Γεγονότα καὶ Σχόλια: Τρομοκρατία καὶ μισθωτὴ ἐργασία - Ἱερὸς φόβος καὶ μισθὸς ἐπουράνιος

Τρομοκρατία καὶ μισθωτὴ ἐργασία

Ὑπάρχει μιὰ τάση σὲ ὁρισμένους νὰ ἐξισώνουν πράγματα ποὺ εἶναι, στὴν γενικότητά τους, ἀσύγκριτα, ὅπως εἶναι, γιὰ παράδειγμα, ἡ τρομοκρατία καὶ ἡ μισθωτὴ ἐργασία. Τὰ συγκρίνουν γενικά, χωρὶς νὰ αἰτιολογοῦν τοὺς εἰδικοὺς λόγους τῆς σύγκρισης. Σὲ ἕναν τοῖχο, λοιπόν, διάβασα πρόσφατα τὸ σύνθημα: «Τρομοκρατία εἶναι ἡ μισθωτὴ ἐργασία». Σύνθημα ποὺ δέχεται πολλὲς ἀναγνώσεις σὲ διάφορα διανοητικὰ καὶ πνευματικὰ ἐπίπεδα.

Αὐτοί, βέβαια, ποὺ τὸ ἔγραψαν εἶχαν, ὁπωσδήποτε, τὸν δικό τους καημό. Μπορεῖ νὰ εἶναι μισθωτοί, ποὺ ὁ ἐργοδότης τους τοὺς ἐκβιάζει σὲ ἐξουθενωτικὴ ἐργασία, μὲ τὴν ἀπειλὴ τῆς περικοπῆς τοῦ μισθοῦ. Ἢ πάλι μπορεῖ νὰ εἶναι ἀναγκασμένοι, ἀπὸ τὶς εὐθύνες ποὺ ἔχουν γιὰ πρόσωπα ποὺ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτούς, νὰ ἐργάζονται ὡς μισθωτοὶ ὑπάλληλοι εἴτε στὸ δημόσιο, εἴτε σὲ κάποια ἰδιωτικὴ ἐπιχείρηση, ἐνῷ θὰ ἤθελαν νὰ εἶναι τελείως ἀναξάρτητοι ἀπὸ ὁποιασδήποτε μορφῆς ἀφεντικά. Μπορεῖ, ἀκόμη, νὰ ἐπιθυμοῦν διακαῶς νὰ εἶναι οἱ ἴδιοι τους ἀφεντικά. Νὰ μὴν ἐξαρτῶνται, δηλαδή, ἀπὸ τὶς διαθέσεις κάποιου ἐργοδότη.

Μπορεῖ νὰ συμβαίνουν ὅλα τὰ παραπάνω, αὐτὸ ὅμως ποὺ προκαλεῖ ἡ πρώτη ἀνάγνωση τοῦ συνθήματος, σὲ καιρὸ μάλιστα ποὺ ἔχουμε ἐπανεμφάνιση τῆς τρομοκρατίας, μὲ ἀνθρώπινα θύματα, εἶναι ἡ διάθεση δικαιολόγησης τῆς τρομοκρατίας μέσῳ μιᾶς μὴ ἐπιτρεπτῆς ἐξίσωσης: Τρομοκρατία=μισθωτή ἐργασία.

Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὁ μισθὸς μπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθῇ ὡς ὅπλο ψυχολογικῆς βίας στὰ χέρια ἑνὸς ἀδίστακτου σκληροῦ ἐργοδότη. Ὅμως ἡ μισθωτὴ ἐργασία δὲν μπορεῖ νὰ ταυτισθῇ μὲ τὴν τρομοκρατία, ὅπως τὸ μαχαῖρι ποὺ κόβουμε τὸ ψωμὶ δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθῇ φονικὸ ὅπλο. Αὐτὸ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν χρήση καὶ τὴν ἐκμετάλλευσή τους.

Πάντως προκαλεῖται τὸ αἴσθημα τοῦ κοινοῦ Πολίτη ἀπὸ τὴν διάθεση ἀπενοχοποίησης τῆς τρομακρατίας, μέσα ἀπὸ τὴν ἔκφραση κάποιων «φιλεργατικῶν» καημῶν. Ἴσως αὐτὸ νὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν ψυχολογικὴ ἀνάγκη καταπολέμησης ἑνὸς ἐνδόμυχου φόβου ἀπὸ τὴν δράση τῶν τρομοκρατῶν. Ἕνας τέτοιος ψυχολογικὸς φόβος, ἄλλωστε, μπορεῖ κάποιον νὰ τὸν κάνη τρομοκράτη.

Ἱερὸς φόβος καὶ μισθὸς ἐπουράνιος

Ἅς μὴ μείνουμε ὅμως στοὺς φόβους τοῦ κόσμου τούτου, στὶς ἀνησυχίες καὶ τὶς ἀνασφάλειες, οἱ ὁποῖες «κόλασιν ἔχουν». Ἅς δοῦμε τὴν σύνδεση τῆς «μισθωτῆς ἐργασίας» μὲ τὸν ἱερὸ φόβο ποὺ ἀναπτύσσεται στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ὁδεύει τὴν στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Ἡ πορεία σ’ αὐτὴν τὴν ὁδὸ ἔχει ἀφετηρία τὸν φόβο. Ὄχι τὸν ψυχολογικὸ τρόμο ποὺ διαλύει τὴν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ τὸν εἰρηνικὸ φόβο, ποὺ συνδέει τὴν ἀδυναμία μας μὲ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ τὴν ἀπελπισία ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ἐμπάθειάς μας, μὲ τὴν ἐλπίδα στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τὶς «παρ’ ἀνθρώποις» ἀνίατες ἀσθένειες τῆς ψυχῆς μας, μὲ τὴν θεραπευτικὴ δύναμη τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ φόβος καὶ σ’ αὐτὴν τὴν πορεία συνδέεται μὲ μισθό. Μισθό, βέβαια, ἐπουράνιο. Πάντως σὲ κάθε μισθὸ συνυπάρχει φόβος. Ἡ ὑπέρβαση αὐτοῦ τοῦ φόβου βρίσκεται μόνο στὴν εὐαγγελικὴ ἀγάπη, ἡ ὁποία δὲν σκέφτεται Κόλαση ἢ Παράδεισο, ἀλλὰ μόνο τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

π.Θ.Α.Β.