Βιβλιοπαρουσίαση: Παλαιόν ὄφλημα

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Μὲ τίτλο Παλαιὸν ὄφλημα καὶ ὑπότιτλο Μιὰ προσωπικὴ μαρτυρία γιὰ τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανὴς καὶ Κονίτσης κυρὸ Σεβαστιανὸ κυκλοφόρησε τὸ νέο βιβλίο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου. Εἶναι μιὰ ἐξόφληση παλαιᾶς ὑποχρέωσης, μιὰ κατάθεση προσωπικῆς μαρτυρίας γιὰ μιὰ μεγάλη μορφὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Πατρίδος.

Παρουσιάζεται ἡ πολυκύμαντη ζωὴ ἑνὸς σπάνιου Ἱεράρχη μὲ ἀπέραντη ἀγάπη γιὰ τὸν Θεό, τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ βίος τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανὴς καὶ Κονίτσης κυροῦ Σεβαστιανοῦ εἶναι γνωστὸς ὄχι μόνον στὸ Πανελλήνιο, ἀλλὰ καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος γιὰ τοὺς ἀγῶνες τοῦ ὑπὲρ τῶν δικαιωμάτων καὶ τῆς ἐλευθερίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Μελετῶντας μάλιστα τὸ βιβλίο καὶ γνωρίζοντας τὸν τρόπο ζωῆς τοῦ μακαριστοῦ Σεβαστιανοῦ, τὸν δρόμο τῆς θυσίας καὶ τῆς ἐκδαπάνησης, κατανοοῦμε καλύτερα τοὺς ἀγῶνες του αὐτούς. Θὰ κατανοήσουμε ὅτι ἡ ἀγάπη του γιὰ τοὺς πονεμένους ἀδελφούς, τὴν ὁποία ὁμολόγησε «ἐνώπιον Ἐθνῶν καὶ Βασιλέων», ἦταν ἀπόρροια τῆς ἀγάπης του στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ὑπέφερε.

Μὲ τὴν μελέτη τοῦ βιβλίου θὰ διαπιστώση ὁ ἀναγνώστης ὅτι ἡ μορφὴ τοῦ μακαριστοῦ Σεβαστιανοῦ κατέχει κεντρικὴ θέση στὴν ζωὴ τοῦ συγγραφέα ἀφοῦ ὑπῆρξε ὁ Πνευματικὸς Πατέρας τῶν μαθητικῶν καὶ φοιτητικῶν του χρόνων.

Σκιαγραφεῖται ἡ ἁγνὴ ἱερατικὴ μορφή του καὶ ἡ προσωπικότητά του. Καταγράφονται αὐθεντικὰ διάφορα περιστατικὰ ἀπὸ τὴν στενὴ ἐπικοινωνία ποὺ εἶχε ὁ συγγραφέας μαζί του.

Στὶς ἰδιόχειρες ἐπιστολὲς τοῦ πρὸς τὸν συγγραφέα διακρίνεται ἡ ἔντονη πνευματικότητα καὶ ἀποκαλύπτονται κρυφὲς πτυχὲς τῆς ἐσωτερικῆς ζωῆς τοῦ Ἐπισκόπου.

Εἰλικρινὴς στὸ ἔπακρον, ἱεροπρεπής, λιτὸς καὶ εὐγενὴς στοὺς τρόπους. Πηγαία εὐγένεια ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ἀνυπόκριτη ἀγάπη. Κοσμημένος μὲ τὴν εὐαγγελικὴ εὐθύτητα χωρὶς ψεῦδος ἡ δόλο γινόταν πηγὴ χαρᾶς καὶ ἀναπαύσεως γιὰ τὸ περιβάλλον του.

Θαυμάζει κανεὶς τὸν ταπεινὸ Ἱεράρχη, τὸν πύρινο λειτουργό, ποὺ εἶχε φόβο Θεοῦ, βαθειὰ προσήλωση στὶς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ διακρινόταν ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἀρχοντικῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἐλευθερίας. Ἡ μεγάλη του ἀγάπη πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησία, τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο τὸν ἔθετε μακρυὰ ἀπὸ σκοπιμότητες καὶ χρησιμοθηρικὲς ἐπιδιώξεις.

Στὰ κηρύγματά του αὐθόρμητος, ὁρμητικὸς πολλὲς φορές, ἀγωνιστικὸς καὶ ἐνθουσιώδης μὲ ρητορικὸ χάρισμα. Ὁ λόγος του, ὡς Ἱεροκήρυκας καὶ ὡς Μητροπολίτης, δυνατὸς μὲ παρρησία καὶ σεμνότητα, μεστός, διεισδυτικὸς καὶ μελίρρυτος.

Στὸ κεφάλαιο ποὺ γίνεται ἀναφορὰ στὴν Διαθήκη του θὰ διακρίνη ὁ ἀναγνώστης, πρωτίστως, τὴν ἀρετὴ τῆς εὐγνωμοσύνης, ποὺ τὸν διακατεῖχε σὲ ὅλη του τὴν ζωή, τὴν συγχωρητικότητα καὶ τὴν ἀγάπη, τὴν αὐτομεμψία, τὴν ξενιτεία καὶ τὴν ἀκτημοσύνη.

Ἂν καὶ στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε λέγωνται καὶ γράφωνται πολλὰ γιὰ τοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ τὴν Ἐκκλησία, στὸ παρὸν βιβλίο βλέπουμε ὅτι ὁ Θεὸς διαχρονικὰ στηρίζει τὴν Ἐκκλησία Τοῦ μὲ τὴν παρουσία ἐκλεκτῶν Ἀρχιερέων.

Πραγματικά, μελετῶντας τὸ Παλαιὸν ὄφλημα θὰ γνωρίσουμε ἕναν μεγάλο χαρισματοῦχο ἡγέτη, ἕναν φλογερὸ ὑπηρέτη τοῦ Χριστοῦ, ἕναν ἱεραπόστολο καὶ ἐθναπόστολο, μὲ εὐαισθησία καὶ ἀξιοπρεπῆ ἀγωνιστικότητα, ἕναν ἄνθρωπο τῆς θυσίας, τῆς ἀγάπης, τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς δικαιοσύνης, ἀρετὲς τὶς ὁποῖες δὲν δίδασκε ἁπλῶς μὲ τὰ λόγια, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ ζωντανό του παράδειγμα.–