Κατασκηνώσεις Ἱερᾶς Μητροπόλεως 2010: «Επίγειος Ουρανός» - «Ναζαρέτ»

«Ἐπίγειος Οὐρανός»

Μὲ τὶς εὐλογίες καὶ τὴν ποιμαντικὴ καθοδήγηση τοῦ Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου πραγματοποιήθηκε κι ἐφέτος ἡ πρώτη κατασκηνωτικὴ περίοδος τῶν κοριτσιῶν στὶς Κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου. Στὸ διάστημα ἀπὸ 7 ἕως 19 Ἰουλίου φιλοξενήθηκαν 55 κορίτσια.

Κατὰ τὸν καθιερωμένο ἁγιασμὸ ποῦ τέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος δόθηκε καὶ ἡ ὀνομασία τῆς κατασκηνωτικῆς αὐτῆς περιόδου, "Ἐπίγειος οὐρανός". Τὰ ὀνόματα τῶν ὁμάδων ἦταν: Θυσία, Σύναξη, Εὐχαριστία, Κοινωνία, Μυσταγωγία. Ὁ Σεβασμιώτατος κατὰ τὴν ὁμιλία του εἶπε ὅτι ἐπίγειος οὐρανὸς εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, ἐπειδὴ κατὰ τὴν θεία Λειτουργία κατεβαίνει ὁ οὐρανὸς στὴν γῆ, ἑνώνεται, δηλαδή, ἡ γῆ μὲ τὸν οὐρανό. Γίνεται ἡ μεταβολὴ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ καὶ κοινωνοῦν οἱ πιστοί.

Σκοπὸς τῆς Κατασκήνωσης ἦταν νὰ δώση στὰ παιδιὰ τὰ ἐρεθίσματα, ὥστε νὰ προσεγγίσουν τὸ μεγάλο αὐτὸ μυστήριο. Εἰπώθηκαν καὶ ἀναπτύχθηκαν διάφορα σχετικὰ θέματα καὶ ἔγινε πρακτικὴ ἐφαρμογὴ μὲ τὴν τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας, δύο κυριακάτικες καὶ μία βραδινή, κατὰ τὶς ὁποῖες ἔψαλαν οἱ κατασκηνώτριες.

Ἡ ὅλη πνευματικὴ προσπάθεια ἔγινε μὲ ἕνα πλῆρες ἡμερήσιο πρόγραμμα μὲ ὀργανωμένη ψυχαγωγία καὶ ποικίλες δραστηριότητες.

Ἀρχηγὸς τῆς Κατασκηνώσεως ἦταν ἡ κ. Ἔλενα Κοτρώνη καὶ ὑπαρχηγὸς ἡ κ. Νεκταρία Παπαβαρνάβα. Στελέχη ἦταν φοιτήτριες ποῦ συμμετέχουν γιὰ πολλὰ συνεχόμενα χρόνια στὴν Κατασκήνωση καὶ ἔχουν ἀποκτήσει πεῖρα καὶ συνοχὴ μεταξύ τους, μὲ τὴν βοήθεια ἑνὸς ἐπιτελείου ποῦ ἀγαπάει τὰ παιδιὰ καὶ τὴν Κατασκήνωση. Στὴν τράπεζα βοήθησαν οἱ κυρίες τῶν Συνδέσμων Ἀγάπης τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καὶ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.

Μ.Π

«Ναζαρέτ»

Τὴν ὥρα ποῦ γράφονταν αὐτὲς οἱ γραμμὲς ἦταν σὲ ἐξέλιξη ἡ κατασκηνωτικὴ περίοδος γιὰ τὰ ἀγόρια, ἡ ὁποία διήρκησε ἀπὸ τὶς 21 ἕως 31 Αὐγούστου, μὲ τὴν συμμετοχὴ 60 κατασκηνωτῶν. Ἡ κατασκήνωση ὀνομάσθηκε «Ναζαρὲτ» καὶ εἶχε ὡς θέμα τὰ παιδικὰ καὶ νεανικὰ χρόνια τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁρισμένων Ἁγίων, ἐκ τῶν ὁποίων πέντε ἐπιλέχθηκαν ὡς προστάτες τῶν ὁμάδων: ὁ δίκαιος καὶ πάγκαλος Ἰωσήφ, ὁ ἅγιος Νεομάρτυρας Κωνσταντῖνος Ὑδραῖος, ὁ ἅγιος Ἱερομάρτυρας Πολύκαρπος, ὁ ἅγιος Παντελεήμων καὶ ὁ προφήτης Σαμουήλ.

Ἀρχηγὸς τῆς Κατασκήνωσης ἦταν ὁ κ. Ἀθανάσιος Βαμβίνης, μὲ ὑπαρχηγοὺς τοὺς κ. Δημήτριο Παπαβαρνάβα καὶ Χρῆστο Παρασκευά, στελέχη ἦταν φοιτητὲς μὲ σχετικὴ πεῖρα καὶ βοήθησαν ἀρκετοὶ ἐξωτερικοὶ συνεργάτες, ὅλοι μὲ ἀνιδιοτελῆ προσφορά. Στὴν κουζίνα βοήθησαν οἱ κυρίες τῶν Συνδέσμων Ἀγάπης Ἁγίου Γεωργίου καὶ Ἁγίας Παρασκευῆς. Ὑπεύθυνοι Ἱερεῖς ἦταν ὁ π. Καλλίνικος Γεωργάτος καὶ ὁ π. Πολύκαρπος Θεοφάνης.

Τὰ παιδιὰ ἔζησαν μία εὐλογημένη περίοδο κοινοτικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς μὲ ἀρχές, δημιουργικὲς δραστηριότητες καὶ ψυχαγωγία, μὲ τὴν μέριμνα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Οἱ ἡμέρες τῆς Κατασκήνωσης εἶναι ἡμέρες ποῦ μᾶς γεμίζουν χαρὰ καὶ ἐλπίδα.

Χ.Π.