Γεγονὸς καὶ Σχόλιο: Μαθήματα ἀπὸ τὴν Ρωσία

Ἀπὸ τὶς ἐπισκέψεις μου στὴν Ρωσία καὶ γενικὰ στὶς χῶρες ποὺ εἶχαν κομμουνιστικὰ καθεστῶτα διεπίστωσα ὅτι ἡ νέα πολιτικὴ κατάσταση ἀντιμετωπίζει διαφορετικὰ τὴν Ἐκκλησία. Οἱ πολιτικοὶ ἀντιλαμβάνονται τὴν ἀδικία ποὺ ἔγινε σὲ βάρος τῆς Ἐκκλησίας ὅλα τὰ τελευταῖα χρόνια ποὺ διωκόταν, καὶ μὲ πολλοὺς τρόπους τώρα ἐπιδιώκει νὰ ἀποκαταστήση τὰ πράγματα. Βέβαια, σὲ αὐτὸ σημαντικὸ ρόλο ἔπαιξε ἡ «ἀντίσταση» τοῦ λαοῦ, ποὺ ἐξακολουθοῦσε ὅλα αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια νὰ πιστεύη στὸν Θεὸ καὶ νὰ κρατᾶ τὶς παραδόσεις.

Σὲ πρόσφατη ἀνταπόκρισή του ἀπὸ τὴν Μόσχα ὁ δημοσιογράφος Θανάσης Αὐγερινὸς (Περιοδικὸ «Ἑλλάδα», «Μακεδονία» 6-1-2010) μᾶς ἐνημερώνει ὅτι ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Ρωσίας Βλαντιμὶρ Πούτιν τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων ἐπισκέφθηκε τὸν Πατριάρχη Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν Ρωσιὼν κ. Κύριλλο καὶ ἐπήνεσε τὴν Ἐκκλησία, διότι «προσφέρει πολλὰ γιὰ τὴ διαπαιδαγώγηση τῶν πολιτῶν στὸ πνεῦμα τοῦ πατριωτισμοῦ, ἐμπνέει σὲ ὅλους μας τὴν ἀγάπη στὴν ἱστορία καὶ τὶς πνευματικὲς ἀξίες».

Συγχρόνως ὁ Ρῶσος Πρωθυπουργὸς ἀνέφερε ὅτι τὸ Κράτος θὰ μεταβιβάση στὴν Ἐκκλησία «ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ γνωστὰ μοναστήρια καὶ ἀρχιτεκτονικὰ μνημεῖα τῆς Μόσχας, ἐκεῖνο τῶν "Νεαρῶν Παρθένων’’ (Ναβαντέβιτσι), ποὺ ἱδρύθηκε τὸν 16ον αἰῶνα καὶ λειτουργεῖ ἐπίσης ὡς νεκροταφεῖο τῶν ἐπιφανῶν τῆς χώρας, μετὰ τὴν Κόκκινη Πλατεῖα καὶ τὰ τείχη τοῦ Κρεμλίνου, τὰ ὁποῖα ἔκλεισαν τὸν κύκλο τους». Ἐπίσης, ὁ Πούτιν δήλωσε «ὅτι ἀπὸ τὸ 2005, περίπου 100 ναοὶ καὶ μοναστήρια πέρασαν ἀπὸ τὸ κράτος ξανὰ στὴν ἰδιοκτησία τῆς ἐκκλησίας, ὅπως καὶ πολλὰ φορητὰ θρησκευτικὰ κειμήλια, ἐνῷ περίπου 12.000 μνημεῖα ἐξαιρετικῆς πολιτιστικῆς σημασίας παραμένουν ὑπὸ τὴν προστασία κρατικῶν μουσείων καὶ μὲ σταθεροὺς ρυθμοὺς συντηροῦνται καὶ περνοῦν στὰ χερια τῆς ἐκκλησίας».

Ἀκόμη, ὁ δημοσιογράφος μᾶς ἐνημερώνει ὅτι αὐτὸ τὸ ἔτος θὰ γίνη καὶ ἕνα ἄλλο σημαντικὸ γεγονὸς στὴν Ρωσία, ἤτοι «θὰ ἀναλάβουν ὑπηρεσία στὶς μονάδες τοῦ ρωσικοῦ στρατοῦ στὸ ἐξωτερικό, καὶ ἐν συνεχείᾳ σὲ ὅλες τὶς στρατιωτικὲς μονάδες, οἱ πρῶτοι στρατιωτικοὶ ἱερωμένοι, ἡ πλειονότητα τῶν ὁποίων θὰ εἶναι ὀρθόδοξοι ἱερεῖς». Ἐπίσης σημειώνεται ὅτι «σύμφωνα μὲ τὶς στατιστικές, τὸ 70% τῶν ρώσων στρατιωτῶν δηλώνουν πλέον θρησκευόμενοι, ἐκ τῶν ὁποίων τὸ 80% ὀρθόδοξοι χριστιανοί, 13% μουσουλμᾶνοι, 3% βουδιστὲς καὶ 4% ἑβραῖοι ἢ πιστοὶ ἄλλων θρησκειῶν, ἐνῷ στὶς στρατιωτικὲς μονάδες τῆς χώρας λειτουργοῦν 530 ὀρθόδοξοι ναοὶ καὶ λατρευτικὰ ἱδρύματα ἐν γένει, μιὰ ὁλοζώντανη διάψευση τῆς πολυτετοὺς ἀθεϊστικῆς προπαγάνδας τοῦ σοβιετικοῦ κράτους».

Αὐτὰ συμβαίνουν στὴν Ρωσία, ἐνῷ ἐδῶ στὴν Χώρα μας μερικοὶ εἶναι καθυστερημένοι ἀκόμη, γιατί δὲν θέλουν νὰ καταλάβουν τὶς μεγάλες ἀλλαγὲς ποὺ ἔγιναν στὴν παγκόσμια σκηνή, οὔτε τὴν μεγάλη προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στὴν κοινωνία καὶ τοὺς ἀνθρώπους, γιὰ νὰ ἀντμετωπίζουν τὰ διάφορα προβλήματα στὴν ζωή τους. Ὑπάρχουν ἀκόμη καὶ μερικοὶ ποὺ ἐπαναφέρουν τὴν πολεμική τους ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, χρησιμοποιῶντας παλαιὰ ἐπιχειρήματα, τὰ ὁποῖα πλέον ἔχουν ξεπερασθῇ ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ γεγονότα καὶ θέλουν νὰ τὴν φορολογοῦν καὶ νὰ τὴν ὑπονομεύουν, χωρὶς νὰ βλέπουν τὸ μεγάλο φιλανθρωπικό, ἀνθρωπιστικὸ καὶ πολιτιστικὸ ἔργο τὸ ὁποῖο ἐπιτελεῖ στὴν κοινωνία μας καὶ τὸν ἄνθρωπο.

Πρέπει ὅλοι νὰ καταλάβουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει μεγάλη δύναμη, καὶ ἀντέχει σὲ ὅλες τὶς ἐπιθέσεις, τὴν ὁποῖα ὅμως δύναμη δὲν ἔχουν οἱ πολέμιοί της. Ἅς πάρουν παράδειγμα ἀπὸ τὸ τί γίνεται στὴν Ρωσία.

Ν.Ι.