Ἐθνικά διλήμματα
Ζοῦμε σέ ἐποχή ἀνακατατάξεων καί ἀλλαγῆς συσχετισμῶν σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, τό ὁποῖο εἶναι φυσικό νά ἐπηρεάζη καί τήν χώρα μας. Ὅταν κανείς μελετᾶ προσεκτικά τα δημοσιεύματα στίς ἐφημερίδες καί συζητᾶ μέ πρόσωπα πού κατά τόν ἕνα ἤ ἄλλο τρόπο παίζουν ἕναν ρόλο στήν διαμόρφωση τῶν πραγμάτων σήμερα στόν κόσμο, τότε μπορεῖ νά ὀσφρανθῆ ὅτι γιά τήν χώρα μας, τόν τελευταῖο καιρό, “παίζονται” δύο σενάρια, χωρίς νά γνωρίζουμε τήν ἐξέλιξή τους.
Τό ἕνα σενάριο εἶναι ὅτι ἐπιχειρεῖται ἡ ἔνταξή μας στήν Εὐρωπαϊκή Κοινότητα παράλληλα μέ τήν πολιτιστική μας ἀλλοτρίωση καί τόν ἐκκλησιαστικό ἀποχρωματισμό. Ἐπιδιώκεται, δηλαδή, νά ταυτισθοῦμε πλήρως μέ τούς ἄλλους Εὐραπαϊκούς λαούς, χωρίς νά ἐξετάζεται ἡ πολιτιστική καί ἐκκλησιαστική μας ἰδιαιτερότητα. Μπορεῖ κανείς νά συσχετίση αὐτήν τήν κίνηση μέ τήν συνθήκη ἤ συμφωνία τοῦ Σένγκεν.
Τό ἄλλο σενάριο πού “παίζεται” εἶναι ἡ ἀπομόνωση τῆς Ἑλλάδος ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση καί ἡ ἔνταξή της μέσα σέ ἕνα νέο πολιτικό σχηματισμό πού θά χαρακτηρίζεται ὡς σλαυορθόδοξος πολιτισμός ἤ ἀκόμη ἡ δημιουργία μιᾶς συνομοσπονδίας τῶν Βαλκανίων, σαφῶς ἀπομομωμένης ἀπό τήν Εὐρώπη καί τήν πορεία της. Αὐτό τό σενάριο συνδέεται μέ τήν γνωστή θεωρία τοῦ Χάντιγκτον περί συγκρούσεων τῶν πολιτισμῶν, σύμφωνα μέ τήν ὁποία ἡ Δύση πρέπει νά ἐκδιώξη τήν Ἑλλάδα ἀπό τούς πολιτικούς ἤ στρατιωτικούς σχηματισμούς, διότι ὁ λεγόμενος δυτικός πολιτισμός εἶναι διαφορετικός ἀπό τόν σλαυορθόδοξο καί τόν μουσουλμανικό πολιτισμό, πού σαφῶς, ὅπως λένε, εἶναι φονταμενταλιστικοί πολιτισμοί.
Εἶναι γνωστόν ὅτι γιά κάθε περίπτωση τίθενται διάφορα σενάρια γιά νά ἐπιλεχθῆ τό καταλληλότερο κατά τήν ἐξελικτική πορεία τοῦ συγκεκριμένου ἀντικειμένου. Δηλαδή, ἀνάλογα μέ τό πῶς θά ἐξελιχθοῦν τά πράγματα, θά ἐφαρμόζεται τό ἕνα ἤ τό ἄλλο σενάριο. Μέ ἄλλα λόγια, πολλές φορές “παίζονται” διάφορα “παιχνίδια”, χωρίς νά τό ἀντιλαμβανόμαστε. Τά Ἰνστιτοῦτα Στρατηγικῶν Μελετῶν σχεδιάζουν πολύ καλά ὄχι μόνο τα σενάρια, ἀλλά καί τήν ἀτμόσφαιρα μέσα στήν ὁποία θά ἀναπτυχθοῦν. Γι’ αὐτό καί χρειάζεται κάθε φορᾶ νηφαλιότητα, ψυχραιμία, σοβαρότητα. Κυρίως οἱ ἡγέτες, πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί, πρέπει νά μή παρασύρονται ἀπό λαϊκές ἐκδηλώσεις, οὔτε νά καθοδηγοῦνται ἀπό βεβιασμένες ἐνέργειες μιᾶς μερίδος τοῦ λαοῦ, ἀλλά αὐτοί νά καθοδηγοῦν ἐπιστημονικά τόν λαό, γιά νά μή γίνωνται σοβαρά σφάλματα, τά ὁποῖα θά πληρώσουμε ἀκριβά.
Ἡ γνώμη μου εἶναι ὅτι ἡ Ἑλλάδα πρέπει νά παραμείνη στόν Εὐρωπαϊκό χῶρο, νά συντελέση στό εὐρωπαϊκό γίγνεσθαι, μέ παράλληλο ἀγώνα νά μή χάση τήν πολιτιστική της ἑτερότητα, ὅπως τήν διαμόρφωσε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὅμως, πρέπει νά ἐνισχύσουμε τά πνευματικά ἀντισώματα τῆς παραδόσεώς μας, ὥστε ὄχι μόνο νά μή ἀλλοτριωθοῦμε, ἀλλά νά ξυπνήσουμε τήν κοιμισμένη ἐθνική συνείδηση τῶν εὐρωπαϊκῶν λαῶν, πού εἶναι ἀσφαλῶς ἡ ρωμαίϊκη συνείδηση, μήπως ἔτσι φθάσουμε κάποτε στήν ἐποχή νά ἀναστήσουμε τήν Μεγάλη Ρωμανία (τό Βυζάντιο) μέ ἄλλη, βέβαια, μορφή. Μπορεῖ αὐτό νά φαίνεται οὐτοπιστικό, ἀλλά αὐτό πρέπει νά ἀποτελέση τήν νέα μεγάλη ἰδέα τοῦ Γένους μας. Κι ἄν ἀκόμη αὐτό εἶναι οὐτοπία, ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ λαός πάντα πρέπει νά ζῆ μέ ἰδέες καί σκοπούς, ἐναρμονισμένους μέ τήν παράδοσή του, γιατί διαφορετικά αὐτοκτονεῖ.
Στό σημεῖο αὐτό, πιστεύω, ὅτι ἡ προσφορά τῆς Ἐκκλησίας θά εἶναι μεγάλη.
Ν.Ι.
- Προβολές: 2876