Εἰδήσεις Μαρτίου 2005

Βράβευση τοῦ Μητροπολίτου ἀπὸ τὴν Παναιτωλοακαρνανικὴ Συνομοσπονδία

Τὸ Σάββατο 19 Φεβρουαρίου στὸ Πνευματικὸ Κέντρο Ρουμελιωτῶν πραγματοποιήθηκε ἡ καθιερωμένη κοπὴ τῆς Βασιλόπιττας, κατὰ τὴν ὁποία ἡ Παναιτωλοακαρνανικὴ Συνομοσπονδία βράβευσε ἕξι προσωπικότητες ἀπὸ τὶς ἐπαρχίες τῆς Αἰτωλοακαρνανίας ποὺ διακρίνονται στὰ γράμματα, τὶς τέχνες καὶ γενικότερα τὸν πολιτισμό.

Συγκεκριμένά, μετὰ τὸν χαιρετισμὸ τοῦ Προέδρου τῆς Παναιτωλοακαρνανικὴ Συνομοσπονδία κ. Φιλίππου Φαρμάκη, βραβεύθηκαν ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος, ὁ Παναγιώτης Κοντός, Γέν. Γραμματέας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὁ κ. Προκόπης Παπαδημητρίου Διδάσκαλος, ὁ κ. Παναγιώτης Σόμπολος Δημοσιογράφος, ὁ κ. Γεώργιος Σταθόπουλος Ζωγράφος καὶ ὁ κ. Χαράλαμπος Χαραλαμπόπουλος Συγγραφέας-Ἱστοριοδίφης.

Τὸ πρόγραμμα τῆς ἐκδήλωσης ἔκλεισε μὲ παραδοσιακοὺς χοροὺς ποὺ παρουσίασαν χορευτικὰ συγκροτήματα τῶν Συλλόγων Ἀετοῦ, Κωνωπίνας, Ἐμπεσσοῦ καὶ τὸ χορευτικὸ τῆς Ὁμοσπονδίας Συλλόγων Βάλτου.–

"Ἐκκλησία καὶ ἀθλητισμός"

Ὑπάρχει στὴν Θεσσαλονίκη ἕνας Σύλλογος ποὺ φέρει τὸ ὄνομα "Ἀρχιμανδρίτης Κωνσταντῖνος Βαμβίνης". Τὸν ἀποτελοῦν ἄνθρωποι ποὺ συνδέθηκαν πνευματικὰ καὶ ἁλιεύθηκαν ἀπὸ τὸ κήρυγμα, τὸ παράδειγμα καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἱεροκήρυκος –καὶ γιὰ ἕνα διάστημα Πρωτοσυγκέλλου– τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Ἀρχιμ. Κωνσταντίνου Βαμβίνη, ὁ ὁποῖος ἔκλεισε τὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ 49 ἐτῶν, ὑπηρετῶντας στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως.

Ὁ Σύλλογος αὐτός, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως, διοργάνωσε τὸ διήμερο 26-27 Φεβρουαρίου ἐκδηλώσεις πρὸς τιμὴν τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου, στὶς ὁποῖες ἦταν καλεσμένος ὡς ὁμιλητὴς ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος.

Τὸ Σάββατο τελέσθηκε πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Χαραλάμπους Συκεῶν καὶ μνημόσυνο ὑπὲρ τοῦ π. Κωνσταντίνου. Ἐν συνεχείᾳ στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τοῦ Ναοῦ τραγούδησε δημοτικὰ τραγούδια ἡ χορωδία καὶ χόρεψε παραδοσιακοὺς χοροὺς τὸ χορευτικὸ τῶν γυναικῶν τῆς Ἐνορίας. Ἀκολούθησε ἀπονομὴ ἀναμνηστικῆς πλακέτας τοῦ Συλλόγου στὸν Μητροπολίτη μᾶς κ. Ἰερόθεο καὶ τὸν Μητροπολίτη Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, ποὺ εἶναι ἱδρυτικὸ μέλος τοῦ Συλλόγου. Οἱ τιμηθέντες Ἀρχιερεῖς, ὁ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Ἰατρὸς κ. Νικόλαος Μακραντωνάκης, ἀντιδήμαρχος στὸν Δῆμο Θεσσαλονίκης, ὁ Γραμματέας τοῦ Συλλόγου Ἰατρὸς κ. Ἀλέξανδρος Σταυράκης, ἀντιδήμαρχος στὸν Δῆμο Νεαπόλεως, καθὼς καὶ οἱ ἀνεψιοὶ τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου, Δήμαρχος Γιαννιτσῶν κ. Στυλιανὸς Βαμβίνης καὶ Πρωτοπρ. Θωμᾶς Βαμβίνης, ἀπηύθυναν χαιρετισμὸ καὶ κατέθεσαν τὶς δικές τους ἀναμνήσεις καὶ σκέψεις γιὰ τὸν Ἀρχιμ. Κωνσταντῖνο.

Τὴν Κυριακὴ τελέσθηκε ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη μας κ. Ἰερόθεο στὸ περικαλλέστατο νέο Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως, καὶ ἐν συνεχείᾳ στὴν αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Δήμου Νεαπόλεως ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέπτυξε τὸ θέμα "Ἐκκλησία καὶ Ἀθλητισμὸς" σὲ ἕνα κοινὸ ποὺ ἀποτελεῖτο ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ Συλλόγου καὶ ἀπὸ νέους τῶν Συνάξεων τῆς Μητροπόλεως. Παρόντες ἦσαν ὁ Μητροπολίτης Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας, ὁ Δήμαρχος Νεαπόλεως καὶ ἄλλοι ἐπίσημοι, οἱ ὁποῖοι καὶ χαιρέτησαν μὲ κατάλληλα λόγια τὴν ὁμήγυρη.

Τὰ βασικὰ σημεῖα τῆς εἰσηγήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου ἦσαν τὰ ἑξῆς:

1. Ἡ γνωριμία τοῦ Σεβασμιωτάτου μὲ τὸν ἀείμνηστο Ἀρχιμανδρίτη. 2. Ἡ ἀξιοποίηση τοῦ ἀθλητισμοῦ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Τὰ σημεῖα ποὺ πρέπει νὰ προσεχθοῦν: α) Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἕνα ἀθλητικὸ σωματεῖο, ἀλλὰ εἶναι κοινότητα Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ζώντων καὶ κεκοιμημένων, ἀνθρώπων καὶ ἀγγέλων, Σῶμα Χριστοῦ καὶ κοινωνία θεώσεως. Εἶναι θεραπευτήριο. β) Ὁ ἄνθρωπος ὡς ψυχοσωματικὴ ὕπαρξη. Ἔτσι τὸν ἀντιμετωπίζει ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἀποβλέπει στὴν ἄσκηση, τὴν ὑγεία, τὴν σωτηρία ψυχῆς καὶ σώματος, σὲ ἀντίθεση μὲ ἀρχαιοελληνικὲς φιλοσοφικὲς τάσεις καὶ πολλὲς χριστιανικὲς αἱρέσεις. γ) Ἡ προσφορὰ τοῦ ἀθλητισμοῦ, στὴν παιδικὴ καὶ νεανικὴ κυρίως ἡλικία. δ) Ὁ ἐρασιτεχνικὸς ἀθλητισμός. ε) Τὰ μηνύματα ἀπὸ τὸν ἀθλητισμό, μεταξὺ τῶν ὁποίων: ἡ ὁμαδικότητα, ἡ αὐτοσυγκέντρωση τοῦ ἀνθρώπου, ὁ νόμιμος συναγωνισμός, ἡ ἀνάγκη τοῦ ἀγῶνα στὴν ζωὴ μὲ μεθοδικότητα καὶ προσωπικὴ ἄσκηση, ἡ μεγάλη ἀξία τοῦ χρόνου στὴν ζωή μας, ἡ ἀξία τοῦ προπονητοῦ καὶ τοῦ διαιτητοῦ, ἡ ἀνάγκη νὰ ἔχη ὁ ἄνθρωπος ὑψηλοὺς στόχους στὴν ζωή του καὶ νὰ μὴ περιορίζεται στὰ χαμηλὰ ἐπίπεδα κ.ά..

Μετὰ τὸ πέρας τῆς ὁμιλίας ἔγινε ἐνδιαφέρουσα συζήτηση μὲ τὸ ἀκροατήριο.

Τὸ μεσημέρι τῆς ἴδιας ἡμέρας ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἰερόθεος καὶ ἡ συνοδεία του φιλοξενήθηκαν ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο κ. Βαρνάβα στὸ Ἐπισκοπεῖο, ὅπου συνάντησαν τὸν σεβαστὸ πρ. Μητροπολίτη Νεαπόλεως κ. Διονύσιο, ποὺ τοὺς ἔδειξε ὅπως τὸ συνηθίζει, ἀρχοντικὴ ἀγάπη, ἐνθυμούμενος μὲ συγκίνηση καὶ εὐγνωμοσύνη τὰ πρόσωπα ποὺ ἀπὸ παλαιὰ τοὺς συνέδεαν μὲ φιλία.

Ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου παραθέτουμε κατωτέρω τὴν εἰσαγωγὴ καὶ τὸν ἐπίλογο ποὺ ἀναφέρονται στὸν τιμώμενο Ἀρχιμ. Κωνσταντῖνο Βαμβίνη.

"Θὰ ἀρχίσω τὴν ὁμιλία μου μὲ μιὰ περιγραφὴ καὶ διαπίστωση.  Γνώριζα ἕναν Κληρικὸ ποὺ τοῦ προτάθηκε νὰ λάβη τὴν θέση τῆς Γραμματείας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Πρόκειται γιὰ σημαντικὴ θέση... ἀπὸ ὅπου μπορεῖ νὰ ἀναδειχθῇ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία... Ὅμως ὁ Κληρικὸς αὐτός, ποὺ εἶχε ἐργασθῇ προηγουμένως μεταξὺ τῶν νέων, αἰσθανόταν μιὰ πνευματικὴ ἀσφυξία καὶ ἀπὸ τὴν ἀτμόσφαιρα τῶν Γραφείων, μὲ τὴν μονότονη ἐργασία, καὶ ἀπὸ τὰ ὅσα ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ ἀκούη, νὰ βλέπη καὶ νὰ διαισθάνεται. Μποροῦσε ὅμως νὰ ὑποκριθῇ, νὰ ὑποδουλώση τὴν ἐλευθερία του προκειμένου νὰ ἐπιτύχη τὸν στόχο του νὰ γίνη Ἐπίσκοπος.

Ὁ Κληρικός, ὅμως, αὐτὸς δυσανασχετοῦσε, ἀναπολοῦσε τὰ πνευματικά του παιδιὰ ποὺ τὰ εἶχε ἀφήσει, ὥσπου κάποια μέρα πῆρε τὴν ἠρωϊκὴ ἀπόφαση νὰ φύγη ἀπὸ τὰ Συνοδικὰ Γραφεῖα καὶ νὰ ἐπιστρέψη στὸν οἰκεῖο του τόπο, ποὺ ἦταν οἱ ἀγαπητοί του νέοι καὶ τὸ ἱεροκηρυκτικὸ καὶ ποιμαντικό του ἔργο στὴν Μητρόπολη ποὺ ὑπηρετοῦσε.... Ὁ Κληρικὸς αὐτός... ἦταν ὁ ἀείμνηστος π. Κωνσταντῖνος Βαμβίνης καὶ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνα εἶσθε ἐσεῖς, οἱ Καθηγητὲς Πανεπιστημίου, φθασμένοι Ἐπιστήμονες καὶ καλὰ μέλη τῆς κοινωνίας. Σᾶς ἀγάπησε ὁ π. Κωνσταντῖνος καὶ ἐσεῖς μὲ τὴν πράξη σας αὐτὴ καὶ τὴν παρουσία σᾶς ἐδῶ ἀνταποδίδετε τὴν ἀγάπη σας πρὸς τὸ πρόσωπό του. Θερμὰ σᾶς συγχαίρω γι' αὐτὸ καὶ σᾶς χειροκροτῶ μὲ τὴν καρδιά μου...".

Καὶ ὁ Σεβασμιώτατος κατέληξε τὴν ὁμιλία του ὡς ἑξῆς:

"...Ὁ π. Κωνσταντῖνος Βαμβίνης, ἀπὸ ὅ,τι φαίνεται ἄφησε μνήμη καὶ εἶναι σημαντικὸ γιὰ κάθε ἄνθρωπο καὶ ἰδιαίτερα γιὰ κάθε Κληρικὸ νὰ ἀφήνη μνήμη ἀπὸ ὅπου περάσει. Καὶ ἐμεῖς εὐχόμαστε νὰ βρίσκεται μέσα στὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τοῦ δοθῇ ὁ στέφανος τῆς ζωῆς."–

Νεκρολογία - Ἱερεὺς Νικόλαος Καλογερῆς

Ο π. Νικόλαος Καλογερῆς γεννήθηκε στὸ Ρηγάνι Ναυπακτίας (1919), νυμφεύθηκε τὴν Ὄλγα Γουπίου (1938), μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησε ἕναν υἱό, τὸν Δημήτριο, ἐνῷ ἄλλο ἕνα παιδί τους κοιμήθηκε σὲ νηπιακὴ ἡλικία. Πρὶν ἱερωθῇ ἐργάσθηκε ὡς ζωέμπορος, καφετζῆς καὶ Πρόεδρος τῆς Κοινότητος Ρηγανίου. Φοίτησε στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Φροντιστήριο Κορίνθου. Χειροτονήθηκε Διάκονος (30-6-1952) καὶ κατόπιν Πρεσβύτερος (6-7-1952) ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας Χριστοφόρο. Ὑπηρέτησε στὶς Ἐνορίες Κλεπὰ (1952-1954), Δορβιτσὰς (1954-1955) καὶ Ρηγανίου (1955-1990). Ὑπηρέτησε ἐπίσης στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἐπὶ ἀρχιερατείας Δαμασκηνοῦ καὶ Ἀλεξάνδρου ὡς ὑπεύθυνος τοῦ Γενικοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου. Κοιμήθηκε στὶς 15 Φεβρουαρίου.

Ἡ κηδεία του τελέσθηκε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη κ. Ἰερόθεο στὸν Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ρηγανίου μὲ τὴν συμμετοχὴ πολλῶν Ἱερέων. Ὁ Σεβασμιώτατος, ποὺ γνώρισε τὸν π. Νικόλαο ὡς συνταξιοῦχο, μνημόνευσε δύο χαρακτηριστικὰ παραδείγματα ἀπὸ τὴν περίοδο τῆς ἀσθενείας τοῦ π. Νικολάου ποὺ φανερώνουν τὸ ἐκκλησιαστικό του φρόνημα.

Ὁ π. Νικόλαος ἦταν πολὺ ἀγαπητὸς καὶ ἔχαιρε ἐκτιμήσεως στὸ χωριό του καὶ τὴν Ναύπακτο καὶ αὐτὸ φάνηκε στὴν ἐξόδιο ἀκολουθία ποὺ ἦταν πάνδημη.

Νὰ εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη του.–

Ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο

Μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάσθηκε στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης χοροστάτησε κατὰ τὸν Μ. Ἑσπερινὸ στὸν Ἱερὸ Πατριαρχικὸ Ναό, στὸν ὁποῖο ἐκκλησιάσθηκαν πολυμελεῖς ὅμιλοι προσκυνητῶν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Κατὰ τὴν Πατριαρχικὴ καὶ Συνοδικὴ θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς, ὁ Πατριάρχης ἐτέλεσε τὴν εἰς Πρεσβύτερον Χειροτονία τοῦ Διακόνου κ. Ἐλπιδοφόρου Λαμπρυνιάδου, νέου Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου. Τὸν θεῖο λόγο ἐκήρυξε ὁ Μητροπολίτης Σασίμων κ. Γεννάδιος.

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Ἀρχιερεῖς ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου, ἐκπρόσωποι ἄλλων Πατριαρχείων καὶ Ἐκκλησιῶν, Κληρικοὶ καὶ Μοναχοί, ὁ κ. Νικόλαος Τσιαρτσιώνης, Ὑπουργὸς Μακεδονίας Θράκης, ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, πολιτικοί, Πρόξενοι διαφόρων Κρατῶν, Ἄρχοντες Ὀφφικιάλοι, παράγοντες τῆς Ὁμογενείας, ἄλλοι ἐπίσημοι, καὶ πλῆθος πιστῶν ἀπὸ τὴν Πόλη καὶ τὸ ἐξωτερικό. Μετὰ τὴν ἀπόλυση τῆς θείας Λειτουργίας, ὁ Πατριάρχης χειροθέτησε τὸν νεοχειροτονηθέντα στὸ Ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας.

Στὴν συνέχεια ἀνεγνώσθη τὸ Τρισάγιον ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν μακαρίων ψυχῶν πάντων τῶν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἀγωνισαμένων καὶ τελειωθέντων ἐν αὐτῇ καὶ ἀκολούθησε ἡ λιτάνευση τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Ἔπειτα ἐπακολούθησε δεξίωση στὴν Αἴθουσα τοῦ Θρόνου, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὁποίας μίλησε ὁ νεοχειροτονηθείς, ὁ Ὑπουργὸς Μακεδονίας Θράκης καὶ ὁ Πατριάρχης.–

***

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀναφέρθηκε στὸν νέο Ἀρχιγραμματέα κ. Ἐλπιδοφόρο λέγοντας χαρακτηριστικά: "Ἐκ νεότητός σου ἦσο φέρελπις, ὄντως ἐλπιδοφόρος, δι' ὃ καὶ Ἐλπιδοφόρον σὲ ὠνομάσαμεν κατὰ τὴν πρώτην χειροτονίαν σου, τελεσθεῖσαν ἐδῶ ὑπὸ τοῦ προκατόχου σοῦ εἰς τὰ συνοδικὰ Σέκρετα, ἀδελφοῦ ἁγίου Φιλαδελφείας". Ἐπίσης ἀναφέρθηκε μὲ ἐπαινετικὰ λόγια στοὺς προαχθέντες σὲ θέσεις τοῦ Πατριαρχείου, Ὑπογραμματέα Ἀρχιμ. κ. Βαρθολομαῖο , Μ. Ἀρχιδιάκονο κ. Στέφανο, Δεύτ. Διάκονο κ. Μάξιμο, Τρίτ. Διάκονο κ. Ἀνδρέα καὶ Διάκονο κ. Νεόφυτο.

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐξῆρε ἐπίσης τὴν προσφορὰ καὶ τὸ πρόσωπο τοῦ ἀπελθόντος Ἀρχιγραμματέως Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, ὁ ὁποῖος διὰ λόγους ὑγείας ὑπέβαλε τὴν παραίτησή του ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ἀρχιγραμματέως, ἀλλὰ θὰ συνεχίζη νὰ λοιπὰ καθήκοντά του, ὡς Πρόεδρος τοῦ Νομικοῦ Συμβουλίου, Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς ἐπισκευῆς καὶ ἐξωραϊσμοῦ Ναῶν καὶ εὐαγῶν Ἱδρυμάτων καὶ ὡς μέλος διαφόρων Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν, καὶ ὀνομάσθηκε Συντονιστὴς τῶν διαφόρων Πατριαρχικῶν Γραμματειῶν.

Ὁ Πατριάρχης εἶπε, μεταξὺ ἄλλων:

"Διαδέχεσαι, ἀγαπητὲ ἅγιε Ἀρχιγραμματεῦ, τὸν Ἱερώτατον ἀδελφὸν καὶ ἀγαπητὸν πνευματικὸν ἡμῶν υἱὸν Μητροπολίτην Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνα, ὁ ὁποῖος ἐπὶ δεκαοκταετίαν ὅλην ἐτίμησε τὴν θέσιν, τόσον ὡς Ἀρχιγραμματεὺς ὅσον καὶ ὡς Ἀρχιγραμματεύων μετὰ τὴν εἰς Ἀρχιερέα προαγωγήν του.

Ὑπερήσπισε τὰ δίκαια τοῦ πανιέρου τούτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐπιτυχέστατα, μὲ σθένος, μὲ ἀφοσίωσιν, μὲ πιστότητα, μὲ ἀνδρείαν, μὲ ζῆλον καὶ ἐργατικότητα ἀπαράμιλλον, παραστήσας ἐν πολλοῖς ἑαυτὸν θυσίαν ζῶσαν χάριν τῆς Ἐκκλησίας μέχρι κλονισμοῦ τῆς ὑγείας του. Δὲν ἔδωκε καὶ δὲν δίδει ἀκόμη "ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς" τοῦ "οὐδὲ τοῖς βλεφάροις τοῦ νυσταγμόν", παρημέλησε καὶ αὐτὴν τὴν ὑγείαν του, προκειμένου ὅλα νὰ προχωροῦν ὁμαλῶς, ὅλα νὰ ἐνεργοῦνται ἐπιτυχῶς καὶ ἐγκαίρως, ἅμα δὲ καὶ ἐγκύρως, ὡς ἁρμόζει εἰς τὴν πρωτόθρονον Ἐκκλησίαν, ὅλα νὰ κατευθύνωνται πρὸς δόξαν Θεοῦ. Ἐὰν ἡμεῖς σιωπήσωμεν, "καὶ οἱ λίθοι" τῶν Πατριαρχείων "κεκράξονται".

Ἀντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, ἅγιε Ἀρχιγραμματεῦ, ὅτι ὁ πῆχυς τοῦ πρό σου ἅλματος εὑρίσκεται ἤδη πολὺ ὑψηλά ... Γίνου σεμνὸς καὶ ταπεινός, ὑπάκουος, διακριτικός, ἐργατικός, καὶ θὰ ἐπιτύχης. Ὑπεράνω ὅλων ὅμως νὰ ὑπολογίζης, καὶ σὺ καὶ ὁ συνεργάτης σου ἅγιος Ὑπογραμματεύων, εἰς τὴν βοήθειαν, τὴν χάριν καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν προστασίαν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου της Παμμακαρίστου. Ἐκεῖνον πρῶτον καὶ Ἐκείνην εὐχόμεθα νὰ εὐαρεστήσης καὶ ὡς Πρεσβύτερος καὶ ὡς Ἀρχιγραμματεύς, καὶ ἔπειτα τὴν ἀείποτε ἐσταυρωμένην Μεγάλην ταύτην Ἐκκλησίαν, τὴν καὶ ἰδικήν σου Μητέρα καὶ τροφόν, καὶ κατόπιν νὰ εὐαρεστήσης τοὺς νοῦν ἔχοντας ἀνθρώπους..."

Νέο προσκύνημα στὴν Βόρειο Ἤπειρο, στὴν μνήμη τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ

Στὴν Βόρειο Ἤπειρο, 8 μόλις χλμ. πέρα ἀπὸ τὴν Κακαβιά, στὴν θέση Γορίτσα καὶ στὸν δρόμο πρὸς τὸ Ἀργυρόκαστρο, ὑπάρχει ἕνας λοφίσκος καὶ κάτω μιὰ σπηλιά. Σ' αὐτὴν τὴν σπηλιὰ κοιμόταν ὁ Πατρο-Κοσμᾶς καὶ ἀνέβαινε στὴν κορυφὴ καὶ δίδασκε τοὺς κατοίκους ποὺ ἔρχονταν ἀπὸ τὰ χωριὰ τῆς Δερόπολης. Ἡ σπηλιὰ αὐτὴ εἶχε γίνει ἐπὶ Ἐνβὲρ Χότζα πολυβολεῖο.

Πρὶν λίγα χρόνια, πρωτοβουλία τοῦ Θεοδώρου Βεζιάνη, πρώην προέδρου τῆς Ὁμόνοιας, ἡ σπηλιὰ ἔγινε ἐκκλησάκι, ἀφοῦ καταστράφηκε τὸ πολυβολεῖο, μπῆκε ἕνας μεγάλος Σταυρὸς στὴν κορυφὴ τοῦ λόφου, ἔγινε μιὰ σκάλα γιὰ νὰ ἀνεβαίνουν οἱ προσκυνητὲς καὶ τοποθετήθηκε μιὰ μαρμάρινη πλάκα ποὺ γράφει: "Ἐδῶ τὸ 1775 Γορίτσα – Δερόπολη στὸ Ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζεται, αὐτὰ τὰ δύο ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέση ἐπάνω σας, δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρη, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὴν θέλησή σας. Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός".

Τώρα ἡ σπηλιά, ὁ λόφος, τὸ ἐκκλησάκι καὶ ὁ Σταυρὸς εἶναι ἕνα δεύτερο προσκύνημα γιὰ τοὺς Χριστιανούς, μετὰ τὸν τάφο τοῦ Ἁγίου στὸ Κολικόντασι. Ὅσοι περνοῦν πρὸς τὸ Ἀργυρόκαστρο προσκυνοῦν, ἀνάβουν τὸ καντήλι τοῦ Ἁγίου καὶ παίρνουν δύναμη γιὰ τὴν ζωή.

Ὁ ἴδιος ὁ Θ. Βεζιάνης δενδροφύτευσε τὸν λόφο. Θὰ ἀνοίξη λογαριασμὸ καὶ κάποτε θὰ γίνη ἕνας Ἱερὸς Ναός, στὸ δεύτερο αὐτὸ προσκύνημα στὴν Βόρειο Ἤπειρο, 8 μόλις χλμ. ἀπὸ τὴν Κακαβιὰ (Ἀντ. Μαστοράκης).–

***

Ἡ Ὁμοσπονδία Ἐκπαιδευτικῶν Φροντιστῶν Ἑλλάδος ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια προσφέρει ἐκπαιδευτικὴ βοήθεια σὲ μαθητὲς ποὺ τὴν χρειάζονται, ἀλλὰ δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ πληρώσουν τὰ δίδακτρα. Μέχρι στιγμῆς περισσότερα ἀπὸ 5000 παιδιὰ ἀπόρων οἰκογενειῶν ἔχουν εὐεργετηθεῖ ἀπὸ τὰ 2900 Φροντιστήρια, ποὺ εἶναι μέλη τῆς Ὁμοσπονδίας. Μάλιστα, ἀντιπροσωπεῖα τῆς ΟΕΦΕ συναντήθηκε μὲ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστόδουλο καὶ τοῦ ζήτησε στενότερη συνεργασία μὲ τὶς Ἐνορίες, ὥστε νὰ βοηθηθοῦν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερα παιδιὰ ποὺ ἔχουν ἀνάγκη.

***

Τὸ 92% τῶν Ἑλλήνων πιστεύουν εἰς ἕναν Θεόν, σύμφωνα μὲ στατιστικὴ ἔρευνα μὲ θέμα τὴν θρησκεία, ποὺ ἔγινε σὲ 21 χῶρες. Γενικὰ παρατηρήθηκε ὅτι ἡ θρησκεία ἐπηρεάζει τὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων στὴν Δύση, παρὰ τὰ ἀντιθέτως νομιζόμενα. Στὴν Ἑλλάδα οἱ γυναῖκες πιστεύουν στὸν Θεὸ περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄνδρες, ἐνῷ περισσότερο πιστοὶ δηλώνουν ὅσοι εἶναι πάνω ἀπὸ 60 ἐτῶν. Σύμφωνα μὲ τὴν ἴδια ἔρευνα, οἱ πιστοὶ ὅλων τῶν θρησκειῶν ἐκκλησιάζονται τακτικά.

***

Στὶς 3 Φεβρουαρίου ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος ἐπισκέφθηκε τὸ 1ο Ἑνιαῖο Λύκειο Ναυπάκτου μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τοῦ φιλολόγου κ. Πιτσιάκκα Πέτρου καὶ δίδαξε Ἱστορία στοὺς μαθητὲς τῆς Β τάξης. Στὴν αἴθουσα διδασκαλίας συνόδευσε τὸν Σεβασμιώτατο ὁ διευθυντὴς τοῦ Σχολείου κ. Ἀπ. Ζορμπᾶς, ὁ ὁποῖος προλόγησε τὸ μάθημα. Ἡ διδασκαλία ἀφοροῦσε στὸ Σχίσμα τοῦ 1054 μεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς καὶ τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας, τὴν προϊστορία του καὶ τὶς προσπάθειες ποὺ ἔγιναν μέχρι σήμερα γιὰ τὴν λεγόμενη "ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν". Μετὰ τὴν διδασκαλία ὁ Σεβασμιώτατος ἀπάντησε σὲ ἐρωτήσεις τῶν μαθητῶν.