+ Ἱερομόναχος Ραφαήλ (Μακρυγιάννης)

Φτωχότερη, εἶναι ἀπὸ τὴν Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009, ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἀμπελακιωτίσσης, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρη ἡ περιοχὴ τῆς Ὀρεινῆς Ναυπακτίας, μετὰ τὴν ἀναχώρηση γιὰ τὴν Ἄνω Ἱερουσαλὴμ τοῦ πολιοῦ καὶ πολυσεβάστου Γέροντος πατρὸς Ραφαὴλ Μακρυγιάννη, ὁ ὁποῖος ἐπὶ τριανταπέντε χρόνια ὑπῆρξε ἄγρυπνος φρουρὸς καὶ φύλακας τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀμπελακιωτίσσης (ἰδιαιτέρως μέχρι τὴν ἐγκαταβίωσή μας στὴν Ἱερὰ Μονή).

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας γεννήθηκε τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1920 στὸ χωριὸ Σκοπιὰ (παλαιὰ Τσικλίστα) Εὐρυτανίας, ὅπου καὶ ἔμαθε τὰ πρῶτα γράμματα. Σὲ ἡλικία 17 ἐτῶν ἀκολουθῶντας τὸν κατὰ σάρκα θεῖο τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Προκόπιο Μακρυγιάννη, μεταβαίνει στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, τὸ Ἅγιον Ὅρος, καὶ ἐγκαταβιοῖ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας καὶ εἰδικότερα στὸ Κάθισμα τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ὅπου καὶ γίνεται Μεγαλόσχημος Μοναχὸς τὸ 1938. Δώδεκα χρόνια ἀργότερα, τὸ 1950, ἀναχωρεῖ ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ «μεταφυτεύεται» στὸ Μοναστήρι τῆς «Κυρᾶς της Ρούμελης» στὸν Προυσὸ Εὐρυτανίας, ὅπου καὶ παραμένει γιὰ 24 χρόνια. Ἀξίζει νὰ σημειωθῇ ὅτι τὸν Μάϊο τοῦ 1956 χειροτονεῖται Διάκονος καὶ Ἱερεὺς στὸν Ι. Ν. Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας κυρὸ Χριστοφόρο.

Τὸ 1974, μετά την ἐγκαταβίωση στὸν Προυσὸ τῆς συνοδείας τοῦ Γέροντος Γρηγορίου – νῦν Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δοχειαρίου– ὁ π. Ραφαὴλ ἀποχωρεῖ ἀπὸ τὴν Ι. Μ. Προυσοῦ καὶ μέχρι τὸ τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς του ἀσκεῖται σ’ ἕνα ἄλλο «σπίτι» τῆς Παναγίας, τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἀμπελακιωτίσσης, δίδοντας νυχθημερὸν τὴν «Μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ» καὶ ἀναπαύοντας τὸν κάθε κουρασμένο προσκυνητὴ ποὺ ἔφθανε στὴν πόρτα τῆς «Κιβωτοῦ της Ναυπακτίας».

Τὰ τελευταῖα ἐννέα περίπου χρόνια, ποὺ ἡ Μονὴ ἄρχισε νὰ ἐπαναλειτουργῇ, ὁ Γέροντας, ποὺ λόγῳ προβλημάτων ὑγείας (εἶχε σακχαρώδη διαβήτη, καρδιακὴ ἀνεπάρκεια καὶ ἐκφυλιστικὴ ὀστεαρθίτιδα) δὲν λειτουργοῦσε, βοηθοῦσε τὸν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς ψάλλοντας στὸ ἀναλόγιο.

Ἔφυγε πλήρης ἡμερῶν τὴν Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009 καὶ ἐκηδεύθη τὴν ἑπομένη στὸ Μοναστήρι, προεξάρχοντος τοῦ Μητροπολίτου Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ, τὴ ἀδεία τοῦ Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου, ὁ ὁποῖος ἀπουσίαζε στὴν Ρωσία, μὲ τὴν συμμετοχὴ πλειάδος Ἱερομονάχων καὶ Ἱερέων, τόσον τῆς Μητροπόλεώς μας, ὅσον καὶ ὁμόρων Μητροπόλεων.

Διακρινόταν γιὰ τὴν πίστη, τὴν ἁπλότητα καὶ τὴν προσήνειά του, καθὼς ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν σεβασμό του πρὸς τοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς Θεσμοὺς (Ἐπίσκοπο, Ἡγούμενο κλπ).

Ἀφῆκε μνήμην εὐλαβοῦς Κληρικοῦ καὶ παραδοσιακοῦ Ἱερομονάχου, ἀφοῦ ἡ ζωή του στηριζόταν στὶς τρεῖς κατ’ ἐξοχὴν Μοναχικὲς ἀρετές: τῆς Ὑπακοῆς, τῆς Παρθενίας καὶ τῆς Ἀκτημοσύνης.

Νὰ ἔχουμε τὴν εὐχή του.

π. Π. Π