Ἐκκλησιαστική καί πολιτική φιλανθρωπία

Συχνά πυκνά κατηγοροῦν τήν Ἐκκλησία ὅτι δέν ἐξασκεῖ κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο. Βέβαια, ὅσοι ἰσχυρίζονται κάτι τέτοιο διακρίνονται ἀπό μιά τρομερή ἄγνοια τοῦ μεγάλου φιλανθρωπικοῦ ἔργου πού ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία. Ὅμως δείχνει καί μιά ἄλλη πραγματικότητα.

Ἡ Ἐκκλησία, ἀπό διάφορες ἔρευνες πού ἔχουν γίνει, ἀποδεικνύεται ὅτι διαθέτει περίπου 600 ἱδρύματα, στά ὁποῖα ἐξυπηρετοῦνται ἀναξιοπαθοῦντες ἄνθρωποι. Περιορίζομαι στά ἱδρύματα γιά νά μήν ἐπεκταθῶ στό μεγάλο φιλανθρωπικό ἔργο πού ἐπιτελοῦν διάφορα πρόσωπα, τά ὁποῖα ἐμπνέονται ἀπό τήν ἀτμόσφαιρα πού βιώνουν μέσα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο.

Τό ἔργο αὐτό ἀποδεικνύεται μεγάλο ὅταν συγκριθῆ μέ τήν ἀνυπαρξία κοινωνικοῦ ἔργου ἄλλων ἀνθρωποκεντρικῶν ὀργανισμῶν. Γιά παράδειγμα, ἅς μᾶς πῆ ἕνα ἀπό τά κόμματα, τά ὁποῖα ὑπάρχουν στήν πατρίδα μας, ποιό ἀπό αὐτά ἔχει καί ἕνα μόνο ἵδρυμα, ἕναν οἶκο εὐγηρίας. Τό μόνο πού ἐνδιαφέρονται εἶναι νά καταλάβουν τήν ἐξουσία καί μέ τόν δημόσιο κορβανά νά κάνουν κοινωνικό ἔργο.

Καί ὅμως, ἡ Ἐκκλησία λειτουργεῖ περίπου 600 ἱδρύματα, χωρίς βέβαια νά ἀπαιτῆ τήν προσοχή τῶν ἄλλων καί χωρίς νά ἐπιδιώκη νά τό δημοσιοποιῆ. Τό κάνει γιατί τό θεωρεῖ καθῆκον, καί γίνεται μέσα στά πλαίσια τοῦ γνησίου ἀνθρωπισμοῦ, πού εἶναι ὁ θεανθρωπισμός.

Ν.Ι.