Ἱερατικὴ Σύναξη Φεβρουαρίου - Κουρὰ μοναχῆς

Ἱερατικὴ Σύναξη Φεβρουαρίου

Τὴν Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου ε.ε. πραγματοποιήθηκε ἡ μηνιαία Ἱερατικὴ Σύναξη τῆς Μητροπόλεώς μας.

Ὁ Σεβασμιώτατος λαμβάνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν φετινὴ βαρυχειμωνιὰ εὐχαρίστησε τοὺς Ἱερεῖς ποὺ ἐφημερεύουν στὰ ὀρεινὰ καὶ ἡμιορεινὰ χωριὰ τῆς Ἐπαρχίας μας καὶ ἐπιτελοῦν σημαντικὸ ἔργο ἀνάμεσα στοὺς ἐναπομείναντες κατοίκους. Ἔπειτα ἀναφέρθηκε στὴν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στὴν Μυτιλήνη καὶ στὴν εὐλογημένη ἐκκλησιαστικὴ περίοδο ποὺ περιλαμβάνει τὸ Τριώδιο καὶ τὴν Μεγάλη Σαρακοστή, τὸ Πάσχα, τὸ Πεντηκοστάριο γιὰ νὰ καταλήξη στὴν Πεντηκοστὴ καὶ τὴν Κυριακὴ τῶν ἁγίων Πάντων, ποὺ μᾶς δείχνουν τὸ τέλος καὶ τὸν σκοπὸ τῆς ζωῆς μας, ποὺ εἶναι ἡ μετοχὴ στὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ γίνουμε ἅγιοι. Ἔπειτα προσκάλεσε στὸ βῆμα νὰ μιλήση ὁ Πανοσ. Ἀρχιμανδρίτης π. Ζαχαρίας Ζαχάρου, ἀδελφὸς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Ἔσσεξ καὶ Πνευματικὸς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Βομβοκοὺς τῆς Ἐπαρχίας μας.

Ὁ π. Ζαχαρίας ὁμίλησε γιὰ τὴν ἐξομολόγηση καὶ τὸ μυστήριο τῆς μετανοίας. Τὰ κύρια σημεῖα τῆς ἐμπνευσμένης ὁμιλίας του ἦταν:

• Ἡ Ἱερὰ Ἐξομολόγηση εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τοὺς Ἱερεῖς γιὰ τὴν διαφύλαξη τῆς Ἱερωσύνης τους, ἡ ὁποία κινδυνεύει ἂν ὁ Ἱερεὺς δὲν ἔχει σημεῖο ἀναφορᾶς.
• Ὁ Ἀδὰμ καὶ οἱ ἀπόγονοί του ἀσθενοῦν βαρύτατα καὶ ὁ Χριστὸς ἐνηνθρώπησε γιὰ τὴν θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου.
• Ἡ ὑπερηφάνεια τυφλώνει τὸν ἄνθρωπο, τὸν ἀπομονώνει στὸν ἑαυτό του, γίνεται τεῖχος ἀνάμεσα στὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν Θεό, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ ἄνθρωπος ἡ προχωρεῖ σὲ μιὰ ἀδυσώπητη πάλη ἐπιβίωσης τοῦ ἐγώ του ἡ κρύβει τὴν ἐμπάθειά του ἀπὸ τὴν ἁγιότητα τοῦ Χριστοῦ.
• Μὲ τὴν μετάνοια ὁμολογοῦμε τὴν ἁμαρτία τῆς πτώσεώς μας. Ἔτσι δικαιολογεῖται τὸ μόνο «ὀρθόδοξο» ἀλάθητο: ὅταν ὁμολογοῦμε τὴν ἁμαρτία μας. Καὶ τότε μᾶς ἐγγίζει τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας.
• Ἡ ἐξομολόγηση εἶναι ἀπαραίτητο νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὴν αἰσχύνη-ντροπή, γιατί ὅσο πιὸ μεγάλη εἶναι ἡ αἰσχύνη, τόσο πιὸ ἰσχυρὴ εἶναι καὶ ἡ θεραπεία. Αὐτό μας τὸ διαβεβαιώνει παράδοση αἰώνων.
• Ὁ Ἱερεὺς στέκεται μὲ ἀπέραντο σεβασμὸ ἔναντι τοῦ ἐξομολογουμένου ποὺ ὁμολογεῖ μὲ ἐντροπὴ τὶς ἁμαρτίες του, διότι σὲ ἕναν τέτοιο μετανοοῦντα «ὅλος ὁ οὐρανὸς εἶναι μαζί του». Στὴν περίπτωση αὐτὴ ἡ ἐξομολόγηση καὶ ἡ μετάνοια προετοιμάζει τὸν ἄνθρωπο γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τῆς θείας Χάριτος.
• Ἡ μετάνοια γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας ἔναντι τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, εἶναι μύηση στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Στὴν προοπτικὴ αὐτὴ ἑρμήνευσε, ὁ π. Ζαχαρίας, τὴν εὐαγγελικὴ περικοπή του Ζακχαίου, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ νὰ ὑπομείνη τὴν αἰσχύνη γιὰ τὴν πράξη του, ἔθεσε τὸν ἑαυτό του στὴν πορεία τοῦ Χριστοῦ ποὺ πορευόταν τὸν δρόμο τῆς αἰσχύνης, πρὸς τὸν ἀτιμωτικὸ θάνατο, καὶ γι' αὐτὸ ἔγινε συγγενὴς μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ἀξιώθηκε νὰ γίνη συνδαιτημόνας Του.

• Ἡ ἐξομολόγηση εἶναι πράξη εὐχαριστίας.
• Ὁ Θεὸς δὲν κρίνει δυὸ φορές. Ὅταν ἐμεῖς κρίνουμε τὸν ἑαυτό μας μὲ τὴν αὐτομεμψία, ἀποφεύγουμε τὴν κρίση ἀπὸ τὸν Θεό.
• Ἐπὶ τῆς γῆς δὲν ὑπάρχει τέλος μετανοίας.

Τὸ θέμα ἦταν πολὺ ἐνδιαφέρον καὶ ἀκολούθησαν ἐρωτήσεις ἀπὸ τοὺς Ἱερεῖς, ὅπως: Μὲ ποιόν τρόπο ὁ Πνευματικὸς ἐνθαρρύνει τὸν ἐξομολογούμενο νὰ πῇ τὶς ἁμαρτίες του, χωρὶς νὰ κινδυνεύη ἀπὸ τὸ πάθος τῆς περιεργείας; Πὼς πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζει ὁ Πνευματικὸς τὰ προβλήματα τοῦ γάμου; Συνίσταται τὸ ἀνδρόγυνο νὰ ἔχη ἀναφορὰ σὲ ξεχωριστοὺς Πνευματικοὺς ἡ σὲ ἕναν; Πὼς πρέπει νὰ ἐνεργῆ ὁ Πνευματικὸς ὅταν ὁ ἐξομολογούμενος θέτη στὴν κρίση του τὴν κρίση ἄλλου Πνευματικοῦ; κλπ.

Στὸ τέλος ὁ Σεβασμιώτατος συνόψισε τὰ ὅσα εἰπώθηκαν καὶ μὲ ἀφορμὴ τὸ Συνέδριο ποὺ διοργάνωσε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος στὴν Θεσσαλονίκη γιὰ τοὺς Πνευματικοὺς τόνισε μερικὰ κρίσιμα σημεῖα τῆς διακονίας τοῦ Πνευματικοῦ, ὅπως τὸν τρόπο ποὺ χειρίζεται τὴν μεγάλη αὐτὴ πνευματικὴ ἐξουσία, τὸ μεγάλο κακὸ ποὺ γίνεται στὰ πρόσωπα καὶ στὴν Ἐκκλησία μὲ τὴν ὀπαδοποίηση τῶν ἐξομολογουμένων, τὸν νομικισμὸ ἡ τὸ ἀντίθετό του τὴν καταφρόνηση τῶν ἱερῶν Κανόνων κατὰ τὴν ἐξάσκηση αὐτοῦ τοῦ θεραπευτικοῦ ἔργου κλπ.

Κουρὰ μοναχῆς

Τὴν 19η Φεβρουαρίου ε.ε. ἔγινε κουρὰ ρασοφόρου μοναχῆς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς, στὴν ὁποία δόθηκε τὸ ὄνομα τῆς μητέρας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀνθοῦσα, πρὸς τιμὴν καὶ τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εὐαγγελιστρίας Θηβῶν.

Τὴν Κυριακὴ 22 Φεβρουαρίου ὁ Σεβασμιώτατος λειτούργησε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βομβοκοὺς μαζὶ μὲ τὸν π. Ζαχαρία, ὁ ὁποῖος κήρυξε τὸν θεῖο λόγο περὶ τῆς ταπεινώσεως τῶν σωζομένων. Μετὰ τὴν θεία Λειτουργία, στὸ ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς δόθηκε ἡ δυνατότητα γιὰ εὐρύτερη συζήτηση πάνω στὸ θέμα αὐτό.