Skip to main content

Το σπάσιμο της βιτρίνας

Οι βίαιες ενέργειες εναντίον της κοινωνίας από γνωστούς-αγνώστους ανθρώπους οι οποίοι φορούν κουκούλες για να κρύψουν τα πρόσωπά τους είναι ένα φαινόμενο που γίνεται από πολλούς προσπάθεια να ερευνηθή και να μελετηθή. Μερικές απλές σκέψεις θα κατατεθούν στην συνέχεια.

Κατ’ αρχάς η βιτρίνα ενός καταστήματος προσπαθεί να διαφημίση το εμπόρευμα που υπάρχει μέσα σε αυτό, κατά τον καλύτερο τρόπο, προκειμένου να προσελκύση τον πελάτη να εισέλθη μέσα στο κατάστημα για να αγορασθούν τα συγκεκριμένα προϊόντα. Γι’ αυτό και η βιτρίνα συνήθως είναι φαντασμαγορική.

Ολόκληρη η κοινωνία μας είναι μια βιτρίνα, αφού παρατηρείται μια διάσπαση μεταξύ του είναι και του φαίνεσθαι. Υπάρχουν κοινωνικές εκδηλώσεις, που παρουσιάζουν μια κοινωνία ιδεατή, η οποία δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, που καλύπτει στην ουσία όλες τις αδικίες και ακαταστασίες που υπάρχουν μέσα στην κοινωνία. Το ψεύδος επικρατεί παντού, η υποκρισία επιπολάζει στις ανθρώπινες σχέσεις, ακόμη και μέσα στην οικογένεια.

Όταν οι άνθρωποι καταστρέφουν τις βιτρίνες των καταστημάτων στην πραγματικότητα χωρίς να το συνειδητοποιούν θέλουν να σπάσουν την βιτρίνα της κοινωνίας, η οποία επαγγέλλεται την δικαιοσύνη, αλλά καλλιεργεί την αδικία. Η σύγχρονη κοινωνία παρουσιάζεται ως κοινωνία, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ως αντικοινωνία, διοργανώνει πολιτισμικές εκδηλώσεις, αλλά της λείπει η ουσία και ο πυρήνας του πολιτισμού. Δεν δικαιολογώ την τάση να σπάζουν οι νέοι τις βιτρίνες των καταστημάτων, αλλά προσπαθώ να ερμηνεύσω το φαινόμενο αυτό.

Βέβαια, η βία δημιουργεί βία και γίνεται ένας φαύλος κύκλος χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Το χειρότερο από όλα είναι ότι εκείνοι που σπάζουν τις βιτρίνες των καταστημάτων φορούν κουκούλες, δηλαδή κρύβουν τα πρόσωπά τους με ένα προσωπείο, καλύπτουν τις απόψεις τους μέσα σε μια κουκούλα. Δηλαδή, κατασκευάζουν μια επί πλέον βιτρίνα αγνώστου προσώπου. Στην κοινωνική αδικία αντιτάσσουν την αδικία και την υποκρισία του προσωπείου.

Βιτρίνα δεν έχουν μόνον τα καταστήματα και η κοινωνία, αλλά και ο ίδιος ο άνθρωπος. Συνήθως, πλάθουμε ένα φανταστικό κόσμο, ενώ μέσα μας βιώνουμε την τραγωδία του υπάρχοντος κόσμου. Επιδιώκουμε την θεραπεία των κακώς κειμένων μέσα στην κοινωνία με αβυσώδεις ενέργειες μίσους, που κρύβονται στο υποσυνείδητο και ασυνείδητο, ενώ το συνειδητό, το πρόσωπο καλύπτεται από το σκέπασμα του διορθωτού των κοινωνικών πραγμάτων.

Μια σωστή αντιμετώπιση όλων αυτών των αδικιών που υπάρχουν στην κοινωνία είναι κατ’ αρχάς το σπάσιμο της ατομικής βιτρίνας, το σπάσισμο του προσωπείου που τοποθετούμε στην ύπαρξή μας για να καλύψουμε την τραγωδία του προσώπου, και έπειτα είναι η βελτίωση των κοινωνικών προβλημάτων με προσωπικό λόγο, αυθεντικές σκέψεις και θετικές κοινωνικές ενέργειες.

Όσο θα υπάρχουν πάθη θα υπάρχουν οπωσδήποτε και βιτρίνες. Οι βιτρίνες των καταστημάτων φανερώνουν την βιτρίνα της κοινωνίας, αλλά κυρίως και προ παντός την βιτρίνα του ατόμου, δηλαδή το προσωπείο, την μάσκα της ατομικής υποκρισίας. Αυτή θέλει σπάσιμο!

Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ

  • Προβολές: 2950