Νέα Ἡγουμένη στὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο Παναγίας Γοργοεπηκόου

Νέα Ἡγουμένη ἀναδείχθηκε στὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο Παναγίας Γοργοεπηκόου, λόγῳ ἀσθενείας τῆς Γερόντισσας Μακρίνας Κομπούγια. Ἡ νέα Ἡγουμένη εἶναι ἡ μοναχὴ Χριστοφίλη (κατὰ κόσμον Ἀναστασία Βάππα).

*

Τὸ Ἡσυχαστήριο τῆς Παναγίας Γοργοεπηκόου συνδέεται μὲ τὴν ἱστορία τοῦ σεβαστοῦ Ἀρχιμ. π. Ἀρσενίου Κομπούγια, ὁ ὁποῖος εἶναι Ἱδρυτὴς καὶ Πνευματικός του.

Ὁ π. Ἀρσένιος, ὅπως ἔχουμε ἀναφέρει σὲ ἄλλα σημειώματά μας, ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν 12 ἐτῶν ἔζησε στὴν Ἀθήνα, ἔγινε μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Λογγοβάρδας τοῦ ἀειμνήστου π. Φιλοθέου Ζερβάκου καὶ τὸ 1946 χειροτονήθηκε Διάκονος καὶ κατόπιν Ἱερεὺς ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας Χριστοφόρο (Ἀλεξανδρόπουλο) καὶ διαδέχθηκε στὸν Ἅγιο Δημήτριο τὸν γέροντα Ἐφημέριο π. Ἰωάννη Σιδέρη. Ἀνάμεσα στοὺς μαθητὲς τῶν κατηχητικῶν της Ναυπάκτου ποὺ δίδαξε ὁ π. Ἀρσένιος ἦταν καὶ οἱ Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Χριστοφόρος Πριόβολος, Γεώργιος Πατσαντζόπουλος, Ἰωάννης Ζωγράφος, Δελημῆτσος, Νικόλαος Παραλίκας κ.α.

Τὸ 1948 ὁ π. Ἀρσένιος ἀνέβηκε καὶ στὸ χωριό του, τὸ Καταφύγιο. Πρέπει δὲ νὰ σημειώσουμε ὅτι ὅταν εἶχε μαθευτῇ στὸ χωριό του τὸ νέο ὅτι ὁ Ἀντώνης, ὅπως λεγόταν ὁ π. Ἀρσένιος, ἐπρόκειτο νὰ γίνη μοναχὸς καὶ νὰ χειροτονηθῇ, ἡ μητέρα του καὶ ἡ ἀδελφὴ τοῦ ἀντέδρασαν ἀρνητικά. Μάλιστα ἡ μητέρα του τοῦ ἀπέστειλε γράμμα, στὸ ὁποῖο τοῦ ἔγραφε, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι «ἂν σὲ μάθω στὰ μαῦρα (δηλαδὴ μὲ ράσα), θὰ μὲ μάθης στὸν τάφο!». ?στόσο, μετὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὸ Καταφύγιο, ὅπου ἱερούργησε καὶ κήρυξε, ἡ ἀδελφή του Ἑλένη ζήτησε νὰ τὸν ἀκολουθήση ὡς μοναχή.

Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ π. Ἀρσένιος διορίσθηκε Ἱεροκῆρυξ καὶ περιόδευε ἀπὸ τὸν Ἰούλιο ἕως τὸν Σεπτέμβριο στὴν ὀρεινὴ Ναυπακτία καὶ Εὐρυτανία. Τὸ 1950 ἀγόρασε μὲ τὰ χρήματα τοῦ μισθοῦ του τὴν ἔκταση ὅπου βρίσκεται σήμερα τὸ Ἡσυχαστήριο καὶ ἄρχισε νὰ τὸ κτίζη τμηματικὰ μὲ προσωπική του ἐργασία. Στὸ διάστημα αὐτὸ διορίσθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο νέος Ἱεροκῆρυξ μεγαλύτερος στὴν ἡλικία καὶ τὴν προϋπηρεσία. Ἔπρεπε κάποιος νὰ ἐγκατασταθῇ στὴν ὀρεινὴ ἕδρα τῆς Μητροπόλεως Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας, στὸ Καρπενήσι, καὶ ὁ κλῆρος ἔπεσε στὸν π. Ἀρσένιο, ὡς νεώτερο. Ὁ π. Ἀρσένιος ὅμως δὲν δέχθηκε καὶ ἔτσι γύρισε καὶ πάλι στὴν Ἀθήνα καὶ διορίσθηκε στὰ Καμίνια τοῦ Πειραιᾶ, ποὺ ἀνῆκαν στὴν Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν, μὲ προϊστάμενο τὸν Ἐπίσκοπο Δαμασκηνὸ Κοτζιά. Ἐκεῖ ἐργάσθηκε τρία ἔτη, μέχρι τὸ 1955. Ἀπὸ τὸν ἔντονη ἐργασία ἔπαθε ὑπερκόπωση καὶ ἀναγκάσθηκε νὰ ἐπιστρέψη στὴν Ναύπακτο καὶ στὸν Ἅγιο Δημήτριο. Δὲν μποροῦσε τὴν ἐποχῇ αὐτὴ νὰ ἐπιτελῆ ποιμαντικὴ ἐργασία λόγῳ τῆς ὑπερκόπωσης.

Ἐν τῷ μεταξὺ κοιμήθηκε ὁ Χριστοφόρος καὶ ἐξελέγη Μητροπολίτης ὁ Δαμασκηνός. Συγχρόνως ἦλθαν ἀπὸ τὰ Καμίνια καὶ 5 μαθήτριες τοῦ π. Ἀρσενίου ποὺ ποθοῦσαν νὰ γίνουν μοναχές. Ἔτσι, τὸ 1960 ὁ Μητροπολίτης Δαμασκηνὸς τέλεσε τὴν κουρὰ τῶν πρώτων αὐτῶν μοναζουσῶν (τῆς Μακρίνας, τῆς Χριστοφίλης, τῆς Δαμασκηνῆς, τῆς Διονυσίας καὶ ἀργότερα τῆς Φιλοθέης). Ἀργότερα, πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς της ἔγινε μοναχὴ καὶ ἡ μητέρα τοῦ π. Ἀρσενίου μὲ τὸ ὄνομα Θεοκτίστη καὶ ἔζησε στὴν Ἀδελφότητα δώδεκα περίπου χρόνια, μέχρι τὸν θάνατό της. Ἡ Ἀδελφότητα ἐγκαταστάθηκε στὸ Ἡσυχαστήριο ποὺ κτιζόταν καὶ ποὺ τότε ἀποτελεῖτο ἀπὸ τὸ μικρὸ ναΐδριο καὶ τὰ πρῶτα Κελλιά.

Ἡ ἀδελφὴ τοῦ π. Ἀρσενίου μοναχὴ Μακρίνα Κομπούγια κατεστάθη Ἡγουμένη τῆς ἀδελφότητος καὶ διηκόνησε ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ σχεδὸν 45 ἔτη. Πρὶν δύο περίπου ἔτη, ὅμως, προσεβλήθη ἀπὸ ζάχαρο, ἔχασε τὴν ὅρασή της, παραμένει κατάκοιτη καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἐξασκήση τὰ καθήκοντά της. Τὶς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ Νοεμβρίου συνεκλήθη ἡ Ἀδελφότητα γιὰ νὰ ἀντιμετωπίση τὸ ζήτημα αὐτὸ καὶ ὅλες οἱ μοναχὲς προέκριναν ὁμοφώνως ὡς Ἡγουμένη τὴν ἀδελφὴ Χριστοφίλη. Τὴν ἐκλογὴ ἐπιδοκίμασε καὶ ἡ γερόντισσα Μακρίνα. Ἔτσι, μετὰ ἀπὸ τὴν ὁμαλὴ αὐτὴ ἐξέλιξη, ἡ χειροθεσία καὶ ἡ ἐγκατάσταση τῆς νέας Ἡγουμένης ἔγινε ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο κ. Ἰερόθεο, τὴν Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου, σὲ μιὰ λιτὴ καὶ σεμνὴ τελετή, παρόντων τῶν μελῶν τῆς ἀδελφότητος, τῶν Ἱερέων καὶ τῶν συγγενῶν τῆς Γερόντισσας.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἐξέφρασε τὴν χαρά του γιὰ τὴν ὁμαλὴ αὐτὴ ἐξέλιξη, κάτι ποὺ ἦταν, ὅπως εἶπε, καὶ αἴτημα τῶν προσευχῶν του, εὐχαρίστησε τὴν Γερόντισσα Μακρίνα γιὰ τὴν προσφορά της στὴν Ἀδελφότητα ποὺ εἶναι προσφορὰ στὴν Ἐκκλησία καὶ ἐξέφρασε τὸν ἔπαινο τῆς Ἐκκλησίας πρὸς αὐτὴν γιὰ τὴν μακρὰ ἠγουμενία της, εὐχαρίστησε τὴν Ἀδελφότητα γιὰ τὴν ἀγάπη, τὴν ὁμόνοια καὶ τὴν ἄριστη ἀντιμετώπιση τοῦ ζητήματος, καὶ συνεχάρη τὴν νέα Γερόντισσα, ποὺ ὅπως εἶπε εἶναι καρπὸς τοῦ πνεύματος καὶ τῶν κόπων τῆς Ἀδελφότητος καὶ τὴν διακρίνουν οἱ μοναχικὲς ἀρετές.

Μετὰ τὴν κατ' εὐχὴν ἀλλαγὴ σελίδας στὸ Μοναστηράκι τοῦ π. Ἀρσενίου, εὐχόμαστε στὴν νέα Γερόντισσα Χριστοφίλη καλὲς ὑπομονὲς καὶ χριστοφιλὴ διακονία.

Α.Κ.