Ὁ Κανών τῆς Ἁγίας Γραφῆς - ΛΘ Ἑορταστικὴ Ἐπιστολὴ τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου

(ἀπόσπασμα)

Ἐπειδὴ ὅμως μιλήσαμε γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς σὰν γιὰ νεκροὺς καὶ γιὰ ἐμᾶς σὰν γιὰ ἀνθρώπους ποὺ χρησιμοποιοῦν γιὰ τὴν σωτηρία τους τὶς θεῖες Γραφὲς καὶ ἐπειδὴ φοβᾶμαι μήπως, ὅπως ἔγραψε ὁ Παῦλος στοὺς Κορινθίους, κάποιοι ἀκέραιοι ἄνθρωποι χάσουν τὴν ἁπλότητα καὶ τὴν ἁγνότητά τους ἐξ αἰτίας τῆς πονηριᾶς κάποιων ἀνθρώπων καὶ ἀρχίσουν στὸ μέλλον νὰ διαβάζουν ἄλλα βιβλία, τὰ λεγόμενα ἀπόκρυφα, ἐξαπατώμενοι ἀπὸ τὴν ὀμωνυμία τους μὲ τὰ γνήσια βιβλία, σᾶς παρακαλῶ νὰ ἀνεχθῆτε, ἂν γιὰ πράγματα ποὺ ἐσεῖς τὰ ξέρετε καλά, γι’ αὐτὰ κι ἐγώ σας ἀναφέρω καὶ σᾶς γράφω, ἐξ αἰτίας του ὅτι εἶναι ἀπαραίτητο καὶ ὠφέλιμο γιὰ τὴν Ἐκκλησία.

Ἐπειδὴ πρόκειται νὰ τὰ ἀναφέρω αὐτά, θὰ μεταχειριστῶ γιὰ στήριξη τοῦ τολμήματός μου τὸ παράδειγμα τοῦ Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ λέγοντας κι ἐγώ: «ἐπειδὴ βέβαια κάποιοι ἐπεχείρησαν νὰ υἱοθετήσουν τὰ ὀνομαζόμενα ἀπόκρυφα καὶ νὰ τὰ ἀναμείξουν μὲ τὴν θεόπνευστη Γραφή, τὴν ὁποία τὴν ἔχουμε γνωρίσει ὅπως τὴν παρέδωσαν στοὺς Πατέρες αὐτοὶ ποὺ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἦταν αὐτόπτες μάρτυρες καὶ ὑπηρέτες τοῦ θείου λόγου, ἀποφάσισα κι ἐγὼ ὕστερα ἀπὸ προτροπὴ ποὺ μοῦ ἔκαναν εἰλικρινεῖς ἀδελφοί μου καὶ ἀφοῦ φωτίστηκα «ἐξ ουρανοῦ», νὰ ἐκθέσω στὴν συνέχεια τὰ κανονικὰ βιβλία ποὺ ἔχουν παραδοθεῖ καὶ ποὺ ἔγινε πιστευτὸ ὅτι εἶναι θεῖα βιβλία, ὥστε ὁ καθένας, ἂν ἐξαπατήθηκε, νὰ καταδικάση αὐτοὺς ποὺ τὸν παραπλάνησαν, ἐνῷ ἂν παρέμεινε ἁγνός, νὰ χαίρεται ποὺ θὰ τὰ ξαναθυμᾶται».

Ὅλα, λοιπόν, τὰ βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι εἴκοσι δύο στὸν ἀριθμό, γιατί τόσα, ὅπως ἄκουσα, λένε ὅτι εἶναι τὰ γράμματα τοῦ ἀλφαβήτου στοὺς Ἑβραίους. Ὡς πρὸς τὴ σειρὰ καὶ τὸ ὄνομα ἔχει ὡς ἑξῆς τὸ καθένα: πρώτη εἶναι ἡ Γένεση, ἔπειτα ἡ Ἔξοδος, ὕστερα τὸ Λευϊτικὸ καὶ ὕστερα ἀπὸ αὐτὸ οἱ Ἀριθμοὶ καὶ στὴν συνέχεια τὸ Δευτερονόμιο. Καὶ τὰ ἀκολουθοῦν αὐτά ... Μέχρι ἐδῶ σταματοῦν τὰ βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Δὲν πρέπει ἀκόμη νὰ ἀμελήσω νὰ ἀναφέρω καὶ τὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Αὐτὰ εἶναι τὰ ἑξῆς: τέσσερα εὐαγγέλια, τὸ «κατὰ Ματθαῖον» , τὸ «κατὰ Μάρκον», «τὸ κατὰ Λουκᾶν» καὶ τὸ «κατὰ Ἰωάννην». Ὕστερα ἀπ’ αὐτὰ οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων καὶ οἱ ἑπτὰ ἐπιστολὲς τῶν Ἀποστόλων, ποὺ ὀνομάζονται καθολικές. Ἐπιπλέον ὑπάρχουν δεκατέσσερις ἐπιστολὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου μὲ τὴν ἑξῆς σειρά: ... Στὴν συνέχεια ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου.

Αὐτὰ εἶναι οἱ πηγὲς τῆς σωτηρίας, ὥστε ὅποιος διψάει νὰ ἀντλῇ τὰ ρητὰ ποὺ ὑπάρχουν μέσα σ’ αὐτά. Μόνο μέσα σ’ αὐτὰ διακηρύσσεται ἡ εὐσεβὴς διδασκαλία. Κανένας νὰ μὴν προσθέση κάτι σ’ αὐτὰ οὔτε νὰ ἀφαιρέση κάτι ἀπ’ αὐτά. Σχετικὰ μὲ αὐτὰ ὁ Κύριος εἶχε ἐπιπλήξει τοὺς Σαδδουκαίους λέγοντας: «βρίσκεστε σὲ πλάνη, γιατί οὔτε τὶς Γραφὲς καταλαβαίνετε οὔτε τὶς δυνάμεις τους», τοὺς Ἰουδαίους τους συμβούλευε: «ἐσεῖς νὰ μελετᾶτε μὲ ζῆλο τὶς Γραφές, γιατί αὐτὲς μαρτυροῦν γιὰ ἐμένα».

Γιὰ περισσότερη ἀκρίβεια ὅμως προσθέτω, καθὼς γράφω, καὶ αὐτὸ ἀναγκαστικά, ὅτι δηλαδὴ ὑπάρχουν καὶ ἄλλα βιβλία ἐκτὸς ἀπὸ αὐτά, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι κανονικὰ ἀλλὰ ἔχουν ὁρισθῇ ἀπὸ τοὺς Πατέρες, νὰ τὰ διαβάζουν αὐτοὶ ποὺ προσχώρησαν πρόσφατα στὴν Ἐκκλησία καὶ ποὺ θέλουν νὰ κατηχοῦνται στὴν εὐσεβῆ διδασκαλία: Σοφία Σολομῶντος, Σοφία Σειρὰχ καὶ Ἐσθὴρ καὶ Ἰουδὴθ καὶ Τωβίας καὶ ἡ λεγόμενη Διδαχὴ τῶν Ἀποστόλων καὶ ὁ Ποιμήν.

Καὶ ὅμως, ἀγαπητοί μου, ἐνῷ ἐκεῖνα θεσπίστηκαν ὡς κανονικὰ καὶ αὐτὰ ὡς «ἀναγινωσκόμενα», πουθενὰ δὲν ἀναφέρονται τὰ ἀπόκρυφα, ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι ἐπινόηση τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι τὰ γράφουν αὐτὰ ὅποτε θέλουν καὶ οἱ ὁποῖοι δίνουν καὶ προσθέτουν χρόνια σ’ αὐτὰ γιὰ νὰ μποροῦν, παρουσιάζοντάς τα ὡς παλιά, νὰ ἐξαπατοῦν μ’ αὐτὰ τοὺς ἀκέραιους ἀνθρώπους.