Skip to main content

100 ἔτη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Γαυρολίμνης

Τὴν 11η Νοεμβρίου 2005, ἡμέρα ποὺ πανηγυρίζει ὁ Ἱερὸς Ναὸς Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, οἱ Ἐνορῖτες τῆς Γαυρολίμνης μὲ τὸν Ἐφημέριό τους, π. Ἰωάννη Γιαννακόπουλο, ἐνθυμήθηκαν τὰ 100 ἔτη ἀπὸ τὴν θεμελίωση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ χωριοῦ της.

Πρὶν τὴν ἀπόλυση τῆς θείας Λειτουργίας, ποὺ τέλεσε ὁ Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐκφώνησε σχετικὸ λόγο ὁ συνταξιοῦχος δάσκαλος τοῦ χωριοῦ, κ. Παναγιώτης Ράπτης καὶ ἐν συνεχείᾳ μίλησε ὁ π. Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος εὐχαρίστησε τὸν Σεβασμιώτατο γιὰ τὴν ἐκφραζόμενη ἀγάπη του, τοὺς Ἐνορῖτες του καὶ τοὺς γείτονες Ἱερεῖς γιὰ τὶς ἄριστες σχέσεις ποὺ ἔχουν, τοὺς Δασκάλους τοῦ χωριοῦ γιὰ τὴν συνεργασία τους καὶ ἀναφέρθηκε ἰδιαιτέρως στὸν νεωκόρο τοῦ Ναοῦ Ἀνδρέα Πατογιάννη λέγοντας ἐπὶ λέξει: «Ἰδιαιτέρως νὰ εὐχαριστήσω ἀπὸ καρδιᾶς τὸν Ἀνδρέα Πατογιάννη, ποὺ γιὰ 20 ὁλόκληρα χρόνια ὑπηρετεῖ τὴν Ἐνορία μας ἀφιλοκερδῶς. Ἐγὼ τουλάχιστο τὸν ἔχω σὰν δεύτερο πατέρα. Διότι μπορεῖ μὲ τὸν πατέρα μου ν' ἀλλάξαμε καμιὰ κουβέντα, ὅμως μὲ τὸν μπαρμπα-Ἀνδρίκο εἴμασταν καὶ εἴμαστε πάντα ἀγαπημένοι. Οἱ Ἅγιοι Ταξιάρχες νὰ τὸν ἔχουν πάντα καλά».

Λόγος τοῦ Παναγιώτη Ράπτη,

Ἅγιοι Πατέρες, Διδακτικὸ Προσωπικὸ Δημοτικοῦ Σχολείου καὶ Νηπιαγωγείου Γαβρολίμνης, Κυρίες καὶ Κύριοι, Ἀγαπητᾶ μας παιδιά,

Γαβρολίμνης, Κυρίες καὶ Κύριοι, Ἀγαπητᾶ μας παιδιά, Διανύουμε τὸ ἔτος 2005. Ἑκατὸ (100) ἔτη συμπληρώθηκαν ἀπὸ τὴν ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἐνορίας μας. Τοῦτο ἐπιβεβαιώνεται ἀπὸ τὴν ὑπάρχουσα χρονολογία ἐπάνω ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν βόρεια κεντρικὴ εἴσοδο, χαραγμένη σὲ σκαλιστῇ πέτρα μὲ σταυρὸ 1905.

Οἱ πρόγονοί μας ποὺ κατοικοῦσαν στὴν ἀπέναντι πλαγιὰ μὲ τὴν ὀνομασία Νταοὺτ Ἀγᾶ (τούρκικη ὀνομασία), ἀνακάλυψαν ὕστερα ἀπὸ χρόνια στὸ μέρος ποὺ βρισκόμαστε, μέσα στὸ δάσος, ὅτι ὑπῆρχε πηγὴ νεροῦ καὶ θεώρησαν τὸ μέρος τοῦτο κατάλληλο πρὸς κατοίκηση. Ἔτσι ἐπέλεξαν τὴν πλαγιὰ ποὺ ὀνομάζεται «Καλλιακούδα». Ἡ ὀνομασία αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ ἥρωα Λουκᾶ Καλλιακούδα, ὁ ὁποῖος ἔπεσε ἠρωϊκῶς μαχόμενος μὲ τοὺς Τζοχατζαραίους τοῦ Ἀλὴ Πασᾶ τῶν Ἰωαννίνων, κατὰ τὸ ἔτος 1804.

Ἐδῶ ἔκτισαν τὰ πρῶτα σπίτια καὶ στὴ συνέχεια ἔκτισαν τὸν Ἱερὸ Ναό, ποὺ τὸν ἀφιέρωσαν στοὺς Ἀρχαγγέλους Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, τοὺς Παμμεγίστους Ταξιάρχες. Δίπλα στὸν Ι. Ναὸ ἔκτισαν καὶ τὸ Σχολεῖο γιὰ τὴν μόρφωση τῶν παιδιῶν τους. Ἔτσι συνδύασαν τὴν πίστη μὲ τὴν παιδεία, τὸν Χριστιανισμὸ μὲ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ ἀπὸ τὸ συνταίριασμα αὐτὸ προῆλθε ὁ Ἑλληνοχριστιανικὸς πολιτισμὸς μὲ τὶς ἀρχὲς καὶ τὶς ἀξίες τοῦ ὁποίου γαλουχήθηκαν οἱ γενεὲς τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση μέχρι τὶς τελευταῖες δεκαετίες.

Οἱ Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ ἦταν καὶ εἶναι οἱ Πολιοῦχοι, δηλαδὴ οἱ Προστάτες τοῦ χωριοῦ μας, ἀρκεῖ νὰ ἀναφέρουμε πρὸς τοῦτο ἕνα πραγματικὸ γεγονὸς ποὺ συνέβη στὰ δύσκολα χρόνια τῆς Ἰταλογερμανικῆς Κατοχῆς. Ἦταν Ἰούλιος τοῦ 1943. Μιὰ ὁμάδα ἀνταρτῶν στὸ παρακείμενο ὕψωμα τοῦ χωριοῦ ἔστησε ἐνέδρα σὲ διερχόμενη γερμανικὴ στρατιωτικὴ φάλαγγα. Ἐπακολούθησε φοβερὴ μάχη μεταξὺ ἀνταρτῶν καὶ Γερμανῶν. Ἐμεῖς οἱ γεροντότεροι, παιδιὰ τότε, περιμέναμε μετὰ τὸ τέλος τῆς μάχης νὰ δοῦμε τὸ χωριὸ νὰ καίγεται ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς στρατιῶτες. Ὅμως οἱ Ἀρχάγγελοι Προστάτες ἄνοιξαν τὶς φτεροῦγες τους καὶ ἔσωσαν τοὺς κατοίκους καὶ τὸ χωριό. Οὔτε ἕνα σπίτι κάηκε, οὔτε ἕνας κάτοικος ἔπαθε τὸ παραμικρό.

Τὸ ἔτος 2005 ἀποτελεῖ σταθμὸ γιὰ τὴν Ἐνορία μας. Σήμερα μᾶς δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἀνατρέξουμε μὲ τὴν σκέψη μας στὸ παρελθόν. Νὰ ξαναφέρουμε στὴ μνήμη μας αὐτοὺς ποὺ προσέφεραν μέχρι σήμερα τὶς ὑπηρεσίες τους στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν.

Καὶ ἀναφερόμαστε στοὺς Ἱερεῖς ποὺ ἱερούργησαν στὸν Ἱερὸ Ναὸ ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν καὶ ἔχουν φύγει ἀπὸ τὴ ζωή. Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν: Οἱ Ἱερεῖς Γρηγόρης Παλιώτης καὶ Γεράσιμος Σπαθὴς μέχρι τὸ 1909. Στὴν συνέχεια ἀνέλαβε ὁ Ἱερέας Πέτρος Φουσέκης ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ χωριὸ μὲ τὸν γνωστὸ στοὺς παλαιότερους ὄνομα παπα-Πέτρος. Ἱερούργησε ἀπὸ τὸ 1909 ἕως τὸ 1952. Ἀπὸ τοὺς ἐπιζῶντες ἀναφέρουμε τοὺς Ἱερεῖς: π. Σπυρίδωνα Καρναχωρίτη, ἤδη συνταξιοῦχο, ὁ ὁποῖος ἱερούργησε ἀπὸ τὸ 1952 ἕως τὸ 1987 καὶ τὸν σημερινὸ Ἱερέα μᾶς π. Ἰωάννη Γιαννακόπουλο, ἀπὸ τὸ 1987 ἕως σήμερα.

Νὰ θυμηθοῦμε τους Κτίτορες, δηλαδὴ τοὺς δωρητὲς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ποὺ μὲ τὸ ὑστέρημά τους, ἀλλὰ καὶ τὴν προσωπική τους ἐργασία, βοήθησαν ὄχι μόνον στὴν ἀνέγερση, ἀλλὰ καὶ στὸν εὐπρεπισμὸ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Μεταξὺ αὐτῶν ξεχωρίζει τὸ ὄνομα τοῦ ἀειμνήστου Κωνσταντίνου Καραγεώργου, ποὺ ἐργαζόταν ὡς μετανάστης στὴν Ἀμερικὴ καὶ ἔστειλε χρήματα γιὰ τὸ χτίσιμο τοῦ μαντρότοιχου δυτικὰ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

Νὰ φέρουμε στὴ σκέψη μας αὐτοὺς ποὺ προσέφεραν ἀπὸ τὸ ὑστέρημά τους γιὰ τὴν ἁγιογράφηση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ τῆς ὁποίας ἐπιμελήθηκε μὲ ἰδιαίτερη προσοχὴ ὁ σημερινὸς Ἱερέας μας, π. Ἰωάννης Γιαννακόπουλος, ὁ ὁποῖος πρωτοστάτησε καὶ πρωτοστατεῖ σὲ ὅλες τὶς ἐργασίες ποὺ ἔγιναν καὶ γίνονται στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν, καθὼς καὶ στὰ παρεκκλήσια τῆς Ἐνορίας μας.

Θὰ ἦταν παράλειψη καὶ ἀγνωμοσύνη ἂν ξεχνούσαμε αὐτοὺς ποὺ ἐργάστηκαν καὶ προσέφεραν ἀφιλοκερδῶς τὶς ὑπηρεσίες τους ὡς μέλη Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων στὴν ἐκκλησία. Καὶ ὅταν λέμε Ἐκκλησία δὲ ἐννοοῦμε μόνον τί κτίριο. Ἐκκλησία εἴμαστε ἐμεῖς, ἐσεῖς, ὅλοι μας. Ἐκκλησία εἶναι ἡ κοινωνία μας.

Νὰ θυμηθοῦμε αὐτοὺς ποὺ ἔχουν φύγει ἀπὸ τὴ ζωὴ καὶ νὰ τιμήσουμε αὐτοὺς ποὺ ζοῦνε. Ἰδιαίτερα νὰ ξεχωρίσουμε καὶ νὰ τιμήσουμε τὸν 90χρονο Ἀνδρέα Πατογιάννη, τὸν γνωστὸ ὡς μπαρμπα-Ἀνδρίκο, ποὺ προσέφερε καὶ προσφέρει ἀκόμη καὶ σήμερα τὶς ὑπηρεσίες του, πλέον τῶν 20 ἐτῶν στὸν Ἱερὸ Ναό.

-Μπάρμπα- Ἀνδρίκο, δὲν σοῦ χρειάζονται περγαμηνὲς καὶ βραβεῖα. Σοῦ ἀρκεῖ τόσο ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐκτίμηση τῶν συγχωριανῶν σου ὅσο πολὺ περισσότερο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ποὺ σοῦ χάρισε μακροζωΐα. Εὐχόμαστε νὰ ξεπεράσης τὰ 100.

Ἀπευθυνόμενοι πρὸς τὴ νέα γενιὰ ἐμεῖς οἱ παλαιότεροι ποὺ βρισκόμαστε στὴ δύση τῆς ζωῆς μας, ὅταν θὰ ἔρθη ἡ σειρά σας, νὰ δείξετε τὸ ἴδιο ἐνδιαφέρον, τὸν ἴδιο ζῆλο, ποὺ ἔδειξαν οἱ παπποῦδες καὶ οἱ γονεῖς σας γιὰ τὴν συντήρηση, τὴν καθαριότητα καὶ τὸν εὐπρεπισμὸ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ποὺ ἐφέτος συμπληρώνει αἰσίως τὰ 100 χρόνια. Πέραν αὐτοῦ σας ἀφήνουμε παρακαταθήκη τὶς πατρογονικές μας παραδόσεις, τὴν πίστη στὸ Θεό, τὴν ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα, ἀρετὲς ἀναγκαῖες γιὰ τὴν διατήρηση τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας.

Τέλος εὐχαριστοῦμε θερμὰ τὸν ἐκπρόσωπο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ποὺ ἐτέλεσε τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας μὲ τὴν συμπλήρωση 100 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, ποὺ σήμερα τιμοῦμε τὴν μνήμη τους.

Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους. Οἱ Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ ἂς εἶναι βοηθοὶ καὶ προστάτες ὅλων μας.–

  • Προβολές: 2649