Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Τό κίνητρο τού θεολογικού λόγου - Ο λόγος δέν αναστέλλεται...

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

Τό κίνητρο τού θεολογικού λόγου

Όλοι μας, ποιμένες καί ποιμαινόμενοι, έχουμε ανάγκη από καθαρό θεολογικό λόγο, από λόγο πού νά ανοίγη δρόμους στόν νού καί τήν καρδιά, πού νά φωτίζη τήν ψυχή μας, ως «λύχνος φαίνων εν αυχμηρώ τόπω».

Ο καθαρός θεολογικός λόγος είναι δραστικός, «καί κριτικός ενθυμήσεων καί εννοιών καρδίας»(Εβρ. δ',12). Διαχωρίζει τήν αλήθεια από τήν πλάνη, τόν αληθινό καί ακραιφνή βίο από τόν κίβδηλο. Κι’ αυτό χωρίς νά καταδικάζη ελαφρά τή διανοία πρόσωπα, χωρίς νά υποκρύπτη σκοπιμότητες, χωρίς γενικά νά κινήται από ετερογενή κίνητρα, πού δηλώνουν υποβιβασμό τού θεολογικού λόγου σέ μέσο επιτυχίας ενδοκοσμικών ιδιοτελών επιδιώξεων.

Τό μοναδικό κίνητρο τής αυθεντικά ορθόδοξης θεολογικής παραγωγής –γιά όσους πραγματικά έχουν ελκυσθή από τόν θαυμαστό πλούτο τής Ορθόδοξης θεολογίας καί δέν τήν βλέπουν πτωχή καί ανεξέλικτη– είναι η αγάπη τού Χριστού καί τού λόγου Του.

Μέ τήν αταλάντευτη πίστη στόν λόγο τού Χριστού, πού δέν είναι απλώς καί μόνον λέξεις καί νοήματα –αυτά είναι τά «ιμάτια τού λόγου»– αλλά είναι θεία άκτιστη ενέργεια, ελκύεται ο πιστός από τό Θεανδρικό πρόσωπο τού Χριστού, τόν τέλειο Θεό, πού γεννήθηκε ως τέλειος άνθρωπος «εν σπηλαίω εκ τής Παρθένου».

Ο καθαρός, λοιπόν, θεολογικός λόγος είναι απαλλαγμένος από προσμείξεις σκοπιμοτήτων, αφού μέσα στό δυνατό φώς τής αλήθειας του –φώς πού δωρίζεται στήν διάνοια καί στήν καρδιά πού έμπρακτα καί έμπονα τό ζητούν, «ίνα αναβλέψωσι»– τέτοιες στρεβλές επιδιώξεις δείχνουν όλη τήν αποκρουστικότητα τής δολιότητας καί τού ψεύδους τους.

Άλλωστε, ο καθαρός θεολογικός λόγος είναι ποιμαντικός. Καί η ποιμαντική διακονία, όταν είναι αληθινά αποστολική καί πατερική, έχει ως μοναδική αφετηρία της τήν αγάπη τού Χριστού, όπως πολύ χαρακτηριστικά φαίνεται στόν διάλογο τού Χριστού μέ τόν απ. Πέτρο, μετά τήν άρνηση τού μαθητή καί μετά τήν Ανάσταση τού Διδασκάλου, όταν ο αρνητής Πέτρος, σέ αντίθεση μέ τόν προδότη Ιούδα, παρέμεινε ενωμένος μέ τούς υπόλοιπους δέκα μαθητές. «Σίμων Ιωνά, αγαπάς με πλείον τούτων; λέγει αυτώ ναί, Κύριε, σύ οίδας ότι φιλώ σε. λέγει αυτώ βόσκε τά αρνία μου»(Ιωαν. κα',15).

Ο λόγος δέν αναστέλλεται...

Τό «βόσκε τά αρνία μου» ή τό «ποίμαινε τά πρόβατά μου» είναι τό αποτέλεσμα τής αγάπης τού Χριστού. Τό ίδιο καί ο καθαρός θεολογικός λόγος δέν μπορεί νά έχη άλλα κίνητρα, ούτε βέβαια μπορεί νά ανασταλή, επειδή κάποιοι μπορεί νά τόν χρησιμοποιήσουν, χωρίς νά τόν αλλοιώσουν, στούς δικούς τους θεολογικούς αγώνες ή, ακόμη, νά τόν διαστρεβλώσουν, υποτάσσοντάς τον στίς δικές τους σκοπιμότητες.

Άν ήταν έτσι δέν θά έπρεπε ούτε οι Απόστολοι, ούτε οι Πατέρες νά μάς αφήσουν γραπτά κείμενα, αφού ήδη ζώντος τού απ. Παύλου υπήρχαν κάποιοι πού διαστρέβλωναν «δυσνόητά τινα» σημεία τών επιστολών του, «πρός τήν ιδίαν αυτών απώλειαν»(Β' Πέτρ., γ',16). Ο δέ πατερικός λόγος είναι τοίς πάσι γνωστόν τό πόσες «αναγνώσεις» καί ερμηνείες δέχεται, ιδιαίτερα στίς μέρες μας.

Πάντως είναι ιδιαίτερα βαρύ σύμπτωμα παραταξιακής νοοτροπίας τό νά απαιτή κανείς από τούς άλλους τήν προβολή τών θεολογικών κειμένων τους μόνον από επιλεγμένους χρήστες τού διαδικτύου...

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 3201