Γεγονὸς καὶ Σχόλιο: Οἰκονομικὴ κρίση καὶ στὸν θάνατο

Ὅπως εἶναι γνωστὸν ἡ οἰκονομικὴ κρίση ξεκίνησε ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ καὶ ἐπεκτάθηκε καὶ στὴν Εὐρώπη. Ἀναπτύσσονται δὲ διάφορες θεωρίες γιὰ τὴν ὑπέρβαση αὐτῆς τῆς κρίσης. Μιὰ τέτοια προσπάθεια γίνεται καὶ στὸ μεγάλο θέμα τοῦ θανάτου.

Στὴν Ἀμερικὴ ἔγινε μιὰ ἔρευνα γιὰ τὸ τί κοστίζει περισσότερο: τὸ νὰ συντηροῦν τοὺς κρατουμένους στὴν φυλακὴ ποὺ ἐκτίουν ποινὲς ἰσόβιας κάθειρξης ἡ το νὰ τοὺς ἐκτελοῦν. Ἐννοεῖται ὅτι ἡ θανατικὴ ποινὴ ἰσχύει ἀκόμη σὲ 36 Ἀμερικανικὲς Πολιτεῖες. Καὶ ἀπὸ αὐτὲς τὶς Πολιτεῖες μερικὲς σκέπτονται νὰ καταργήσουν τὴν θανατικὴ ποινή, γιατί κοστίζει οἰκονομικὰ περισσότερο!

Συγκεκριμένα, ἡ ἔρευνα ἀπέδειξε ὅτι «εἶναι πιὸ οἰκονομικὸ νὰ συντηρεῖς κρατουμένους ποὺ ἐκτίουν ποινὲς ἰσόβιας κάθειρξης, παρὰ νὰ τοὺς ἐκτελεῖς». Ἕνας δὲ πρώην δικαστὴς στὴν Καλιφόρνια, ὁ Ντόναλντ Μὰκ Κάρτιν, ποὺ ἔστειλε στὸν θάνατο ἐννέα ἄτομα, εἶπε: «Εἶναι δέκα φορὲς πιὸ ἀκριβὰ νὰ τοὺς σκοτώνεις, ἀπὸ τὸ νὰ τοὺς κρατᾶς ζωντανούς». Αὐτὸ τεκμηριώνεται ἀπὸ τὸ ὅτι «τὸ ἰδιαιτέρως ἀργόστροφο σύστημα ἐξέτασης ἐφέσεων στὴν Καλιφόρνια δημιουργεῖ "λίστα ἀναμονῆς" τῶν πρὸς ἐκτέλεση καταδικασμένων μὲ μέσο χρόνο ἀναμονῆς τὰ 20 χρόνια». Ἔτσι, «εἶναι χάσιμο χρόνου καὶ χρημάτων» τὸ νὰ διατηρῆται ἡ θανατικὴ ποινὴ (Ἐλευθεροτυπία, 9-3-2009).

Τὸ νὰ σέβεται κανεὶς τὴν ζωὴ ἑνὸς ἀνθρώπου ἐπειδὴ εἶναι φθηνότερη ἀπὸ τὴν καταδίκη σὲ θάνατο, εἶναι κατάντημα! Βεβαίως, πρέπει νὰ καταργηθῇ ἡ θανατικὴ ποινή, διότι ὁ ἄνθρωπος ἔχει πάντοτε τὴν δυνατότητα νὰ ἀλλάξη ζωὴ καὶ νὰ κοινωνικοποιηθή, ἀλλὰ νὰ σκέπτονται μιὰ τέτοια κατάργηση μὲ ὅρους οἰκονομικοὺς καὶ συμφεροντολογικοὺς εἶναι πρόκληση τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ μας.

Δυστυχῶς ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ὁ ἄνθρωπος ὑπολογίζεται μὲ καθαρὰ οἰκονομικὲς προδιαγραφές, θεωρεῖται ἁπλῶς μιὰ «σάρκα» καὶ τίποτε περισσότερο. Ἔζησα ἕνα τέτοιο γεγονός, ὅταν ἤμουν στὸν Λίβανο σὲ μιὰ φάση τοῦ πολέμου (1988-1991) στὴν περιοχή, ὅταν ἕνας δήλωσε ὅτι σκότωσε 100 ἀνθρώπους, γιατί τοῦ εἶχαν δώσει 100 δολλάρια! Μιὰ ἀνθρώπινη ζωὴ κόστιζε γι' αὐτὸν 1 δολλάριο!

Ὅμως μιὰ τέτοια νοοτροπία σὲ μικρότερες διαστάσεις βλέπουμε σὲ πολλὲς περιπτώσεις στὴν ζωή μας, ἀπὸ τὰ γονιμοποιημένα ὠάρια καὶ τὰ ἔμβρυα μέχρι τὴν τρίτη ἡλικία. Ὁ ἄνθρωπος, τὸ τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι δημιουργημένος κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωση Θεοῦ, θεωρεῖται σὰν μιὰ ζωώδης ὕπαρξη.

Καὶ τελικὰ διερωτᾶται κανεὶς ἂν ζοῦμε τὸ 2.000 μ.Χ. ἡ στὴν περίοδο πρὸ Χριστοῦ. Γιατί, ἂν τέτοιες καταστάσεις παρατηροῦνται καὶ σὲ χριστιανικὲς χῶρες, τότε τὸ πρᾶγμα εἶναι τραγικό!

Ν.Ι.