Γεγονὸς καὶ Σχόλιο: «Ἡ νηστεία κάνει θαύματα»

Μὲ αὐτὸν τὸν τίτλο ἡ Ἐφημερίδα «Τὸ Βῆμα» (21-2-2010) παρουσίασε μελέτη τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης ποὺ ἔγινε σὲ 609 παιδιὰ ἡλικίας 5 ἕως 15,5 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὸ 12,1% «ἀκολουθοῦν πλήρη νηστεία» σύμφωνα μὲ τὸ τυπικὸ τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἐπιστημονικὸς ὑπεύθυνος τῆς μελέτης κ. Ἀντ. Καφάτος, Καθηγητὴς Προληπτικῆς Ἰατρικῆς καὶ Διατροφῆς τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης ἐπεσήμανε ὅτι «ἡ νηστεία δὲν ἐπηρεάζει τὴν φυσιολογική τους (τῶν παιδιῶν) ἀνάπτυξη, ὅπως πίστευαν παλαιότερα».

Τὰ πιὸ σημαντικὰ εὑρήματα τῆς μελέτης εἶναι ὅτι «τὰ παιδιὰ ποὺ νηστεύουν, εἴτε ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς νηστείας εἴτε λιγότερες, καταναλώνουν σημαντικὰ περιορισμένο ἀριθμὸ θερμίδων σὲ σύγκριση μὲ ἐκεῖνα ποὺ δὲν νηστεύουν ποτέ. Ἀκόμη στὰ παιδιὰ ποὺ νηστεύουν καταγράφηκε περιορισμένη πρόσληψη ἐπικίνδυνων γιὰ τὴν ὑγεία κορεσμένων λιπαρῶν ὀξέων καὶ μικρότερη κατανάλωση κρέατος». Αὐτὸ ἔχει ἰδιαίτερη σημασία, γιατί οἱ εἰδικοὶ ἐπισημαίνουν ὅτι στὴν χώρα μας ποὺ τὸ 22,5% τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι παχύσαρκο «ἡ νηστεία, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ βασικὸ στοιχεῖο τῆς ἑλληνικῆς μεσογειακῆς διατροφῆς, μπορεῖ νὰ δώση λύση στὸ πρόβλημα τῆς παχυσαρκίας μὲ τὸν πιὸ ὑγιεινὸ τρόπο».

Ἔχοντας αὐτὰ ὑπ' ὄψη ἡ δημοσιογράφος ποὺ ἔκανε τὸ ρεπορτὰζ Μάχη Τράτσα γράφει: «Οἱ διατροφικὲς ἐπιταγὲς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας φαίνεται ὅτι λειτουργοῦν ... θαυματουργικὰ γιὰ τὴν ὑγεία τῶν παιδιῶν. Νέα μελέτη τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης καταδεικνύει ὅτι οἱ 180 μὲ 200 μέρες νηστείας τὸν χρόνο ὄχι μόνον δὲν "φρενάρουν" τὴν ὁμαλὴ ἀνάπτυξη ὅσων παιδιῶν ἀπέχουν ἀπὸ τὴν κατανάλωση ζωϊκὼν τροφίμων, ἀλλὰ βοηθοῦν καὶ στὴν διατήρηση ἑνὸς φυσιολογικοῦ βάρους, κόντρα στὴν διαρκῶς αὐξανόμενη παιδικὴ παχυσαρκία».

Ἡ Ἐκκλησία ὅμως ἔδωσε θεολογικὸ νόημα στὴν νηστεία. Δὲν πρόκειται μόνον γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ σώματος, ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς. Αὐτὸς ποὺ νηστεύει δείχνει ὅτι ἔχει ἀναφορὰ στὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία, ὅτι θέλει νὰ ἀνήκη στὸ πνευματικὸ στράτευμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ κάνει ὑπακοὴ στοὺς κανονισμοὺς ποὺ τὸ συγκροτοῦν. Ἔπειτα μὲ τὴν νηστεία ἀναγνωρίζουμε στὴν πράξη τὸ λάθος ποὺ διέπραξαν οἱ Πρωτόπλαστοι μὲ τὸ νὰ φάγουν τὸν ἀπαγορευμένο καρπὸ καὶ ἔχασαν τὴν ἐπικοινωνία τους μὲ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ προσανατολιζόμαστε στὴν ἐσχατολογικὴ κατάσταση τῶν δικαίων, τότε ποὺ θὰ τρέφονται μόνον μὲ τὴν ἄκτιστη δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ἀκόμη μὲ τὴν νηστεία ἀπομακρύνουμε τὸν νοῦ μας ἀπὸ τὴν ὑποδούλωση στὴν ὕλη καὶ τὸν στρέφουμε στὰ πνευματικὰ καὶ ἔτσι ἑτοιμαζόμαστε προσωπικὰ γιὰ νὰ συμμετάσχουμε στὶς ἑορτές, στὶς ὁποῖες παραπέμπει ἡ ὅλη προετοιμασία ποὺ γίνεται μὲ τὴν νηστεία. Ἔτσι, ἡ νηστεία ποὺ κάνουν ὅσοι δὲν τοὺς ἀπαγορεύεται ἀπὸ λόγους ὑγείας, «κάνει θαύματα», γιατί προσφέρει ὑγεία στὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴ καὶ κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ εἶναι κύριος τοῦ ἑαυτοῦ του, ἐλεύθερος ἀπὸ τὰ πάθη καὶ ὑπάκουο παιδὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας.

Ν.Ι.