Ἐτήσιο Μνημόσυνο πατρὸς Ἀρσενίου Κομπούγια

Τὸ Σάββατο 28 Μαρτίου στὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο Παναγίας Γοργοεπηκόπου τελέσθηκε τὸ ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Ἀρσενίου Κομπούγια.

Στὸ Ναΰδριο τοῦ Ἡσυχαστηρίου λειτούργησε ὁ Σεβασμιώτατος μὲ ἕναν Ἱερέα, ἐφ' ὅσον τὸ μικρὸ Ἱερὸ δὲν ἐπιτρέπει τὴν συμμετοχὴ περισσοτέρων λειτουργῶν. Συμπροσευχόμενοι ἦσαν Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς μας μὲ ἐπί κεφαλῆς τὸν Γενικὸ Ἀρχιερατικὸ Ἐπίτροπο π. Ἀθανάσιο Λαουρδέκη, μοναχὲς ἀπὸ τὶς Ἱερὲς Μονὲς Παναγίας Βαρνακόβης καὶ Τιμίου Προδρόμου Βομβοκοὺς μὲ ἐπί κεφαλῆς τὶς Γερόντισσές τους, πνευματικὰ παιδιὰ τοῦ Γέροντα καὶ πολλοὶ Χριστιανοὶ ποῦ γέμισαν τὸ γραφικὸ προαύλιο τῆς Μονῆς.

Ὁ Σεβασμιώτατος στὸν λόγο του μίλησε γιὰ τὶς δύο σκέψεις ποῦ τὸν συνεῖχαν τὸ διάστημα αὐτό, ὅτι δηλαδὴ «πέρασε ἕνας χρόνος χωρὶς τὸν Γέροντα Ἀρσένιο», ποῦ εἶναι αἰτία λύπης, ἀλλὰ καὶ τὴν συνέχειά της, ὅτι «πέρασε ἕνας χρόνος μὲ τὸν Γέροντα Ἀρσένιο κοντὰ στὸν Θεό», ποῦ δίνει ἐλπίδα καὶ ἀναιρεῖ τὴν λύπη. Ἀναλύοντας τὶς δύο αὐτὲς σκέψεις ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὡς πραγματικὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, στὸ ὁποῖο ἀνήκουν τὰ ἐν ζωῇ καὶ τὰ κεκοιμημένα μέλη της σὲ μιὰ ἑνότητα, γιὰ τὴν ἐλπίδα ποῦ δίνει ἡ πίστη μας ὅτι ἀγαπημένα μας πρόσωπα, ὅπως ὁ Γέροντάς του ἀείμνηστος Μητροπολίτης Ἐδέσσης Καλλίνικος, ποῦ εὐαρέστησαν τὸν Θεό, βρίσκονται τώρα κοντά Του. Ἔκανε ἀναφορὰ στὰ χαρίσματα τοῦ Γέροντα, τονίζοντας τὸ ἐκκλησιαστικό του ἦθος καὶ φρόνημα. Μίλησε γιὰ πολὺ ὥρα μὲ θέρμη, ἀφοῦ ἡ μία σκέψη ἔφερνε τὴν ἄλλη καὶ ἡ ἀνάμνηση τοῦ Γέροντα ἦταν ἔντονη.

Μετὰ τὴν θεία Λειτουργία, στὸ μικρό, ἐπίσης, ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς ὅπου ἔλαβαν τὰ κόλυβα καὶ τὸν καφὲ οἱ Ἱερεῖς, οἱ Γερόντισσες καὶ Μοναχὲς καὶ ὁρισμένοι λαϊκοί, ἔγινε μιὰ μικρὴ μοναχικὴ σύναξη, κατὰ τὴν ὁποῖα ὁ Σεβασμιώτατος, λαμβάνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ ἐρωτήσεις παρευρισκομένων, ἀναφέρθηκε σὲ θεολογικὰ θέματα καὶ κυρίως στὴν διαφορὰ μεταξὺ θεολογίας καὶ φιλοσοφίας καὶ τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ ὀρθόδοξη θεολογία.

Ἀργότερα, στὴν τράπεζα ποῦ παρατέθηκε δόθηκε ἡ εὐκαιρία νὰ μνημονευθῇ καὶ πάλι ὁ Γέροντας Ἀρσένιος, νὰ θυμηθοῦν οἱ συνδαιτημόνες περιστατικὰ τῆς ζωῆς του, λόγους του καὶ τὰ χαρίσματά του ποῦ ἐκφράζονταν μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος συζήτησε θέματα ποῦ ἐνδιέφεραν καὶ τὸν π. Ἀρσένιο, καὶ περὶ ὀρθοδόξου δογματικῆς, ὡς ἐμπειρικῆς ζωῆς. Ὅλοι ὅσοι συμμετεῖχαν καὶ συμπροσευχήθηκαν στὸ μνημόσυνο Γέροντος Ἀρσενίου τρέφουν αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης γιὰ τὰ ὅσα τοὺς προσέφερε καὶ ὅσα προσέφερε στὴν τοπικὴ Ἐκκλησία καὶ εὔχονται νὰ εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη του καὶ νὰ τοὺς βοηθᾶ μὲ τὶς εὐχές του.

Α.Κ.