Ἀποστόλου Β. Ζορμπᾶ: Ἕνα ποίημα γιὰ τὸν Ἅγιο Πολύκαρπο

Ἀποστόλου Β. Ζορμπᾶ, Διευθυντοῦ 1ου Λυκείου Ναυπάκτου

Τὸ ποίημα αὐτὸ ἐντοπίσαμε στὸ βιβλίο «Ἱστορία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοζίτσης» τοῦ Ἰωάννου Δ. Καλλιαμβάκου (1868-19..) ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 1902 στὴν Ἀθήνα [1]. Ὑπογράφεται ἀπὸ τὴν Ἀγγελικὴ Ἰωάν. Καλλιαμβάκου, Ἀρσακειάδα, σύζυγο προφανῶς τοῦ συγγραφέα.

Ἡ ποιήτρια ἔχει συνθέσει τὸ ποίημά της στηριγμένη στὸ συναξάριο τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου καὶ τὴν ὑμνογραφία τῆς 23ης Φεβρουαρίου (ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ) κυρίως μάλιστα τοῦ «ἐκ Μεσολογγίου διαπρεποῦς Μουσικοδιδασκάλου Ἀνδρέου Παλαμᾶ», ὁ ὁποῖος εἶχεν ἀξιωθῇ ἰάσεως ἀπὸ τὸν ἅγιον.

Πρὶν παραθέσουμε τὸ ποίημα πρέπει νὰ σημειώσουμε ὅτι στὸ βιβλίο περιέχεται καὶ τὸ ποίημα τῆς Ἀγγ. Ἰωάν. Καλλιαμβάκου «Ποίημα ἱκετήριον πρὸς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ Ἀειπάρθενον Μαρίαν την Ἀμπελακιώτισσαν».

ΠΟΙΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΣΜΥΡΝΗΣ

Πολύκαρπε θαυματουργέ, θεραπευτὰ τῶν ὅλων·

Σοὺς περίθαλψον ἱκέτας, καθ’ ἅπαντα τὸν χρόνον.

Ἱεράρχα τῶν Σμυρναίων, Μαθητᾶ τοῦ Θεολόγου·

στῦλε τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ διδάσκαλε τοῦ Λόγου.

Σὺ ἀλάλους θεραπεύεις, παραλυτικοὺς συσφίγγεις·

κ’ εἰς τὰς ἀσθενείας πάσας πλήρη θεραπείαν δίδεις.

Λαμπρὸν ἄστρον τῆς Κοζίτσης ὅπου λάμπει ‘ς τὴν Μονήν·

ἡ θαυματουργοῦσα Χεὶρ Σοῦ, μᾶς παρέχει τὴν εὐχήν.

Ἡ εὐχὴ Σοῦ μᾶς παρέχει, ἄνεσιν κ’ εὐελπισίαν·

κ’ εἰς τὰ μέγιστα δεινά, μᾶς πληροῖ παρηγορίαν.

Σὺ δεινῶς ἐβασανίσθης, διὰ τὴν πίστιν τὴν ἁγίαν·

κ’ ἀκραδάντως ὡμολόγεις, τὸν Χριστὸν μὲ παρρησίαν.

Δέσποτα χαριτωμένε, καύχημα τῆς Ναυπακτίας·

ἐπὶ τῆς πυρᾶς ἀνῆλθες, χάριν τῆς σεπτῆς θρησκείας.

Ἡ πὺρ’ αὕτη κατεσβέσθη, ἀπὸ τ’ ἅγιὸν Σοῦ αἷμα·

ποὺ ἀφθόνως κατεχύθη, καὶ ἐξέπνευσας ἠρέμα.

Ὄτ’ αἱ φλόγες ἀνυψοῦντο, ἵνα καύσουν τὸ κορμὶ Σοῦ·

φωνὴ ἠκοὺσθ’ ἐξ ουρανοῦ. «Ἴσχυε καὶ ἀνδρίζου».

Πλάτανος-Ναυπακτίας, Μάϊος 1902.

Ἀγγελικὴ Ἰὠάν. Καλλιαμβάκου, Ἀρσακειάς

[1]. Ἰωάννου Δ. Καλλιαμβάκου, Ναυπακτιακά. Ἱστορία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοζίτσης ἡ «Κοίμησις τῆς Θεοτόκου» τῆς Ἀμπελακιωτίσσης ἐν ἡ ὑπάρχει καὶ ἡ αἰδέσιμος χεὶρ τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πολυκάρπου ἐπισκόπου Σμύρνης οὗτινος παρατίθεται ἡ ἀκολουθία μετ’ ἐκτενοῦς βιογραφίας. Εἰς μέρη πέντε. Ἔκδοσις πρώτη-βιβλίον πρῶτον. «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν Σοὶ Παρθένε Ἄχραντε». «Ἴσχυε Πολύκαρπε καὶ ἀνδρίζου». Ἐκκλ. Ἱστορία Εὐσεβίου. Ἐν Ἀθήναις ἐκ τοῦ Τυπογραφείου τῶν Καταστημάτων «Ἀνέστη Κωνσταντινίδου». 1902.