Κύριο θέμα: Βράβευση μελῶν τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας - Δίκαιος Ἔπαινος

Τὸ ὄνομα Χριστιανός, γι' αὐτὸν ποὺ τὸ φέρει κατὰ τὸ δυνατὸν ἐπάξια, εἶναι ἀπὸ μόνο τοῦ τιμητικὸ καὶ σωτήριο, γιατί δηλώνει τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀκολουθεῖ τὰ ἐντάλματα τοῦ Χριστοῦ καὶ Τὸν μιμεῖται στὴν ζωή Του καὶ εἶναι δικό Του μέλος. Ὡστόσο, ὁρισμένοι Χριστιανοὶ κοπιάζουν περισσότερο καὶ ἀνιδιοτελῶς στὸν Ἀμπελῶνα Του καὶ θυσιάζονται σὲ μεγαλύτερο βαθμὸ ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς τους, γι' αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐπιφυλάσσει ἰδιαιτέρους ἐπαίνους, ὥστε νὰ στηρίζονται οἱ ἴδιοι καὶ νὰ παραδειγματίζονται οἱ ὑπόλοιποι καὶ νὰ προσφέρουν μὲ μεγαλύτερο ζῆλο τὰ χαρίσματά τους στὴν μητέρα Ἐκκλησία καὶ στοὺς ἀδελφούς τους.

Δύο μέλη, λοιπόν, τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας δέχθηκαν τὶς ἡμέρες αὐτὲς τὸν ἰδιαίτερο ἔπαινο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Πρόκειται γιὰ τὸν Πανοσ. Ἄρχιμ. π. Ἀρσένιο Κομπούγια, συνταξιοῦχο Ἱεροκήρυκα καὶ Πνευματικὸ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Γοργοεπηκόου καὶ τὴν κ. Οὐρανία Σπανοῦ, συνταξιοῦχο Ἐκπαιδευτικὸ καὶ γιὰ πολλὰ ἔτη ὑπεύθυνη τοῦ κατηχητικοῦ ἔργου θηλέων στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη.

Συγκεκριμένα:

Ἡ ἀνώτατη τιμητικὴ διάκριση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

ὁ χρυσὸς Σταυρὸς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στὸν Πανοσ. Ἄρχιμ. π. Ἀρσένιο Κομπούγια

Κατὰ τὴν ἱερατικὴ σύναξη πρὶν τὰ Χριστούγεννα, ὁ Σεβασμιώτατος ἀνακοίνωσε στοὺς ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατόπιν προτάσεως τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστοδούλου νὰ ἀπονείμη τὴν ἀνώτατη τιμητικὴ διάκριση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὸν Χρυσὸ Σταυρὸ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, στὸν Γέροντα π. Ἀρσένιο Κομπούγια. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέγνωσε τὴν ἐπιστολὴ τοῦ Μάκ. Ἀρχιεπισκόπου κ. Χριστοδούλου, Προέδρου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πρὸς π. Ἀρσένιο καὶ ἐξῆρε τὸ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα καὶ τὴν ἀθόρυβη προσφορά του στὴν Τοπική μας Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ στὴν καθόλου Ἐκκλησία, καθότι τυγχάνει Πνευματικὸς καὶ διδάσκαλος πολλῶν Χριστιανῶν καὶ ἀπὸ ἄλλες πόλεις .

Ἡ ἐπιστολὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἔχει ὡς ἑξῆς:

«Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Πρὸς τὸν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην

κ. Ἀρσένιον Κομπούγιαν

(διὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου)

Πανοσιολογιώτατε

Συνοδικὴ Ἀποφάσει, ληφθείση ἐν τῇ Συνεδρίᾳ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 2ας μηνὸς Νοεμβρίου ἀσμένως γνωρίζομεν τη ὑμετέρα Πανοσιολογιότητι, ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐπιδοῦσα εἰς τὴν μακρὰν θεοφιλῆ διακονίαν ὑμῶν ἐν τῇ καθ' ἡμᾶς Ἁγιωτάτη Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἀπεφάσισεν ὅπως ἀπονείμη ὑμῖν τὴν Τιμητικὴν Διάκρισιν τοῦ Χρυσοῦ Σταυροῦ τοῦ Παρασήμου τοῦ Ἀποστόλου Παύλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διὰ τὰς προσφερθείσας ὑφ' ὑμῶν ὑπηρεσίας ἐν τῷ Ἀμπελῶνι τοῦ Κυρίου.

Ἀνακοινοῦντες ὅθεν ὑμῖν, ὅτι τὰ Διάσημα καὶ τὸ Τιμητικὸν Δίπλωμα τοῦ ἀπονεμηθέντος ὑμῖν Παρασήμου θέλουν ἐπιδοθῇ κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ προσεχοῦς ἑορτασμοῦ τῆς Μνήμης τοῦ Ἁγίου Φωτίου καὶ ἐν τῇ Ἀκολουθίᾳ τοῦ Ἑσπερινοῦ, τελεσθησομένου τὴ Δευτέρα 5η μηνὸς Φεβρουαρίου ἐπιόντος ἔτους 2007 καὶ περὶ ὥραν 6ην ἀπογευματινήν, ἐν τῷ Ἱερῶ Καθεδρικῷ Ναῷ τῶν Ἀθηνῶν ...

Ἐπὶ δὲ τούτοις, συγχαίροντες καὶ αὔθις ὑμῖν ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ Τιμητικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Διακρίσει καὶ ἐπικαλούμενοι ἐφ' ὑμᾶς τηλαυγῆ τὸν φωτισμὸν τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν, διατελοῦμεν μετὰ διαπύρων εὐχῶν.

Ὁ Ἀθηνῶν Χριστόδουλος, Πρόεδρος».

Οἱ ἱερεῖς ἄκουσαν μὲ ἱκανοποίηση καὶ χαρὰ τὴν εἴδηση καὶ ἐπευφήμησαν καὶ ἐπιβεβαίωσαν τὸ δίκαιο τοῦ ἐπαίνου. Ὁ Σεβασμιώτατος τόνισε ὅτι τὸ γεγονὼς αὐτὸ εἶναι τιμητικὸ καὶ χαρμόσυνο, ὄχι μόνον γιὰ τὸν τιμώμενο Γέροντα, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλη τὴν Ἐκκλησία της Ναυπάκτου

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη διεβίβασε τὴν ἀπάντηση τοῦ π. Ἀρσενίου, τὸ βιογραφικό του καὶ ἕνα ἀκόμη κείμενο ποὺ εἶχε συγγράψει παλαιότερα ὁ Μητροπολίτης γιὰ τὸν π. Ἀρσένιο, γράφοντας καὶ τὰ ἑξῆς:

«...Δραττόμεθα τῆς εὐκαιρίας ὅπως ὑποσημειώσωμεν, εἰς συμπλήρωσιν τοῦ ἐπισυναπτομένου Συντόμου Βιογραφικοῦ Σημειώματος, ὅτι ὁ π. Ἀρσένιος, ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν παραδόσεων, ἠσχολήθη ἰδιαιτέρως μετὰ τῆς Ὀρθοδόξου ἐσχατολογίας καὶ ἐκκλησιολογίας, δημοσιεύσας σχετικὰ ἄρθρα εἰς Ἐφημερίδας καὶ Περιοδικὰ καὶ συγγράψας σχετικὰ πονήματα, καὶ ὅπως ὑπογραμμίσωμεν ὅτι ἵσταται εἰς τὸ πλευρὸν τῶν κατὰ καιροὺς Μητροπολιτῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου, ὑπηρετῶν ἀθορύβως, ταπεινῶς, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ καρποφόρως τὴν Τοπικὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ. Ἔχει δὲ τὴν εὐαρέστησιν, τὸν ἔπαινον καὶ τὴν εὐχὴν τῶν Ἐπισκόπων του ὡς καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὸν σεβασμὸν τοῦ λαοῦ».

Ἡ ἀπονομὴ τοῦ μεταλλίου θὰ γίνη κατα τὸν Πανυγηρικὸ Ἑσπερινὸ τῆς Ἑορτῆς τοῦ Μεγάλου Φωτίου στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἀθηνῶν ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Περισσότερα γιὰ τὴν ἀπονομὴ θὰ γράψουμε στὸ ἑπόμενο τεῦχος.

Ἕνα εὐχαριστῶ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στὴν κ. Οὐρανία Σπανοῦ

Κατὰ τὴν Χριστουγεννιάτικη Γιορτὴ τῶν Κατηχητικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας τιμήθηκε ἡ κ. Οὐρανία Σπανοῦ γιὰ τὴν πολυετῆ καὶ ἀνιδιοτελῆ προσφορά της στὴν κατήχηση τῶν κορασίδων καὶ νεανίδων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ἔτσι, στὸ τέλος τῆς ἑορτῆς, ἡ Ἐκπαιδευτικὸς καὶ μαθήτρια τῆς κ. Οὐρανίας, κ. Βασιλικὴ Λαουρδέκη, ἀπήγγειλε τὸ ποίημα ποὺ εἶχε γράψει εἰδικὰ γιὰ τὴν περίσταση ἡ Ἐκπαιδευτικὸς κ. Βασιλικὴ Πάνου-Χριστιά:

«Ἀτέρμονη προσφορά, Σὲ εἶδα ν’ ἀνεβαίνης, γρήγορα.

Ἐκεῖ γύρω στὰ εἴκοσί σου... Φωτεινὴ ματιά, σταθερὸ βῆμα,

πηγαῖο χαμόγελο, καὶ στόχοι ὑψηλοί.

Ψυχὴ γεμάτη ὄνειρα, γεμάτη φῶς.

Τότε...

Κρατοῦσες τὸ βαλιτσάκι μέ τα, βιβλία καὶ τὰ πράγματά σου

κι ἕνα μπουκέτο ὄνειρα, κρυμμένα στὴν ψυχή σου!

Τὸ σχολεῖο σὲ περίμενε. Τὰ παιδιὰ μελίσσι.

Ἐποχὴ φτώχιας καὶ δυσκολίας. Ποιός ἤξερε ἀπὸ ἠλεκτρικὸ φῶς;

Τί εἶναι τὸ καλοριφέρ; Τζάκι καὶ ξυλόσομπα τα

ὅπλα γιὰ τὸ χειμῶνα. Σὲ εἶδα στὸ πρόχειρο νοικοκυριό σου...

Ἕνα δωματιάκι...

Τὸ τραπεζάκι σοῦ μ’ ἕνα μόνιμο ἀνθοδοχεῖο.

Δίπλα, ἡ Ἁγία Γραφή. Στὸν τοῖχο ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας.

Ἐκεῖ ὕψωνες τὰ μάτια νὰ ζητήσης, δύναμη.

Δύναμη ν’ ἀγαπᾶς τὰ παιδιά, τὸ σχολεῖο, τοὺς χωριανούς, τοὺς πονεμένους.

Πόσο θάθελα νά 'μουν μαθήτριά σας, τότε!

Πόσο εὐτυχισμένοι καὶ τυχεροὶ ἦταν οἱ μαθητές σας!

Στὴν Ναύπακτο περίμεναν ἄλλα παιδιά...

Περίμενε τὸ Κατηχητικό. Δύσκολοι καιροί.

Ἀκούραστη πάντα....

Ἀστείρευτο χαμόγελο! Πόσες κοπέλες τῆς ἐποχῆς

σᾶς εἴχαμε πρότυπο κι ἐπιλέξαμε τὸ δασκαλίκι στὴ ζωή μας..

Ἀναρωτιέμαι, ἀλήθεια. Θυμώνατε ποτέ; Βάζατε τὶς φωνές;

Γιατί, δὲ μπορεῖ νὰ μὴ σᾶς πίεζαν καὶ νὰ μὴ σᾶς στενοχωροῦσαν.

Κι ἐκείνη ἡ μελωδία τῆς φωνῆς σας, ὅταν τραγουδούσατε κι ὅταν ψέλνατε!

Ζεῖ στὴ θύμηση τῶν μαθητῶν σας. Τί νὰ ποῦν οἱ ὁμάδες καὶ τὰ ὀμαδόπουλα,

οἱ κατασκηνώσεις τῆς ἀγάπης μὲ τὴν ἄψογη λειτουργικότητα.

Καλά, μὲ τὴν ψυχή σας λειτουργοῦσαν ὅλα;

Δὲν ὑπάρχει Ναυπάκτιος ἡ Ναυπάκτια,

ποὺ νὰ πέρασε ἀπ’ τὰ χέρια σας καὶ νὰ μὴν ἔχη μνῆμες νωπές.

Κι ἀναρωτιόμαστε. Πότε καὶ πὼς τὰ προλαβαίνατε ὅλα;

Τὰ βραδάκια τῆς κατασκήνωσης -γλυκὲς θύμησες-

γεμᾶτα εὐλάβεια στὸ ἐκκλησάκι. Οἱ πλάκες στοὺς θαλάμους,

οἱ δουλειὲς καὶ ἡ πίκρα τοῦ τέλους, ποὺ γινόταν ἡ ἀποχαιρετιστήρια γιορτή...

Καὶ τὸ Οἰκοτροφεῖο; Κυψέλη!

Πλεόναζε ἡ ἀγάπη, ἡ συνεργασία, ἡ ἐργατικότητα.

Μιὰ ὡραία οἰκογένεια, στηριγμένη στὴ δύναμη τῆς προσφορᾶς σας.

Ἂς ἦταν νάμασταν, πάλι, παιδιά, ὀμαδόπουλα!

Πόσα μάθαμε, πόσα μᾶς πρόσφερε ἡ ἀγάπη σας!

Δὲ μετριοῦνται.

Ἔχουν ἀφήσει ἀνεξίτηλη τὴ μορφή σας στὴ μνήμη μας.

Σᾶς χρωστᾶμε ὅ,τι θετικό, ὅ,τι εὐγενικό, ὅ,τι ἁπλό, ὅ,τι μεγάλο.

Δηλαδή, σᾶς χρωστᾶμε τὰ θεμέλιά μας.

Κι ἡ κοπελίτσα των εἴκοσι χρονῶν μὲ τὸ πλατὺ χαμόγελο καί

τὴ λαμπερὴ ματιὰ ἔφτασε κι ἔγινε μιά

γελαστὴ καὶ χαρούμενη γκριζομάλλα κυρία,

ποὺ διατηρεῖ ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς νιότης

καὶ συνεχίζει τὴν προσφορά της.

Δὲν σᾶς ἀποκάλυψα τόνομά της.

Εἶναι ὄνομα ποὺ ἀγκαλιάζει ὅλες τὶς ἀρετές,

ποὺ ταιριάζει, ἀπόλυτα, στὴν προσωπικότητά της.

Οὐρανία! Οὐρανία Σπανοῦ!

Ἡ ἀγέραστη κυρία Οὐρανία μας!»

Ἔπειτα ἡ κ. Φωτεινὴ Παπαθανασίου ἀνέγνωσε περιληπτικὰ βιογραφικὰ στοιχεῖα της, ὡς ἑξῆς:

«Ἡ κ. Οὐρανία Σπανοῦ γεννήθηκε στὴν Ναύπακτο ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, τὸν Ἀντώνιο καὶ τὴν Αἰκατερίνη. Ἀπεφοίτησε ἀπὸ τὸ Γυμνάσιο Ναυπάκτου καὶ εἰσήχθη, μὲ ἐξετάσεις, στὴν Ἀρσάκειο Παιδαγωγικὴ Ἀκαδημία Πατρῶν, ἀπ' ὅπου ἀπεφοίτησε τὸ 1952. Διορίσθηκε πολὺ ἐνωρὶς ὡς δασκάλα καὶ ὑπηρέτησε τὴν Ἐκπαίδευση τῆς Πατρίδας μας 35 χρόνια μὲ ζῆλο, ἐνθουσιασμό, διάκριση, σεβασμὸ καὶ ἀγάπη γιὰ τὰ παιδιά, τὰ πρῶτα χρόνια μέσα σὲ δύσκολες συνθῆκες, σὲ ὀρεινὰ χωριά, καὶ ἀργότερα στὸ Ἀντίρριο καὶ τὸ 1ο Δημοτικὸ Σχολεῖο Ναυπάκτου.

Παράλληλα προσέφερε τὸν ἑαυτό της στὴν Κατήχηση τῶν παιδιῶν καὶ τῶν κοριτσιῶν καὶ νεανίδων μετὰ ἀπὸ πρόσκληση καὶ εὐλογία τῶν ἑκάστοτε Μητροπολιτῶν Ναυπάκτου. Ἐργάσθηκε ὡς Διευθύντρια τοῦ Μαθητικοῦ Οἰκοτροφείου Θηλέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου περισσότερο ἀπὸ 25 χρόνια. Στὸ Οἰκοτροφεῖο φιλοξενοῦνταν μαθήτριες Γυμνασίου, ποὺ προέρχονταν ἀπὸ τὰ ὀρεινὰ χωριά της Ναυπακτίας καὶ τοῦ Ἁγίου Βλασίου. Αὐτὰ τὰ κορίτσια τὰ ἀγκάλιασε μὲ στοργὴ Μάνας καὶ μπόρεσε νὰ τὰ συνδέση κυρίως μὲ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ τὰ ἐμπνεύση ἐνδιαφέρον γιὰ τὰ γράμματα καὶ τὶς ἀνώτερες σπουδές.

Ἀπὸ τὸ 1955 καὶ γιὰ 40 περίπου χρόνια ἐργάσθηκε ὡς ὑπεύθυνη στὶς Μαθητικὲς Κατασκηνώσεις Θηλέων τῆς Μητροπόλεώς μας ποὺ λειτούργησαν μὲ πολλὲς δυσκολίες καὶ πρωτόγονα μέσα. Τὰ πρῶτα χρόνια στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βομβοκούς, μιὰ χρονιὰ στὸν Πλάτανο Ναυπακτίας, ἀργότερα στὴν Γαυρολίμνη, στὴν παραλία Σεργούλας καὶ τέλος στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου.

Στὴν Κατασκήνωση ὡς Ἀρχηγὸς μαζὶ μὲ τοὺς συνεργάτες της ἑτοίμασαν τὰ κορίτσια μὲ πρόγραμμα καὶ ἐκκλησιαστικὴ ζωή, γιὰ νὰ ζήσουν στὴν κοινωνία μὲ ἀξιοπρέπεια καὶ χριστιανικὸ ἦθος. Καὶ τώρα, μετὰ ἀπὸ μακροχρόνια διακονία, ὡς πνευματικὸς ἄνθρωπος μὲ τὴν παρουσία της καὶ τὸν πνευματικό της λόγο στηρίζει, ἐνισχύει καὶ προσεύχεται».

Στὴν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιὰ τὴν κ. Οὐρανία καὶ τὴν προσφορά της, τόνισε τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἴδια δὲν γνώριζε τίποτε μέχρι τὴν τελευταία στιγμή, καὶ τῆς ἐπέδωσε μιὰ ἁγιογραφημένη εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας μαζὶ μὲ τὸν Ἔπαινο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος ἔγραφε τὰ ἑξῆς:

«Ἱερὰ Μητρόπολη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου»

ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ

Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, ἀναγνωρίζοντας τὴν πολύχρονη, κοπιώδη, ἀνιδιοτελῆ, πολύπλευρη καὶ καρποφόρο προσφορά

τῆς κ. Οὐρανίας Σπανοῦ

στὸ Κατηχητικὸ ἔργο τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ναυπάκτου καὶ ἐν γένει στὴν ποιμαντικὴ τῆς Νεότητος, μέσα στὰ πλαίσια τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως καὶ παραδόσεως, ἐκφράζει τὶς ὁλόθερμες εὐχαριστίες του καὶ τῆς ἀπονέμει τὸν Δίκαιο Ἔπαινο τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας.

Ναύπακτος, 26 Δεκεμβρίου 2006

Ὁ Μητροπολίτης

Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ»

Ἡ κ. Οὐρανία συγκινημένη εὐχαρίστησε τὸν Σεβασμιώτατο, διαβεβαίωσε ὅτι πάντοτε εἶχε ὡς ἀρχή, ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Πνευματικό της π. Χαράλαμπο Δέδε, τὴν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀπέδωσε τὸν ἔπαινο σ' ὅλες ἐκεῖνες τὶς συναδέλφισσες καὶ συνεργάτιδές της ποὺ δούλεψαν καὶ δουλεύουν ἀφανῶς καὶ ἀνιδιοτελῶς στὸ ἔργο τῆς Κατήχησης.

Βεβαίως, τὰ τελικὰ βραβεῖα, τοὺς αἰωνίους ἐπαίνους καὶ στεφάνους θὰ λάβη ὁ καθένας ἀπὸ τὸν Δικαιοκρίτη Θεό, ἀλλὰ ὡς ἄνθρωποι ὀφείλουμε νὰ τιμοῦμε αὐτοὺς ποὺ ἀνιδιοτελῶς προσφέρουν, προσφέρονται καὶ θυσιάζονται γιὰ τοὺς ἄλλους, ἰδιαιτέρως στὴν ἐποχή μας, ποὺ χαρακτηρίζεται ὡς ἀτομοκεντρικὴ καὶ φίλαυτη, ὥστε νὰ στηρίζονται οἱ ἴδιοι καὶ νὰ παραδειγματίζονται οἱ ὑπόλοιποι.

Νὰ εὐχηθοῦμε νὰ βροῦν μιμητὲς καὶ διαδόχους στὸ ἔργο τους.

Α.Κ.