Κύριο θέμα: Χριστουγεννιάτικες ἐκδηλώσεις προσφορᾶς καὶ ἀγάπης - Φιλάνθρωπος πολιτισμός

Πραγματοποιήθηκαν μέσα στὴν ἀτμόσφαιρα τῆς προετοιμασίας καὶ τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Χριστουγέννων πολλὲς ἐκδηλώσεις προσφορᾶς, ἀγάπης καὶ φιλανθρωπίας, ὅπως οἱ ἐκδηλώσεις καὶ ὁ ἔρανος Ἀγάπης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ ἀπολογισμὸς τῶν Ἱδρυμάτων καὶ Κληροδοτημάτων, οἱ προσφορὲς τῶν Συνδέσμων Ἀγάπης τῶν Ἐνοριῶν, ἐκδηλώσεις φορέων ποὺ εἴτε τὸ Καταστατικό τους εἶναι ἐπηρεασμένο ἀπὸ τὶς χριστιανικὲς ἀρχές, εἴτε τὰ πρόσωπα ποῦ τοὺς πλαισιώνουν εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀσπάζονται τὴν διδασκαλία της (Σύλλογος Ἀλκυόνη, Σύλλογος Αἱμοδοτῶν κλπ.).

Καὶ πράγματι, ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους θησαυρούς της, διότι αὐτὴ εἶναι ποῦ ζυμώνει μὲ τὴν καλὴ ζύμη τὴν κοινωνία, κάνει τοὺς ἀνθρώπους φιλάνθρωπους καὶ φιλόθεους, ἀνοίγει τὰ βαλάντια τῶν πλουσίων καὶ γεμίζει τὶς καρδιὲς τῶν πτωχῶν μὲ εὐχαριστία. Ὁ Χριστὸς ἐρχόμενος στὸν κόσμο δὲν ἔφερε ὡς δῶρο ὑλικὲς καὶ χρηματικὲς παροχές. Ὅλα τὰ ἀγαθὰ τὰ ἐσκόρπισε ὡς Δημιουργὸς ἀπ' ἀρχῆς σὲ ὅλη τὴν κτίση. Ὁ Χριστὸς ἐρχόμενος στὸν κόσμο ἔφερε τὸν Ἑαυτό Του καὶ τὴν διδασκαλία Τοῦ γιὰ τὸ πῶς θὰ γίνεται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ὀρθὴ χρήση αὐτῶν τῶν ἀγαθῶν.

Καὶ οἱ τέλειοι Χριστιανοί, δηλαδὴ οἱ Ἅγιοι, δὲν συγκέντρωναν ἀγαθὰ καὶ χρήματα οὔτε γιὰ ἐλεημοσύνη, ἀλλὰ ἐλεύθεροι οἱ ἴδιοι ἀπὸ ἀποθῆκες καὶ βαλάντια, εἶχαν ὡς ἀποθῆκες τὴν περιουσία τῶν πλουσίων καὶ οἱ ἴδιοι μὲ τὴν ζῶσα διδασκαλία ἔπειθαν σὲ κάθε ἀνάγκη τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε νὰ γίνεται ἡ εὐλογημένη ἀνακατανομὴ καὶ οἱ πλούσιοι νὰ χορηγοῦν περιουσίες καὶ χρήματα στοὺς πτωχούς. Καὶ ὅταν δὲν ὑπῆρχαν πλούσιοι νὰ τοὺς ἀκούσουν, τότε ἐρχόταν ἡ ἄλογη δημιουργία, ἀκόμη καὶ τὰ φίδια, καὶ τοὺς βοηθοῦσε στὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τους. Οἱ ἴδιοι προσέφεραν καὶ τὴν ἀτομική τους περιουσία ποῦ εἶχαν κληρονομήσει.

Ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸν πλοῦτο, τὴν πτωχεία καὶ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ εἶναι σαφής: (Τὰ ἀγαθὰ μᾶς δόθηκαν πρὸς χρήση καὶ ὄχι πρὸς κτήση, (τὴν χρήση αὐτὴ θὰ τὴν ἔχουμε ἄχρι καιροῦ, γιὰ νὰ μᾶς χρησιμεύσουν στὴν ζωὴ αὐτὴ τῆς μετανοίας, καὶ μετὰ θὰ μᾶς ζητηθῇ «λογαριασμός», (ὁ πλοῦτος εἶναι ἐμπόδιο στὴν σωτηρία καὶ ὄχι «εὐλογία» γίνεται εὐλογία, ὅταν προσφέρεται στοὺς ἀδελφούς, (ἡ τοκογλυφία εἶναι ἁμαρτία, (ἡ ἐπίφαση ἢ καὶ ὁ σκοπὸς τῆς ἐλεημοσύνης δὲν ἐξαγιάζει τὶς ἀδικίες ἢ τὴν πλουτοκρατία, (ἀρετὴ εἶναι ἡ χρήση τῶν ἀγαθῶν κατὰ Θεὸν καὶ κακία ἡ χρήση τῶν ἰδίων ἀγαθῶν παρὰ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, (ἡ καλύτερη ἐπένδυση τῆς περιουσίας μας εἶναι ἡ διάδοσή της στοὺς πτωχοὺς καὶ ἡ διατροφὴ ἁγίων, γιὰ νὰ προσεύχωνται ἀπερίσπαστοι γιὰ μᾶς καὶ ὅλον τὸν κόσμο, (ὁ μόνος τρόπος νὰ διαφυλάξουμε τὰ χρήματά μας, εἶναι νὰ τὰ μοιράζουμε στοὺς πτωχούς, (οἱ πτωχοὶ θὰ εἶναι οἱ μάρτυρες, ἢ ὑπερασπίσεως ἢ κατηγορίας, στὸ τελικὸ Δικαστήριο, (στὸ πρόσωπο τῶν πτωχῶν ὑποφέρει ὁ Χριστός, (ὁ Χριστὸς «πλούσιος ὧν ἐπτώχευσε», δηλαδὴ Θεὸς ὧν ἔγινε ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ ὡς ἄνθρωπος ἔζησε πτωχικά. κ.ο.κ.

Ἔχοντας αὐτὴν τὴν διδασκαλία, εἶναι φυσικὸ νὰ εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ὅπως χαρακτηριστικὰ ἔχει εἰπωθῇ, «ὁ μεγαλύτερος φιλανθρωπικὸς φορέας τῆς χώρας μας», χωρὶς μάλιστα νὰ ὑπολογισθοῦν καὶ ὅλοι οἱ φορεῖς, ὀργανώσεις καὶ πρόσωπα ποῦ ἐπιδίδονται στὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο ἐμπνευσμένοι ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀντίθετα εἶναι ἀφύσικο γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς νὰ ζοὺν τὴν ζωή τους, καὶ μάλιστα τὶς ἡμέρες τῶν ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων, μὲ ἐπιδείξεις, σπατάλη, πλουτισμὸ κλπ.

Μέσα στὰ πλαίσια αὐτὰ στὸ παρὸν τεῦχος δημοσιεύουμε ἀναφορὲς ἀπὸ ἐκδηλώσεις ποῦ συντονίζονται μὲ τὴν χριστουγεννιάτικη ἀτμόσφαιρα, χωρὶς νὰ περιορίζωνται μόνον στὶς ἡμέρες αὐτές. Γιατί ἔχει εἰπωθῇ: «Καὶ ἐνῷ θυμόμαστε αὐτοὺς ποῦ ἔχουν ἀνάγκη, ξαναβρίσκουμε τὸν ξεχασμένο ἄνθρωπο μέσα μας, τὸν ἄνθρωπο ποῦ τὶς ἄλλες μέρες ζή, μοιράζεται καὶ κάποιες φορὲς συμμετέχει στὴν ἀδικία, στὴν ἐκμετάλλευση, στὴν βία καὶ τὴν κακία» (βλ. σελ. 4).

Παρουσιάζεται, λοιπόν, ὁ ἀπολογισμὸς τῶν Ἱδρυμάτων-Κληροδοτημάτων καὶ τὸ μνημόσυνο τῶν Εὐεργετῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπηρεάσθηκαν ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας (αὐτὸ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὅρισαν πρόεδρο τῶν Ἱδρυμάτων τους τὸν ἑκάστοτε Μητροπολίτη) καὶ ἔκαναν τὴν γενναιόδωρη πράξη τους. Καὶ εἶναι σημαντικὸ νὰ γίνεται ἀγαθὴ χρήση τῆς περιουσίας τους καὶ εὐσυνείδητη ἀπόδοσή της γιὰ τὸν σκοπὸ ποῦ ἐκεῖνοι ἔταξαν.

Γίνεται ἀναφορὰ ἐπίσης σὲ μερικὲς φιλανθρωπικὲς ἐκδηλώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καὶ τῶν Συνδέσμων Ἀγάπης τῶν Ἐνοριῶν καὶ σὲ παρόμοιες ἐκδηλώσεις φορέων (π.χ. τοῦ Συλλόγου «Ἀλκυόνη») κλπ.

Παρουσιάζονται τὰ ἀνωτέρω, γιατί πέρα ἀπ' ὅλα ὅσα προαναφέραμε, ὑπάρχει καὶ κάποιος ἄλλος ἐπίκαιρος λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον εἶναι καλὸ νὰ προβάλλωνται τέτοιες ἐκδηλώσεις. Γιατί ἔχει ἀποδειχθῇ ὅτι ἡ Ἐκκλησία λειτουργεῖ τὰ Ἱδρύματά της μὲ πολὺ λιγότερα ἔξοδα, ἀπ' ὅ,τι τὸ Δημόσιο, καὶ αὐτὸ ὀφείλεται καὶ στὴν καλὴ διαχείριση καὶ στὸν ἐθελοντισμὸ ποῦ καλλιεργεῖ σὲ μεγάλο βαθμό.

Πιστεύουμε, π.χ., ὅτι εἶναι παράδειγμα πρὸς μίμηση τὸ πῶς ὁρισμένα Ἱδρύματα ποῦ κάποια στιγμὴ δὲν εἶχαν τίποτε νὰ δώσουν, μὲ μιὰ καλὴ διαχείριση, χωρὶς ἐπιχορηγήσεις, χωρὶς φοροδιαφυγές, κλπ., κατάφεραν σὲ ἐλάχιστο χρονικὸ διάστημα νὰ ἐκπληρώνουν τοὺς σκοπούς τους καὶ νὰ προσφέρουν στοὺς νέους καὶ τοὺς ἀπόρους. Ἐπίσης, πρέπει νὰ μελετηθῇ τὸ πῶς ἕνα Ἵδρυμα γιὰ παράδειγμα μὲ τὰ πενιχρὰ οἰκονομικά του μπορεῖ νὰ φέρη εἰς πέρας τοὺς σκοπούς του, χωρὶς νὰ ἔχη ἀνάγκη νὰ ἀπευθύνεται στὸ Κράτος, χωρὶς νὰ χρεώνεται καὶ συνεπῶς χωρὶς νὰ ἐπιβαρύνη τοὺς πολῖτες. Καὶ ὡς γνωστόν, ὅταν ἕνας ὀργανισμός-φορέας ἐπιβαρύνη τὸ Κράτος, τὸ βάρος αὐτὸ λόγῳ τῆς διαφθορᾶς φθάνει πολλαπλάσιο τελικὰ στοὺς ὤμους τῶν φορολογουμένων.

Αὐτὰ πρέπει νὰ μελετῶνται καὶ νὰ προβάλλωνται. Καὶ τὰ ΜΜΕ ἔχουν ὑποχρέωση νὰ τὸ κάνουν αὐτό, ὥστε νὰ μάθουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ μὴν ἐντυπωσιάζωνται ἀπὸ ἀνούσιες καὶ πρόσκαιρες παροχὲς ποῦ ἐξασθενοῦν τὸ Κράτος, ἀλλὰ νὰ βλέπουν τὸ καλὸ τῆς κοινωνίας σὲ βάθος χρόνου. Γιατί πολλοὶ φορεῖς, ἀκόμη καὶ «ἐκκλησιαστικοί», προκειμένου νὰ ἐντυπωσιάσουν τὸν λαὸ καὶ νὰ ἀποκτήσουν ὀπαδούς-ψήφους-πελάτες δὲν διστάζουν νὰ μετέρχωνται παράνομες καὶ ἄδικες μεθόδους ἐξοικονόμησης χρημάτων ἢ καταχρέωσης τοῦ Δημοσίου.

Πιστεύουμε, μὲ ἄλλα λόγια, ὅτι ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ἐπίκαιρη ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς οἰκονομικῆς κρίσης ποῦ περνᾶ ἡ χώρα μας, ποῦ ὅπως ἔχει εἰπωθῇ εἶναι στὴν βάση της κρίση ἀρχῶν καὶ παιδείας.

Α.Κ.