«Πόθεν τὰ τέρατα καὶ σημεῖα;» - Γιὰ τὸν Γέροντα π. Ἀρσένιο Κομπούγια

«...Σὲ ἕνα ὅμως ἀπὸ τὰ νέα «στοιχεῖα» θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ: στὰ ὅσα γράφει ἢ μεταφέρει γιὰ τὸν Σεβάσμιο Γέροντα π. Ἀρσένιο Κομπούγια.

Γράφει μὲ περισσὴ ἀπρέπεια γιὰ τὸν σεβάσμιο αὐτὸ Κληρικό, ὁ ὁποῖος ἀγαπᾶ τὴν Ἐκκλησία, ἀποτελεῖ τὴν ζωντανὴ Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία τῆς Ναυπάκτου τοῦ τελευταίου αἰῶνος, γνωρίζει λεπτομέρειες τῆς πορείας καὶ τῶν ἐνεργειῶν του π. Σπυρίδωνος καὶ χύνει δάκρυα, προσευχόμενος, γιὰ ὅλη αὐτὴν τὴν κατάσταση ποὺ δημιούργησε ὁ Ἱερομόναχος καὶ ἡ Μονή του.

Ὁ Γέροντας π. Ἀρσένιος εἶναι μία πνευματικὴ ὄαση στὴν περιοχή μας, ἕνας σεβάσμιος καὶ εὐλογημένος ἐκκλησιαστικὸς ἀνὴρ τῆς Ἐκκλησίας μας.

Κουβαλάει τὴν κολλυβάδικη παράδοση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας τοῦ ἀειμνήστου εὐλογημένου Γέροντος π. Φιλοθέου Ζερβάκου. Ἀφιερώθηκε ἀπὸ μικρὸς στὴν Ἐκκλησία. Μὲ ὅσα θέματα ἀσχολήθηκε –ἀρθρογραφῶντας, ἐκδίδοντας μερικὰ βιβλία, διδάσκοντας, κηρύττοντας– τὸ ἔκανε ἀπὸ ἀγάπη καὶ μὲ ἁγνὴ διάθεση, δίχως ὑστεροβουλίες καὶ θορύβους γύρω ἀπὸ τὸ ὄνομά του.

Ὑπηρέτησε καὶ ὑπηρετεῖ δόκιμα γιὰ ἑξῆντα χρόνια ἐνδεδυμένος τὸ τίμιο ράσο. Ἡ ταπεινή του ἐμφάνιση ἀποκρύπτει τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπηρέτησε κοντὰ σὲ μεγάλες προσωπικότητες-Ἱεράρχες τῆς νεώτερης Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, δίχως ποτὲ νὰ ἐκμεταλλευθῇ γιὰ προσωπικό του ὄφελος τὶς γνωριμίες του αὐτές.

Ἵδρυσε καὶ καθοδηγεῖ Γυναικεία Ἱερὰ Μονή, πάνω ἀπὸ μισὸ αἰῶνα. Στὴν Μονὴ αὐτὴ μόνασαν ἐπίσης ἡ κατὰ σάρκα ἀδελφή του ὡς Ἡγουμένη καὶ ἡ μητέρα του. Τὸ Μοναστηράκι του ἔχει τὸ ἄρωμα τῆς ὀρθοδοξίας, κτισμένο μὲ προσωπικὴ ἐργασία καὶ ἔξοδα τοῦ Γέροντα, δίχως καμμία διαφήμιση, δίχως εἰσπρακτικὰ τεχνάσματα, δίχως ἐκζητήσεις καὶ δημόσιες σχέσεις. Ἀπέριττο, σεμνό, ταπεινό, ἀθόρυβο, ὀρθόδοξο. Λιμάνι παρακλήσεως γιὰ τὸν ὀρθόδοξο λαό.

Ὁ Γέροντας ἀποτελεῖ σημεῖο ἀναφορᾶς γιὰ πολλοὺς πιστοὺς ἀπὸ τὴν Ναύπακτο καὶ ἀπὸ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδος. Στὴν προχωρημένη αὐτὴ ἡλικία λειτουργεῖ ἀνελλιπῶς, ὁμιλεῖ γιὰ ὧρες στοὺς πιστούς, συμβουλεύει, ἐξομολογεῖ.

Ὁ π. Ἀρσένιος ἔδειξε σὲ ὅλην του τὴν ζωὴ ὅτι καὶ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα ἔχει καὶ τὶς Παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας σέβεται καὶ δὲν ψεύδεται. Ἐνεργεῖ ὡς Πνευματικὸς Πατέρας, ἔχοντας ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα καὶ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος.

Εἶναι ἀσέβεια νὰ συμπεριφέρονται κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο καὶ νὰ γράφουν ὅσα γράφουν οἱ συντάκτες τῶν «Τεράτων» γιὰ τὸν εὐλαβῆ καὶ σεβάσμιο Κληρικὸ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ δείχνει ὅτι δὲν ὀρρωδοῦν πρὸ οὐδενός. Ἀπέδειξαν ὅτι οὔτε τὴν Ἱερὰ Σύνοδο σέβονται, ἀφοῦ θεωροῦν ὅτι μὲ τὶς Συνοδικὲς Ἀποφάσεις «ἐξηπατήθη», οὔτε τὸν Ἐπίσκοπο σέβονται, τὸν ὁποῖο καθυβρίζουν, οὔτε καὶ τὸν εὐλαβέστατο Γέροντα π. Ἀρσένιο ποὺ ὑπῆρξε καὶ Πνευματικὸς τοῦ Ἡγουμένου σέβονται, ἀφοῦ γράφουν κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο. Αὐτά, σὺν τοῖς ἄλλοις, φανερώνουν τὴν ἀντιεκκλησιαστικὴ νοοτροπία τους.

Τί νὰ ποῦμε; Ὁ ἴδιος Γέροντας π. Ἀρσένιος κατακλείει τὴν ἀπὸ 12-12-2005 μαρτυρία τοῦ ὡς ἑξῆς: «Κύριέ μου, μίλησε πλέον Ἐσὺ δι' ὅλα...». Ὑπάρχει Θεός, ζοῦμε στὴν Ἐκκλησία Τοῦ καὶ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ λειτουργήσουν οἱ πνευματικοὶ νόμοι ποὺ ὁ Ἴδιος ἔχει θέσει: «τῷ γὰρ αὐτῷ μέτρῳ, ὦ μετρεῖτε, ἀντιμετρηθήσεται ὑμῖν» (Λούκ. ς , 38). Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἀναφερόμενος στὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ «Ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται» (Λούκ. ἰη , 14) ἔλεγε μὲ ἔμφαση: «Αὐτὸς εἶναι ὁ πνευματικὸς νόμος». Ὁ ὑψῶν: στὴν περίπτωσή μας αὐτὸς ποὺ θέτει μὲ περισσὴ ἀσέβεια τὸν ἑαυτό του πάνω ἀπὸ τὸν Πνευματικό του, πάνω ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπό του, πάνω ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο!

(Ἀρχιμ. Καλλινίκου Γεωργάτου: «Πόθεν τὰ τέρατα καὶ σημεῖα;»).