Ἀνακοινωθὲν Ἱερᾶς Συνόδου: Ὁ διάλογος μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν

Ἀνακοινωθὲν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν ἀπογευματινὴ Συνεδρίασή Της, τὴν 15ην Ὀκτωβρίου ε.ε., καθὼς καὶ κατὰ τὸ πρῶτο μέρος τῆς σημερινῆς Συνεδρίας Της, μὲ πρόταση τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, συζήτησε τὸ θέμα τοῦ Διαλόγου μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν.

Στὴν ἀρχὴ ἀνεγνώσθη τὸ ἔγγραφο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σχετικὰ μὲ τὴν λεγομένη «Ὁμολογία Πίστεως», ποὺ ὑπεγράφη ἀπὸ Κληρικούς, μοναχοὺς καὶ λαϊκούς, καθὼς ἐπίσης ἀνεγνώσθησαν καὶ ἐπιστολὲς τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, μὲ σκοπὸ τὴν ἐνημέρωσή τους γιὰ τὸ κείμενο ποὺ ὑπεγράφη στὴν Ραβέννα καὶ τὸ προσχέδιο ποὺ πρόκειται νὰ συζητηθῇ τὶς προσεχεῖς ἡμέρες στὴν Κύπρο σχετικὰ μὲ τὸ πρωτεῖο τοῦ πάπα κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία. Ἤδη γιὰ τὰ θέματα αὐτὰ ἔγινε λόγος καὶ στὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ παρελθόντος Σεπτεμβρίου.

Μετὰ τὴν ἀνάγνωση τῶν ἀνωτέρω κειμένων, ὁ Μακαριώτατος ἐκάλεσε τοὺς Σεβασμιωτάτους Μητροπολῖτες Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης κ. Μελέτιο, Πρόεδρο τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Διορθοδόξων καὶ Διαχριστιανικῶν Σχέσεων, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, Ἀντιπρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸν Διάλογο μετὰ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν καὶ Περιστερίου κ. Χρυσόστομο, ὡς γνώστη τῶν θεμάτων, ἐπειδὴ ἀσχολήθηκε στὸ παρελθόν, νὰ ἐνημερώσουν τὴν Ἱεραρχία τόσο γιὰ τὴν πορεία τοῦ ἀνωτέρω διαλόγου, ὅσο καὶ γιὰ τὸ κείμενο τῆς Ραβέννας καὶ τὴν Συνεδρία τῆς Μικτῆς Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς ποὺ θὰ γίνει τὶς προσεχεῖς ἡμέρες στὴν Πάφο τῆς Κύπρου.

Ἀκολούθως ὑπῆρξε εὐρύτατος διάλογος, στὸν ὁποῖον ἔλαβαν μέρος πολλοὶ Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ὁμίλησαν μὲ αἴσθημα εὐθύνης καὶ γνώσεως γιὰ τὰ μεγάλα αὐτὰ θέματα. Κατὰ τὴν συζήτηση διετυπώθησαν οἱ ἀκόλουθες θέσεις :

1. Διεπιστώθη ἡ ἀνάγκη περαιτέρω πληρεστέρας ἐνημερώσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, στὰ σημαντικὰ αὐτὰ ζητήματα. Δηλώθηκε δὲ ὅτι ἐφεξῆς ἡ Ἱεραρχία θὰ λαμβάνη γνώση ὅλων τῶν φάσεων τῶν Διαλόγων, διαφορετικὰ κανένα κείμενο δὲν δεσμεύει τὴν Ἐκκλησία. Ἄλλωστε αὐτὸ συνιστᾶ τὸ Συνοδικὸ Πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας.
2. Ὁ Διάλογος πρέπει νὰ συνεχισθῇ, μέσα ὅμως στὰ ὀρθόδοξα ἐκκλησιολογικὰ καὶ κανονικὰ πλαίσια, πάντοτε ὕστερα ἀπὸ συνεννόηση μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅπως πανορθοδόξως ἔχει ἀποφασισθεῖ.
3. Οἱ Ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας μας στὸν συγκεκριμένο διάλογο ἔχουν σαφῆ γνώση τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, τῆς Ἐκκλησιολογίας καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως καὶ προσφέρουν τὶς γνώσεις καὶ τὶς δυνάμεις τους πρὸς τὸν σκοπό «της τῶν πάντων ἑνώσεως», «ἐν ἀληθείᾳ» καὶ μέσα στὰ ἀπαραίτητα θεολογικὰ πλαίσια καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων.
4. Τὸ κείμενο τῆς Ραβέννας καὶ τὸ κείμενο ποὺ πρόκειται νὰ συζητηθῇ στὴν Κύπρο τελοῦν ὑπὸ τὸν ὅρον τῆς ἀναφορᾶς καὶ ἐγκρίσεώς τους ἀπὸ τὶς κατὰ τόπους Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, ἑπομένως καὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, Συνοδικῶς διασκεπτομένης. Αὐτὸ πρακτικῶς σημαίνει ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξουν τετελεσμένα γεγονότα, χωρὶς Συνοδικὴ Ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας. Οἱ Ἱεράρχες εἶναι φύλακες τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, ὅπως ὁμολόγησαν κατὰ τὴν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία τους.
5. Σχετικὰ μὲ τὸ κείμενο ποὺ θὰ ἀναφέρεται στὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία, τὸ ὁποῖο θὰ καταρτισθῇ στὴν Κύπρο τὶς προσεχεῖς ἡμέρες, δόθηκε κατεύθυνση στοὺς ἐκπροσώπους τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ ὑποστηρίξουν, ὥστε νὰ ἐγγραφῆ στὸ τελικὸ κείμενο ἡ κανονικὴ θέση τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα Ρώμης κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία σὲ σχέση πρὸς τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ σὲ ἀναφορὰ πρὸς τὸν 3ον Κανόνα τῆς Β Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ τὸν 28ο Κανόνα τῆς Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
6. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρακολουθεῖ καὶ θὰ συνεχίσει νὰ παρακολουθῇ ἐπαγρυπνοῦσα τὸ θέμα τῶν διαλόγων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τοὺς Ἑτεροδόξους, γι’ αὐτὸ καὶ θεωρεῖ ὅτι το, ὡς «Ὁμολογία Πίστεως» κείμενο, ὡς ἐκ περισσοῦ. Παρακαλεῖ δὲ τοὺς πιστοὺς νὰ ἐμπιστεύονται τοὺς Ποιμένες τους καὶ νὰ ἀπέχουν ἀπὸ ἐνέργειες, ποὺ εἶναι δυνατὸν νὰ δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα.

Ταῦτα συνεζήτησε καὶ ἀπεφάσισε ὁμοφώνως ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καὶ παραδόσεως καὶ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ εὔκλειαν τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας