Γεωργίου Ἀναστ. Γαλανοπούλου: «Καὶ λαμπρυνθῶμεν τῆ πανηγύρει»

Γεωργίου Ἀναστ. Γαλανοπούλου, Δικηγόρου παρ' Ἀρείω Πάγω

Ἕνα πλούσιο πνευματικὸ πανηγύρι στήθηκε καὶ ἐφέτος στὴ μικρὴ ἐνορία τῆς Ἀράχωβας, στὶς ἐσχατιὲς τῆς Μητροπόλεώς μας, στὶς ἀκρόριες τῆς ὀρεινῆς Ναυπακτίας, χάρις στὸ δραστήριο Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο καὶ στὸν νέο Ἱερομόναχο π. Γαβριὴλ Πλάκα (ποὺ ἐφέτος ἔβγαλε Ἐπιτάφιο πρῶτα στὴν Κλεπᾶ καὶ μετὰ στὴν Ἀράχωβα) πλαισιούμενος ἀπὸ τοὺς ἱεροψάλτες καὶ τὶς εὐλαβεῖς γυναῖκες μὲ τὴν νεωκόρο ποὺ εὐπρέπισαν τὸν ναὸ καὶ στόλισαν τὸν Ἐπιτάφιο.

Ἀπὸ τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου μέχρι καὶ τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, συνεχῶς καὶ ἀδιαλείπτως, ὁ ἐνοριακὸς καὶ στολισμένος ἀνάλογα ἱερὸς ναὸς τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τὰ παρεκκλήσια καὶ τὰ ἐξωκκλήσια τῆς Ἀράχωβας, Ὄρθρου βαθέος, μεταλαμπάδευσαν τὸ ἅγιο φῶς τῆς πίστεως σὲ ἑκατοντάδες ψυχὲς τῶν λογικῶν τοῦ Χριστοῦ προβάτων, μὲ πλῆθος κατανυκτικῶν ἀκολουθιῶν. Ἀπὸ τὸ «Ὠσσανά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος», ἕως τὸν φρικτὸ Γολογοθά, τὸ Θεῖο Πάθος, τὴν Ἀνάσταση καὶ ὁλόκληρη τὴν Διακαινήσιμο Ἑβδομάδα, τίποτε δὲν ἔλειψε ἀπὸ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Τυπικό. Λαμπρὲς θεῖες Λειτουργίες, ἀκολουθίες τοῦ Νυμφίου, Προηγιασμένες Λειτουργίες, Εὐχέλαιο, Ἐπιτάφιος μὲ τὸ «Ἄρατε πύλας», «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ τὴν «Ἀγάπη» στὸ προαύλιο τοῦ ναοῦ, πανηγυρικὸς ἑορτασμός, ἁγιασμοὶ καὶ ἄνοιγμα τῶν ἐξωκκλησιῶν, γιὰ νὰ ἀκουστῆ παντοῦ τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» καὶ στοὺς πιστοὺς καὶ στὰ μνήματα τῶν προγόνων μας.

Μὲ σιγή, εὐλάβεια, κατάνυξη, μελωδικὴ καὶ σεμνοπρεπὴ ψαλμωδία, κάτω ἀπὸ τὸ τρεμάμενο φῶς τῶν καντηλιῶν καὶ τῶν κεριῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν πασχαλινῶν λαμπάδων, πολυελαίων, κρότων καὶ βεγγαλικῶν, ὅλοι πέρασαν τὶς πύλες τῶν ναῶν μὲ πίστη, συγκινημένοι ἀπὸ τὰ Πάθη τοῦ Θεανθρώπου καὶ προσκύνησαν τὴν ζωηφόρο Ἀνάστασή Τοῦ. Τὰ Ἐγκώμια τοῦ Ἐπιταφίου ἔψαλλαν χορωδίες ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἐνῷ τὴν λιτανευτικὴ περιφορά του ἀκολούθησαν μὲ σιγή, τάξη καὶ πίστη περισσότεροι ἀπὸ 600 πιστοί, γύρω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ μέχρι τὴν πλατεῖα τοῦ χωριοῦ, ἐπιστρέφοντας στὸ ναὸ γιὰ τὸ «Ἄρατε πύλας». Ἀνάσταση καὶ Ἀγάπη στὸν προαύλιο χῶρο τοῦ ναοῦ μὲ χαρούμενες κωδωνοκρουσίες. Βεγγαλικὰ καὶ πυροτεχνήματα ἔδωσαν τὸ δικό τους χρῶμα καὶ τὸ ἀπόγευμα τῆς Λαμπρῆς στήθηκε παραδοσιακὸ πανηγύρι στὴν πλατεῖα.

Λειτουργήθηκαν τὰ ὄμορφα ἐκκλησάκια μας, ποὺ ἀποτελοῦν μέρος τῆς λατρευτικῆς ἱστορικῆς παράδοσης τοῦ χωριοῦ μας ἀπὸ τὰ πρῶτα χριστιανικὰ χρόνια. Ἡ λουλουδιασμένη ἐαρινὴ φύσις μὲ τὶς ἀνθισμένες κερασιές, βυσσινιές, κορομηλιές, μηλιές, ἀχλαδιὲς καὶ τὰ πρῶτα μπουμπούκια τῶν φυλλοβόλων δένδρων καὶ τῶν ἀμπελιῶν μετεῖχε στὴν πνευματικὴ εὐωχία μὲ τὸ ἄρωμα καὶ τὴν ὀμορφιά της, δημιουργῶντας πρόσθετη ἐσωτερικὴ εὐφορία στὴν ψυχικὴ ἀγαλλίαση κάθε πιστοῦ.

Ἑκατοντάδες πιστοὶ μετάλαβαν, προσευχήθηκαν, ἑνώθηκαν μὲ τὸ Θεό. Λαμπρό, μεθυστικὸ πανηγύρι ἑορτῶν μὲ ἄκρατο οἶνο, μὲ ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ ἐδέσματα, ὅπως τὸ ἀπαιτεῖ ἡ παράδοση, συνδυασμένο ἁρμονικὰ μὲ θεία γλυκύτητα καὶ πνευματικὴ χαρά. Στὴν φιλόξενη Ἀράχωβα ζὴ ἀληθινὰ τὴν μαγεία καὶ ἕλξη ὁ πιστὸς καὶ τὸ «ἀλλήλους περιπτυξώμεθα» δείχνει πραγματικὴ ἀγάπη καὶ δίνει νόημα στὴ ζωή. Μαζὶ μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας ἀνασταίνεται ὁ ἑαυτός μας μὲ ἀνάταση ψυχῆς, ἀναβιώνονται λατρευτικὰ ἔθιμα καὶ τραγούδια καὶ συνήθειες ἀπὸ τὴν πλούσια παράδοση τοῦ λαοῦ μας καὶ ὅλοι γινόμεθα ἕνα μὲ τὸν Ἀναστάντα καὶ μεταξύ μας, μὲ τὸν σύνδεσμο τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἑνότητας. Ἡ μικρή μας ἐνορία εἶναι ὑπόδειγμα πνευματικῆς κυψέλης. Λαμπρὴ μὲ Χριστό, μὲ τὴν εὐλογία καὶ τὸν ἁγιασμὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ μέσα σ’ αὐτή. Πάσχα διάβασης καὶ ὑπέρβασης ἀπὸ τὰ ὑλικὰ πρὸς τὰ πνευματικά.

Χίλιες δόξες ἂς ἔχει ὁ Ἀναστὰς Κύριος, ποὺ ἀξίωσε κι ἐφέτος τὴν ἐλαχιστότητά μου νὰ συμμετέχω στὴν πνευματικὴ αὐτὴ πανήγυρη τοῦ χωριοῦ μου, ὡς ἕνας ἁπλὸς εὐλαβὴς πιστός, ν’ ἀκούσω τὸ θεολογικότατο καὶ ἐμπνευσμένο Ἀναστάσιμο κήρυγμα-μήνυμα τοῦ πανσέπτου καὶ σοφοῦ Ποιμενάρχου μας, νὰ εὐχηθῶ σὲ ὅλους «Χριστὸς Ἀνέστη» καὶ νὰ ἀπαντήσω μὲ ψυχικὴ εὐφροσύνη καὶ ἔξαρση «Ἀληθῶς Ἀνέστη», εὐχαριστῶν καὶ συγχαίρων ὅλους τοὺς συντελεστὰς τῆς πανηγύρεως.–