Μητροπολίτης Ναυπακτίας Χριστόφορος. Καρπενησίου Νικόλαος: Ἐπίλογος

Ἐκδήλωση γιὰ τὸν Μητροπολίτη Ναυπακτίας Κυρὸ Χριστόφορο:

Μητροπολίτης Καρπενησίου κ. Νικόλαος

 Ἐπίλογος Ἐκδηλώσεως

Δὲν ἦρθα γιὰ νὰ ὁμιλήσω. Ἦρθα γιὰ νὰ ἀκούσω καὶ νὰ τιμήσω. Ἄξιον καὶ δίκαιον αὐτὸ τὸ μνημόσυνον ποὺ τελεῖται σήμερα ἐδῶ, μὲ κέντρον βέβαια τὴν θεία Εὐχαριστία στὸ ναό, γιὰ ἕναν Ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ἔχει τόσην ἀξία ἡ προσφορά του, ὅσο τὰ χρόνια ποὺ ἔζησε καὶ προσέφερε καὶ διηκόνησε ἦταν πολὺ δύσκολα. Ὅσο δύσκολα ἦταν τὰ χρόνια ποὺ διηκόνησε ἐδῶ, τόσο μεγάλη ἀξία ἔχει ἡ προσφορά του.

Καὶ ἐπειδὴ ἡ ἕδρα βέβαια τῆς ἑνιαίας Μητροπόλεως Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας ἦταν ἡ Ναύπακτος αὐτὸ δυσκόλευε πάρα πολὺ τὸν Ἐπίσκοπον γιὰ τὶς περιοδεῖες του καὶ τὴν ἐπίσκεψή του στὴν Εὐρυτανία. Ὅμως ἀπ' ὅσα μπορῶ νὰ ἔχω ἀπηχήματα, ὄργωσε τὰ βουνά, τὴν ὀρεινὴ Εὐρυτανία. Ἡ Ναύπακτος ἔχει καὶ κάμπο, ἀλλὰ ἡ Εὐρυτανία, μετὰ καὶ τὴν δημιουργία καὶ τῆς λίμνης τῶν Κρεμαστῶν, εἶναι 100% ὀρεινή.

Μπορῶ νὰ εἰκάσω πρὶν ἀπὸ 30 χρόνια ποὺ δημιουργήθηκε ἡ Μητρόπολις Καρπενησίου, σὲ ποιά κατάσταση βρῆκα τότε τὴν νεοσυσταθεῖσα Μητρόπολη. Μπορῶ νὰ συμπεράνω, λοιπόν, τὸ τί δυσκολίες ἀντιμετώπισε ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας κυρὸς Χριστοφόρος.

Ἐγὼ δὲν θέλω νὰ παρατείνω ἐδῶ τὴν τιμητικὴ αὐτὴ σύναξη ποὺ ἔχει τὴν ἀξία της, γιατί τιμᾶ ἕναν Ἱεράρχη ποὺ μέσα σὲ πολὺ δύσκολα χρόνια καὶ καιρούς, προσέφερε ὅ,τι προσέφερε καὶ στὸ τέλος καὶ τὴν ζωή του.

Μόλις τὸ πληροφορήθηκα τὸ γεγονὸς αὐτό, ἀπὸ κάποιο ἔντυπο, ἔσπευσα νὰ ἐρωτήσω τί πρόκειται νὰ γίνη. Εὐχαριστῶ βέβαια τὸν ἅγιον ἀδελφό, ὁ ὁποῖος μοῦ τηλεφώνησε καὶ μὲ κάλεσε λέγοντας ὅτι δὲν θέλουμε νὰ δώσουμε ἐπισημότητα σ’ αὐτὸ τὸ μνημόσυνο, ἀλλὰ ἐγὼ τὸ θεώρησα χρέος μου μιὰ ποὺ ὁ ἀείμνηστος Χριστοφόρος ὄργωσε τὰ βουνά, τὰ ὁποῖα κι ἐγὼ ἐπὶ 30 χρόνια ἤδη ὀργώνω. Ἐγὼ δὲν περιοδεύω, ὀρειβατώ. Μπορῶ νὰ καταλάβω τί θυσία ἦταν αὐτὴ τοῦ ἀειμνήστου Κυροῦ Χριστοφόρου νὰ ἐπισκεφθῇ τὰ Ἄγραφα π.χ.

Τιμῶ ἀκριβῶς τὸν ἐκκλησιαστικὸν ἄνδρα καὶ γι αὐτὸ εἶμαι ἐδῶ. Θὰ ἤθελα νὰ εἶμαι στὸ πραγματικὸ μνημόσυνο ποὺ ἔγινε στὸ ναὸ μὲ κέντρο τὴν θεία Εὐχαριστία. Διότι, ὅπως ἐτόνισε ὁ ἕτερος ἀδελφός, ὁ ὁποῖος κατάγεται ἀπὸ ἐδῶ, ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως, ποὺ ἐνθυμεῖται ὡς παιδὶ ποὺ ἦταν, εἶχεν ὁ ἀείμνηστος ἐκκλησιαστικὴ πλουσία, δαψιλὴ ἀγωγὴ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶχε τὴν κατὰ κόσμον μόρφωση, ὄχι μόνο τὴν θεολογική, ἀλλὰ καὶ τὴν φιλολογικὴ καὶ παιδαγωγικὴ καὶ γι’ αὐτὸ ἐδίδαξε σὲ σχολεῖα.

Ἐκεῖνο ποὺ σᾶς μεταφέρω εἶναι τὸ ἀπήχημα, ποὺ συνήντησα στὶς περιοδεῖες μου. Καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς παλαιοτέρους ποὺ ἐγνώριζαν τὸν κυρὸ Χριστοφόρο. Ἦρθα νὰ τιμήσω ἕναν προκάτοχό μου. Θὰ ἤθελα, ἐὰν τιμοῦμε κάποιον Ἐπίσκοπο, τὸν συγκεκριμένο Ἐπίσκοπο, ποὺ ἐδῶ ἐμόχθησε, ἔδωσε ὅ,τι εἶχε, καὶ τὴν μόρφωσή του, καὶ τὴν γνώση του, καὶ τὸ ἦθος του τὸ ἐκκλησιαστικό, καὶ στὸ τέλος, μπορῶ νὰ πῶ ὅτι ἐθυσίασε καὶ τὴν ζωή του, ἐὰν τιμοῦμε, λοιπόν, αὐτὸν τὸν Ἐπίσκοπο ἐμεῖς οἱ μεταγενέστεροι, ὅπως ἐτόνισε πρὸ ὀλίγου καὶ ὁ ἀγαπητὸς δήμαρχός σας, νὰ φανοῦμε ἀντάξιοι τῶν θυσιῶν του. Καὶ αὐτὸ τὸ ἀντάξιον θὰ εἶναι ἡ πνευματική μας προκοπὴ μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Αὐτὸ εὔχομαι εἰς ὅλους σας.