Ἐπίσκεψη σπουδαστῶν Ὀρθόδοξης Ἀκαδημίας ἀπὸ τὴν μακρινὴ Ἀλάσκα

Μιὰ μεγάλη ἔκπληξη ἔζησαν ὅσοι παρευρέθηκαν στὴν συνάντηση τοῦ Μητροπολίτη κ. Ἱεροθέου μὲ τὴν ὁμάδα ἀμερικανῶν σπουδαστῶν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία Ἁγίου Ἰνοκεντίου, ποὺ βρίσκεται στὴν νῆσο Kodiak τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ τῆς Ἀλάσκας τῶν ΗΠΑ στὶς 2 Ὀκτωβρίου 2005. Οἱ ἐπισκέπτες ἔφτασαν στὴ Ναύπακτο, πρῶτο σταθμὸ τοῦ προσκυνηματικοῦ ταξιδιοῦ τους στὴν Ἑλλάδα, καὶ ζήτησαν νὰ συναντήσουν τὸν Μητροπολίτη μᾶς κ. Ἰερόθεο, βιβλία τοῦ ὁποίου μελετοῦν στὴ μακρινὴ πατρίδα τους. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνταποκρίθηκε μὲ χαρὰ στὸ αἴτημά τους καὶ συζήτησε μαζί τους γιὰ τέσσερις περίπου ὧρες – πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸ προγραμματισμένο!

Οἱ ἐπισκέπτες ἔθεσαν στὸν Σεβασμιώτατο σημαντικότατους προβληματισμοὺς γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή, δείχνοντας πόσο σοβαρὴ προσπάθεια καταβάλλουν στὶς ἀντίξοες, πνευματικά, συνθῆκες τῆς χώρας τους.

Μερικὲς ἀπὸ τὶς ἐρωτήσεις ποὺ ἔθεσαν ἦσαν οἱ ἑξῆς:

–Σᾶς εἶχα ρωτήσει, ὅταν ἤλθατε καὶ μιλήσατε στὸ Βανκοῦβερ, γιὰ τὴν σημασία τοῦ πνευματικοῦ πατέρα, καὶ μοῦ εἴχατε ἀπαντήσει ὅτι...

-Ἐπίσης, ἡ νύφη μου εἶναι πιστὴ προτεστάντισσα καὶ μοῦ ἔδωσε ἕνα βιβλίο γιὰ τὴν Παναγία, τὸ ὁποῖο εἶναι μυθιστορηματικὸ καὶ περιέχει πολλὰ λάθη. Ἀπὸ τὴν μιὰ τὴν εὐχαριστῶ γιὰ τὴν κίνησή της, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη πῶς νὰ τῆς φερθῶ;

–Ἔχω ζήσει ἀπὸ μικρὸς μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἔχω κάνει πολλὰ κακὰ πράγματα. Ἦλθα στὴν Ἐκκλησία μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ π. Παϊσίου (τοῦ Πνευματικοῦ μου) καὶ ζῶ μιὰ ἄλλη ζωή. Ἀλλὰ φθάνω νὰ μισῶ τὸν ἑαυτό μου...

–Κάποτε μποροῦσα νὰ διαβάζω μὲ ἄνεση καὶ νὰ μαθαίνω εὔκολα αὐτὰ ποὺ διάβαζα κλπ. Τώρα ὑπάρχει μιὰ δυσθυμία, ἀδυναμία ἀπομνημόνευσης κλπ. Τί συμβαίνει. Ἔχει σχέση μὲ τὸν σκοτισμό-διασκορπισμό του νοός;

–Ἔχω ἀσπασθεῖ τὴν Ὀρθοδοξία τὰ τελευταῖα τρία χρόνια καὶ δέχομαι ὅλα ὅσα ἀκούω. Θὰ ἤθελα ὅμως νὰ βρῶ πρακτικές, χειροπιαστὲς ὁδηγίες γιὰ τὸ τί νὰ κάνω κάθε φορὰ. Ὅπως στὴν δουλειά μου (ἀσχολοῦμαι μὲ οἰκοδομές), ὅπου γνωρίζω τὰ ἐργαλεῖα μου καὶ γνωρίζω ποὺ καὶ πῶς θὰ χρησιμοποιήσω τὸ κάθε ἐργαλεῖο. Στὰ πνευματικά, πῶς θὰ ξεχωρίσω π.χ. τον νοῦ, τὴν λογικὴ κλπ. καὶ πῶς θὰ τὰ χρησιμοποιήσω γιὰ τὴν πνευματική μου προκοπή.

–Τελειώνω τὸ Λύκειο καὶ προβληματίζομαι ἂν θὰ πρέπη νὰ πάω στὸ Πανεπιστήμιο ἢ θὰ μοῦ κάνη κακὸ πνευματικά.

–Πὰρ' ὅτι ἔχω ζήσει ἀπὸ μικρὴ στὴν Ἐκκλησία, αἰσθάνομαι πολὺ ἁμαρτωλὴ καὶ αὐτό μου φέρνει ἀπελπισία.

–Δὲν μπορῶ νὰ ὑπακούσω καὶ νὰ κάνω ὅ,τι μοῦ λέγει ὁ Πνευματικός μου.

–Πέφτω συχνὰ σὲ κατάκριση.

–Διαβάζουμε τὰ βιβλία σας καὶ προσπαθοῦμε νὰ τηρήσουμε αὐτὰ ποὺ λέτε καὶ γιὰ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν εὐχή, ἀλλὰ πρέπει νὰ ὑπάρχη καὶ κάτι ἄλλο. Μόνο αὐτὸ ἀρκεῖ;

–Κάποιοι ἀπὸ μᾶς ἔχουν αἰσθανθεῖ, ἀληθινά, αὐτὴ τὴν γλυκύτητα στὴν ὁποία ἀναφέρεσθε, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὴν εὐχή. Ἀλλὰ μετὰ ξαναπέφτουμε στὴν ἐμπαθῆ ζωή. Τί πρέπει νὰ κανουμε;

Ὁ Σεβασμιώτατος ἀπήντησε στὶς ὑπαρξιακὲς καὶ ἐξομολογητικὲς αὐτὲς ἐρωτήσεις μὲ γνώση τῆς νηπτικῆς θεολογίας καὶ μὲ πολλὴ διάκριση, ἀφ' ἑνὸς μὲν ἐπαινῶντας τοὺς ἀμερικάνους σπουδαστὲς γιὰ τὶς ἐρωτήσεις, τὴν δίψα καὶ τὴν διάθεσή τους γιὰ πνευματικὴ ὑγεία, ἀφ' ἑτέρου δὲ καθοδηγῶντας τους πῶς νὰ ἀποφύγουν τὴν αὐτάρκεια καὶ τὴν ἀπελπισία στὸν δρόμο τους πρὸς τὴν θεραπεία, ποὺ εἶναι τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

Ἀνέλυσε μεταξὺ τῶν ἄλλων τί εἶναι ὁ νοὺς καὶ πῶς φωτίζεται ἢ σκοτίζεται, πῶς ἐπηρεάζει ἢ ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὰ πάθη, μίλησε γιὰ τὴν διάκριση τῆς θεολογίας ὡς ἀκαδημαϊκῆς ἐπιστήμης καὶ ὡς ἐμπειρίας κ.ἄ.

Οἱ ἐπισκέπτες ἄκουσαν μὲ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον τὶς ἀπαντήσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου, ποὺ ἦταν θεολογικὲς καὶ φιλάνθρωπες, ἀπαντήσεις ἑνὸς πνευματικοῦ πατέρα, καὶ ἐξέφρασαν μὲ πολλὴ εὐγνωμοσύνη τὶς εὐχαριστίες τους. Τοῦ ζήτησαν νὰ πάη στὴν Ἀλάσκα γιὰ ἕναν χρόνο(!), ὥστε νὰ τοὺς διδάσκη ἀδιάκοπα. Ἦλθαν στὶς ἕξι τὸ ἀπόγευμα, μετὰ ἀπὸ δύο ἡμέρες ταξίδι (ΗΠΑ, Ἰταλία, Πάτρα) καὶ ἡ συζήτηση ἔφθασε μέχρι τις δέκα τὸ βράδυ, χωρὶς νὰ ἔχουν διάθεση νὰ σταματήσουν.

Στὸ τέλος, μετὰ τὴν ἀναμνηστικὴ φωτογραφία, οἱ ἐπισκέπτες του προσέφεραν τὴν εἰκόνα τοῦ ἁγίου Γερμανοῦ καὶ ὁ Σεβασμιώτατος μερικὰ βιβλία του μεταφρασμένα στὰ ἀγγλικά.

Πρέπει νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ὁμάδα αὐτὴ τῶν σπουδαστῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας ἀπὸ τὴν μακρινὴ Ἀλάσκα διοργάνωσε αὐτὸ τὸ ταξίδι, τὸ ὁποῖο ὀνόμασαν ταξίδι ζωῆς, ἀφοῦ περιελάμβανε «πνευματικὴ» ἔρευνα καὶ προσκύνημα σὲ ἱερὰ μέρη τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Ἑλλάδα. Γι' αὐτὸ καί, ὅπως μᾶς εἶπαν, ἐργάζονταν σκληρὰ σὲ διάφορες ἐργασίες γιὰ μῆνες, προκειμένου νὰ συγκεντρώσουν τὰ χρήματα γιὰ τὸ ταξίδι τους αὐτό.

Ἡ ὅλη βραδυὰ θὰ μποροῦσε νὰ συνοψισθῇ σὲ μιὰ εἰκόνα στὴν ἔξοδο τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Μητροπόλεως: μιὰ κυρία πλησίασε καὶ μοῦ εἶπε «εὐχαριστῶ, σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους. Περίμενα μῆνες αὐτὴ τὴν μέρα, τὴν ὀνειρευόμουν, καὶ νὰ τώρα ποὺ πραγματοποιήθηκε...», ἐνῷ τὰ μάγουλά της εἶχαν αὐλακωθῇ ἀπὸ ἀσταμάτητα δάκρυα χαρᾶς...

Τ.Κ.