Βιβλιοπαρουσίαση: Ἀντώνιος-Αἰμίλιος Ταχιάος - «Ὁ Ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι»
Ὁ Ὁμότιμος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ἀντώνιος-Αιμίλιος Ταχιάος ἀφιέρωσε μεγάλο χρόνο τῆς ζωῆς τοῦ γιὰ νὰ μελετήση ἐπιστημονικῶς τὶς Σλαυικὲς Ἐκκλησίες καὶ μεταξὺ αὐτῶν τὴν ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ μεγάλου Οὐκρανοῦ Μοναχοῦ καὶ Ἡσυχαστοῦ Ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι.
Στὸ παρελθὸν ἐκπόνησε διατριβὴ ἐπὶ ὑφηγεσία μὲ τίτλο «Ὁ Παΐσιος Βελιτσκόφσκι (1722-1794) καὶ ἡ ἀσκητικοφιλολογικὴ Σχολή του», καθὼς ἐπίσης συνέγραψε καὶ ἄλλο κείμενο μὲ τίτλο «Σύμμεικτά περί τῆς Σχολῆς τοῦ Παϊσίου Βελιτσκόφσκι».
Πρόσφατα δημοσίευσε στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα τὸ βιβλίο τοῦ μὲ τίτλο «Ὁ Ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι», τὸ ὁποῖο εἶχε ἤδη προηγουμένως δημοσιευθῇ σὲ ἄλλες γλῶσσες.
Ὅπως ὁ ἴδιος σημειώνει στὸν πρόλογό του, «ἡ δημοσίευση τοῦ παρόντος ἔργου εἶναι ἡ ὁλοκλήρωση μιᾶς προσπάθειας ποῦ χρονολογεῖται ἀπὸ πολὺ παλιά. Θεώρησα ὑποχρέωσή μου, τὰ κείμενα ποῦ εἶχα πρῶτος δημοσιεύσει στὴν ρωσοσλαβονικὴ γλῶσσα, στὴν ὁποῖα καὶ γράφηκαν αὐτά, νὰ τὰ προσφέρω τώρα καὶ σὲ ἑλληνικὴ μετάφραση, γιὰ νὰ γίνουν γνωστὰ στὸ κοινὸ τῆς χώρας ποῦ ὁ ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι εἶχε ἀγαπήσει καὶ εἶχε περάσει ἕνα μέρος τῆς πνευματικὰ καρποφόρας ζωῆς του».
Ὁ ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι γεννήθηκε τὸ 1722 στὴν Πολτάβα τῆς Οὐκρανίας, ἀναζητοῦσε ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία τὴν ἡσυχαστικὴ ζωὴ καὶ τὰ κείμενα τῶν νηπτικῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀσκήτευσε γιὰ ἕνα διάστημα στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ στὴν συνέχεια ἀναδείχθηκε Ἡγούμενος σὲ τρία Μοναστήρια τῆς Μολδαβίας (Ντραγκομίρνα, Σέκου, Νεάμτς), συγκεντρώνοντας πλησίον του ἑκατοντάδες μοναχούς. Πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του συνάχθηκαν γύρω του περίπου 700 μοναχοί.
Τὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμά του ἦταν ὅτι ἀγάπησε τὴν ἡσυχαστικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, καλλιέργησε καὶ δίδαξε τὴν νοερὰ προσευχή, μετέφρασε νηπτικὰ κείμενα στὴν ρωσοσλαβονικὴ γλῶσσα καὶ ἔτσι, ὅπως λέγει ὁ Καθηγητής, «συνετέλεσε στὴν ἀναβίωση τοῦ κοινοβιακοῦ βίου στὸν ρουμανικὸ μοναχισμό, μὲ βάση τὸ ἁγιορειτικὸ πρότυπο, καὶ στὴν στροφὴ πρὸς τὴν ἡσυχαστικὴ πνευματικότητα, ὅπως αὐτὴ εἶχε ἀνθίσει στὸ Ἅγιον Ὅρος τὸν 14ο αἰῶνα». Πρόκειται γιὰ ἕνα παράλληλο ἔργο ποῦ ἔκαναν στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο οἱ σύγχρονοί του φιλοκαλικοὶ Πατέρες, ὅπως ὁ ἅγιος Μακάριος Νοταρὰς πρ. Ἐπίσκοπος Κορίνθου καὶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης.
Ὁ ὅσιος Παΐσιος ἐκοιμήθη τὸ 1794 στὴν Ἱερὰ Μονὴ Νεὰμτς τῆς Μολδαβίας.
Τὸ παρὸν βιβλίο μετὰ τὸν πρόλογο περιλαμβάνει κατατοπιστικὴ εἰσαγωγή, στὴν ὁποῖα δίνονται πολλὰ διευκριστικὰ στοιχεῖα γιὰ τὴν αὐτοβιογραφία τοῦ ὁσίου Παϊσίου.
Στὴν συνέχεια περιλαμβάνει τρεὶς ἑνότητες.
Ἡ πρώτη μὲ τίτλο «Ἡ αὐτοβιογραφία τοῦ Ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι» δίνει πολλὰ στοιχεῖα ἀπὸ τὴν γέννησή του μέχρι τὴν μετάβασή του στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ γράφηκε μὲ ἁπλὸ καὶ πολὺ χαριτωμένο τρόπο.
Ἡ δεύτερη ἑνότητα μὲ τίτλο «Ἡ βιογραφία τοῦ Ὁσίου Παϊσίου ἀπὸ τὸν Ἱερομόναχο Μητροφάνη» παρουσιάζει τὴν ζωὴ τοῦ ὁσίου Παϊσίου ἀπὸ τὸ σημεῖο ἐκεῖνο ποῦ τελειώνει ἡ αὐτοβιογραφία του μέχρι τὴν κοίμησή του.
Καὶ ἡ τρίτη ἑνότητα μὲ τίτλο «Ἡ διήγηση τοῦ Ὁσίου Παϊσίου γιὰ τὴν ἀνακάλυψη τῶν Πατερικῶν συγγραμμάτων στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ τὴν μετάφρασή τους» εἶναι μιὰ ἀπαντητικὴ ἐπιστολὴ τοῦ ἰδίου τοῦ ὁσίου Παϊσίου στὸν Ἡγούμενο Θεοδόσιο τοῦ ἐρημητηρίου τοῦ ἁγίου Σωφρονίου στὴν Ρωσία στὴν ὁποῖα ἀφηγεῖται τὸ πῶς βρῆκε στὸ Ἅγιον Ὅρος κείμενα νηπτικῶν Πατέρων γιὰ τὴν ἡσυχαστικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν μετάφρασή τους.
Οἱ ὑποσημειώσεις ποῦ τίθενται στὸ βιβλίο ἀπὸ τὸν Καθηγητὴ Ταχιάο προσφέρουν πολλὲς διευκρινίσεις, ἡ δὲ πλήρης καὶ ἀναλυτικὴ βιβλιογραφία γιὰ τὸν ὅσιο Παΐσιο δίνει ἐπιστημονικὴ ἐπάρκεια στὸ βιβλίο καὶ δείχνει τὴν προσωπικότητά του καὶ τὴν ἐπίδραση ποῦ εἶχε ἡ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο του. Τὸ βιβλίο ἐκδόθηκε ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις Ἐπιστημονικῶν Βιβλίων καὶ Περιοδικῶν τοῦ University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2009.
Πρόκειται γιὰ μιὰ σημαντικὴ ἔκδοση. Συγκινεῖται κανεὶς βαθύτατα διαβάζοντας τὸν ζῆλο, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἔμπνευση τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Βλέπει κανεὶς ὅλη τὴν ἡσυχαστικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ποῦ ἀναβιώθηκε στὶς ἡμέρες τοῦ καὶ ἀπετέλεσε σημαντικὸ παράγοντα ἀναβίωσης τοῦ ἡσυχαστικοῦ μοναχισμοῦ στὶς σλαβικὲς χῶρες.
Σὲ ἑπόμενο τεῦχος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Παρέμβασης θὰ γίνη εὐρύτερη ἀνάλυση καὶ παρουσίαση τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἔργου τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Οὐκρανοῦ ἀσκητοῦ, τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι.
Θέλω νὰ συγχαρῶ θερμότατα καὶ νὰ εὐχαριστήσω ὁλοκαρδίως τὸν Ὁμότιμο Καθηγητὴ κ. Ἀντώνιο-Αιμίλιο Ταχιάο γιὰ τὴν ὅλη προσφορὰ τοῦ στὴν Ἐκκλησία, ὅπως φαίνεται στὰ κείμενά του, καὶ ἐπὶ πλέον γιὰ τὴν συγγραφὴ τοῦ σημαντικοῦ αὐτοῦ βιβλίου ποῦ ἀναφέρεται στὴν μεγάλη αὐτὴ εὐαίσθητη καὶ ἐμπνευσμένη προσωπικότητα τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι.
Σὲ μιὰ ἐποχὴ ποῦ καὶ αὐτὸς ὁ μοναχισμὸς δέχεται ἐν πολλοῖς ἐκκοσμικευμένες ἐπιδράσεις, τέτοια βιβλία ἀποτελοῦν ἀναψυχὴ καὶ ἀναζωογόνηση καὶ παραπέμπουν στὸν γνήσιο ὀρθόδοξο μοναχισμό.–
- Προβολές: 2760