Εἰδήσεις Ἰουνίου 2010

Ναυπάκτιοι Πατρῶν στόν Ἅη-Γιάννη Βομβοκοῦς

Τὴν Κυριακὴ 30 Μαΐου ἐ.ἔ. ἑβδομῆντα περίπου μέλη τοῦ Ναυπακτιακοῦ Συνδέσμου Πατρῶν «Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος», μὲ ἐπί κεφαλῆς τὸν πρόεδρό τους κ. Ἠλία Δημητρόπουλο, πραγματοποίησαν προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς. Ἐκεῖ παρακολούθησαν τὴν θεία Λειτουργία ποὺ τέλεσε ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος μὲ τοὺς Ἱερεῖς π. Θωμᾶ Βαμβίνη καὶ Γεώργιο Γεωργακόπουλο.

Παρευρέθηκαν ὁ Δήμαρχος Ναυπάκτου κ. Ἀθ. Παπαθανάσης, ἡ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Φίλων τῆς Μονῆς κ. Μάνθα Κοργιαλᾶ, ὁ Πρόεδρος τῆς Ὁμοσπονδίας Ἑλληνοαμερικανὼν Σικάγου κ. Ἄν. Τσαγκανὸς καὶ ἀρκετοὶ φιλέορτοι. Μετὰ τὸ πέρας τῆς θείας Λειτουργίας παρατέθηκε κέρασμα ἀπὸ τὶς ἀδελφὲς τῆς Μονῆς, μέσα σὲ μιὰ εὐχάριστη οἰκογενειακὴ ἀτμόσφαιρα μὲ ὠφέλιμους πατρικοὺς λόγους τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Α.Κ. Η.Δ.

Ἕνα βιβλίο γιὰ τὰ Κράβαρα τοῦ Κώστα Παπαδημητρίου

Ὁ ἀκούραστος καὶ ρέκτης συγγραφέας καὶ λάτρης τῆς πατρώας γῆς τῶν Κραβάρων καὶ τῆς ἱστορίας συνταξιοῦχος Ἐπιθεωρητὴς Α'/θμίου Ἐκπαιδεύσεως Κώστας Παπαδημητρίου ἐξέδωσε προσφάτως ἕνα ἀκόμη βιβλίο, ἀφιερωμένο στὰ Κράβαρα μὲ τίτλο «Τὰ Κράβαρα στό '21 λίγο πρίν, λίγο μετὰ τὸ μεγάλο ἔπος».Ο συγγραφέας κάνει ἕνα ἀκόμη «ταξίδι στὰ Κράβαρα», μέσα σὲ μιὰ δύσκολη στιγμὴ τῆς ἱστορίας τους. Μὲ ρεαλισμὸ καὶ λιτὸ τρόπο περιγράφει τὶς πολὺ σκληρὲς ἡμέρες τοῦ ἀγῶνα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση. Μέσα ἀπὸ τὶς «καταπράσινες βουνοπλαγιές», τὰ «ἄγρια ρουμάνια», τὶς «ἀσύγκριτες ὀμορφιὲς» μεταφέρεσαι «στὰ χρόνια ἐκεῖνα τὰ μεγάλα τοῦ '21. Κι ἀκοῦς τὰ καρυοφύλλια νὰ κελαηδούν, βλέπεις τὰ γιαταγάνια ν' ἀστράφτουν, νιώθεις τὸν ἀνασασμὸ τῶν ἀθανάτων δημιουργῶν τοῦ Ἔπους ἐκείνου καὶ ὁ νοὺς σοῦ γεμίζει πατριωτικὸ ἐνθουσιασμό». Πεποίθηση τοῦ συγγραφέα εἶναι ὅτι «ἐκεῖ πυργώθηκε ἡ λευτεριὰ μὲ τὴν παληκαριὰ τῶν ὀρεσίβιων. Τὸ Εἰκοσιένα εἶναι δεμένο μ' αὐτὴ τὴν Ἑλλάδα, τὴ βουνίσια, τὴν ἄγονη, τὴν ἀπρόσιτη».Ο λόγος ποὺ τὸν ὤθησε νὰ γράψη τὸ βιβλίο, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ γιὰ τὸν τόπο τοῦ καὶ τὶς ἱστορικές του ἀνησυχίες καὶ μελέτες, εἶναι τὸ ὅτι θέλησε νὰ ἐκκμεταλευθὴ τὸ πλούσιο ἱστορικὸ ὑλικὸ ποὺ «διαχύθηκε στὴν καθημερινότητα τοῦ λαοῦ» μὲ τὴν μορφὴ «ἀνεκδότων περιστατικῶν, τραγουδιῶν, περιγραφῶν προσώπων, ὀνομάτων τοπίων καὶ ὅ,τι ἐκφράζει τὴ λαϊκὴ ψυχή», γιατί «οἱ ἐπίσημοι ἱστορικοί μας ἀπὸ ἐνστικτώδη ἀπόθεση, ἀμφιβολίες, ἄγνοια, κάποτε καὶ σκοπιμότητες, ἀγνόησαν, δὲ θέλησαν, ἢ δὲν μπόρεσαν νὰ ἀποστάξουν τὸ διαχυμένο καὶ μπερδεμένο μὲ ἄλλα ὑλικὰ ἱστορικὸ ὑλικό, ὥστε νὰ βγὴ καταγάργαρη ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια». Καὶ ἀφοῦ στὸν πρόλογό του ὁ συγγραφέας εὐχαριστεῖ τοὺς ἄλλους ἱστορικοὺς ἐρευνητὲς ποὺ ἀσχολήθηκαν μὲ τὴν ἱστορία τῶν Κραβάρων, ἀρχίζει μὲ ρεαλισμὸ καὶ γλαφυρότητα τὴν παρουσίασή του.

Ὁ ἀναγνώστης δὲν θὰ συναντήση μόνον ἠρωϊσμούς, ἀλλὰ ἐπίσης καὶ ἀθέμιτους ἀνταγωνισμούς, προδοσίες, σκληρότητες, μισαδελφίες, συνωμοσίες, βαρβαρότητες ἔνθεν κακεῖθεν. Ὅμως παραμένει ἀπαθής, θὰ λέγαμε, σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς περιγραφές, χωρὶς ἀνασφάλειες ὅτι μπορεῖ νὰ μειωθῇ ἡ δόξα τῶν ἡρώων του, ἀφοῦ γνωρίζει τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες, ἀλλὰ καὶ τὸ δίκαιο τοῦ ἀγῶνα καὶ τὴν θέληση γιὰ διπλῆ νίκη, ἐνάντια στὸν κατακτητὴ καὶ ἐνάντια στὴν ἐσωτερικὴ βαρβαρότητα ποὺ σκιάζει τὰ πάντα στὴν σκλαβωμένη Ἑλλάδα.Ανάμεσα στοὺς ἥρωές του ἐμφανίζεται καὶ ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, διδάσκοντας στὸ σχολεῖο τῆς Λομποτινάς, ἐπισκεπτόμενος τὰ Μοναστήρια τῆς περιοχῆς, συνομιλῶντας μὲ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς πολεμιστὲς τῆς ἐποχῆς. Ἐπίσης, ἀνάμεσα στὰ πρόσωπα τοῦ βιβλίου ἐμφανίζονται οἱ Ἱερεῖς, εἴτε ὡς ἥρωες, εἴτε ὡς ἄνθρωποι δέσμιοι τῶν παθῶν, εἴτε ὡς θύματα τῆς βαρβαρότητας. Τὸ ὑλικό του, ὅπως εἰπώθηκε, τὸ ἀντλεῖ ἀπὸ ἀνέκδοτα περιστατικὰ καὶ διηγήσεις ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἔγγραφα καὶ ἐπιστολὲς τῆς ἐποχῆς, ποὺ ἂν καὶ σοκάρουν πολλὲς φορὲς μὲ τὸν ρεαλισμό τους, ὡστόσο παρουσιάζονται μὲ τρόπο ἁπλό, ποὺ δὲν καταπιέζει τὸν ἀναγνώστη, ἀλλὰ τὸν ἀφήνει νὰ βγάλη ὁ ἴδιος τὸ συμπέρασμα γιὰ ὅσα διαβάζει.

Συγχαρητήρια στὸν συγγραφέα γιὰ τὸ νέο πόνημά του, ποὺ τὸν κατατάσσει στοὺς λάτρεις τῶν Κραβάρων καὶ στοὺς σύγχρονους συγγραφεῖς ποὺ ἀναδεικνύουν τὴν ἱστορία τῆς Ὀρεινῆς Ναυπακτίας.

Α.Κ.

Συνέδριο στὴν περιοχὴ τοῦ Ἁγίου Βλασίου

Λίγους μόλις μῆνες πρὶν ὁ Δῆμος Παρακαμπυλίων Τριχωνίδος (μὲ ἕδρα τὸν Ἅγιο Βλάσιο) συγχωνευθῇ καὶ ὑπαχθῇ στὸν Δῆμο Ἀγρινίου, τὸ Πνευματικὸ Κέντρο τοῦ Δήμου Παρακαμπυλίων μὲ Ἐπιτροπὴ πολλῶν ἐπιστημόνων τῆς περιοχῆς, διοργάνωσε Συνέδριο μὲ γενικὸ θέμα «Παρακαμπύλια Χθές, σήμερα, αὔριον», τὸ ὁποῖο μελετήθηκε «ἡ ἱστορία, ἡ τέχνη, ὁ πολιτισμός, ὁ κοινωνικὸς βίος, οἱ ὀρεινοὶ ὄγκοι, οἱ καλλιέργειες, ἡ ἀνάπτυξη, ἡ ὕπαιθρος, ἡ παράδοση» τῆς ὄμορφης αὐτῆς γωνιᾶς τῆς Αἰτωλοακαρνανίας.

Τὸ Συνέδριο ἦταν διήμερο, Σάββατο 19 – Κυριακὴ 20 Ἰουνίου ἐ.ἔ. καὶ περιελάμβανε πολλὲς καὶ ἐνδιαφέρουσες εἰσηγήσεις, μεταξὺ τῶν ὁποίων περισσότερο ἐκκλησιαστικὸ ἐνδιαφέρον εἶχαν κυρίως ἡ εἰσήγηση τοῦ Εὐ. Κρικοχωρίτη «Τὸ περιβόλι τοῦ Θεοῦ ἀναμνήσεις ἀπὸ τὶς παιδικὲς κατασκηνώσεις στὸν Ἅγιο Βλάση» καὶ τοῦ Κ. Σκόνδρα «Ὁ τοιχογραφικὸς διάκοσμος καὶ τὸ τέμπλο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Παναγίας στὸν Ἀγαλιανό».

Τὴν Κυριακὴ οἱ Σύνεδροι, μὲ ἐπί κεφαλῆς τὸν Νομάρχη Αἰτωλοακαρνανίας κ. Εὐθύμιο Σῶκο, τοὺς Δημάρχους Ἀγρινίου κ. Μοσχολιὸ καὶ Παρακαμπυλίων κ. Λάμπρο Παπαθανασίου, συμμετεῖχαν στὴν ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία ποὺ τέλεσε ὁ Μητροπολίτης κ. Ἰερόθεος στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Γεωργίου Ποταμούλας συμπαραστατούμενος ἀπὸ ὅλους σχεδὸν τοὺς Ἱερεῖς τῆς περιοχῆς. Στὴν συνέχεια σὲ κέντρο τῆς περιοχῆς συνεχίσθηκαν οἱ ἐργασίες τῆς δεύτερης ἡμέρας τοῦ Συνεδρίου.

Ὁ Σεβασμιώτατος στὸν χαιρετισμό του, ἀφοῦ ἐξέφρασε τὴν χαρὰ τοῦ γιὰ τὸ Συνέδριο καὶ τὴν θεματολογία τοῦ καὶ συνεχάρη τὸν καθηγητὴ κ. Ἀθανάσιο Παλιούρα γιὰ τὴν μέριμνα τῆς διοργάνωσης, συνόψισε τὸ θέμα τοῦ Συνεδρίου στὸν τόπο, τὸν χρόνο καὶ τὸν τρόπο ζωῆς στὰ Παρακαμπύλια, ἑστιάζοντας καὶ ἀναφερόμενος κυρίως στὸν τρόπο. Μίλησε, ἔτσι, γιὰ τὸν πλοῦτο τῆς παράδοσής μας, ποὺ συνδέεται μὲ τὴν ὀρθόδοξη ἔννοια τοῦ προσώπου καὶ τὶς σημαντικὲς κοινωνικὲς προεκτάσεις του, ὅπως ἐπιβεβαιώνεται καὶ στὸν φιλοσοφικὸ ὁρισμὸ τοῦ M. Heideger. Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιὰ τὶς παιδικές του ἀναμνήσεις ἀπὸ τὶς Κατασκηνώσεις τοῦ Ἁγίου Βλασίου καὶ ἔδωσε συγχαρητήρια καὶ εὐχὲς στοὺς διοργανωτὲς καὶ τοὺς εἰσηγητές.

Ὁ κ. Νομάρχης, μεταξὺ ἄλλων, τόνισε τὴν σημασία τῶν ὀρεινῶν χωριῶν τῆς πατρίδος μας, ἀφοῦ «ἡ ὀρεινὴ Ἑλλάδα γέννησε τὴν Νέα Ἑλλάδα», τὴν σημασία τοῦ Ἁγίου Βλασίου ποὺ ἀποτελεῖ πέρασμα πρὸς τὴν Κεντρικὴ καὶ Βόρεια Ἑλλάδα καὶ τὴν ἀνάγκη κατασκευῆς ὑποδομῶν στὴν Αἰτωλοακαρνανία, ὅπως π.χ. τοῦ δρόμου Ἀγρινίου-Καρπενησίου, γιὰ νὰ μὴ «γέρνη ἡ Ρούμελη πρὸς τὰ ἀνατολικά», λόγῳ τῆς μεγάλης διαφορᾶς στὴν ἀνάπτυξη.

Τέλος ὁ κ. Δήμαρχος Ἀγρινίου ἀναφέρθηκε στὴν προσωπικότητα τοῦ Μητροπολίτη Ἱεροθέου ποὺ ἐκφράζει τὸν «κοινωνικὸ λόγο τῆς Ἐκκλησίας» καὶ ἐξέφρασε τὴν χαρὰ τοῦ γιὰ τὴν ἐνδεχόμενη μελλοντικὴ συνεργασία τους στὴν περιοχή, λόγῳ τῆς ὑπαγωγῆς τοῦ Ἁγίου Βλασίου στὸν Δῆμο Ἀγρινίου, σύμφωνα μὲ τὸν Νόμο «Καλλικράτη». Ἐπίσης μίλησε γιὰ τοὺς ἀναγκαίους τομεῖς ἀνάπτυξης τῆς περιοχῆς αὐτῆς ποὺ ἐνσωματώνεται μὲ τὸ Ἀγρίνιο.

Ἦταν μιὰ διοργάνωση ποὺ εἶπε ἀντίο στὴν παλαιὰ μορφὴ διοικητικῆς διάρθρωσης καὶ τὸ «καλῶς ἤλθατε» στὶς προκλήσεις τοῦ μέλλοντος. Σὲ κάθε περίπτωση διετράνωσε τὴν δυναμικότητα τοῦ τόπου, τὴν ἀγάπη του γιὰ τὴν παράδοση καὶ τὴν θέλησή του γιὰ ἰσόρροπη ἀνάπτυξη.

Α.Κ.

***

«...Ἡ Ρωσσία, ἀφ' ὅτου ἐδέχθη παρὰ τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ ἅγιον Βάπτισμα καὶ τὸ Εὐαγγέλιον, ἔχει προσφέρει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν πολλοὺς Ἁγίους, Μάρτυρας, Ὁσίους, Ὁμολογητάς, θεοσόφους Ἱεράρχας καὶ Νεομάρτυρας, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν τὸν καλλιανθὴ στέφανον καὶ τὴν αἰωνίαν δόξαν της! Διὰ τῶν εὐχῶν των ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης κ. Κύριλλος καὶ ἡ περὶ αὐτὸν σεπτὴ Ἱεραρχία συνεχίζουν νὰ παιδαγωγοῦν ἄριστα τὸν λαὸν εἰς Χριστόν, ὁ Μοναχισμὸς ἀνθεῖ, οἱ Ναοὶ ὑπερπληροῦνται ἀπὸ πιστούς, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τρέχει διὰ πολλῶν ὁδῶν μέχρι τὰ πλέον ἀπομεμακρυσμένα σημεῖα τῆς Χώρας, αἱ πληγαὶ τὰς ὁποίας εἶχεν ἀνοίξει ἡ μακρὰ νύκτα τῆς μαχητικῆς ἀθεΐας ἐπουλώθησαν, ὁ Σταυρὸς λάμπει πλέον ὁλόφωτος, ὄχι μόνον εἰς τοὺς Ναοὺς καὶ τὰς οἰκίας, ἀλλὰ καὶ εἰς αὐτοὺς τοὺς θώκους τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, καί, τὸ καὶ σπουδαιότερον, εἰς τὰς καρδίας καὶ τὴν καθημερινὴν ζωὴν τῆς μεγάλης πλειονότητος τοῦ λαοῦ. Τοῦτο διεπιστώσαμεν ἰδίοις ὄμμασι καὶ δοξάζομεν ἀπὸ καρδίας τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ὄντως, «αὕτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου»!

Πατρικῶς συνιστῶμεν εἰς ὅλον τὸν ἀξιονόμαστον ρωσσικὸν λαὸν νὰ ἀξιοποιήση εἰς τέλος τὴν μεγάλην παράδοσιν τῆς εὐσεβείας τῶν πατέρων του, τὴν ἱερὰν κληρονομίαν τῆς ἁγίας Ρωσσίας, τὸν πλοῦτον τῶν δωρεῶν, τὰς ὁποίας ἀφειδῶς ἐσκόρπισεν ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Ρωσσίαν. Νὰ ἐνθυμῆσθε πάντοτε, ἀγαπητοί, τὴν διδασκαλίαν καὶ τὸ παράδειγμα τῶν Ἁγίων σας, τὴν ὑπομονήν, τὴν ὁμολογίαν καὶ τὰ αἵματα τῶν Μαρτύρων σας, τὰς προσευχὰς τῶν Ὁσίων σας, τὴν ἀγάπην τῶν ποιμένων σας, τὸ μεγαλεῖον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν τῆς Ἀναστάσεως! Μείνατε ἐν τῇ ἀγάπη τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, καλυμμένοι ὑπὸ τὴν ἁγίαν σκέπην τῆς Θεοτόκου, ἑνωμένοι εἰς τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ διὰ τῶν ἁγίων Μυστηρίων καὶ τῶν θεοειδῶν ἀρετῶν! Μὴ πλανᾶσθε ἀπὸ φωνὰς ξένας πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ Εὐαγγελίου, κυκλώσατε τὸν Πατριάρχην καὶ τοὺς Ποιμένας σᾶς ἐν ὑπακοῇ πίστεως, καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοῖς καὶ μετὰ πάντων τῶν εἰλικρινῶς ἀγαπώντων τὸν Κύριον Ἰησοῦν! (Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς Δηλώσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἀναχώρησή Του ἀπὸ τὴν Ρωσία–31.5.2010).

«...Πολλοὶ λαοὶ συνηθίζουν νὰ τιμοῦν τὰ γενέθλια, ἤτοι τὴν εἴσοδον τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὸν κόσμον τοῦτον τῆς πτώσεως καὶ τῆς φθορᾶς. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιθέτως, δίδοντες τὸ βάρος εἰς τὴν εἴσοδόν μας εἰς τὸν νέον κόσμον τῆς ἀληθοῦς ζωῆς, δηλ. τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται διὰ τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, ὁπότε λαμβάνομεν καὶ τὸ χριστιανικὸν ἡμῶν ὄνομα, ἑορτάζομεν τὰ ὀνομαστήριά μας καὶ ὄχι τὰ γενέθλια. Ἕνας Ρουμάνος Ὀρθόδοξος θεολόγος καὶ κληρικός, σημειώνει ἐπιτυχῶς περὶ τούτου: "Οἱ Ρουμάνοι δὲν ἑορτάζομεν ποτὲ τὰ γενέθλιά μας, ὅπως κάνουν αἱ ἄλλαι χῶραι τῆς γῆς... Ἑορτάζομεν μὲ πρωτόγνωρον χαράν, μὲ μουσικήν, μὲ προσκεκλημένους καὶ μὲ τὴν πλέον δυνατὴν μεγαλοπρέπειαν τὴν ὀνομαστικήν μας ἑορτήν. Ἑορτάζομε δηλαδὴ τὸ ὄνομα ποὺ ἐλάβαμε μὲ τὸ βάπτισμα. Διότι ἡ ἡμέρα τοῦ βαπτίσματός μας εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς πραγματικῆς γεννήσεώς μας... Κάθε χρόνο περιμένομε – χωρὶς κανένα κίνδυνο νὰ διαψευσθοῦμε – τὴν κάθοδο τοῦ προστάτου Ἁγίου μας ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ἔρχεται στὸ σπίτι μας. Εἰσέρχεται κάτω ἀπὸ τὴν στέγην μας, θὰ μᾶς συντροφεύη ὅλην τὴν ἡμέραν... Δὲν ἔρχεται ποτὲ μόνος του. Χάρις εἰς τὸν Ἅγιον ποὺ ἔρχεται εἰς τὸ σπίτι μας, ἔχομε ὅλην τὴν ἡμέραν ὁλόκληρον τὸν οὐρανὸν ὑπὸ τὴν στέγην μας. Ὁλόκληρος ἡ οὐρανία ἱεραρχία εὑρίσκεται εἰς τὴν γῆν, εἰς τὸ σπίτι μας! Εἰς τὸ σπίτι μας εὑρίσκονται τὰ Σεραφείμ... Μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους κατέρχονται ἀπὸ τὸν οὐρανὸν οἱ ἄλλοι Ἅγιοι, οἱ Ὁμολογηταί, οἱ Μάρτυρες, οἱ νεκροὶ συγγενεῖς, οἱ γείτονες... Ὅλοι εἶναι ἐκεῖ... Διότι ὅλοι εἶναι καλεσμένοι εἰς τὴν ὀνομαστικήν μας ἑορτήν... Ἡ ἑορτὴ εἶναι διπλῆ. Ὁ οὐρανὸς ἑορτάζει τὸν Ἅγιον καὶ ἡ γῆ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος φέρει τὸ ὄνομά του...". Ταῦτα ἀσφαλῶς δὲν ἰσχύουν μόνον διὰ τοὺς Ρουμάνους, ἀλλὰ καὶ δι’ ἡμᾶς καὶ δι’ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους, πλὴν τῶν Σέρβων, οἱ ὁποῖοι ἀντὶ τοῦ προσωπικοῦ των προστάτου Ἁγίου συνηθίζουν νὰ τιμοῦν τὸν προστάτην ἅγιον ὅλης τῆς οἰκογενείας, μὲ τὴν τελετὴν τῆς "Σλάβας", καὶ τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα, οὐχὶ σπανίως, ἀπουσιάζει παντελῶς ἀπὸ τὰ μέλη τῆς τιμώσης αὐτὸν οἰκογενείας» (Ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατὰ τὸν Ἑσπερινὸ τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βαλουκλῆ).

«Ἀποκαλούμεθα "Ρωμηοί", ἐκ τῆς Νέας βεβαίως Ρώμης. Αὐτὴ ἡ λέξις περιλαμβάνει τὴν ἔννοιαν τῆς ρώμης ποὺ εἶναι δύναμις, ἰσχύς, ἀνδρεῖα, ρωμαλέον φρόνημα, ρωμαλεότης φρενῶν, ἀγωνιστικὴ διάθεσις "καὶ στὰ εὔκολα καὶ στὰ δύσκολα". Μακρὰν ἀφ ἡμῶν πᾶσα μεμψιμοιρία, "μιζέρια", ἡττοπάθεια. Ζὴ Κύριος ὁ Θεός! Πρὸ ὀλίγων μόλις ἐτῶν ἐφαίνετο ὅτι τὸ πὰν ἀπώλετο. Αἱ Κασσάνδραι ὠρύοντο. Διαπεφωνήκαμεν. Καὶ ἰδού, ἦλθεν ἡ ἄνοιξις. Ἐντὸς ὀλίγου καὶ τὸ θέρος. Νὺν οἱ πάγοι ἐκτήκονται καί, ὡς λέγει ὁ Θεολόγος Γρηγόριος, "νῦν πηγαὶ διαυγέστερον νάουσι, νῦν δὲ ποταμοὶ δαψιλέστερον τῶν χειμερίων δεσμῶν λύονται" (Λόγος εἰς τὴν Καινὴν Κυριακήν). Ὁ νοῶν νοείτω. Εὐελπιστοῦμεν ὅτι θὰ ἀνατείλουν ἀκόμη καλύτεραι ἡμέραι καὶ διὰ τὴν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν καὶ διὰ τὴν ὁμογένειαν.

...Ὡς ἄνθρωποι ἀσθενεῖς εὐχόμεθα πολλάκις τῆς ἡμέρας ἵνα μὴ ὁ Κύριος εἰσενέγκη ἡμᾶς εἰς πειρασμόν. Ἀλλ ὅταν, Θεοῦ παραχωρήσει, οἱ πειρασμοὶ ἔλθουν δριμύτεροι, τότε ἀκούομεν Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου τοῦ παραγγέλλοντος: "Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονὴν" (Ἰακώβου 1, 2-3). Καὶ ἡμεῖς ἐνταῦθα οὐσιαστικῶς δὲν ζῶμεν, μόνον ὑπομένομεν. Ἀφήνομεν τὰ πάντα εἰς τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου, ὧ μέλει περὶ ἡμῶν. Ἡ Πόλις ἡμῶν καὶ Χριστούπολις εἶναι, καὶ Θεοτοκούπολις καὶ Ἁγιούπολις. Ἐν αὐτοῖς πᾶσι πᾶσα ἡ ἐλπὶς ἡμῶν ἐστι. Καὶ οὐ ψευσόμεθα τῶν ἐλπίδων (Ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, στὸν Ἱερὸ Πατριαρχικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου).

Βασικὸ θέμα τῆς Ἡμερησίας Διατάξεως τῆς ἔκτακτης Συνεδρίασης τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (22-23/6/2010) ἦταν ἡ συζήτηση καὶ ψήφιση σειρᾶς Κανονισμῶν ποὺ ἐξυπηρετοῦν τὴν Διοίκηση τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ὀργανισμοῦ. Ὁ Μακαρ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος μεταξὺ ἄλλων ἀνέφερε «ὅτι ὁ ἰσχύων Νόμος 590/1977 περιέχει πολλὲς καὶ εὐρύτατες νομοθετικὲς ἐξουσιοδοτήσεις, τὶς ὁποῖες ὀφείλουμε νὰ προσεγγίσουμε... Ἀκόμη πολλὲς ἀπὸ τὶς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ρυθμίσεις μας ἔχουν ξεπερασθῇ πλέον ἀπὸ τὴν πρόοδο τῆς ἐθνικῆς ἢ τῆς εὐρωπαϊκῆς νομοθεσίας. Δὲν πρέπει νὰ παραβλέψουμε καὶ νὰ μὴν ἀξιοποιήσουμε περαιτέρω τὸ νομοθετικὸ κεκτημένο τοῦ Καταστατικοῦ μας Χάρτου, ποὺ δίδει περιθώριο ἐκφράσεως τῆς αὐτοδιοικήσεώς μας, μὲ νομικὰ πλέον μέσα, μέσῳ δηλαδὴ Κανονισμῶν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἢ καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας». Τελικὰ ψηφίσθηκαν, κατόπιν σχετικῆς εἰσηγήσεως τοῦ Μητροπολίτου Ἐλασσῶνος κ. Βασιλείου, τρεὶς Κανονισμοί, ἤτοι α) «Κωδικοποίησις καὶ συμπλήρωσις διατάξεων περὶ λειτουργίας τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κεντρικῆς Ὑπηρεσίας Οἰκονομικῶν (Ε.Κ.Υ.Ο.)». β) «Περὶ συμπληρώσεως τοῦ ὑπ' ἀριθμ. 165/2005 Κανονισμοῦ πρὸς σύστασιν ὀργανικῶν θέσεων παρὰ τὴ Διευθύνσει Ναοδομίας τῆς Ε.Κ.Υ.Ο.» γ) «Διεύθυνσις Δημοσιονομικοῦ Ἐλέγχου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος». Ἡ συζήτηση καὶ ψήφιση τῶν ὑπολοίπων Κανονισμῶν μετατέθηκε γιὰ μελλοντικὴ Ἱεραρχία.