Δεισιδαιμονίες καί ἀνοησίες

Πολλοὶ ἄνθρωποι γιὰ νὰ μὴ πιστεύσουν στὸν Θεὸ πιστεύουν σὲ πολλὲς ἀνοησίες, σὲ ὄνειρα, σὲ προλήψεις, σὲ ἀριθμούς, σὲ χρόνους καὶ καιρούς. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει πρὸς τοὺς Γαλάτας: «ἡμέρας παρατηρεῖσθε καὶ μῆνας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούς! φοβοῦμαι ὑμᾶς μήπως εἰκὴ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς» (Γάλ. δ', 10-11), δηλαδὴ ἐξετάζετε καὶ φυλάσσετε ὁρισμένους μῆνες καὶ ἐποχὲς καὶ ἔτη. Φοβᾶμαι μήπως κουράσθηκα μάταια σὲ σᾶς. Ἀναφέρεται σὲ διάφορες ἑορτές, ποῦ ἑόρταζαν πρὶν τὸ βάπτισμα, τὶς ὁποῖες φύλατταν, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρωνται γιὰ τὴν νέα σχέση τους μὲ τὸν Χριστό.

Εἶναι ἕνα εἶδος μαγείας τὸ νὰ ἀποδίδη κανεὶς μαγικὲς δυνάμεις καὶ ἐνέργειες σὲ μερικοὺς ἀριθμούς, ὅπως τὸ 13 κ.λ.π. Τὸν μῆνα ποὺ μᾶς πέρασε (Ὀκτώβριος), δόθηκε μιὰ τέτοια εὐκαιρία στοὺς ἀνθρώπους νὰ ἐκδηλώσουν τὴν δεισιδαιμονία τους, γιατί τὴν 10 Ὀκτωβρίου οἱ ἀριθμοὶ τῆς ἡμέρας, τοῦ μῆνα καὶ τοῦ ἔτους συνέπεσαν, ἤτοι 10-10-10. Καὶ ἐπειδὴ αὐτὲς οἱ ἡμερομηνίες σημειώνονται κάθε ἑκατὸ χρόνια, νόμισαν ὅτι εἶναι κάτι σημαδιακό.

Σημειώθηκε, λοιπόν, ὅτι «τὸ ὁμοιόμορφο τῆς ἡμερομηνίας προσφέρεται» γι’ αὐτὸ τὴν «Κυριακὴ 10-10-10, στὴν Αὐστραλία τοὐλάχιστον, πρόκειται νὰ σημειωθῇ ρεκὸρ γάμων... Ὅπως ἐξήγησαν τελετάρχες πολιτικῶν γάμων στὴν Χώρα αὐτή, πολλὰ ζευγάρια τὶς προτιμοῦν» (Ἑστία 9-10-2010).

Ὁ γάμος εἶναι ἕνα σημαντικὸ γεγονὸς στὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, διότι συνδέεται μὲ τὴν ἀγάπη δύο ἀνθρώπων καὶ τὸν καρπό τους ποῦ εἶναι τὰ παιδιά. Ἐπίσης, συνδέεται καὶ μὲ τὴν σωτηρία τους, γιατί ἡ οἰκογένεια εἶναι ὁ χῶρος ἄσκησης καὶ βίωσης τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας. Ὁπότε πρέπει νὰ στηρίζεται σὲ σωστὲς βάσεις, στὸν Θεό, τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι σὲ ἀριθμούς, σὲ δεισιδαιμονίες καὶ σὲ ἀνοησίες. Ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ δώση νόημα ζωῆς στὰ πράγματα καὶ τὰ γεγονότα, καὶ ἰδίως οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ στηρίζουν τὴν σχέση τους στὸν Χριστό.

Ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη παράμετρος στὸ θέμα αὐτὸ ποῦ μπορεῖ νὰ ἐπισημανθῇ. Ἡ ἴδια πληροφορία ἀναφέρει συγχρόνως ὅτι ὁ τελετάρχης γάμων στὴν Αὐστραλία, ποῦ ἔκανε λόγο γιὰ τὴν προσέλκυση πολλῶν ζευγαριῶν νὰ τελέσουν τὸν γάμο τους τὴν 10-10-10, «προσέθεσε ἀστειευόμενος πῶς τελικῶς δὲν ἐξυπηρετεῖ τοὺς ἄνδρες, γιατί "δὲν θὰ ἔχουν καμμιὰ δικαιολογία, ἂν ξεχάσουν τὴν ἐπέτειο τῶν γάμων τους"».

Αὐτὸ δείχνει ὅτι οἱ ἄνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στὶς ἐπετείους καὶ ὄχι στὴν οὐσία τῶν πραγμάτων καὶ γεγονότων. Κανεὶς δὲν ἀρνεῖται τὶς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις τῶν ἐπετείων, ἀλλὰ πρέπει νὰ ἐπισημανθῇ ὅτι ἡ ἀγάπη μέσα στὸν γάμο πρέπει νὰ ὁλοκληρωθῆ, ἀπὸ συναίσθημα πρέπει νὰ γίνη βαθὺ αἴσθημα ποῦ συνδέεται μὲ τὸν πόνο, τὴν θυσία καὶ τὴν προσφορὰ καὶ ἀκόμη ἡ ἰδιοτελὴς ἀγάπη πρέπει νὰ γίνη ἀνιδιοτελής. Αὐτὸ συνδέεται μὲ τὴν ἄσκηση καὶ τὴν θεραπεία. Ὅταν δὴ κανεὶς τὸ θέμα τοῦ γάμου ἔξω ἀπὸ τὴν θεραπευτικὴ καὶ σωτηριώδη προοπτική, δὲν ὠφελοῦν οὔτε οἱ σημαδιακὲς ἡμερομηνίες, οὔτε ἡ ἐνθύμηση τῶν ἐπετείων τοῦ γάμου.

Ὅσοι δὲν πιστεύουν στὸν Θεὸ τοὐλάχιστον πρέπει νὰ σοβαρευθοῦν γιὰ νὰ μὴ κάνουν ἀνοησίες. Ὁ γάμος εἶναι σοβαρὴ ὑπόθεση καὶ μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζεται.

Ν.Ι.