Ἡ ὀμορφιὰ τοῦ ἀνθρώπου

Ὅλο καὶ αὐξάνονται τὰ λεγόμενα «ἰνστιτοῦτα ὀμορφιᾶς» καὶ πολλοί-πολλὲς εἶναι οἱ ἐνδιαφερόμενοι γιὰ τὴν ἐξωτερική τους ἐμφάνιση. Στὴν ἐποχὴ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως θὰ φροντίσουν οἱ ἄνθρωποι νὰ κάνουν διάφορες περικοπές, ἀλλὰ ἐνδεχομένως δὲν θὰ γίνουν περικοπὲς σὲ ἔξοδα ποῦ συνδέονται μὲ τὴν περιποίηση τοῦ σώματος, ὅπως δηλώνεται ἀπὸ πολλὲς γυναῖκες στὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης.

Ὅμως ἡ ὀμορφιὰ τοῦ ἀνθρώπου δὲν περιορίζεται σὲ μιὰ ἐξωτερικὴ περιποίηση, ἀλλὰ ἔχει ἕνα ἐσωτερικὸ βάθος. Εἶναι σημαντικὸ αὐτὸ ποῦ δηλώθηκε ἀπὸ τὴν τηλεπαρουσιάστρια Βίκυ Χατζηβασιλείου, ἡ ὁποία σὲ μιὰ συνέντευξή της, μεταξὺ ἄλλων, εἶπε γιὰ τὸ θέμα αὐτό.

«Ὁ πραγματικὸς ὄμορφος ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ ζεῖ μὲ μέτρο. Ἡ ὀμορφιὰ δὲν ἔχει ἀσχήμια. Γιὰ νὰ ἔχουμε εὐεξία πρέπει νὰ κοιμόμαστε καλά, νὰ κάνουμε σωστὴ διατροφή, νὰ ἀσκούμαστε, νὰ διαβάζουμε καὶ νὰ ἐπικοινωνοῦμε μὲ τοὺς συνανθρώπους μας. Μόνο τότε ὁ νοῦς καὶ ἡ ψυχὴ βρίσκονται σὲ ἁρμονία. Ἂν τρῶς μὲ μέτρο, πίνεις μὲ μέτρο, κοιμᾶσαι μὲ μέτρο, γυμνάζεσαι μὲ μέτρο, δὲν ἔχεις τίποτα ἀκραῖο στὴ ζωή σου. Τὸ πρότυπο μιᾶς γυναίκας ποὺ ἐργάζεται, διαθέτει χρόνο γιὰ τὰ παιδιά της, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό της γιὰ νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὸν ἀθλητισμό, εἶναι τὸ πρότυπο μιᾶς εὐτυχισμένης γυναίκας. Ἕνας ὡραῖος ἄνθρωπος δὲν θέλει καλλυντικά. Ἐκπέμπει ὀμορφιὰ γιατί δὲν εἶναι γκρινιάρης, καρμοίρης, μίζερος. Τὸν ὄμορφο ἄνθρωπο στὴν ψυχὴ θέλεις νὰ τὸν πλησιάζεις γιατί λάμπει καὶ στὸ πρόσωπο» (Ἐφημ. «Τὸ Παρόν», 8-8-2010).

Ὑπάρχει σύνδεση μεταξὺ ψυχῆς καὶ σώματος καὶ ἡ ὑγεία ἢ ἡ ἀσθένεια τῆς ψυχῆς ἀντανακλᾶ καὶ στὸ σῶμα. Ἔτσι, εἶναι δυνατὸν ἕνας ὄμορφος στὸ σῶμα νὰ εἶναι ἀποκρουστικός, διότι ἐκδηλώνει ἀρρωστημένες ψυχικὲς ἢ ψυχολογικὲς καταστάσεις. Πολλὲς φορὲς συμβαίνει καὶ τὸ ἀντίθετο, δηλαδὴ ἕνας ἄνθρωπος ποῦ ἔχει ἕναν ὡραῖο ψυχικὸ κόσμο, νὰ ἐλκύη τὴν προσοχὴ τῶν ἄλλων ἔστω κι ἂν ἐξωτερικὰ δὲν εἶναι ἑλκυστικός.

Στὶς Παροιμίες τοῦ Σολομῶντος γράφεται: «Καρδίας εὐφραινομένης, πρόσωπον θάλλει» (Παρ. ἰε', 13). Ἡ βάση τῆς ψυχοσωματικῆς συγκροτήσεως τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ καρδιά. Ὅταν αὐτὴ χαίρεται, ὅλο τὸ σῶμα ἔχει εὐεξία, ἔστω κι ἂν ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται σὲ δύσκολες συνθῆκες.

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἀναφερόμενος στὸν στολισμὸ τῶν γυναικῶν δὲν τὸν περιορίζει στὸ σῶμα, ἀλλὰ τὸν ἀνάγει στὴν καρδιά: «ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς τριχὼν καὶ περιθέσεως χρυσίων ἢ ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος, ἀλλ' ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος ἐν τὼ ἀφθάρτῳ τοῦ πραέος καὶ ἡσυχίου πνεύματος, ὃ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελὲς» (Α' Πέτρ. γ', 3-4).

Τὸ σῶμα φθείρεται μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου, λόγῳ τῆς φθαρτότητας καὶ τῆς θνητότητας ποῦ ὑπάρχει μέσα σὲ αὐτό. Ὅ,τι καὶ νὰ κάνη κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀποφύγη τὴν φθορά, ποῦ ἐκφράζεται μὲ τὸ ἄσπρισμα τῶν τριχών, τὶς ριτίδες, τὶς ἀσθένειες, ὅλες τὶς ἐνδείξεις τῆς περασμένης ἡλικίας. Τὰ χρόνια οὕτως ἄλλων φαίνονται. Ἅς φροντίζουμε τὴν ἐσωτερικὴ ὀμορφιά, ἡ ὁποία ὄχι μόνον ἀντέχει στὸν χρόνο, ἀλλὰ καὶ ὀμορφαίνει περισσότερο μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου. Τὸ πνεῦμα τοῦ κρυπτοῦ τῆς καρδίας ἀνθρώπου εἶναι «ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές».

Ν. Ι