Κύριο θέμα: Ἡ εὐεργεσία τῶν στερήσεων - Ἐπιστροφὴ στὴν «πατρώα εὐσέβεια»;

Ἡ Πατρίδα μας βρίσκεται σὲ μιὰ δεινὴ οἰκονομικὴ κατάσταση καὶ ἤδη πολλὲς οἰκογένειες ζοῦν μὲ μεγάλη ἔνδεια. Καὶ αὐτό, χωρὶς νὰ γίνη πόλεμος ἢ φυσικὲς καταστροφὲς ἢ ξηρασία.

Στὰ παληὰ τὰ χρόνια, ὅταν τὰ ἀγαθὰ ἐξαρτῶντο ἄμεσα ἀπὸ τὴν βροχὴ ποὺ ἔστελνε τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ, ἡ ξηρασία ἦταν σημεῖο ἀποστροφῆς τοῦ Θεοῦ, γι' αὐτὸ καὶ δυνάμωνε πάντα τὸ κήρυγμα τῶν προφητῶν καὶ ἀργότερα τῶν Πατέρων, ποὺ καλοῦσαν τὸν λαὸ σὲ μετάνοια. Ὁ Μέγας Βασίλειος, π.χ., παρακινεῖ τοὺς Χριστιανοὺς νὰ «καταλογίσουν τὴν συμφορὰ πρωταρχικῶς στὰ ἁμαρτήματα». Ἀλλοῦ ὁ Μ. Βασίλειος χαρακτηρίζει ὡς πραγματικὰ κακὸ μόνον τὴν ἁμαρτία, τῆς ὁποίας αἴτιος εἶναι ἀποκλειστικὰ ὁ ἄνθρωπος καὶ ἡ προαίρεσή του, ἐνῷ τὰ ἄλλα «κακά» –λιμός, δίψα, στέρηση κλπ.– τὰ θεωρεῖ φαινομενικά, ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι ἀλγεινὰ στὴν αἴσθηση, ἀλλὰ ἔχουν δύναμη ἀγαθοῦ, ἀφοῦ εἴτε δοκιμάζουν τοὺς ἀνθρώπους εἴτε ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ ὁδηγοῦν στὴν σωτηρία.

Σήμερα, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ὁμοφώνως δέχθηκαν νὰ μὴν περιμένουν ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς, ἀλλὰ ἀνέθεσαν τὴν προμήθεια αὐτὴ στὸν ἑαυτό τους, διὰ τῆς ἐπιστήμης (τροποποιημένες καλλιέργειες, γεωτρήσεις, ἐργοστάσια τροφίμων κλπ.) καὶ τῆς οἰκονομίας (χρηματιστήρια –ἀκόμη καὶ τὸ σιτάρι ἔγινε χρηματιστηριακὸ ἀγαθό!–, τράπεζες, ὑπεραγορὲς) κλπ., σίγουρα δὲν μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ αἴτιος τῶν κακῶν ὁ Θεός. Ἀντίθετα, δίνονται περισσότερα ἐρεθίσματα γιὰ αὐτομεμψία καὶ μετάνοια. Θὰ γίνη, ὅμως, ἡ σημερινὴ στέρηση ἀφορμὴ γιὰ ἐπιστροφὴ στὴν «πατρώα εὐσέβεια» καὶ τὴν τῶν (πνευματικῶν) «νόμων ἀκρίβεια»; Ἂν συμβῇ κάτι τέτοιο, τότε θὰ δικαιωθῇ ὁ λόγος τῶν Πατέρων καὶ θὰ ἔχουμε πλουτίσει ὡς λαός.

Στὸ θέμα τῆς οἰκονομικῆς κρίσης ἀναφέρονται μερικὰ ἀπὸ τὰ βασικὰ ἄρθρα τοῦ παρόντος τεύχους μὲ ἐκκλησιαστικὸ λόγο καὶ προοπτική.