Skip to main content

Τιμητικὴ διάκριση στὸν Μητροπολίτη μας κ. Ἱερόθεο ἀπὸ τὸν Σύλλογο Δασκάλων καὶ Νηπιαγωγῶν

Τό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ Συλλόγου Δασκάλων καί Νηπιαγωγῶν Ναυπακτίας μέ ὁμόφωνη ἀπόφασή του τίμησε ἀνήμερά της ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, τόν Μητροπολίτη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἰερόθεο καί τόν ἐπίτιμο Γενικό Δ/ντή Παιδαγωγικῶν Ἀκαδημιῶν κ. Εὐθύμιο Στυλιαρά, ἀπονέμοντάς τους τιμητική πλακέτα. Ὁ Σύλλογος, κάθε χρόνο τήν ἡμέρα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, τιμᾶ πρόσωπα τῆς ἐπαρχίας πού προάγουν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο τήν παιδεία τοῦ λαοῦ.

Ὁ Πρόεδρος τοῦ ζωντανοῦ καί δραστήριου αὐτοῦ Συλλόγου κ. Θωμάς Παναγιωτόπουλος παρουσιάζοντας τούς βραβευθέντες εἶπε τά ἑξῆς: “Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μᾶς κ. Ἰερόθεος, γιαννιώτικης καταγωγῆς, ἀλλά Ναυπακτίτης πλέον ἀπό τῆς ἐνθρονίσεώς του, εἶναι μιά πνευματική καί θρησκευτική προσωπικότητα, ἀληθινό στολίδι τῆς Ἐκκλησίας, πού ἐντυπωσιάζει τόν συνομιλητή του καί τό ποίμνιό του μέ τήν πλούσια ἐπιχειρηματολογία, ἀπόρροια τοῦ μεγάλου γνωστικοῦ πεδίου, καί τόν δεινό χειρισμό τῆς γλώσσας. Σιμώνοντας τόν, ἀντιλαμβάνεσαι πῶς προσεγγίζεις μιά ὁλοκληρωμένη προσωπικότητα, πού δέν αἰσθάνεται καί ἐκφράζεται μόνο, μά καί στοχάζεται ὡς ἀληθινός πνευματικός ἄνθρωπος, παιδαγωγός καί φρουρός τῆς κοινωνίας ὅπου βιώνει, πού δέν ἐξαντλεῖ τό χρέος του στίς πνευματικές του δραστηριότητες..., ἀλλά λαμβάνει μέρος στά κοινωνικά δρώμενα μέ θέσεις καί ἀπόψεις... Ὁ σύλλογός μας τιμώντας τόν τιμᾶ τόν ἀεικίνητο ποιμενάρχη, πού νυχθημερόν ἀγωνιᾶ καί ἀγωνίζεται γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.”

“Ο κ. Εὐθύμιος Στυλιαρᾶς γεννημένος στήν Ναυπακτία ... λάτρεψε τό παιδί καί ἀφοσιώθηκε μέ πάθος σέ κεῖνον τόν ἀέναο ἀγώνα πού θά κάνει τήν ζωή τοῦ εὐτυχισμένη. Μιά ζωή τέτοια, ὥστε νά μποροῦμε νά λέμε καί νά ἐλπίζουμε ὅτι θά ὑπάρξη αὔριο γιά τήν κοινωνία μας. Ἀκόμη καί σήμερα, ὅταν τόν συναντᾶς, δέν κρύβει τήν ἀγωνία του γιά τό σχολεῖο... Ὡς δάσκαλοι καί ὡς μαθητές τόν εὐχαριστοῦμε γιά τήν προσφορά του...”

Ὁ Σεβασμιώτατος μετά τήν ἀπονομή τῆς τιμητικῆς πλακέτας εὐχαρίστησε τούς Δασκάλους καί Νηπιαγωγούς γιά τήν τιμή πού τοῦ ἐπεφύλαξαν. Στή συνέχεια δημοσιεύουμε τόν εὐχαριστήριο λόγο του.

“Αισθάνομαι ἰδιαίτερη τιμή πού τιμῶμαι ἀπό τόν Σύλλογο Δασκάλων καί Νηπιαγωγῶν τῆς περιφερείας αὐτῆς μέ τήν διάκριση αὐτή καί τήν τιμητική αὐτή πλακέτα.

Ἔχω τήν ἐντύπωση ὅτι ἡ τιμή αὐτή ἀναβαίνει στό πρωτότυπο, δηλαδή στόν Χριστό, πού εἶναι τό ἀρχέτυπό της δημιουργίας μας, ἀλλά καί γενικά στήν Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας εἶμαι ταπεινό μέλος καί Ἐπίσκοπος. Γιατί ἄν ἔχω κάποια τιμή καί κάποιο χάρισμα αὐτό τό ὀφείλω στόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία. Δικές μου εἶναι μόνο οἱ ἀτέλειες.

Ἐπίσης, ἔχω τήν ἐντύπωση ὅτι ἡ τιμή μου προσγίνεται ἀπό τούς σεβαστούς δασκάλους μου, πρός τούς ὁποίους τρέφω ἰδιαίτερο σεβασμό καί ἀπέραντη ἀγάπη. Στό πρόσωπό σας βλέπω τόσο τούς δασκάλους μου, πού κοπίασαν πολύ γιά μένα, ὅσο καί τούς μεγάλους δασκάλους τοῦ Γένους, πού ἔκαναν τά πάντα γιά νά διατηρηθῆ ἡ παράδοση αὐτή στόν τόπο μας. Θυμᾶμαι τόν πόνο τῆς γιαγιᾶς μου γιά τίς δύο δασκάλες θυγατέρες της, Παρασκευή καί Ταρσίτσα, οἱ ὁποῖες σέ μικρή ἡλικία, περίπου 18 ἐτῶν, ἀνέβηκαν μέ τά ἄλογα στά ὀρεινά χωριά τῆς Ἠπείρου γιά νά διδάξουν γράμματα στά Ἑλληνόπουλα, καί τελικά πέθαναν ἀπό τίς κακουχίες.

Θά ἤθελα μέ τήν εὐκαιρία νά ὑπογραμμίσω δύο σημεῖα γιά τό μεγάλο ἔργο πού ἐπιτελεῖτε.

1. Ἡ προσφορά τῶν δασκάλων στόν κάθε ἄνθρωπο καί τό Γένος μᾶς εἶναι πολύ μεγάλη. Ἡ παιδική ψυχή, χωρίς νά εἶναι TABULA RASA, εἶναι εὔπλαστη καί ὅ,τι λάβει ἀπό τήν παιδική της ἡλικία τήν καθορίζει σέ ὅλη τήν ζωή. Εἶναι γνωστή ἡ ἀρχή ὅτι τά παιδικά βιώματα παίζουν σπουδαῖο ρόλο σέ ὅλη τήν μετέπειτα ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου. Ἄρα ἐσεῖς εἶσθε οἱ σμιλευτές της παιδικῆς ψυχῆς καί τῆς κοινωνίας.

Ἔπειτα, ἡ προσφορά τῶν δασκάλων ἀποδεικνύεται ἀπό διάφορες γλωσσολογικές ἔρευνες πού ἔγιναν πάνω στό φαινόμενο τῆς ἀνάγνωσης. Ὅλοι περάσαμε τήν διαδικασία τῆς ἀνάγνωσης τῶν παλαιῶν ἀναγνωστικῶν καί γενικά της ἀνάγνωσης βιβλίων, εἴτε μέ τήν παλαιά μέθοδο, εἴτε μέ τήν μέθοδο DECROLY. Ἀπό ἔρευνες πού ἔγιναν διαπιστώθηκε ὅτι ἡ ἀνάγνωση ἀναπτύσσει τήν λεκτική σκέψη καί κατ’ ἐπέκταση τήν κριτική σκέψη. Δηλαδή, μέ τήν ἀνάγνωση μαθαίνει κανείς νά μεταμορφώνη τά σχήματα σέ ἤχους καί τίς ὁμάδες συμβόλων σέ συνδυασμούς ἤχων πού ἀποτελοῦν τίς λέξεις. Ἔτσι κατασκευάζει εἰκόνες ἀνάλογα μέ τίς προσωπικές ἔννοιες καί ἐμπειρίες του. Ἔτσι ἀναπτύσσεται ἡ λεκτική σκέψη.

Νά γιατί ὁ δάσκαλος μέ τήν ὅλη προσφορά τοῦ εἶναι ἀναμορφωτής τῆς κοινωνίας καί ἐπιτελεῖ μεγάλη ἀποστολή.

2. Τό ἔργο τῶν Ἑλλήνων Διδασκάλων εἶναι κατ’ ἐξοχήν ἀνθρωπολογικό. Δέν ἀσχολοῦνται μέ μηχανές καί ἐξαρτήματα, ἀλλά μέ ἀνθρώπους πού θά διευθύνουν τίς μηχανές. Αὐτή εἶναι ἡ προσφορά τῶν δασκάλων στήν ἐποχή τῆς πληροφορικῆς.

Σέ αὐτό τό σημεῖο βοηθεῖται ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παιδεία καί παράδοση, ὅπως τήν ἔζησαν καί τήν ἐξέφρασαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες. Αὐτό μποροῦμε νά τό δοῦμε ἀπό τήν πλευρά τῆς ἀνωτερότητας τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, ἐν σχέσει μέ ἄλλες παραδόσεις.

Ἡ δυτική παράδοση δίνει προτεραιότητα στήν ἰδεολογία, τό σύστημα, τήν ὀργάνωση, γιατί πιστεύει ὅτι ὅταν βρεθῆ τό κατάλληλο σύστημα, ὅταν ἐφαρμοστῆ ἡ κατάλληλη ἰδεολογία, τότε θά λυθοῦν τά κοινωνικά ζητήματα καί, βεβαίως, ὁ ἄνθρωπος θά γίνη πιό ἠθικός.

Ἡ ἀνατολική παράδοση, ὅπως ἐκφράζεται στήν Ἄπω Ἀνατολή, δίνει σημασία καί προτεραιότητα στόν κολλεκτιβισμό, πού ἀφανίζει τόν ἄνθρωπο, ἀκριβῶς γιατί τόν καθιστά ἕνα ἐξάρτημα τῆς κοινωνικῆς μηχανῆς.

Στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση δέν δίνουμε προτεραιότητα στήν ἰδεολογία, πού συνδέεται μέ ἄτομα, οὔτε στόν κολλεκτιβισμό καί τήν μαζοποίηση, ἀλλά στό πρόσωπο, τόν ἄνθρωπο, πού εἶναι τό κέντρο τῆς κτίσεως, μέσα στόν μεγαλοκόσμο. Μέσα ἀπό τόν ἄνθρωπο θά λυθοῦν ὅλα τα ἄλλα προβλήματα.

Τό ὅτι αὐτή ἡ παράδοση εἶναι ὑγιής φαίνεται ἀπό τό ὅτι ἄν προσέξη κανείς ἐπισταμένως, θά διαπιστώση ὅτι ὅλα τα προβλήματα πού μαστίζουν τήν κοινωνία μας στό βάθος τούς διατηροῦν ἄλυτό το ἀνθρωπολογικό πρόβλημα. Ἡ κοινωνία ὑποφέρει ἀκριβῶς γιατί ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἄρρωστος. Ἔτσι, ὁ ἄρρωστος ἄνθρωπος ἀλλοιώνει τούς κοινωνικούς θεσμούς καί οἱ κοινωνικοί θεσμοί ἀρρωσταίνουν πιό πολύ το πρόσωπο. Τά οἰκολογικά προβλήματα ξεκινοῦν ἀπό τόν ἄνθρωπο πού δέν ἔχει λύσει τά λεγόμενα ὑπαρξιακά προβλήματα. Ἡ ὑπερκατανάλωση δημιουργεῖ τήν ἀνάγκη τῆς ὑπερπαραγωγῆς καί, βέβαια, ἡ ὑπερπαραγωγή ἔχει συνέπεια τόν βιασμό τῆς φύσης, καί φυσικά ἡ βιασθεῖσα φύση ἐκδικεῖται τόν βιαστή ἄνθρωπο.

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐπιμένουν στό ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἀπό αὐτόν ἔρχεται ἡ φθορά σέ ὅλη τήν κτίση καί δί’ αὐτοῦ ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀνακαίνισή της.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀποκαλεῖ τόν ἄνθρωπο “τιμιώτατον Θεοῦ κτῆμα καί οἰκειότατον”. Τόν χαρακτηρίζει “ἐπόπτην τῆς ὁρατῆς κτίσεως” καί “βασιλέα τῶν ἐπί τῆς γης”. Ο Μ. Βασίλειος ἀναφωνεῖ: “Μέγα ἄνθρωπος... τό τίμιον ἐν τῇ φυσική κατασκευή ἔχων”. Δίδοντας τόν ὁρισμό περί τοῦ ἀνθρώπου λέγει ὅτι εἶναι “κεκελευσμένος θεός”. Ὁ ἱερός Ψαλμωδός λέγει: “Τί ἔστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκη αὐτοῦ;” καί ἀπαντᾶ: “ἠλάττωσας αὐτόν βραχύ τί παρ’ ἀγγέλους, δόξη καί τιμή ἐστεφάνωσας αὐτόν”.

Καί ἐδῶ μποροῦμε νά διαπιστώσουμε τήν μεγάλη τραγωδία τῆς ἐποχῆς μας, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος, τό τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, συντρίβεται κάτω ἀπό τίς ἰδεολογίες καί μαζοποιεῖται ἀπό συστήματα καί ὀργανώσεις.

Στίς κοινωνικές συνθῆκες θεωρεῖται μονάδα παραγωγῆς καί κατανάλωσης.

Στίς διαπροσωπικές σχέσεις ἀντιμετωπίζεται ὡς ἀντικείμενο ἡδονῆς καί ἐκμετάλλευσης.

Στά κοινωνικό-οἰκονομικά συστήματα θεωρεῖται ὡς ἕνα ἔμψυχο ἐργαλεῖο στά χέρια τοῦ κάθε ἄδικου ἐργοδότη.

Στήν τηλεοπτική ἀγορά θεωρεῖται ὡς ποσοστό τηλεθέασης, ὡς καταναλωτικό ὅν.

Στήν ψυχαγωγία ὡς εἰσιτήριο.

Στίς διεθνεῖς σχέσεις θεωρεῖται ὡς ἕνα ἄτομο, πού χρησιμοποιεῖται εἴτε γιά νά ἐπιτευχθοῦν μερικές παγκόσμιες ἰσορροπίες τρόμου καί διάφορες ἀνακατατάξεις, εἴτε γιά νά εὐημεροῦν τά ἐργοστάσια πολεμικῶν ὅπλων.

Γενικά, ὁ ἄνθρωπος βαζανίζεται καί ἐξανδραποδίζεται. Γι’ αὐτό τό ἔργο πού ἐπιτελεῖται εἶναι θαυμαστό. Βοηθεῖται στήν διάπλαση ἀνθρώπων μέ λεκτική καί κριτική σκέψη, μέ ἐλευθερία καί συνείδηση. Μέ αὐτόν τόν τρόπο εἶσθε σμιλευτές της κοινωνίας. Μακάρι ἡ πολιτεία νά ἐκτιμᾶ τό ἔργο σας.

Μέ αὐτές τίς σκέψεις σᾶς εὐχαριστῶ πολύ γιά τήν τιμή πού μου κάνατε καί πρέπει νά σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι καί ἐγώ σᾶς τιμῶ πολύ.”

Στήν ἐκδήλωση, πού ἔγινε σέ αἴθουσα τοῦ ξενοδοχείου “Ξενία”, παραβρέθησαν οἱ Δήμαρχοι Ναυπάκτου, Ἀντιρρίου καί Ἀποδοτίας, ὁ Σχολικός Σύμβουλος τῆς Περιφερείας, ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ἐ’ Γραφείου Ἅ’/θμιας Ἐκπαίδευσης καί πολλοί Ἱερεῖς καί Δάσκαλοι.

Ν.Γ.

  • Προβολές: 2937