Προσκυνητὲς ἀπὸ τὴν Ἀλάσκα (Α)

Μετάφραση : Ἀναστάσιος Φιλιππίδης

Στὸ τεῦχος 114, Ὀκτ. 2005, τῆς Ε.Π. εἴχαμε γράψει γιὰ τὴν ἐπίσκεψη στὸν Μητροπολίτη κ. Ἰερόθεο, στὶς 2 Ὀκτωβρίου 2005, μιᾶς ὁμάδος φοιτητῶν – μελῶν τῆς Ὀρθόδοξης Ἀκαδημίας Ἁγίου Ἰννοκεντίου, ποὺ βρίσκεται στὴν νῆσο Kodiak τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ της Ἀλάσκας τῶν ΗΠΑ.

Προσκυνητὲς ἀπὸ τὴν Ἀλάσκα (Α)Μετά ἀπὸ ἕνα ἔτος περίπου ἡ Ἀκαδημία μας ἀπέστειλε ἕνα «περιοδικό» της μὲ τὶς ἐντυπώσεις τους ἀπὸ τὸ προσκυνηματικό τους ταξίδι στὴν Ἰταλία, τὴν Ἑλλάδα, τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ τὴν Βουλγαρία.

Ἐμεῖς ἐπιλέξαμε καὶ δημοσιεύουμε σὲ συνέχειες τὰ ἐνδιαφέροντα ἐκεῖνα ἀποσπάσματα ποὺ ἀναφέρονται στὴν ταυτότητα τῆς Ἀκαδημίας, στὸν σκοπὸ τοῦ ταξιδιοῦ, στὴν Ναύπακτο καὶ τὸν Μητροπολίτη κ. Ἰερόθεο.

Τὸ ἐνδιαφέρον τῶν ταξιδιωτικῶν αὐτῶν ἐντυπώσεων εἶναι ὁ προσωπικὸς καὶ ὑπαρξιακὸς χαρακτῆρας τῶν παρατηρήσεων τῶν νέων αὐτῶν Χριστιανῶν τους καὶ ἡ ἁγνότητα τῶν αἰσθημάτων τους.

Ἀγαπητοὶ φίλοι τῆς Ἀκαδημίας,

Οἱ Ὀρθόδοξοι μιλᾶνε κάποιες φορὲς γιὰ τὸ «Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ». Στέλνοντάς σας αὐτὸ τὸ δῶρο τόσο καθυστερημένα δὲν προσπαθοῦμε νὰ προωθήσουμε τὴ «Γέννηση μέσα στὴν ἄνοιξη», ἀλλὰ προσπαθῶ νὰ ἀπολογηθῶ γιὰ τὴν τεράστια βραδύτητα τοῦ Χριστουγεννιάτικου δώρου μας πρὸς ἐσᾶς ἀπὸ τὴν Ἀλάσκα.

Προσπαθοῦμε κάθε χρόνο νὰ μοιραστοῦμε, ὡς δῶρο, κάποιο σημαντικὸ κομμάτι τῆς ζωῆς μας. Τὸν περασμένο χρόνο, το πολύτιμο μαργαριτάρι μας ἦταν τὸ διεθνὲς προσκύνημα σὲ τρεῖς χῶρες.

Πρὶν ἀπὸ τὴν ἀναχώρησή μας διοργανώσαμε μιὰ μεγάλη συναυλία γιὰ τὸ Kodiak στὸ ἀμφιθέατρο τῆς πόλης καὶ μοιράσαμε λίγα πρῶτα ἀντίτυπα τοῦ "Bon Voyage Concert" σὲ DVD. Μερικοὶ ἀπὸ σᾶς ἴσως νὰ ἔχετε ἤδη λάβει αὐτὴν τὴν πρώτη ἀκατέργαστη ἀπόπειρα. Πολὺ σύντομα θὰ εἶναι διαθέσιμη καὶ μιὰ πιὸ καλλιτεχνικὰ ἐπεξεργασμένη, ἐπαγγελματικὴ ἔκδοση αὐτῆς τῆς συναυλίας ποὺ περιέχει Ἰρλανδικὴ μουσική, θαλασσινὰ τραγούδια, γκόσπελ, ὄπερα, λειτουργικὴ ψαλμωδία, Βουλγαρικοὺς καὶ Ρωσικοὺς χορούς. Αὐτὸ τὸ μεγάλου μήκους DVD συνδυάζει τὴ συναυλία μὲ ἐνδιάμεσα ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ περιοδεία καὶ θὰ πρέπει νὰ ἀποδειχθῇ ἕνας ἀπολαυστικὸς «τρίτος τόμος» προσφορᾶς μουσικῆς καὶ χοροῦ ἀπὸ τὴν Ἀκαδημία.

Ἔτσι λοιπόν, διακινδυνεύοντας νὰ φανοῦμε ἀνόητα ἐκτὸς ἐποχῆς, λέμε τελικά: Καλᾶ Χριστούγεννα σὲ ὅλους καὶ καλὴ Σαρακοστή!

Μὲ τὴν ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ ἀγάπη

Πατὴρ Παΐσιος Ντὲ Λουτσία καὶ οἰκογένεια καὶ προσωπικὸ καὶ μαθητές

Ἡ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ:

«Μέσα ἀπὸ πολλὰ μάτια»

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ 2005: ΙΤΑΛΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ, ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Εἰσαγωγή

Στὸ τέλος τοῦ φθινοπώρου 2004, ὁ Πατὴρ Παΐσιος Ντὲ Λουτσία, Διευθυντὴς τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Ἁγίου Ἰννοκέντιου στὸ Κόντιακ, καὶ μιὰ ὁμάδα νεαρῶν γυναικῶν ἀπὸ τὸ Saint Sophia’s House, ἕνα ἐπικουρικὸ πρόγραμμα τῆς Ἱεραποστολῆς τῆς Ἀκαδημίας, πῆγαν σὲ προσκύνημα στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴ Βουλγαρία. Ἐπιπλέον ὁ π. Παΐσιος ἐπισκέφθηκε τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ στὴ συνέχεια συνάντησε τὴν οἰκογένειά του στὴν Ἰταλία γιὰ νὰ ἐπισκεφθῇ συγγενεῖς γιὰ μιὰ ἑβδομάδα. Ἕνα βράδυ μετὰ τὴν ἐπιστροφή του, ὅλη ἡ κοινότητα τῆς Ἀκαδημίας ἦταν καθισμένη γύρω ἀπὸ τὸ τραπέζι καὶ ἄκουγε θαυμαστὲς ἱστορίες προσκυνήματος καὶ ταξιδιῶν ὅταν ὁ Πάτερ ἔγειρε πίσω καὶ ἐξέφρασε τὴν εὐχὴ νὰ μποροῦσε νὰ μᾶς πάρη ὅλους σὲ ἕνα προσκύνημα – ὅλους! Ἀκούστηκε μιὰ τόσο δυνατὴ βουὴ ἐπιδοκιμασίας ἀπὸ τοὺς νεαροὺς καὶ τὶς νεαρὲς καὶ ἀπὸ τὶς οἰκογένειες καὶ τὸ προσωπικὸ ποὺ ἀρχίσαμε νὰ διερευνοῦμε πότε καὶ πῶς θὰ μποροῦσε νὰ πραγματοποιηθῇ ἕνα τέτοιο προσκύνημα.

Ὅπως ἔδειχναν τὰ πράγματα, ἡ ὅλη ἰδέα ἦταν παράλογη, ἴσως ἀνέφικτη. Ἦταν πολὺ ἀκριβῆ, χρειαζόταν πολὺς χρόνος, κλπ.. Ὡστόσο, σὺν Θεῶ, ὅλα εἶναι ἐφικτά. Καθὼς παλεύαμε σὲ συναντήσεις γεμᾶτες ἡμερολόγια, διαδρομές, κοστολόγια καὶ ἀεροπορικὰ εἰσιτήρια, ἡ ἀρχικὴ ἔμπνευση καὶ ὁ πόθος στὶς καρδιές μας νὰ ταξιδέψουμε στὴν καρδιὰ τῆς πίστης μας ὁλοένα αὔξανε. Οἱ συζητήσεις μὲ τὸν Ἕλληνα ξεναγό μας, Νικόλαο (Νῖκο) Καρέλλο, παρὰ τὶς 11 ὧρες διαφορὰ ὥρας, μᾶς βοήθησαν νὰ ἐκπονήσουμε τόσο τὴ μεγάλη εἰκόνα ὅσο καὶ τὶς μικρὲς λεπτομέρειες.

Οἱ ἄντρες δούλεψαν πολλὲς ὧρες σκληρῆς δουλειᾶς ἐπὶ μῆνες, βάφοντας, κτίζοντας, μεταφέροντας ἔπιπλα καὶ κουβαλῶντας σκουπίδια γιὰ νὰ βγάλουν χρήματα. Ὅλη ἡ κοινότητα τῆς Ἀκαδημίας ρίχτηκε στὴ δουλειὰ γιὰ νὰ ὀργανώση δεῖπνα στὸ Monk’s Rock Coffeehouse and Bookstore καὶ νὰ στήση μιὰ μεγάλη ἀποχαιρετιστήρια συναυλία στὸ κύριο ἀμφιθέατρο τοῦ Γυμνασίου τοῦ Κόντιακ. Τὸ ἐνημερωτικὸ φυλλάδιο Eagle δημοσίευσε ἄρθρα γιὰ τὶς ἐλπίδες καὶ τοὺς προορισμούς μας καὶ πολλοὶ φίλοι συνεισέφεραν στὴν προσπάθεια. Οἱ μαθητὲς ἔστειλαν ἐπιστολὲς στὶς ἐνορίες τους καὶ συχνὰ πῆραν ὑποτροφίες. Οἱ οἰκογένειες δούλεψαν, ἀποταμίευσαν καὶ ἐπέδραμαν στὶς πιστωτικὲς κάρτες μὲ ἐλπίδα καὶ πίστη. Στὸ τέλος ἕνα σύνολο 32 ἀνθρώπων πῆγε σὲ ὅλο ἢ σὲ τμῆμα αὐτοῦ τοῦ ἀξιοσημείωτου προσκυνήματος.

Πήγαμε ἀεροπορικῶς στὴ Ρώμη στὶς 17 Σεπτεμβρίου καὶ ἀρχίσαμε νὰ βιώνουμε τὸ φαγητό, τὴν κουλτούρα, τὴ γλῶσσα, τὴν ἀρχιτεκτονική, τοὺς κήπους, τὴ λεπτότητα τῆς Ἰταλίας. Αὐτὴ ἡ ἐμβάπτιση στὶς ρίζες τοῦ Δυτικοῦ Πολιτισμοῦ ἀποτελοῦσε ἕναν ἀπὸ τοὺς στόχους μας: νὰ καλλιεργήσουμε τὴν ψυχὴ διαμέσου του πλούτου κάθε πράγματος, «ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος» (Φιλιπ. 4,8).

Στὸ Ἀμάλφι τῆς Ἰταλίας «συναντήσαμε» τὸν πρῶτο ἀπὸ τοὺς ἁγίους ποὺ θὰ μᾶς ἔκαναν ἔντονα αἰσθητῆ τὴν παρουσία τους μὲ τὰ λείψανά τους καὶ τὶς ἐκκλησίες τους, στὸ πρόσωπο τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα τοῦ Πρωτοκλήτου. Ἀργότερα προσκυνήσαμε τὰ λείψανά του μόλις φτάσαμε στὴν Ἑλλάδα, καὶ οἱ ἄντρες ἔμειναν στὴ Σκήτη τοῦ Ἁγ. Ἀνδρέου στὸ Ἅγιον Ὅρος, ὅπου τὰ δικά του ἦταν καὶ τὰ τελευταῖα λείψανα ποὺ ἐπισκέφτηκαν πρὶν ἀναχωρήσουν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὅρος γιὰ τὴν πατρίδα τους. Ἄλλοι ἅγιοι τοὺς ὁποίους συναντήσαμε καὶ οἱ ὁποῖοι «ταξίδεψαν» μαζὶ μᾶς περιλάμβαναν τὸν ἅγιο Φίλιππο τὸν διώκτη τῶν δαιμόνων, τὸν ἅγιο Νεκτάριο τῆς Αἴγινας, τὸν ἅγιο Ἐφραὶμ στὴ Νέα Μάκρη, τὸν ἅγιο Χαράλαμπο καὶ τὸν ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ.

Ὁ πατὴρ Παΐσιος ἤθελε ἀπὸ πολὺ καιρὸ νὰ ἐπισκεφθῇ τὴ Νότια Ἰταλία, ἡ ὁποία εἶναι γεμάτη μὲ ἔντονα ἴχνη τῆς ἑλληνικῆς κληρονομιᾶς, χρονολογούμενα ἀπὸ τὴν προχριστιανικὴ ἐποχή. Στὴ Σικελία καὶ στὴν Καλαβρία βρήκαμε ἑλληνικοὺς ναούς, ἑλληνικὰ ὀνόματα καὶ λέξεις, καὶ ἀρχίσαμε νὰ συναντοῦμε Ἑλληνο-Ρωμαίους, ἀκόμη καὶ Ὀρθοδόξους μοναχοὺς ποὺ ἀναστυλώνουν Ὀρθόδοξες ἐκκλησίες καὶ μοναστήρια στὴν Ἰταλία. Ὁ ξεναγός μας ὁ Νῖκος συνοδευόταν στὸ ἰταλικὸ τμῆμα τοῦ ταξιδιοῦ ἀπὸ τὸν Γεώργιο Ἀλεξάνδρου καὶ τὴν οἰκογένειά του, μαζὶ μὲ τὸν Καλαβρὸ φίλο Ἀντόνιο (Τότο) Μάουρο, καὶ εἶχαν συναντήσει καὶ γνώριζαν αὐτοὺς τοὺς μοναχοὺς στοὺς ὁποίους καὶ μᾶς σύστησαν.

Ἡ εἴσοδος στὴν Ἑλλάδα ἦταν μιὰ μοναδικὴ ἐμπειρία γιὰ ὅλους ἐμᾶς ποὺ ποτὲ δὲν εἴχαμε ζήσει σὲ μιὰ ἐντελῶς Ὀρθόδοξη κουλτούρα. Κάθε ἐκκλησία ἦταν Ὀρθόδοξη, γεμάτη ἁπλοὺς ἀνθρώπους ποὺ προσεύχονταν καὶ ἄναβαν κεριά, καὶ πηγαινοέρχονταν ὅλες τὶς ὧρες τῆς ἡμέρας. Ἐδῶ βρισκόμασταν ἀνάμεσα σὲ σύν-κοινωνούς μας, καὶ ὁλοένα καὶ περισσότερο μοιραζόμασταν τὴν πληρότητα τῶν ἀκολουθιῶν καὶ ἐκπαιδευόμασταν βαθύτατα μὲ τὸ βίωμα καὶ τὴ διδασκαλία. Στὴν Ἑλλάδα εἴχαμε ὄμορφες συζητήσεις μὲ ἱεράρχες, ἡγουμένους, ἠγουμένες, μοναχοὺς καὶ μοναχές, ἕναν μὴ κληρικὸ γέροντα, δυὸ πιστὲς κυρίες ποὺ εἶχαν κρατήσει μικρὰ ἐκκλησάκια ζωντανὰ γιὰ πενῆντα χρόνια καὶ πολλοὺς ἀκόμη. Ὅλοι μετέδιδαν τὴ βαθειά τους πίστη καὶ πολλοὶ μᾶς ἔδωσαν «ἕναν ὠφέλιμο λόγο σωτηρίας», ἀπαντῶντας ὀδυνηρὲς ἐρωτήσεις τὶς ὁποῖες κρατούσαμε στὶς καρδιές μας.

Στὴν Βουλγαρία συναντήσαμε τὸ Μητροπολίτη μας Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος ἄνοιξε πολλὲς πόρτες καὶ μᾶς εἰσήγαγε πληρέστερα στοὺς θησαυροὺς τῆς Βουλγαρικῆς Ὀρθόδοξης κληρονομιᾶς. Στὸ μεγάλο Μοναστήρι τοῦ Ἁγ. Ἰωάννη στὴ Ρίλα προσευχηθήκαμε μαζὶ μὲ χιλιάδες Βούλγαρους, οἱ ὁποῖοι μᾶς συγκίνησαν μὲ τὴν ἀγάπη τους, τὴν ταπείνωσή τους καὶ τὴ φιλοξενία τους.

Οἱ ἄνδρες εἶχαν τὴ δυνατότητα νὰ συνεχίσουν στὸ Ἅγιον Ὅρος γιὰ δυὸ ἑβδομάδες, μετὰ ποὺ οἱ γυναῖκες ἐπέστρεψαν στὴν πατρίδα τους. Τὰ ἄρθρα τους στὸ τμῆμα τοῦ Ἁγίου Ὅρους αὐτοῦ τοῦ φυλλαδίου δείχνουν τὸ πόσο βάθαιναν καὶ δυνάμωσαν τὰ βιώματά τους ζῶντας σὲ αὐτὴ τὴ μοναδικὴ μοναστικὴ ἀκρόπολη.

Τώρα μᾶς περιμένει ἄλλη μιὰ δύσκολη ἀποστολή: νὰ μοιραστοῦμε μαζί σας τὸ μεγάλο πλοῦτο τοῦ ταξιδιοῦ καὶ τοῦ προσκυνήματος, καὶ τὶς ὀμορφιές, τὰ μαθήματα, τὶς χαρὲς καὶ τὶς δυσκολίες ποὺ ἦταν μερικὲς φορὲς ἀκόμη πιὸ διδακτικές. Ἐλπίζουμε ὅτι αὐτὸ τὸ φυλλάδιο θὰ ἀνάψει μιὰ φλόγα στὴν καρδιά σας, μιὰ φλόγα πόθου γιὰ τέτοιες ἐμπειρίες. Ἐλπίζουμε ὅτι θὰ θελήσετε νὰ πᾶτε σὲ προσκύνημα καὶ ὅτι ὁ Θεὸς θὰ σᾶς τὸ δωρίσει αὐτό.

Ἐν Χριστῷ

Ἐλίζαμπεθ Τζόουνς