Δεῖπνο

Εἴθε νά βιώνουμε τόν Μυστικό Δεῖπνο τῆς θείας Λειτουργίας, "ὡς πορεία ἀναβάσεως στό Ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ, τήν Γεθσημανή καί τόν Γολγοθᾶ, καταβάσεως στόν ἅδη καί ἀναβάσεως στό Ὑπερῶο τῆς Πεντηκοστῆς"· νά βιώνουμε στήν θεία Λειτουργία τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

***

Ἡ παράδοση τῶν ἐντολῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὅπως ἔγινε καί μέ τήν Παλαιά Διαθήκη, ἐπισφραγίσθηκε μέ τόν ἔκχυση αἵματος...

Ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ στόν Γολγοθᾶ καί ἡ ἔκχυση τοῦ τιμίου αἵματός Τοῦ εἶναι ἡ ἐπισφράγιση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τό ἀνθρώπινο γένος, εἶναι ἡ ἐπισφράγιση τῆς Καινῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ...

Ἀλλά ἡ Καινή Διαθήκη ἐπιφραγίσθηκε μέ ἕνα Δεῖπνο, τό Μυστικό Δεῖπνο. Ὅπως οἱ ἐπίσημοι τοῦ Ἰσραηλιτκοῦ λαοῦ ἐπάνω στό ὅρος Σινᾶ ἔφαγαν καί ἤπιαν, πεπλησμένοι χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως, γιά τήν παρουσίαση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἔτσι καί ὁ Χριστός παρέθεσε τόν Μυστικό Δεῖπνο, τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, μετά τήν ἀποκάλυψη καί παράδοση τῆς Καινῆς Διαθήκης. Κατά τό Μυστικό Δεῖπνο εἶπε στούς μαθητές Τοῦ: "Λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τό σῶμά μου" (Μάρκ. ἰδ΄, 22) καί "πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τό αἷμά μου τό τῆς καινῆς διαθήκης..." (Μάτθ. κστ΄, 28). Καί οἱ Ἀπόστολοι τελοῦσαν συνεχῶς τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, γιατί ἔτσι συμμετεῖχαν στό δεῖπνο τῆς βασιλείας, τῆς Καινῆς Διαθήκης. Καί αὐτήν τήν πράξη συνεχίζει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τό κέντρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

Ὁ σεσαρκωμένος Χριστός εἶναι τό κέντρο τῆς Καινῆς Διαθήκης...

Ἀλλά καί ὅσοι θέλουν νά συνδεθοῦν μέ τόν Χριστό καί νά ἀνήκουν στόν νέο λαό τῆς Χάριτος πρέπει νά ἀγωνίζωνται γιά νά γράψουν τόν νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης μέσα στήν καρδιά τους, καί νά συμμετέχουν στό μέγα δεῖπνο τρώγοντες τό Σῶμα Τοῦ καί πίνοντας τό Αἷμα Τοῦ. Σαφῶς φαίνεται ὅτι ἡ ἄσκηση, ἡ ἱερά ἡσυχία συνδέεται μέ τήν θεία Εὐχαριστία καί ὅλη αὐτή ἡ ζωή ἀποτελεῖ τήν πραγματική θεολογία.

(Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου, "Ἡσυχία καί Θεολογία")