Τρύφωνα Χατζηνικολάου: Ὁ Ἱερέας Ἰωάννης Ποῦλος

Τρύφωνα Χατζηνικολάου

Δημοσιεύουμε ἐν συνεχείᾳ ἕνα κείμενο - ἀφιέρωμα στὸν ἀείμνηστο π. Ἰωάννη Ποῦλο, τὸ ὁποῖο συνέταξε καὶ μᾶς ἀπέστειλε ὁ δραστήριος ὁμογενὴς ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ κ. Τρύφων Χατζηνικολάου.

Ὁ π. Ἰωάννης Ποῦλος ἦταν συγγενὴς τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου Πούλου. Ὁ π. Ἰωάννης τὸν εἶχε ἐπισκεφθῇ στὸ Νοσοκομεῖο κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀσθενείας του. Ἐκεῖ ὁ ἀείμνηστος Καλλίνικος εἶχε ἐκφρασθῇ πολὺ θετικὰ γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἱερέως, λέγοντας ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ ἕναν δραστήριο, ἔξυπνο καὶ εὐχάριστο στὶς συναναστροφὲς Ἱερέα. Νὰ εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη του.

Πέθανε στὴν Νέα Ὑόρκη τὴν 1η Ἰουνίου 2005 ὁ ξακουστὸς Πλατανιώτης, Ναυπάκτιος καὶ Ρουμελιώτης Κληρικὸς π. Ἰωάννης Ποῦλος.

Ὁ αἰδεσιμώτατος Ἰωάννης Ποῦλος γεννήθηκε στὴν Ναύπακτο τὸ 1918. Σπούδασε στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ 1954 ἦρθε στὴν Νέα Ὑόρκη γιὰ μετεκπαίδευση στὸ Πανεπιστήμιο Columbia. Τὸ 1955 ἡ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς τὸν διόρισε ἱερατικὸ Προϊστάμενο στὴν ἱστορικὴ Ἑλληνικὴ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα τῆς Νέας Ὑόρκης, ὅπου καὶ πρωτοστάτησε στὴν ἵδρυση τοῦ Ἡμερήσιου Ἑλληνικοῦ Σχολείου καὶ ἀργότερα τοῦ πρώτου Ἑλληνικοῦ Γηροκομείου τῆς Νέας Ὑόρκης στὴν γειτονικὴ περιοχὴ τοῦ Yonkers ("Γηροκομεῖο τοῦ Ἁγίου Μιχαήλ"). Στὴν συνέχεια ἀνέλαβε ἱερατικὸς Προϊστάμενος στὴν Κοινότητα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὴν Νέα Ὑερσέη καὶ ἐργάστηκε γιὰ τὴν διεύρυνση τοῦ ἐκεῖ ἱεροῦ ναοῦ καὶ γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ Ἡμερήσιου Ἑλληνικοῦ Σχολείου. Κατόπιν ἀνέλαβε καθήκοντα ἱερατικοῦ Προϊσταμένου στὴν μεγαλύτερη Ἑλληνικὴ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τῆς Ἀστόριας Νέας Ὑόρκης. Ἐκεῖ ἔκανε τὸ ξεκίνημα γιὰ μιὰ ἀκόμη νέα καὶ μεγαλοπρεπέστερη ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καὶ τῆς Ἁγίας Αἴκατερίνής, ταυτόχρονα δὲ τριπλασίασε τὶς σχολικὲς αἴθουσες γιὰ τὰ χιλιάδες Ἑλληνόπουλα τῆς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καὶ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης. Λίγα χρόνια ἀργότερα ἔρριξε τὴν ἰδέα γιὰ τὸ πρῶτο Ἑλληνοαμερικανικὸ Γυμνάσιο στὴν ἴδια Κονότητα καὶ οἱ Ὁμογενεῖς τῆς περιοχῆς υἱοθέτησαν τὴν πρωτοβουλία του καὶ τὸ Γυμνάσιο ἔγινε πραγματικότητα, οἱ δὲ συμπατριῶτες του Ναυπάκτιοι ἦσαν οἱ πρῶτοι ποὺ ἔστειλαν μέσῳ τῆς "Ναυπακτιακῆς Ἀδελφότητος" τὸ ποσὸν τῶν 10 χιλιάδων δολλαρίων.

Ὁ ἀείμνηστος π. Ἰωάννης πέρα ἀπὸ τὴν καρποφόρα καὶ περίλαμπρο δραστηριότητά του στὴν Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία Ἀμερικῆς διακρίθηκε καὶ ὡς ἕνας ἐθναπόστολος στὶς Ρουμελιώτικες Ὀργανώσεις τῆς Νέας Ὑόρκης καὶ γενικὰ τῆς Ὁμοσπονδίας Στερεᾶς Ἑλλάδας Ἀμερικῆς. Στὶς Συνεδριάσεις, τὰ Συνέδρια καὶ στὶς γιορταστικὲς ἐκδηλώσεις ὁ παπα-Ποῦλος ἦταν πάντοτε παρὼν καὶ εὐλογοῦσε καὶ συμβούλευε τοὺς Ρουμελιῶτες νὰ κρατηθοῦνε κοντὰ στὴν Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία καὶ νὰ διατηρήσουν τὴν χρυσὴ γέφυρα ἐπαφῆς μὲ τὴν Μητέρα Πατρίδα Ἑλλάδα, μὲ τὴν λεβεντογέννα Ρούμελη καὶ τὸ ὄμορφο χωριό του.

Ὁ παπα-Ποῦλος ἦταν ἀγαπητὸς καὶ στοὺς Ἀμερικανοὺς πολιτικούς. Κυβερνῆτες, Δήμαρχοι, Γερουσιαστὲς καὶ Βουλευτὲς πάντοτε τὸν προσκαλοῦσαν καὶ δέχονταν τὶς εὐχές του, τὶς εὐλογίες του καὶ τὶς συμβουλές του. Ὁ Σύνδεσμος τῶν Ἑλληνοαμερικανῶν Ἀστυνομικῶν "Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος" τὸν ἀνεκήρυξε Ἐπίτιμο Λοχαγὸ τοῦ Συνδέσμου καὶ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Ἐθνικῆς Παρέλασης γιὰ τὴν 25η Μαρτίου, ὁ παπα-Ποῦλος μὲ στολὴ ἀξιωματικοῦ βάδιζε περήφανα μαζὶ μὲ τοὺς Ἑλληνοαμερικανοὺς Ἀστυνομικοὺς στὴν 5η Λεωφόρο τῆς Νέας Ὑόρκης καὶ μιὰ φορὰ καὶ κάθε χρόνο ὁ Σύνδεσμος τὸν τιμοῦσε μὲ εἰδικὴ γιορταστικὴ ἐκδήλωση. Τιμητικὲς ἐκδηλώσεις πρὸς τιμήν του ὀργάνωσαν καὶ οἱ προαναφερθεῖσες Ἑλληνικὲς Κοινότητες Νέας Ὑόρκης, ἡ δὲ ἱστορικὴ Ναυπακτιακὴ Ἀδελφότης Νέας Ὑόρκης ἐπὶ προεδρίας Τρύφωνα Ν. Χατζηνικολάου, τὸν ἀνεκήρυξε Ἐπίτιμο Πρόεδρο καὶ τοῦ ἀπένειμε τιμητικὴ πλακέτα. Ἡ πλούσια ἐθνικοπατριωτικὴ καὶ ἐκκλησιαστική του δραστηριότητα ἔχει γραφῆ σὲ πολλὰ Λευκώματα Συλλόγων καὶ Κοινοτήτων καὶ στὸ βιβλίο τοῦ Τρύφωνα Χατζηνικολάου μὲ τὸν τίτλο "Οἱ Ρουμελιῶτες Ἀμερικῆς 1888-1988".

Μὲ λίγα λόγια αὐτὸς ἦταν ὁ ἀείμνηστος τώρα παπα-Ποῦλος, ποὺ τὴν 1η Ἰουνίου 2005 μᾶς ἔφυγε σὲ προχωρημένη ἡλικία γιὰ τὸν Παράδεισο τῆς αἰωνιότητας καὶ κοντὰ σὲ χιλιάδες ἀποθανόντες λαϊκοὺς καὶ κληρικοὺς Ὁμογενεῖς τῆς Νέας Ὑόρκης, κοντὰ στὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, κοντὰ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Μιχαὴλ καὶ πιὸ κοντὰ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἰάκωβο, ποὺ γιὰ πολλὲς δεκαετίες συνεργάσθηκε μαζί του μὲ πολλὰ ἀξιόλογα κοινωφελῆ ἔργα τῆς Ὁμογένειας στὴν περιοχὴ Νέας Ὑόρκης.

Στὴν σύζυγό του Πρεσβυτέρα Κατερίνη καὶ στὰ καλά του παιδιὰ ἀπευθύνουμε τὰ ἐγκάρδια συλλυπητήριά μας καὶ εὐχόμεθα ὁ Πανάγαθος Θεὸς νὰ τοὺς χαρίζη ὑγεία καὶ μακροζωΐα, γιὰ νὰ τὸν θυμοῦνται καὶ οἱ Ρουμελιῶτες καὶ ὅλοι οἱ Ἕλληνες τῆς Νέας Ὑόρκης πάντοτε θὰ μνημονεύουν τὸ δοξασμένο ὄνομά του καὶ τὰ καλὰ ἔργα του.

Τρύφων Ν. Χατζηνικολάου, Νέο Μεξικὸ Ἀμερικῆς

(Ἰούνιος 2005)

"ΕΥΧΕΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ του π. ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΟΥΛΟΥ τὸ 1984"

Ἀγαπητοὶ Συμπατριῶτες,

Ὁλόφωτες εἶναι σήμερα οἱ μορφές σας. Ἡ 80ντάχρονη σταδιοδρομία τῆς Ναυπακτιακῆς Ἀδελφότητος ξετυλίγεται ὁλόλαμπρη.

Συσπειρωμένοι οἱ Ναυπάκτιοι στὴν Ἀδελφότητα, ἀφοσιωμένοι στὸ χθὲς τῶν προγόνων μας καὶ στὶς ἐπιταγὲς τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδας, προβάλλουν στὴ θύμησή μας σήμερα τὰ πολλὰ καὶ διαλεχτὰ ἐπιτεύγματά τους. Τὸ καθένα τους εἶναι καὶ ἕνα πανέμορφο ξετύλιγμα τῆς Ἑλληνικῆς Ψυχῆς.

Αἰσιόδοξοι, τολμηροί, πάντα γελαστοὶ καὶ δημιουργικοί. Γιατί ἀγαπήσατε ἀγάπες ποὺ ποτὲ δὲν πεθαίνουν: τὸν νόμο, τὴν καλωσύνη, τὴν πανανθρώπινη ἀδελφοσύνη!

Δύναμη τεράστια φωλιάζει στὰ στήθια σας.

Ἀτέλειωτη καὶ πολύκαρπη ἡ ἀνάμειξή σας σὲ κοινωνικές, ἐκπαιδευτικὲς καὶ ἐθνικὲς ἐξορμήσεις.

Βεβαιώσατε τὴν ἀποστολή σας μὲ ἠρωϊκὴ ψυχή, μὲ ἀπαράμιλλο ἦθος καὶ μὲ χριστιανικὴ ἐγκαρτέρηση.

Πανάξια ἡ ἡγεσία σας, πολύτιμη ὅλων σας ἡ ἐργασία. Ἀκτινοβολεῖ πνευματικὸ κάλλος καὶ ὀμορφιά.

Δικαιολογημένο, λοιπόν, εἶναι σήμερα τῆς καρδιᾶς μας τὸ φτερούγισμα καὶ ἐπιβεβλημένη ἡ ὀφειλή μας, ὁ θαυμασμός μας καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη γιὰ ὅλους σας.

Θερμὰ συγχαρητήρια.

Μὲ ἀδελφικοὺς πατριωτικούς

χαιρετισμοὺς καὶ ἀγάπη.

Αἰδεσ. Δρ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΣ καὶ Πρεσβυτέρα".