Παναγιώτη Μελικίδη: “Πεντηκοστιανοί” (Γ) ἢ πῶς νὰ βρεθοῦμε στὸ Ὑπερῶο, χωρὶς τὸν Χριστό

Παναγιώτη Μελικίδη, Θεολόγου

Ὁ Γέροντας Παΐσιος, ἔχοντας ἐμπειρία τῆς Πεντηκοστῆς καὶ ἔχοντας ἀποκτήσει τὸ προορατικὸ χάρισμα, ἦταν ταπεινός, δὲν ἐκδηλωνόταν ὡς χαρισματοῦχος καὶ χρησιμοποιοῦσε τὰ χαρίσματά του προκειμένου νὰ ὠφελήση τοὺς ἀνθρώπους, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὄχι γιὰ ἐπίδειξη. Μὲ ἁπλότητα, δίχως "τυμπανοκρουσίες". Ἀναφέρουμε τὸ ἑξῆς περιστατικό, ὅπως τὸ παραθέτει ὁ βιογράφος του Γέρων Ἰσαάκ, στὸ ὁποῖο φαίνεται καὶ ἡ ἁπλότητα τοῦ Γέροντος Παϊσίου, ἀλλὰ καὶ γνώμη του γιὰ τὶς θρησκευτικὲς ὀργανώσεις ποὺ ὑπόσχονται πολλὰ στοὺς ὀπαδούς τους:

"Ὁ κ. Θ., κάτοικος Χ., τελευταῖα παρακολουθοῦσε τὶς διαλέξεις κάποιας ὀργανώσεως ἀπὸ αὐτὲς ποὺ σὰν δηλητηριώδη μανιτάρια ξεφυτρώνουν κάθε τόσο στὴν χώρα μας μὲ φιλοσοφικοεπιστημονικὴ δῆθεν κάλυψη, ἀλλὰ ὑπόπτου περιεχομένου καὶ στόχων. Ὅσα ἄκουγε ἢ διάβαζε, εἶχαν σὰν ἀποτέλεσμα νὰ τὸν κάνουν νὰ μὴν αἰσθάνεται καλά, κάπως σὰν ζαλισμένος, θολωμένος, μπερδεμένος. Προβληματιζόταν ἂν ἔπρεπε νὰ συνεχίσει, διχαζόταν καὶ στενοχωριόταν. Κάποιος φίλος του ποὺ πληροφορήθηκε τὴν δυσκολία του, τοῦ συνέστησε νὰ πάει στὸ Ἅγιον Ὅρος νὰ συμβουλευθεῖ τὸν γέροντα Παΐσιο. Πείσθηκε καὶ ξεκίνησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος, ἔβαλε μάλιστα στὴν δεξιὰ ἐξωτερικὴ τσέπη του μπουφάν του τὴν Ἁγία Γραφή, ἐνῷ στὴν ἀριστερὴ ἐσωτερικὴ τσέπη κάποιο βιβλίο καὶ φυλλάδια τῆς ὀργανώσεως.

Φθάνοντας στὴν "Παναγούδα", βρῆκε τὸν Γέροντα περιτριγυρισμένο ἀπὸ πολὺ κόσμο. Περίμενε μέχρις ὅτου ἔφυγαν οἱ ἄλλοι, ἐκτὸς ἀπὸ δυό, ποὺ ἤθελαν νὰ ἰδοῦν ἰδιαιτέρως τὸν Γέροντα. Σκεφτόταν πῶς νὰ ἐκθέση τὸ πρόβλημά του, ἀλλὰ ὁ Γέροντας τὸν πρόλαβε καὶ ρώτησε:

-Τί κάνει ἡ Χ.; (ἀνέφερε τὴν πατρίδα του).

-Καλὰ εἶναι, πάτερ, εἶπε γεμᾶτος ἀπορία, γιὰ τὸ πῶς ὁ Γέροντας ποὺ τὸν ἔβλεπε πρώτη φορά, γνώριζε τὴν πατρίδα του.

-Κοίτα Θ., (νέο ξάφνιασμα γιατί τὸν προσφώνησε μὲ τὸ ὄνομά του), αὐτὸ τὸ βιβλίο ποὺ ἔχεις σ' αὐτὴν τὴν τσέπη (καὶ τοῦ ἔδειξε τὴν τσέπη ποὺ εἶχε τὴν Ἁγία Γραφὴ) εἶναι καλὸ καὶ νὰ τὸ μελετᾶς, ὅσο πιὸ συχνὰ μπορεῖς, ἀλλὰ αὐτὰ ποὺ ἔχεις ἐδῶ (καὶ τοῦ ἔδειξε ἀριστερὰ στὸ στῆθος) πέταξέ τα τὸ συντομότερο, γιατί ἔχει τρελοκομεῖο ἡ... (πατρίδα) σου; Ἂν δὲν ἔχει θὰ πᾶς ἀλλοῦ".

Δ. "ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ"

Οἱ Πεντηκοστιανοὶ ἀναπτύσσουν τὴν ἐσχατολογία σὲ λανθασμένη βάση, ἀγνοῶντας ἀκόμη καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, διατυπώνοντας μάλιστα καὶ "προφητεῖες". Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος καὶ Γραμματέας τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Κυριάκος Τσουρός, μᾶς δίδει τὰ ἑξῆς στοιχεῖα καὶ σχόλια: "Ὁλόκληρο τὸ "δόγμα" στάθηκε σὲ ὅλες τὶς Πεντηκοστιανὲς ὁμάδες γιὰ τὴν δεκαετία τοῦ '90. "Δυὸ μεγάλα γεγονότα πρόκειται νὰ γίνουν μέσα σ' αὐτὴ τὴ δεκαετία" ἔγραφε ἡ Ἐλευθέρα Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς , στὴν ἐφημερίδα της "Χριστιανισμὸς" τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1991, ἀριθ. 2: "Τὸ πρῶτον εἶναι ἡ ἁρπαγὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἕνα γεγονὸς ὑψίστης σημασίας. Τὸ δεύτερον γεγονός, ὁ ἐρχομὸς τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ ἐκδηλωθεῖ μετὰ τὴν ἁρπαγὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ ὁποίου ἡ κυριαρχία θὰ διαρκέσει ἑπτὰ ἔτη. Μιὰ επταετία φοβερὴ ποὺ θὰ γίνουν συγκλονιστικὰ γεγονότα μεταξὺ τῶν ὁποίων θὰ εἶναι ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος (Ἀποκ. θ', 17). Στὴ συνέχεια θὰ γίνει τὸ χάραγμα μὲ τὸ 666. Ἐὰν δὲν θέλουμε νὰ ὑποστοῦμε τὶς συνέπειες τῆς επταετίας τοῦ Ἀντιχρίστου, πρέπει νὰ προετοιμαστοῦμε νὰ λάβουμε μέρος στὴν ἁρπαγὴ τῆς Ἐκκλησίας"". Προφήτευσαν λοιπὸν τρομακτικὰ γεγονότα ποὺ θὰ συνέβαιναν τὴν δεκαετία τοῦ '90. Ἐκ πείρας, λοιπόν, διαπιστώνουμε ἐν ἔτει 2005, ὅτι οὔτε "ἡρπάγη" καμιὰ ἐκκλησία, οὔτε ὁ Ἀντίχριστος ἦρθε, οὔτε βέβαια ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος ἔγινε.

Νὰ δεχθοῦμε ὅτι οἱ ἐπί κεφαλῆς τῆς αἱρέσεως εἶναι τόσο ἀφελεῖς ὥστε ἀγνόησαν τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, "περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατήρ μου μόνος"; (Μάτθ.24,36). Ἢ συμβαίνει κάτι ἄλλο; Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκφοβισμὸ τῆς αἵρεσης ὥστε νὰ ἐγκλωβίση ἀνθρώπους καλῆς προαιρέσεως ἀλλὰ ἀνυποψίαστους στοὺς κόλπους της; Βεβαίως ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀποδέχεται ὅτι πρὶν ἀπὸ τὴ Δευτέρα Παρουσία θὰ δράση ὁ Ἀντίχριστος, μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι δὲν δημιουργεῖ πανικὸ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων οὔτε φοβίες, ἀλλὰ τοὺς προετοιμάζει μὲ τὰ μυστήρια καὶ τὸν ἀσκητικὸ τρόπο ζωῆς νὰ γίνουν δεκτικοὶ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ὥστε νὰ μὴν τοὺς ἐπηρεάζη οὔτε νὰ τοὺς προκαλῆ ταραχὴ ὁποιοδήποτε γεγονὸς καὶ ἂν συμβῇ ἐφόσον εἶναι ἕτοιμοι καὶ ἐνισχυμένοι ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἐπιπλέον μένοντας πιστοὶ στὸ ἀλάνθαστο στόμα τοῦ Κυρίου μας δὲν θέτει ἡμερομηνίες, οὔτε χρονολογικὲς περιόδους γιὰ τὸ πότε θὰ συμβοῦν τὰ ἐσχατολογικὰ γεγονότα.

(συνεχίζεται στὸ ἑπόμενο)