Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: Λόγος σε κουρά μοναχών

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Η σημερινή ημέρα που έγινε η κουρά σας είναι σημαντική για πολλούς λόγους.

Πρώτον, είναι σημαντική για την ζωή σας. Φορέσατε το σχήμα και το τίμιο ράσο και εισήλθατε στην μοναχική ζωή, η μία με την “ρασοευχή” και η άλλη με το μεγάλο και αγγελικό σχήμα. Το σχήμα είναι μνήμα κενώσεως, ταπεινώσεως, πνευματικής νεκρώσεως. Ο μοναχός είναι ενταφιασμένος με την θέλησή του. Επίσης, το ράσο είναι εξαγιασμένο ένδυμα που αγιάσθηκε από αγώνες και θυσίες των ασκητών και κληρικών, αλλά και εξαγίασε πολλούς. Είναι τιμή που ανήκετε σε αυτήν την χορεία των μελανοφορούντων.

Δεύτερον, είναι σημαντική ημέρα, διότι η τελετή της “ρασοευχής” και της κουράς έγινε αυτήν την κατανυκτική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που είναι κατ' εξοχήν περίοδος μετανοίας. Η Τεσσαρακοστή μας θυμίζει την πτώση του Αδάμ, την έξοδο από τον Παράδεισο και τον αδαμιαίο θρήνο που ακολούθησε και είναι μια πορεία προς την Ανάσταση, την μέθεξη του μυστηρίου του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού. Είναι περίοδος πένθους και κατανύξεως. Αυτό δηλώνουν οι κατανυκτικοί Εσπερινοί, οι κατανυκτικές Προηγιασμένες θείες Λειτουργίες, το Μεγάλο Απόδειπνο και όλα τα τροπάρια που κάνουν λόγο για την αυτομεμψία, το κλάμα, την συντριβή.

Τρίτον, είναι σημαντική ημέρα για την Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Βομβοκούς. Σήμερα αρχίζει την ζωή της μια νέα αδελφότητα, με νέες στην ηλικία αδελφές, θα έλθουν και άλλες μοναχές για να αποτελέσουν έναν πνευματικό πνεύμονα της περιοχής, με έναν γνήσιο, πατερικό, ορθόδοξο μοναχισμό, που να στηρίζεται στον ησυχασμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Εμείς οι μεγαλύτεροι θα φύγουμε σε λίγα χρόνια, αλλά εσείς θα μένετε εδώ, σαν αναμμένη λαμπάδα, για να εκδαπανάσθε στην άσκηση, την προσευχή, την μετάνοια και να δοξάζετε τον Θεό.

Επίσης, σήμερα είναι μια συγκινητική ημέρα για μένα, επειδή είναι εορτή του αγίου Ευτυχίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, και εόρταζε η αείμνηστη μητέρα μου, η οποία ζούσε ως μοναχή, με προσευχή, μετάνοια και άσκηση. Ενθυμούμαι ότι μια φορά μπήκα στο σπίτι, χωρίς εκείνη να περιμένη κανέναν και την είδα να προσεύχεται και να κάνη μετάνοιες κλαίγοντας, ενώ άκουε την Προηγιασμένη θεία Λειτουργία στο “κατευθυνθήτω” από το Ραδιόφωνο. Δεν μπόρεσε να πάη στην Εκκλησία και έκανε Εκκλησία το σπίτι της. Και βλέποντάς με μου είπε: “Θα με αξιώση ο Θεός του χρόνου να ακούσω το "κατευθυνθήτω";”. Τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής της ήταν παράλυτη, αλλά ποτέ δεν γόγγυσε, ποτέ δεν παραπονέθηκε, αλλά συνεχώς δοξολογούσε τον Θεό, λέγοντας “δέν είμαι άξια να τον δοξάζω”.

Για τους λόγους αυτούς χαίρομαι για το γεγονός της “ρασοευχής” και της κουράς σήμερα. Και εύχομαι να γίνετε καλές μοναχές, με μετάνοια, ταπείνωση, αυτομεμψία, πένθος, καθαρότητα εσωτερική, υπακοή στον Πνευματικό σας και την Εκκλησία, υπακοή στις Ορθόδοξες παραδόσεις.

Αισθάνομαι ότι θα έχετε πνευματική προκοπή. Και αυτό το λέγω, γιατί στηρίζομαι στην πνευματική καθοδήγηση που έχετε λάβει και θα εξακολουθήτε να λαμβάνετε από τον πνευματικό σας πατέρα και δικό μου αγαπητό αδελφό Αρχιμ. π. Ζαχαρία της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Essex Αγγλίας, που έχει λάβει το γνήσιο μοναχικό "πνεύμα" από τον μεγάλο Γέροντα και γνώστη όλων των "μυστικών" της ορθοδόξου ζωής, αείμνηστο Αρχιμ. π. Σωφρόνιο. Ο π. Ζαχαρίας είναι ένας "βιαστής" μοναχός με όλα τα στοιχεία που συγκροτούν τον άνθρωπο της ορθοδόξου παραδόσεως.Μας συνδέουν ακατάλυτοι πνευματικοί δεσμοί, από τότε που αναζητούσαμε με γνησιότητα τις "πηγές" της ορθοδόξου πνευματικής ζωής. Εκείνον εμπιστεύθηκα και εμπιστεύομαι, αφού προσωπικώς δεν σάς εγνώριζα πριν έλθετε στο Μοναστήρι.

Έχετε και την αγάπη μας και την συμπαράστασή μας. Πρό παντός έχετε την αγάπη του Θεού και τις πρεσβείαις του Τιμίου Προδρόμου του Βαπτιστού.–