Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: Λόγος σὲ κουρὰ μοναχῶν

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ἡ σημερινὴ ἡμέρα ποὺ ἔγινε ἡ κουρά σας εἶναι σημαντικὴ γιὰ πολλοὺς λόγους.

Πρῶτον, εἶναι σημαντικὴ γιὰ τὴν ζωή σας. Φορέσατε τὸ σχῆμα καὶ τὸ τίμιο ράσο καὶ εἰσήλθατε στὴν μοναχικὴ ζωή, ἡ μία μὲ τὴν "ρασοευχὴ" καὶ ἡ ἄλλη μὲ τὸ μεγάλο καὶ ἀγγελικὸ σχῆμα. Τὸ σχῆμα εἶναι μνῆμα κενώσεως, ταπεινώσεως, πνευματικῆς νεκρώσεως. Ὁ μοναχὸς εἶναι ἐνταφιασμένος μὲ τὴν θέλησή του. Ἐπίσης, τὸ ράσο εἶναι ἐξαγιασμένο ἔνδυμα ποὺ ἁγιάσθηκε ἀπὸ ἀγῶνες καὶ θυσίες τῶν ἀσκητῶν καὶ κληρικῶν, ἀλλὰ καὶ ἐξαγίασε πολλούς. Εἶναι τιμὴ ποὺ ἀνήκετε σὲ αὐτὴν τὴν χορεία τῶν μελανοφορούντων.

Δεύτερον, εἶναι σημαντικὴ ἡμέρα, διότι ἡ τελετὴ τῆς "ρασοευχῆς" καὶ τῆς κουρᾶς ἔγινε αὐτὴν τὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ποὺ εἶναι κατ' ἐξοχὴν περίοδος μετανοίας. Ἡ Τεσσαρακοστὴ μᾶς θυμίζει τὴν πτώση τοῦ Ἀδάμ, τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὸν Παράδεισο καὶ τὸν ἀδαμιαῖο θρῆνο ποὺ ἀκολούθησε καὶ εἶναι μιὰ πορεία πρὸς τὴν Ἀνάσταση, τὴν μέθεξη τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι περίοδος πένθους καὶ κατανύξεως. Αὐτὸ δηλώνουν οἱ κατανυκτικοὶ Ἑσπερινοί, οἱ κατανυκτικὲς Προηγιασμένες θεῖες Λειτουργίες, τὸ Μεγάλο Ἀπόδειπνο καὶ ὅλα τὰ τροπάρια ποὺ κάνουν λόγο γιὰ τὴν αὐτομεμψία, τὸ κλάμα, τὴν συντριβή.

Τρίτον, εἶναι σημαντικὴ ἡμέρα γιὰ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου Βομβοκούς. Σήμερα ἀρχίζει τὴν ζωὴ τῆς μιὰ νέα ἀδελφότητα, μὲ νέες στὴν ἡλικία ἀδελφές, θὰ ἔλθουν καὶ ἄλλες μοναχὲς γιὰ νὰ ἀποτελέσουν ἕναν πνευματικὸ πνεύμονα τῆς περιοχῆς, μὲ ἕναν γνήσιο, πατερικό, ὀρθόδοξο μοναχισμό, ποὺ νὰ στηρίζεται στὸν ἡσυχασμὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι θὰ φύγουμε σὲ λίγα χρόνια, ἀλλὰ ἐσεῖς θὰ μένετε ἐδῶ, σὰν ἀναμμένη λαμπάδα, γιὰ νὰ ἐκδαπανάσθε στὴν ἄσκηση, τὴν προσευχή, τὴν μετάνοια καὶ νὰ δοξάζετε τὸν Θεό.

Ἐπίσης, σήμερα εἶναι μιὰ συγκινητικὴ ἡμέρα γιὰ μένα, ἐπειδὴ εἶναι ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Εὐτυχίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, καὶ ἑόρταζε ἡ ἀείμνηστη μητέρα μου, ἡ ὁποία ζοῦσε ὡς μοναχή, μὲ προσευχή, μετάνοια καὶ ἄσκηση. Ἐνθυμοῦμαι ὅτι μιὰ φορὰ μπῆκα στὸ σπίτι, χωρὶς ἐκείνη νὰ περιμένη κανέναν καὶ τὴν εἶδα νὰ προσεύχεται καὶ νὰ κάνη μετάνοιες κλαίγοντας, ἐνῷ ἄκουε τὴν Προηγιασμένη θεία Λειτουργία στὸ "κατευθυνθήτω" ἀπὸ τὸ Ραδιόφωνο. Δὲν μπόρεσε νὰ πάη στὴν Ἐκκλησία καὶ ἔκανε Ἐκκλησία τὸ σπίτι της. Καὶ βλέποντάς μὲ μοῦ εἶπε: "Θὰ μὲ ἀξιώση ὁ Θεὸς τοῦ χρόνου νὰ ἀκούσω τὸ "κατευθυνθήτω";". Τὰ τελευταῖα πέντε χρόνια τῆς ζωῆς της ἦταν παράλυτη, ἀλλὰ ποτὲ δὲν γόγγυσε, ποτὲ δὲν παραπονέθηκε, ἀλλὰ συνεχῶς δοξολογοῦσε τὸν Θεό, λέγοντας "δὲν εἶμαι ἄξια νὰ τὸν δοξάζω".

Γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς χαίρομαι γιὰ τὸ γεγονὸς τῆς "ρασοευχῆς" καὶ τῆς κουρᾶς σήμερα. Καὶ εὔχομαι νὰ γίνετε καλὲς μοναχές, μὲ μετάνοια, ταπείνωση, αὐτομεμψία, πένθος, καθαρότητα ἐσωτερική, ὑπακοὴ στὸν Πνευματικό σας καὶ τὴν Ἐκκλησία, ὑπακοὴ στὶς Ὀρθόδοξες παραδόσεις.

Αἰσθάνομαι ὅτι θὰ ἔχετε πνευματικὴ προκοπή. Καὶ αὐτὸ τὸ λέγω, γιατί στηρίζομαι στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση ποὺ ἔχετε λάβει καὶ θὰ ἐξακολουθῆτε νὰ λαμβάνετε ἀπὸ τὸν πνευματικό σας πατέρα καὶ δικό μου ἀγαπητὸ ἀδελφὸ Ἀρχιμ. π. Ζαχαρία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Essex Ἀγγλίας, ποὺ ἔχει λάβει τὸ γνήσιο μοναχικὸ "πνεῦμα" ἀπὸ τὸν μεγάλο Γέροντα καὶ γνώστη ὅλων τῶν "μυστικῶν" τῆς ὀρθοδόξου ζωῆς, ἀείμνηστο Ἀρχιμ. π. Σωφρόνιο. Ὁ π. Ζαχαρίας εἶναι ἕνας "βιαστὴς" μοναχὸς μὲ ὅλα τὰ στοιχεῖα ποὺ συγκροτοῦν τὸν ἄνθρωπο τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως. Μᾶς συνδέουν ἀκατάλυτοι πνευματικοὶ δεσμοί, ἀπὸ τότε ποὺ ἀναζητούσαμε μὲ γνησιότητα τὶς "πηγὲς" τῆς ὀρθοδόξου πνευματικῆς ζωῆς. Ἐκεῖνον ἐμπιστεύθηκα καὶ ἐμπιστεύομαι, ἀφοῦ προσωπικῶς δὲν σᾶς ἐγνώριζα πρὶν ἔλθετε στὸ Μοναστῆρι.

Ἔχετε καὶ τὴν ἀγάπη μας καὶ τὴν συμπαράστασή μας. Πρὸ παντὸς ἔχετε τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς πρεσβείαις τοῦ Τιμίου Προδρόμου τοῦ Βαπτιστοῦ.–