδευση "ἄνευ διδασκάλου" ἢ "δι' ἀλληλογραφίας", ἔχουμε καὶ ἐκπαίδευση "διὰ βίου". Στὴν Ἐκκλησία ἡ σημαντικότερη ἐκπαίδευση γίνεται "διὰ βίου". Διότι ὁ "βίος" εἶναι πειστικότερος διδάσκαλος ἀπὸ τὸν λόγο. Γι' αὐτὸ στὴν Ἐκκλησία ἐκπαιδευόμαστε κυρίως μὲ τοὺς "βίους" τῶν Ἁγίων, μελετῶντας σὲ ὅλο τὸν "βίο" μας τὰ κείμενα ποὺ μᾶς ἄφησε ἡ γραφίδα τους.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 2867