Χαιρετισμὸς Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου - Δ' Πανελλήνιο Συνέδριο Νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα τῆς Χώρας

Δ' Πανελλήνιο Συνέδριο γιὰ τοὺς Κληρικοὺς τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ ὑπηρετοῦν στὰ Νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα τῆς Χώρας

Ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος καλοῦμαι νὰ παραστῶ σὲ πολλὰ Συνέδρια καὶ νὰ χαιρετίσω τὴν ἔναρξή τους. Σὲ πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ἐπιβάλλεται ἡ παρουσία μου ἢ εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ τὸ πράξω, προσωπικῶς ἢ διὰ ἀντιπροσώπου.

Ἀσφαλῶς ὅλα τὰ Συνέδρια εἶναι ὠφέλιμα καὶ ἔχουν νὰ προσφέρουν στοὺς ἀνθρώπους πολλά, ἀνάλογα μὲ τὸ ἀντικείμενό τους. Ἡ παρουσία μου ὅμως σὲ αὐτὴν τὴν Ἡμερίδα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου δὲν εἶναι ἁπλῶς καθῆκον καὶ ὑποχρέωση, ἀλλὰ προέρχεται ἀπὸ τὸ προσωπικό μου ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ἰδιαίτερη ἀγάπη μου γιὰ τὸ ἀντικείμενο μὲ τὸ ὁποῖο θὰ ἀσχοληθῇ. Ἔχω ἰδιαίτερες εὐαισθησίες γι' ἀνθρώπους ποὺ ὑποφέρουν καὶ πονοῦν, κυρίως στοὺς ἀσθενεῖς καὶ τοὺς γέροντες. Γι' αὐτὸ ὡς Μητροπολίτης Θηβῶν καὶ Λεβαδείας ἰδιαιτέρως ἀσχολήθηκα μὲ τὴν σημαντικὴ αὐτὴ πλευρὰ τῆς ποιμαντικῆς διακονίας. Τώρα δὲ ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, ἂν καὶ ἔχω ἠυξημένα διοικητικὰ καθήκοντα καὶ στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ καὶ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ μὲ ἀπορροφᾶ ἡ ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων αὐτῶν, ἐν τούτοις δίδω μεγάλη σημασία στὴν ποιμαντικὴ διακονία τοῦ πονεμένου ἀνθρώπου. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ ἀνέλαβα τὴν Ἱερὰ Ἀρχιπισκοπὴ μὲ ἀπησχόλησε ἡ ποιμαντικὴ διακονία στὰ Νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα ποῦ λειτουργοῦν σὲ αὐτήν. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον βρίσκομαι σήμερα ἐδῶ μὲ πολλὴ ἀγάπη.

Ἐκτιμῶ δὲ ἐσᾶς ποὺ ἀσχολεῖσθε μὲ τὸν ἀνθρώπινο πόνο, ποὺ εἶναι σωματικός, ψυχολογικὸς καὶ πνευματικός. Εἶναι γνωστὸν ὅτι ὁ σωματικὸς πόνος πολλὲς φορὲς ὁδηγεῖ στὴν ἐκδήλωση ἄλλων πόνων, καὶ ἀντιστρόφως. Γι' αὐτὸ πρέπει νὰ ἔχετε μεγάλα ψυχικὰ ἀποθέματα ἀντοχῆς γιὰ νὰ ἀνταποκριθῆτε σὲ αὐτὸ τὸ ἔργο. Καὶ θέλω νὰ σᾶς συγχαρῶ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου. Ἡ δὲ διοργάνωση τῆς παρούσης Ἡμερίδος ἀπὸ τὴν Εἰδικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ Εἰδικῶν Ποιμαντικῶν Θεμάτων καὶ Καταστάσεων μὲ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου θὰ πλουτίση τὶς γνώσεις σας καὶ συγχρόνως θὰ δείξη ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος εἶναι κοντά σας, ἀκούει τὰ προβλήματά σας καὶ σᾶς βοηθᾶ ἀποτελεσματικά.

Εὐελπιστῶ ὅτι ἡ παροῦσα Ἡμερίδα θὰ εἶναι ἀρχὴ ἄλλων διεργασιῶν. Σκοπεύω μαζὶ μὲ τοὺς συνεγάτες μου, ἰδιαιτέρως τὸν Πρωτοπρεσβύτερο π. Ἀδαμάντιο Αὐγουστίδη, νὰ διοργανώσουμε ἐπὶ μονίμου βάσεως Σεμινάρια στὰ ὁποῖα θὰ θίγονται θέματα ποιμαντικῆς διακονίας στὰ Νοσηλευτικὰ ἱδρύματα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς.

Γνωρίζουμε ὅτι τὰ Νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα εἶναι ἰδιότυποι χῶροι ποιμαντικῆς διακονίας. Δὲν ἐννοῶ μόνον τοὺς ἀσθενεῖς ποὺ ὁπωσδήποτε χρειάζονται τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἐνδιαφέρον μας, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἄλλες κατηγορίες ἀνθρώπων ποὺ χρειάζονται συμπαράσταση καὶ βοήθεια. Μνημονεύω τὸ ἰατρικὸ καὶ νοσηλευτικὸ προσωπικὸ ποὺ ἔρχεται σὲ ἄμεση ἐπαφὴ μὲ ἀνθρώπους ποὺ πονοῦν καὶ δέχεται τὶς ποικίλες ἀντιδράσεις τους. Σὲ αὐτοὺς συγκαταλέγω τοὺς ἀποτελοῦντας τὴν Διοίκηση τοῦ Νοσοκομείου καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους ἐργαζομένους ποὺ πρέπει νὰ ἐξασφαλίζουν τὶς ἀναγκαῖες ὑποδομὲς γιὰ τὴν καλὴ λειτουργία τῶν Νοσηλευτικῶν Ἱδρυμάτων. Βεβαίως, σὲ αὐτοὺς συμπεριλαμβάνω καὶ τοὺς συγγενεῖς τῶν ἀσθενῶν, οἱ ὁποῖοι πονοῦν καὶ ὑποφέρουν, διότι βλέπουν τὸν ἄνθρωπό τους νὰ βρίσκεται σὲ δύσκολη κατάσταση καὶ παρευρίσκονται στοὺς θαλάμους, στὶς αἴθουσες ἀναμονῆς καὶ στὸν περιβάλλοντα χῶρο τοῦ Νοσοκομείου. Ἑπομένως τὰ Νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα εἶναι χῶροι πόνου, ὅπου συναντῶνται πολλοὶ ἄνθρωποι καὶ ὁ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς ἔχει τὰ δικά του προβλήματα.

Ὅλες αὐτὲς οἱ κατηγορίες τῶν συνανθρώπων μας ἔχουν ἀνάγκη τὴν βοήθειά μας καὶ τὴν παρουσία μας. Σὲ ὅλους ἔχουμε νὰ ποῦμε ἕναν καλὸ λόγο, νὰ δείξουμε εὐαισθησία, νὰ μιλήσουμε ἢ νὰ σιωπήσουμε, νὰ προσευχηθοῦμε στὸν Θεὸ γι' αὐτοὺς καὶ νὰ τοὺς βοηθήσουμε προσωπικὰ μὲ ὅποιον τρόπο μποροῦμε.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἀναφέρομενος στὴν Βασιλειάδα τὴν ὁποῖα εἶχε δημιουργήσει ὁ Μέγας Βασίλειος, λέγει ὅτι ἐκεῖ «νόσος φιλοσοφεῖται, καὶ συμφορὰ μακαρίζεται, καὶ τὸ συμπαθὲς δοκιμάζεται». Δηλαδή, στὴν Βασιλειάδα δινόταν ἡ δυνατότητα νὰ φιλοσοφῇ κανεὶς γιὰ τὴν ἀσθένεια, νὰ μακαρίζη τὴν συμφορὰ καὶ βεβαίως νὰ δοκιμάζεται ἡ συμπάθεια. Αὐτὸ πρέπει νὰ γίνεται σὲ κάθε ποιμαντικὴ διακονία στὰ Νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα. Εἶναι γνωστὸν ὅτι σὲ αὐτοὺς τοὺς χώρους γίνεται μιὰ διαρκὴς μάχη ἐναντίον τῆς ἀσθενείας, ὑπὲρ τῆς ὑγείας, ἀλλὰ καὶ μιὰ διαρκὴς μάχη ἐναντίον τοῦ θανάτου. Ἐμεῖς ὡς πνευματικοὶ θεραπευτὲς θὰ φροντίσουμε νὰ προσφέρουμε ὅ,τι εἶναι καλύτερο γιὰ τὴν ποιότητα καὶ τὴν παράταση ζωῆς, ἀλλὰ βεβαίως πρέπει νὰ κάνουμε καὶ κάτι περισσότερο ποὺ δὲν μποροῦν οἱ ἄλλοι νὰ τὸ πράξουν, δηλαδὴ νὰ βοηθήσουμε τοὺς ἀσθενεῖς νὰ ὑπερβοῦν τὸν θάνατο.

Εἶμαι βέβαιος ὅτι πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ θὰ κινηθῇ ἡ παροῦσα Ἡμερίδα. Γι' αὐτὸ καὶ συγχαίρω τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἰερόθεο, Πρόεδρο τῆς Ἐπιτροπῆς, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ μέλη τῆς ποὺ εἶναι εἰσηγητὲς καὶ συντονιστὲς στὴν παροῦσα Ἡμερίδα, ὅπως καὶ τὸν γραμματέα τῆς Ἀρχιμ. Σπυρίδωνα Κατραμάδο γιὰ τὴν διοργάνωση τῆς Ἡμερίδος αὐτῆς.

Εὔχομαι καλὴ ἐπιτυχία ὄχι μόνον στὴν Ἡμερίδα ἀλλὰ καὶ στὶς προσπάθειες ποὺ καταβάλλει καθένας ἀπὸ σᾶς στὸν χῶρο τῆς ποιμαντικῆς τοῦ διακονίας καὶ κυρίως στὸν χῶρο τοῦ ἀνθρωπίνου πόνου, ὁπουδήποτε καὶ ἂν ὑπάρχη.