Εἰδήσεις - Κυριακή τῶν Ἀποδήμων - Θερινή φοιτητική ἡμερίδα

Κυριακὴ τῶν Ἀποδήμων

Ἡ Κυριακὴ 22 Ἰουλίου ἦταν φέτος ἀφιερωμένη ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη στοὺς ἀποδήμους Ναυπακτίους. Στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου πραγματοποιήθηκε ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία μὲ ἀρτοκλασία ὑπὲρ ὑγείας τῶν Ἀποδήμων καὶ μνημόσυνο γιὰ τοὺς κοιμηθέντας στὴν ἀλλοδαπή. Ὁ Σεβασμιώτατος στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας μίλησε γιὰ τοὺς Ἀποδήμους, ἔναντι τῶν ὁποίων ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη πράττει τὸ καθῆκον της. Μίλησε γιὰ τοὺς Ἕλληνες ποὺ πῆγαν πτωχοὶ στὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἐκεῖ μὲ κόπο πολύ, μὲ ἐξυπνάδα, μὲ τὶς ἱκανότητές τους καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἀπέκτησαν περιουσίες καὶ ἔπειτα βοήθησαν πολὺ τὴν πατρίδα ποὺ πάντα ἀγαποῦσαν. Καὶ ἐμεῖς, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, ἐδῶ στὴν πατρίδα ζητοῦμε νὰ συνεχίσουν τὴν παράδοση τῶν εὐεργετῶν. Τόνισε ἐπίσης ὅτι ἀπαραίτητη προϋπόθεση εἶναι νὰ ὑπάρχη ἀγάπη μεταξὺ ὅσων παρέμειναν ἐδῶ στὴν πατρίδα καὶ τῶν ἀποδήμων. Στὴν πρόσκληση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀνταποκρίθηκαν καὶ ἐκκλησιάσθηκαν στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ πολιτικὲς ἀρχές, ἐκπρόσωποι Ἑλληνοαμερικανικῶν Συλλόγων, ὁ Ἱερέας π. Κωνσταντῖνος Τσίγκας, καὶ ἀπόδημοι ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδος.

Μίλησαν ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Νομάρχη, ὁ Δήμαρχος Ναυπάκτου, ὁ ὁποῖος μίλησε γιὰ τὴν ἐπικοινωνία ποὺ ἔχει μὲ ὅλους τοὺς συλλόγους ἀποδήμων, ὁ Δήμαρχος Πυλλήνης, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθηκε στὴν ἐμπειρία τοῦ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ καὶ τὴν ζωὴ τῶν ἀποδήμων σὲ πολυπολιτισμικὰ περιβάλλοντα, ὁ Δήμαρχος Ἀντιρρίου, ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἑλληνοαμερικανικοῦ Συνδέσμου κ. Χρῆστος Βλαχόπουλος, ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἑλληνοαυστραλιακοῦ Συνδέσμου, ὁ ὁποῖος σημείωσε ὅτι τὸ μεγαλύτερο πρόβλημα εἶναι ὅτι λόγῳ τῆς διαφορᾶς ἐποχῶν μὲ τὸ νότιο ἡμισφαίριο δὲν μποροῦν τὰ παιδιά τους νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴν πατρίδα, ὁ κ. Παπαϊωάννου βετερᾶνο τῶν πατριδοτοπικῶν κινημάτων στὸ ἐξωτερικό, ὁ ὁποῖος εὐχαρίστησε τὸν Σεβασμιώτατο, μεταξὺ τῶν ἄλλων, καὶ γιὰ τὸ ὅτι ἔχει κάνει γνωστή την Ναύπακτο καὶ τὸν Ἅγιο Βλάσιο σὲ ὅλο τὸν κόσμο, ἀφοῦ καὶ στὴν Βενεζουέλα ποὺ πῆγε βρῆκε βιβλία του μεταφρασμένα στὰ ἱσπανικά. Ὅλοι οἱ ὁμιλητὲς εὐχαρίστησαν τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη καὶ τὸν Σεβασμιώτατο προσωπικὰ γιὰ τὸ ἐνδιαφέρον του καὶ γιὰ τὴν διοργάνωση τῆς Κυριακῆς τῶν Ἀποδήμων.

Θ.Κ.

Ὁσία Ὀλυμπιάδα

Πραγματοποιήθηκε καὶ φέτος ἀπὸ τὶς 11 ἕως τὶς 23 Ἰουλίου στὶς κατασκηνώσεις τῆς Μητροπόλεώς μας στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου ἡ κατασκηνωτικὴ περίοδος γιὰ κορίτσια Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καὶ Λυκείου. Ὑπεύθυνος ἱερέας ἦταν ὁ πατὴρ Γεώργιος Παπαβαρνάβας, ἀρχηγὸς ἡ φιλόλογος Εὐαγγελία Βαμβίνη καὶ ὑπαρχηγὸς ἡ ἠθοποιὸς Ἔλενα Κοτρώνη. Στὴν καλὴ λειτουργία τῆς κατασκήνωσης συνέβαλαν, φυσικά, πολλὰ ἀκόμη ἱκανὰ στελέχη. Ἡ κατασκήνωση πῆρε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὴν ἁγία Ὀλυμπιάδα τὴ διακόνισσα, τὴ μαθήτρια τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου. Ἡ ζωὴ τῆς Ἁγίας καὶ οἱ ἀρετές της, ὡς πρότυπο ζωῆς μὲ ἀξία διαχρονική, ἦταν καὶ ὁ βασικὸς γύρω ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὀργανώθηκαν τὰ θέματα, ποὺ ἀναπτύχθηκαν στὶς πρωινὲς συγκεντρώσεις των κατασκηνωτριών.

Τὰ ἀπογεύματα στὴν κατασκήνωση γέμισαν μὲ παιχνίδια ὁμαδικά, στὰ γήπεδα ἡ ἐπιτραπέζια, καθὼς καὶ μὲ ἄλλες δημιουργικὲς δραστηριότητες. Οἱ κατασκηνώτριες ἔμαθαν νὰ κολλοῦν χάρτινες εἰκόνες σὲ ξύλο, ζωγράφισαν μὲ τὴ βοήθεια ἐπαγγελματία ζωγράφου καὶ ἔφτιαξαν κολὰζ μὲ θέμα τὸ περιβάλλον, ἐνῷ παρατηρητικότητα, ἡ ὁμαδικότητα καὶ ἡ ταχύτητά τους δοκιμάστηκαν στὸ παιχνίδι τοῦ κρυμμένου θησαυροῦ. Οἱ δώδεκα ἡμέρες στὴν κατασκήνωση κύλησαν σίγουρα γιὰ καθεμιὰ κατασκηνώτρια διαφορετικά. Εὐχόμαστε οἱ ἀναμνήσεις ἀπὸ τὴν «Ἁγία Ὀλυμπιάδα» νὰ τὶς συντροφεύουν ὅλους τοὺς μῆνες, ποὺ βρίσκονται μπροστά μας, καὶ νὰ ὁδηγήσουν τὰ βήματά τους στὰ ἴδια μέρη καὶ τὸ ἑπόμενο καλοκαίρι.

Ε.Β.

Θερινὴ φοιτητικὴ ἡμερίδα

Ἡ φετινὴ θερινὴ φοιτητικὴ ἡμερίδα πραγματοποιήθηκε τὴν Δευτέρα 23 Ἰουλίου, λίγο μετὰ ποὺ γράφονται αὐτὲς οἱ γραμμές, στὶς ἐγκαταστάσεις τῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στὸ Ἀντίρριο. Ἡ Ἡμερίδα περιελάμβανε παράκληση στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, κέρασμα, εἰσήγηση τοῦ Σεβασμιωτάτου μὲ θέμα «Ἐλευθερία ἡ εὐτυχία», συζήτηση μὲ τοὺς φοιτητὲς καὶ προσφορὰ δείπνου. Ἡ Ἡμερίδα εἶναι μιὰ εὐκαιρία γιὰ τοὺς φοιτητὲς νὰ ἀκούσουν τὸν λόγο τῆς Ἐκκλησίας ποὺ εἶναι σὲ κάθε ἐποχὴ «ζῶν καὶ ἐνεργῆς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον» καὶ προσεγγίζει τὰ προβλήματά τους μὲ ἀμεσότητα, ἀληθινότητα, σεβασμὸ καὶ ἀγάπη.

Α.Κ.

Μιὰ λησμονημένη θυσία Κληρικῶν

ἀπὸ τὸν Α. Λυκαυγῆ, Σύμβουλο Ἐπικοινωνίας τῆς Κύπρου στὴν Ἑλλάδα

Στὶς 9 Ἰουλίου 1821, λοιπόν, σὲ μία μόνο μέρα (ἡ καλύτερα νύχτα) οἱ Τοῦρκοι ἐσφαγίασαν ὁλόκληρη τὴν Ἱεραρχία τῆς Κυπριακῆς Ἐκκλησίας (μὲ μόνη ἐξαίρεση τὸν ἀρχιεπίσκοπο Κυπριανό, στὸν ὁποῖον μεγαλοψύχως ἐπεφύλαξαν ἀπαγχονισμό), ἐνῷ ταυτόχρονα πέρασαν ἀπὸ τὴν ὀθωμανικὴ ρομφαία, κάπου τετρακόσιους ἄλλους ἱερωμένους καὶ προκρίτους τῆς Μεγαλονήσου, τοὺς ὁποίους μὲ δόλο συγκέντρωσαν στὴ Λευκωσία. Κάτι ποὺ κάποιοι ἑδρεύοντες τότε στὴ Λάρνακα πρόξενοι εὐρωπαϊκῶν δυνάμεων, κατέγραψαν ὡς αἱματηρὸ παροξυσμό. Ἐὰν τὸ ἐπισημαίνουμε σήμερα, εἶναι γιατί δὲν ὑπάρχει ἄλλο παρόμοιο παράδειγμα στὸν ἐπαναστατημένο τότε Ἑλληνισμό. Νὰ σφαγιασθεῖ ὁλόκληρη δηλαδὴ ἡ ἱεραρχία καὶ ἡ δημογεροντία ἐν μιᾷ νυκτί.

Θυρανοίξια Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς Δάφνης

Τὴν Κυριακὴ 22 Ἰουλίου τελέσθηκαν ἀπὸ τὸν Σέβ. Μητροπολίτη κ. Ἰερόθεο τὰ θυρανοίξια τοῦ νέου περικαλλοῦς καὶ εὐμεγέθους Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς Δάφνης. Ὁ Ἱερὸς Ναὸς θεμελιώθηκε τὸ 1993 καὶ μετὰ ἀπὸ λίγους μῆνες ἄρχισε νὰ λειτουργῆται τὸ ὑπόγειό του ὡς Ναὸς γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς Ἐνορίας. Τὸ ἔργο δὲν ἔχει ἀκόμη περατωθῇ, καὶ ἔχει πολλὲς ἀνάγκες, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ Ἐνορία εἶναι μικρὴ καὶ ἡ ἐξέλιξη τῶν ἔργων ἀκολουθεῖ ἕναν ρυθμό, σύσσωμοι οἱ Ἐνορῖτες ζήτησαν νὰ ἀρχίση νὰ λειτουργῆται ὁ κυρίως Ναὸς καὶ ἐν τῷ μεταξὺ θὰ βρίσκωνται τὰ χρήματα γιὰ τὴν ἀποπεράτωσή του. Ἔτσι, μετὰ τὴν εὐλογία τοῦ Μητροπολίτου, οἱ Ἐπίτροποι μὲ τὸν Ἐφημέριο ἔκαναν ἕναν ἀγῶνα δρόμου γιὰ νὰ τὸν ἑτοιμάσουν γιὰ τὰ Θυρανοίξια.

Στὴν τελετὴ παρέστησαν ὁ πρ. Ὑπουργὸς Χρ. Βερελῆς, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Νομάρχη Νομαρχιακὸς Σύμβουλος Στάθης Λουκόπουλος, ὁ Δήμαρχος Ναυπάκτου μὲ τὸν Πρόεδρο καὶ ἄλλα μέλη τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου, ὁ Ἀστυνομικὸς Διευθυντὴς κ. Ζησιμόπουλος καὶ φυσικὰ ὅλο τὸ χωριό, ποὺ καμάρωσε τὸ νέο Ἱερό του. Οἱ Ἐνορῖτες ἐπεφύλαξαν θερμὴ ὑποδοχὴ στὸν Σεβασμιώτατο, ὁ ὁποῖος εὐχαρίστησε τὸν Ἐφημέριο, τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπὴ καὶ ὅλο τὸ Χωριὸ γιὰ τὸν ἀγῶνα τους, γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὸν σεβασμὸ πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ Ἱερά τους, καὶ γιὰ τὸ ὅτι κατάφεραν, μιὰ μικρὴ Ἐνορία, νὰ ἀνεγείρουν δύο Ἱεροὺς Ναοὺς ταυτοχρόνως, καὶ εὐχήθηκε σύντομα νὰ γίνουν καὶ τὰ ἐγκαίνια. Ἐκ μέρους τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου μίλησε ὁ κ. Ἀντώνιος Μασγάλας, ἐκφράζοντας τὴν συγκίνηση ὅλου τοῦ χωριοῦ καὶ τὶς εὐχαριστίες γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ὀνείρου.

Βιβλιοπαρουσίαση: Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου, «Ἀλεξανδρινὲ μ' ἀέρα»

Ὅταν πρὶν χρόνια –ἔφηβος– ρώτησα κάποιον ποιός εἶναι ὁ Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλος ἔλαβα τὴν ἀπάντηση: εἶναι ἕνας φιλόλογος ἀπὸ τὴν Χαλκίδα ποὺ ἔχει ξοδεύσει τὴν ζωή του γιὰ τὸν Παπαδιαμάντη, ἑτοιμάζεται μάλιστα γιὰ τὴν κριτικὴ ἔκδοση τῶν ἔργων τοῦ μεγάλου μας λογοτέχνη. Ἀπὸ τότε –δεκαετία τοῦ 80– οἱ πέντε ὀγκώδεις τόμοι τῶν ἔργων του Παπαδιαμάντη, τῶν ἐκδόσεων Δόμος, μὲ ἐπιμέλεια Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλου, ἀποτελοῦν πάντοτε καὶ γιὰ πολλοὺς πραγματικὴ ἀναψυχή. Ὁ Τριανταφυλλόπουλος ἔχει παρουσιάσει τὴν μεγάλη του ἀγάπη γιὰ τὸν Σκιαθήτη λογοτέχνη καὶ σὲ ἕνα μικρὸ βιβλίο μὲ τὸν τίτλο «Ἀλεξανδρινὲ μ ἀέρα». Καὶ μόνο αὐτὸς ὁ τίτλος εἶναι ἐκφραστικός της σχέσης του μὲ τὸν κυρ Ἀλέξανδρο. Μὲ τὴν φράση «Ἀλεξανδρινὲ μ ἀέρα» ἀποχαιρετοῦσε μιὰ μάννα τὸ παιδί της, Ἀλέξανδρο, ποὺ τό 'στελναν σὲ ἕνα ἐρημονήσι ὅπου ἀπομόνωναν ὅσους προσεβάλλοντο ἀπὸ ἀνίατη ἀρρώστια κατὰ τὸν περασμένο αἰῶνα.

Ἡ σχέση λοιπόν του Τριανταφυλλόπουλου μὲ τὸν Παπαδιαμάντη εἶναι ἀγαπητική-ἐρωτική. Ὁ φιλόλογος ἐπιστήμονας προσεγγίζει ὡς ἀνεκτίμητα ἔργα τέχνης, ὡς πραγματικὰ ποιήματα τὰ ἔργα τοῦ λογοτέχνη. Σὲ ὅλο τὸ μικρὸ αὐτὸ βιβλίο πλέκονται λέξεις, φράσεις, πρόσωπα, σκηνές, περιστατικά, συμβάντα, γεγονότα, ἀναπωλήσεις ἀπὸ διάφορα ἔργα τοῦ Παπαδιαμάντη καὶ προσφέρονται ἀπὸ τὸν συγγραφέα μὲ ἕνα φιλολογικὸ ἀλλὰ καὶ προσωπικὸ τρόπο. Τελικὰ ὁ Τριανταφυλλόπουλος γράφει τοὺς καημοὺς τῆς δουλειᾶς του, ἐξομολογεῖται γιὰ τὸ ἔργο του. Π.χ. μὲ ἀφορμὴ τὸ «Ἄνθος τοῦ Γιαλοῦ» γράφει: «Εἰς τί θὰ ὤφειλε τώρα οἱανδήποτε ἀνάλυσις ἡ σύγκρισις ἡ κατὰ τάξιν ἐξάρθρωσις τοῦ ποιήματος τούτου -διότι περὶ ποιήματος πρόκειται; Καὶ ποῖα ἀπὸ τὰς συγχρόνους μεθοδείας δύναται νὰ ὑποκαταστήσει τὴν καθαρότητα τῆς καρδίας καὶ νὰ καταστήσει ὁρατὴν εἰς τοὺς ἐσκοτισμένους ὀφθαλμούς μας τὴ φωτιὰ τοῦ πελάγους;».

Ἐμεῖς πάντως γιὰ τὸ ἔργο του τὸν εὐχαριστοῦμε ἐκ βάθους καρδίας.

Βιβλίο προβληματισμοῦ γιὰ τὴν Ναύπακτο

Ὁ Πάνος Πολυχρονόπουλος εἶναι καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν καὶ ἐδῶ καὶ δύο χρόνια κάτοικος Ναυπάκτου, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἀπόφαση νὰ φύγη ἀπὸ τὴν Ἀθήνα. Ὡς νέος κάτοικος τῆς πόλης μας ἔχει ἐνδιαφέρον νὰ ἀσχοληθῇ μὲ τὰ προβλήματά της. Ὀνειρεύεται νὰ ζήση σὲ μία πιὸ ἀνθρώπινη, πιὸ ἥσυχη, πιὸ εὐχάριστη, πιὸ εὐρύχωρη, πιὸ λειτουργικὴ πόλη. Πρόσφατα ἐξέδωσε ἕνα βιβλίο στὸ ὁποῖο καταγράφει τὶς «ἀνορθογραφίες», ὅπως λέει, τῆς Ναυπάκτου καὶ προτείνει λύσεις.

Γράφει: «Ὁ λόγος μας δὲν εἶναι κατακριτικὸς καὶ καταγγελτικός, ἀλλὰ κριτικὸς καὶ συνάμα προτασιακός. Σκοπὸς δὲν εἶναι νὰ δυσφημήσω ἡ νὰ βλάψω κανένα, σκοπός μου εἶναι μόνον ἡ ἄσκηση καλόπιστης κριτικῆς καὶ ἡ ὑποβολὴ προτάσεων... ἡ πρόθεση μοῦ εἶναι ἀγαθὴ καὶ τὰ κίνητρά μου ἀνιδιοτελῆ... Εἶναι μιὰ κατάθεση ψυχῆς». Καταγράφει καὶ προτείνει λύσεις γιὰ τὸ κυκλοφοριακό, τὸ πολεοδομικό, τὴν θάλασσα, γιὰ πεζοδρομήσεις, παρεμβάσεις καὶ μεταπλάσεις τῶν παραλιῶν, τοῦ κάστρου, τοῦ λιμανιοῦ καὶ ἄλλων σημείων τῆς πόλης, γιὰ τὴν παιδευτικὴ ἀξία της Ναυπάκτου κ.α.. Ὁ κ. Πολυχρονόπουλος γράφει ὡς ἀδέσμευτος ἀπὸ τὰ πάντα, γι' αὐτὸ οἱ παρατηρήσεις του καὶ οἱ προτάσεις του εἶναι ριζοσπαστικές. Πιστεύουμε πὼς ἀξίζει νὰ ληφθοῦν ὑπ' ὄψη ἀπὸ τοὺς πολιτειακοὺς καὶ δημοτικοὺς ἄρχοντες ποὺ λαμβάνουν τὶς ἀποφάσεις, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ὅλους ἐμᾶς τοὺς πολῖτες γιὰ μιὰ πιὸ κριτικὴ στάση στὰ προβλήματα τῆς πόλης μας.

Χ.Α.Μ.

Ἴερομ. Νικόλαος Γρηγοριάτης: Ἀπὸ τὴν ἐνθρόνιση τοῦ Ἐπισκόπου Μελετίου στὸ Κογκό («Πάντα τὰ ἔθνη»)

«...Πρέπει νὰ σημειωθῇ ὅτι αὐτὸ καθ' ἑαυτό το γεγονὸς τῆς ἐνθρονίσεως ὑπῆρξε πρωτόγνωρο γιὰ τὸν τόπο καὶ φυσικὰ ἄγνωστο γιὰ τοὺς κατοίκους. Τὴν ὅλη τελετὴ μὲ τὴν ἀνάγνωση, ἀπὸ τὸν Σέβ. κ. Ἰγνάτιο, τοῦ τόμου ἱδρύσεως τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Κολουέζι, τοὺς θερμότατους λόγους τῶν δύο Ἀρχιερέων, τὶς προσφωνήσεις τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας π. Τιμοθέου Γρηγοριάτου καὶ π. Θεοφίλου, ἀρχιερατικοῦ ἐπιτρόπου στὸ Κολουέζι, παρακολούθησε πλῆθος πιστῶν, ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ ναοῦ. Ἡ συγκίνηση τῶν δύο Ἐπισκόπων ἦταν τόση, ποὺ συχνὰ δυσκόλευε τὴν ἐκφορὰ τοῦ λόγου τους. Λόγου μεστοῦ ἀγάπης, ζήλου, στοργῆς, ταπείνωσης, εὐθύνης, προσφορᾶς, αὐταπάρνησης, διακονίας. Ἀκόμη καὶ αὐτοὶ ποὺ παραβρέθηκαν ἀπὸ περιέργεια ἡ ὑποχρέωση, ἐξέφραζαν τὸ θαυμασμό τους γι’ αὐτὰ ποὺ εἶδαν ἡ ἄκουσαν. Οἱ ἐκδηλώσεις ὅμως, πολλῶν ἑκατοντάδων Ἀφρικανῶν, ποὺ εἶχαν συρρεύσει κατὰ τὴν ὑποδοχή, μετὰ τὴν λήξη τῆς τελετῆς καὶ τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι δύσκολο νὰ περιγραφοῦν. Ἕνα ξέφρενο, πολύχρωμο πανηγύρι. Τραγουδοῦσαν, χόρευαν, χειροκροτοῦσαν ἐπὶ ὧρες. Ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, στὴν εἴσοδο τοῦ νεόδμητου κτιρίου τῶν Γραφείων τῆς Ἱεραποστολῆς, διάφορες ἐπιτροπὲς προσφώνησαν τὸ δικό τους Ἐπίσκοπο μὲ λόγους ἀγάπης καὶ σεβασμοῦ, ποὺ συνοδεύονταν ἀπὸ πρακτικὰ ἡ συμβολικὰ δῶρα, ὅπως περιστέρια, ψάρια, ἐρίφια, ράβδους ἀπὸ ἔβενο, Καινὴ Διαθήκη μὲ ἐξώφυλλο ἀπὸ μαλαχίτη, ἐπιτραπέζιο σταυρὸ καὶ πολλὰ ἔργα τοπικῆς τέχνης. Σὰν ἀντίδωρο στὶς ἐκδηλώσεις τῶν πιστῶν ὁ Ἐπίσκοπος χάρισε στὸν καθένα ἀπὸ ἕνα σταυρὸ καὶ μιὰ εἰκόνα. Ἀξίζει νὰ σημειωθῇ ὅτι τὴν ἐποχὴ αὐτὴ ἐδῶ βρέχει κάθε μέρα. Βρισκόμαστε στὸ μέσον τῆς περιόδου βροχῶν. Οἱ περισσότεροι εἶχαν ἔρθει ἀπὸ τὰ χωριά τους πεζοπορῶντας ἡ μὲ ποδήλατα ἡ, στὴν καλύτερη περίπτωση, πάνω στὴν καρότσα κάποιου φορτηγοῦ. Οἱ μετακινήσεις εἶναι δύσκολες καὶ ἐγκυμονοῦν κινδύνους. Τίποτε, ὅμως, δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς ἐμποδίση νὰ παραστοῦν στὸ μοναδικό, γιὰ τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία, αὐτὸ γεγονός.

***

Μὲ τὴν εὐλογία καὶ τὴν ἄδεια τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου μεταφέρθηκε ἐκτὸς Μητροπόλεως στὸν ὁμώνυμο Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Βοτανικοῦ, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ὅπως εἴχαμε ἀναφέρει στὸ προηγούμενο τεῦχος, καὶ γιὰ ἕνα διήμερο στὸν Ἱερὸ Ναὸ Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Νικιάνας Λευκάδας γιὰ προσκύνημα καὶ εὐλογία τῶν πιστῶν τῆς Ἐνορίας. Γιὰ τοὺς ἴδιους λατρευτικοὺς σκοποὺς τὸ τίμιο λείψανο τὸ μῆνα Αὔγουστο μεταφέρθηκε στὶς Ἐνορίες Τερψιθέας, Ἐλατόβρυσης καὶ Πλατάνου τῆς Μητροπόλεώς μας.

***

Τὴν Τετάρτη, 4 Ἰουλίου 2007, σὲ μιὰ σεμνὴ τελετή, ἀπονεμήθηκαν στοὺς ἀποφοίτους τοῦ 1ου Γενικοῦ Λυκείου Ναυπάκτου τὰ ἀπολυτήριά τους. Ἡ τελετὴ ἔγινε στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Στὴν τελετὴ ἦταν παρὼν καὶ μίλησε στοὺς ἀποφοίτους ὁ Σέβ. Μητροπολίτης μᾶς κ. Ἰερόθεος, ἀναφερόμενος στὶς κρίσιμες ἐπιλογὲς ποὺ θὰ κληθοῦν νὰ κάνουν στὴν ζωή τους. Ἐπίσης, λόγους ἀποχαιρετιστήριους καὶ συμβουλευτικοὺς ἀπηύθυνε ὁ διευθυντὴς τοῦ Σχολείου κ. Ἀπ. Ζορμπάς. Ἐκ μέρους τῶν ἀποφοίτων διατύπωσε ὁρισμένες σκέψεις καὶ εὐχαριστίες ὁ Γ. Καραχάλιας, ποὺ εἶχε τὸν μεγαλύτερο βαθμὸ πρόσβασης ἀπὸ τοὺς παρόντες στὴν ἐκδήλωση ἀποφοίτους.

***

Μὲ εὐλάβεια, κατάνυξη καὶ μεγάλη κοσμοσυρροή, γιόρτασε καὶ φέτος ἡ πολιοῦχος τοῦ Δήμου Πυλήνης Ἁγία Κυριακή, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Ἱεροθέου. Πολλοὶ προσκυνητὲς ἔφθασαν στὸ χωριὸ τῆς Λεπτοκαρυὰς ὅπου εἶναι χτισμένο τὸ ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Κυριακῆς μέσα στὸ ἐλατοδάσος. Τὸ πρῶτο μικρὸ ἐκκλησάκι χτίστηκε τὸ 1819 ἐνῷ ἀργότερα χτίστηκε μεγαλύτερη ἐκκλησία. Τὸ 1966 ὁλοκληρώθηκε ἡ τελευταία πλινθόκτιστη ἐκκλησία ἡ ὁποία ὑπέστη σοβαρὲς ζημιὲς πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια ὅταν κατέρρευσε ἡ στέγη μετὰ τὰ ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα καὶ τὶς πολλὲς χιονοπτώσεις ποὺ εἶχαν σημειωθεῖ. Ὡστόσο οἱ ζημιὲς ἀποκαταστάθηκαν μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς καὶ πολλῶν πιστῶν.

***

Ὁ γηραιότερος ἄνθρωπος τῆς Αἰτωλοακαρνανίας κατάγεται ἀπὸ τὸν Παλαιόπυργο τῆς Ἐπαρχίας μας καὶ ζῆ στὴν Μακρυνεία. Πρόκειται γιὰ τὴν Μάνθα Καζανὰ 118 ἐτῶν ποὺ ἔζησε ὅλο τὸν 20ο αἰῶνα καὶ ἕνα μέρος ἀπὸ τὸν 19ο καὶ τώρα τὸν 21ο. Ἡ ἴδια πιστεύει ὅτι τὸ μυστικό της μακροζωΐας της εἶναι ἡ ὀλιγοφαγία: «Δὲν τρώω πολὺ καὶ σχεδὸν ποτὲ κρέας καὶ ψάρι. Λιγοφαγία σημαίνει πολυζωΐα» («Ἄιτωλ/νικὸς Τύπος»).

***

«Εὑρίσκεσθε εἰς τὴν χώραν εἰς τὴν ὁποίαν ἐγεννήθημεν καὶ οἰκοῦμεν, ἐντὸς τῆς ὁποίας ἐξελίσσεται μία κοσμογονικὴ διεργασία προσαρμογῶν. Ἡ χώρα αὕτη ἐπιθυμεῖ νὰ ἐνταχθῇ εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν, ἀλλὰ πρὸς τοῦτο πρέπει νὰ ἀποδεχθῇ καὶ ἐφαρμόση ἀρχὰς καὶ ἰδέας πρὸς τὰς ὁποίας ἐνίοτε δὲν εἶναι οἰκεῖα. Ὁ μακροχρόνιος ἐθισμὸς πρὸς ἄλλους τρόπους σκέψεως καὶ θεάσεως τῶν πραγμάτων καὶ τῶν συνανθρώπων προκαλεῖ ὀπισθοδρομήσεις εἰς τοὺς βηματισμοὺς καὶ δημιουργεῖ προβλήματα, τὰ ὁποῖα καλῶς γνωρίζετε. Ὅπως γνωρίζετε καὶ τὰς θετικὰς ἀπόψεις ἡμῶν ἐν σχέσει πρὸς τὴν Εὐρωπαϊκὴν προοπτικὴν τῆς Τουρκίας, ὑπὸ τὰς ἰσχυούσας δι ?λὰ τὰ ὑποψήφια κράτη προϋποθέσεις. Εἰς αὐτὰς συγκαταλέγεται, βεβαίως καὶ ἡ ἀναγνώρισις καὶ ἱκανοποίησις τῶν δικαίων αἰτημάτων τοῦ Οἰκουμενικοῦ τούτου Θρόνου, τῆς Ὁμογενείας ἡμῶν καὶ πασῶν τῶν Μειονοτήτων, διὰ τὴν ἀποδοχὴν τῶν ὁποίων εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ συνηγορήσετε πρὸς τοὺς ἁρμοδίους τῆς χώρας μας ἐδῶ, τῆς ὁποίας τὴν ἔνταξιν ὀρθῶς ὑποστηρίζετε, διότι τοῦτο, ἄλλωστε, ἐπιβάλλει τὸ ὑπέρτατον συμφέρον τοῦ λαοῦ της. Ὅσον ταχύτερον καὶ ἀρτιώτερον βεβαιωθῇ ἐμπράκτως, ὅτι ἔχει γίνει κατανοητὸν τοῦτο, τόσον ἐντελεστέρα θὰ καταστῇ καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ προοπτικὴ τῆς Τουρκίας» (ἀπὸ τὴν προσφώνηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὸν Πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος Κ. Καραμανλῆ, στὸ Φανάρι).

***

Ἱδρύθηκε νέα Ἐπισκοπὴ Μοζαμβίκης στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Ζιμπάμπουε. Πρῶτος Ἐπίσκοπός της ἐξελέγη ὁ θεοφιλ. Θεόφιλος Δημητρίου ἀπὸ τὴν Κρήτη. Τὸ ποίμνιο τῆς Ἐπισκοπῆς ἀποτελεῖται ὄχι μόνον ἀπὸ γηγενεῖς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ πιστοὺς ἑλληνικῆς, ρωσσικῆς, βουλγαρικῆς καὶ σερβικῆς καταγωγῆς. Ἡ Ὑπουργὸς δικαιοσύνης τῆς χώρας παρέστη στὴν ἐνθρόνιση καὶ ἐξέφρασε τὴν διάθεση τῆς Κυβέρνησης νὰ βοηθήση τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὸ ἔργο της.

***

Μὲ πολλὲς δυσκολίες καὶ ἐμπόδια περατώθηκε ὁ μικρὸς Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ἀναστάσεως στὴν Κορέα ἔξω ἀπὸ τὴν Σεούλ. Τὸ οἰκόπεδο ἀγοράσθηκε τὸ 1967, τὸ 1982 τέθηκε ὁ θεμέλιος λίθος, τὸ 1998 δόθηκε ἡ ἄδεια ἀνέγερσης, ποὺ ἄργησε νὰ δοθῇ γιατί στὴν περιοχὴ ὑπάρχει στρατιωτικὴ βάση, τὸ ἴδιο ἔτος ἔγιναν τὰ θυρανοίξια καὶ μέχρι σήμερα περατώθηκε μὲ ἁγιογραφίες ἀπὸ τὶς εὐαγγελικὲς διηγήσεις γιὰ τὶς ἐμφανίσεις τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, καὶ ὅλες τὶς λεπτομέρειες.

***

Ἕνα νέο νηπιαγωγεῖο καὶ δημοτικὸ σχολεῖο ξεκίνησε τὴν λειτουργία του, στὴν ἐνορία τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου, στὴν πολιτεία Ἴμο τῆς ἀνατολικῆς Νιγηρίας. Ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν τοῦ νέου σχολείου, τώρα στὸ ξεκίνημα του, ἀνέρχεται στοὺς 110. Κάτω ἀπὸ δύσκολες συνθῆκες Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ π. Πέτρος καὶ ἡ πρεσβυτέρα του Αἰκατερίνη, ἐκπαιδευτικοὶ καὶ οἱ δύο, ξεκίνησαν τὴν προσπάθεια αὐτή. Αἴθουσες διδασκαλίας δὲν ὑπάρχουν καὶ προσωρινὰ χρησιμοποιεῖται ἕνας χῶρος ποὺ τὶς Κυριακὲς λειτουργεῖ ὡς χῶρος λατρείας («Πάντα τὰ ἔθνη»).

***

«Πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι ἡ πνευματικότητα ὅπως ἐμπνέεται μὲ τὴν πίστη στὸ Θεὸ εἶναι ἀπαραίτητη» δηλώνει ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους καρδιοχειρουργοὺς τῆς ἐποχῆς μας ὁ Μαγκντὶ Γιακούμπ. Ὁ ἴδιος ἔχει ταχθεῖ ἐναντίον τῆς εὐθανασίας καὶ τῆς κλωνοποίησης ἐνῷ συνεχίζει νὰ χειρουργῇ ἐθελοντικὰ παιδιὰ σὲ χῶρες τοῦ τρίτου κόσμου. Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἔχει ἱδρύσει τὴν ΜΚΟ «Ἁλυσίδα τῆς Ἐλπίδας».

***

Ἐπιστρέφοντας ἀπὸ τὴν θεία Λειτουργία ἄφησε τὴν τελευταία του πνοὴ σὲ τροχαῖο ἀτύχημα ὁ Ἱερέας π. Σεραφεὶμ Agbaza τῆς Ι. Μητροπόλεως Νιγηρίας. Ὁ π. Σεραφεὶμ ἦταν πατέρας 6 παιδιῶν, διδάκτωρ Πανεπιστημίου καὶ ἐπίκουρος Καθηγητὴς ἱστορίας. Ἦταν ἐφημέριος σὲ Ἐνορία στὰ Δέλτα του Νίγηρα, περιοχὴ πετρελαιοπαραγωγὸς ἀλλὰ ἐξαιρετικὰ ὑποβαθμισμένη ἀπὸ ἄποψη ποιότητας ζωῆς. Ἦταν ἰδιαίτερα ἀγαπητὸς στοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς καὶ ἰδιαίτερα στοὺς νέους («Πάντα τὰ ἔθνη»).